[fic exo]ลุ้นรักหนุ่มหน้าสวย (Baekhyun x You)

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 : บทลงโทษ

เช้าที่สดใสของใครหลายๆคนแต่สำหรับร่างบางนั้นไม่ใช่  เขาควรจะได้ไปนั่งดูคนที่แอบชอบเล่นบาสสิ  แล้วนี่ทำไมถึงต้องเป็นเขาด้วย

“ฉันไม่เข้าใจจริงๆ  ทำไมเพื่อนในห้องถึงจงใจให้ฉันรวบรวมการบ้านมาส่งที่ห้องพักครูด้วย”  นินิวบ่นกระปอดกระแปดกับเพื่อนสาวหลังจากที่แอบเอาแซนวิซไปให้แบคฮยอนแล้วก็ต้องรีบรวบรวมการบ้านของเพื่อนทั้งหมดในห้องไปส่ง

“เธอก็รู้  ใครบอกให้ไปสนิทกับพวกexoล่ะ  ก็โดนแกล้งแบบนี้แหละ ไม่ต้องบ่นเลย”  โบรัมที่เดินมาเป็นเพื่อนพูดอย่างรู้ทัน

“รีบเดินเถอะ”  นินิวเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น กลัวจะเข้าห้องเรียนไม่ทัน  เพราะห้องเรียนอยู่อีกตึกนึง   ทั้งสองจึงเดินเร็วๆแทบจะวิ่งด้วยซ้ำ

ร่างบางวางสมุดทั้งหมดไว้บนโต๊ะ แต่รีบไปหน่อยมือเลยปัดไปโดนแจกันบนโต๊ะตกลงมา  ไม่บอกก็รู้ว่าสภาพแจกันนั้นเป็นยังไง

“ว๊ายยยย  ทำไงดีเนี่ย!!”  นินิวร้องเสียงหลง  ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

“ซวยแล้วไง  เธอรู้มั้ยครูยูอีหวงแจกันใบนี้มากนะ”  ร่างของโบรัมสั่นเทาไปด้วย

“เมื่อกี้เสียงเอะอ่ะ อะไร เกิดอะไรขึ้น  นี่มัน......  ใครเป็นคนทำ”  สายตาคนมาใหม่ดันไปเห็นเศษแจกันของตัวเองกระจายอยู่เต็มพื้น  ไม่มีชิ้นดี

“คะ  ครูคะ  หนูขอโทษ  หนูไม่ได้ตั้งใจ”   นินิวก้มหน้าลงด้วยความสำนึกผิด  พร้อมยกมือขึ้น

“เธอรู้มั้ยว่ามันแพงขนาดไหน”  ครูยูอีพูดเสียงเย็นระเยือก  เหมือนโกรธอะไรมาอย่างนั้นแหละ ทั้งสองจนต้องกลืนน้ำลายหนืดๆลงคอ

        -นี่มันวันซวยอะไรของชั้นเนี่ย  ตั้งแต่เรื่องเมื่อเช้าแล้วนะ-

“....................”  ไม่กล้าที่จะเงยหน้า  เพราะได้ยินมาว่าครูยูอีดุกว่าครูจุงอามากแค่ไหน

“เอาล่ะ   เย็นนี้เธอต้องไปทำความสะอาดโรงยิม  และไม่ต้องให้ใครไปช่วย  ส่วนเธอในฐานะที่ไม่เตือนเพื่อน ครูจะให้เธอไปล้างห้องน้ำชั้นนี้ตอนเย็นเหมือนกัน”  ประโยคหลังยูอีชี้ไปทางโบรัม

“ค่ะ/ค่ะ”  ทั้งสองตอบพร้อมกัน  ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

“นี่มันวันซวยอะไรของชั้นเนี่ย”  หลังจากออกมานินิวบ่นพร้อมขยี้หัวตัวเองจนผมยุ่งไปหมด  และทำหน้าจะร้องไห้

“แล้วฉันก็ซวยไปด้วย  เฮ้อ”  โบรัมก็ได้แต่บ่นเหมือนกัน  แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเพื่อนหรอก

ทางด้านแบคฮยอน

ร่างหนามาเล่นบาสตามเคย  แต่วันนี้แปลกหน่อย  แบคฮยอนชู้ตบาสพลาดบ่อยมาก  แถมสายตายังวอกแวกอีกเหมือนกำลังมองหาใครบางคนเท่านั้น

“เฮ้ย คุณพี่แบคครับ  ตั้งใจเล่นหน่อยได้มั้ยครับ”  เสียงของรุ่นน้องดังขึ้น  สติของแบคฮยอนจึงกลับมา

แต่พอเล่นไปเรื่อยๆเซฮุนทุ่มลูกบาสสามครั้งแล้วส่งไปให้แบคฮยอนชู้ต   ส่วนแบคฮยอนที่ไม่มีสมาธิในการเล่นอยู่แล้วพอได้ลูกบาสอย่างไม่ได้ตั้งตัว  จึงชู้ตพลาดอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน  เพราะลูกบาสกระทบกับแป้นบาสอย่างแรงและกระดอนกลับไปอย่างแรง 

ตุ๊บ!!!!

“โอ้ย!!!!!!”

ทั้งสามเบิกตากว้าง  เมื่อเห็นทิศทางที่ลูกบาสลงสู่พื้นดิน  แต่ก่อนมันจะลงสู่พื้นดินนั่นมันไปโดนครูคนสวยประจำโรงเรียนเขา

“ใครทำ!!!!!!”   สายตาเฉี่ยวตวัดมองนักเรียนชายอย่างเอาเรื่อง  

ด้วยสายตาที่หน้ากลัวนั่น  จึงทำให้เซฮุนกับจงอินชี้นิ้วไปทางแบคฮยอนพร้อมกัน  ถึงจะเป็นรุ่นพี่ก็เถอะ ขอเอาตัวรอดก่อนแล้วกันนะ  ทั้งสองคิดแบบนี้

“สามัคคีกันจังเลยนะ  ไอ้น้องรักทั้งสองคน”  แบคฮยอนพูดประชดก่อนจะส่งสายตาหาเรื่องให้รุ่นน้อง

“บยอนแบคฮยอน  มานี่ซิ”  ครูยูอีกวักมือให้นักเรียนชายเข้ามาหา

“ครูเจ็บมั้ยครับ แหะๆ”  แบคฮยอนได้แต่ยิ้มแห้งๆ 

“ถึงเธอจะเป็นคนดังแค่ไหน  แต่มันก็ใช้กับครูไม่ได้หรอกนะ”  ครูยูอีไม่มีทางโอนอ่อนให้กับรอยยิ้มนั่นแม้แต่นิดเดียว

“เอ่อ.......”  แบคฮยอนได้แต่ก้มหน้าสำนึกผิด(เหมือนใครกันนะ)

“ครูจะลงโทษเธอในฐานที่เธอเล่นไม่ระวังจนต้องทำให้ผู้อื่นเดือนร้อน   เธอต้องไปทำความสะอาดโรงยิมหลังเลิกเรียน และห้ามให้แฟนคับกับเพื่อนของเธอไปช่วยด้วย  ครูจะไปตรวจดูเป็นระยะๆ เข้าใจมั้ย”  ครูยูอีพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย  ในครูผู้หญิงไม่มีใครโหดเท่าครูยูอีคนนี้แล้ว  ส่วนอับดับสองไม่ต้องพูดถึงนางมารในคราบนางฟ้า ครูจุงอา

“เข้าใจครับ”  แบคฮยอนโค้งให้ครู ก่อนเดินออกไปจากตรงนั้น  ส่วนครูยูอีพูดจบก็เดินไปทางตึกของตัวเอง

“ฮ่าฮ่าฮ่า  เป็นไงล่ะพี่”  จงอินหัวเราะออกมาเมื่อเห็นรุ่นพี่ของตนหน้าซีดกลับมา

“เอาเข้าไป  ขำให้ตายไปเลยนะ”  แบคฮยอนเดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองแลวเดินไปทางโรงยิมเหมือนทุกวัน

เมื่อถึงที่หมายมือหนารีบค้นกระเป๋าตัวเองทันที  เหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง  เมื่อเจอสิ่งที่ต้องการแล้วก็ต้องยิ้มออกมาทันที 

“นึกว่าวันนี้จะไม่ได้ซะแล้ว  ยัยแซนวิซ”  ร่างหนาบ่นออกมาพร้อมแกะแซนวิซเข้าปาก

“วันนี้พี่เป็นอะไร  ถึงไม่มีสมาธิเล่นเลย  มองหาใครอยู่หรอ”  เซฮุนเดินเข้ามาถาม

“ปะ  เปล่าหรอก  ไม่มีอะไร  แค่มึนนิดหน่อยนิดน่ะ”  แบคฮยอนเลือกที่จะปกปิดจะดีกว่า   เขาไม่กล้าบอกความจริงไปว่าเขากำลังมองหาใครอยู่

          -นินิว  ทำไมฉันต้องมองหาเธอด้วยนะ  แค่วันนี้เธอไม่มานั่งดูเท่านั้นเอง  ไม่สิ ปกติก็มานั่งดูเซฮุนอยู่แล้วนี่  ฉันจะคิดไปทำไมกัน-  แบคฮยอนรีบส่ายหัวไล่ความคิดนี้ทิ้งไปทันที  แค่ไม่เจอร่างบางเท่านั้นเองแต่เขากลับรู้สึกกระวนกระวาย  อยากเจอร่างบางทั้งๆที่ร่างบางนั้นเป็นของรุ่นน้องของตน

 

TBC.



TALK
ไรท์เตอร์ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ
เพียงแค่อ่านแล้วเม้นด้วยน้า
ไม่แน่ถ้าเม้นเยอะๆ ไรท์อาจจะอัพอีกตอนพรุ่งนี้ก็ได้
ขึ้นอยู่กับรีดเดอร์นะคะ