คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อเพื่อนเก่ามารวมตัว (25%)
Coffee Say
สวัสดีพ่อแมพี่น้องทั้งหลายแหล่จงแห่เข้ามา พวกหน้าหนาอัปปรีย์หาดีไม่ได้จงดูเป็นตัวอย่าง นี่คือความเพี้ยนแห่งชาติ
ฉันมีนามที่เพื่อนเรียกว่า กาแฟผู้มีฉายายัยเพี้ยนจอมเซ่อซ่าชาติหน้ายังไม่ได้เกิด เรื่องัมนเป็นมายัไงน่ะหรอถึงได้เป็นประถม 4/1
ในการสอบครั้งที่แล้วเมื่อตอนประถมสามไม่ได้ดูหนังสือ แต่ยังคงมีการหน้าหนามาอยู่ห้องหนึ่งได้มันช่างดีเลิศประเสริฐศรีมณีแสง
ในเช้าวันแรก ข้าน้อยผู้จอมเพี้ยนก็ได้มาคนที่หนึ่งของห้อง มันช่างดีเลิศประเสริฐศรีมณีแสงแอ้ก<<โดนคนอ่านปากีโต้ใส่
และแล้วเมื่อกำลังจะลงบันได ทันใดนั้นเสียงร้องโอเปร่า+ประสานเสียงก็มาทันที
"ไอ้แฟ~~~~~~~!" บุคคลจอมเพี้ยนเบอร์สองมาแย้วววว เค้าคือส้มหวาน....ว้ากกกกกกกกกกกกกก
"เจ๊ส้ม?" ตอนนี้ข้าน้อยกำลังงงกับชีวิต..มั้ง
"ใช่อ่ะสิ แกนึกว่าฉันเป็นผีหรอยะ?" เจ๊ส้มถามด้วยเสียงอันดังไปถึงชั้นล่าง(อยู่ชั้นสาม)
ความคิดเห็น