คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : คุ ณ ห ล ว ง - 11 (100%)
KhunLuang
-11-
“พร้อมมั้ยครับทุกคน”
ไอแตงกวาถามพวกเราสามคนที่กำลังนั่งกินลมชมวิวอยู่บนเรือน้อยลำใหญ่ เผื่อจะแล่นออกไปดำน้ำดูปะการังกันกับโปรแกรมในวันนี้
“นี่ครับของพี่หวังกับพี่มาร์ค อะนี่ของมึงไอแบม” มันเดินมาหาพวกผมสามคนแล้วยื่นอุปกรณ์ดำน้ำให้ไม่ว่าจะเป็นท่อหายใจ หน้ากาก เสื้อชูชีพเห็นมันบอกว่าเราจำดำน้ำแบบดำแค่ผิวน้ำอะครับ แค่ดูความสวยงามดูธรรมชาติใต้น้ำที่ไม่ลึกมาก เพราะถ้าดำน้ำแบบลึกๆอันนี้พี่แบมก็ขอบาย
“ยองแจครับพี่ใส่ถูกมั้ยดูให้พี่หน่อย” พี่หวังเรียกไอแจทำไม ทำไมไม่เรียกแบม แบมก็ใส่เป็นโธ่ ผมกอดอกจ้องตาพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นเส้นมาม่าพันกับเส้นสปาเก็ตตี้มองไปที่ยองแจกับพี่หวัง
“หึงเขาหรือไง”
“หึงทำไมแบมไม่ใช่คนขี้หึงนะพี่มาร์ค”
“แล้วทำไมต้องจ้องสองคนนั้นขนาดนั้นอะ”
“ก็แค่มองเฉยๆอะ จะหึงทำไมไอยองแจแค่ไปใส่อุปกรณ์ให้พี่หวังเฉยๆว่าแต่พี่มาร์คเหอะทำไมไม่ใส่อะ”
“เอ่อ..พี่ว่”
“ใส่ไม่เป็นก็บอก-_- มานี่เดี๋ยวใส่ให้”
“…”
ผมหยิบอุปกรณ์ทุกอย่างจากมือพี่มาร์คมาที่มือของตัวเองแล้วเริ่มใส่ให้ ผมให้พี่มาร์คกางแขนเพื่อใส่เสื้อชูชีพแล้วปรับรัดให้พอดีไม่แน่นจนเกินไป ล้วใส่หน้ากากกับท่วยหายใจให้บริเวณซ้ายของหน้ากาก แล้วก็รัดหน้ากากให้แน่นพอดีกับหัวพี่มาร์ค ซึ่งพี่มาร์คก็ยืนนิ่งเป็นหุ่นขี้ผึ้งไม่ขยับไปไหนเลย อย่างจะบอกว่าเห็นแบบนี้พี่แบมเป็นนักว่ายน้ำของโรงเรียนนะครับ แข่งมากี่ครั้งๆกี่ได้รางวัลตลอด
“อ่ะเสร็จละ เป็นไงโอเคมั้ย”
“โอเคๆแบมทำไมไม่ใส่หน้ากากอะ มานี่เดี๋ยวพี่ใส่ให้”
“ไหนบอกใส่ไม่เป็นไง-*-”
“ใส่ของตัวเองไม่เป็นแต่ใส่ให้คนอื่นเป็นไง เอาหน้ากากมานี่”
ผมยื่นหน้ากากให้พี่มาร์คพี่มาร์ครับแล้วก็เอามือจับหน้าผมให้ขยับเขาไปใกล้ๆพี่มัน แล้วเอาหน้ากากสวมให้พร้อมกับท่อหายใจพี่มันปรับขนาดกำลังพอดีกับหัวผม…ซะที่ไหน
“โอ้ยพี่มาร์คมันแน่นไป เจ็บ!”
“อ้าวเหรอฮ่าๆขอโทษๆเอาใหม่ๆ อาโอเคยัง”
“โอเคแล้ว” ใส่ก็เสร็จแล้วนะแต่ทำไมมือพี่มันยังจับอยู่ที่หน้าผมละ แต่ตอนนี้เลื่อนจากตรงตามาจับแก้มสองข้างผมแล้วด้วย แล้วพี่มันมองมาสิสายตาที่แสดงถึงความใจดีและอ่อนโยนผสมกับรูปหน้าที่เป๊ะเว่อร์ราวกับเทพบุตรจากน่านฟ้ากาลาปากอสสถิตมาเกิด
พี่มันเริ่มขยับหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ และหลังจากนั้นผมก็ต้องตกใจยามที่เพิ่งระลึกได้ว่าริมปากผมถูกครอบครองด้วยปากหยักได้รูปของอีกฝ่าย สมองหมดการรับรู้ไปชั่วขณะ ก่อนที่สติน้อยๆของผมจะกลับมาพร้อมกับผลักตัวอีกฝ่ายออกทันที ทำบ้าอะไรเนี่ย..
“พะ..พี่มาร์ค” ผมผลักตัวออกจากพี่มาร์คทันทีหลังจากเกิดเหตุการณ์บ้าๆขึ้นแม้จะไม่กี่วินาทีแต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก
“พี่ขอโทษ”
“...”
“น้องแบมทำอะไรกับคุณมาร์คตรงนี้เนี่ย ไปกันเถอะยองแจเขาจะให้ลงน้ำแล้วนะ”
ผมเดินไปตามแรงจูงของพี่หวังที่จูงมือผมแต่ก็หันกลับมามองพี่มาร์คที่ทำหน้านิ่งมองมาที่ผมเหมือนกัน ทำไมผมรู้สึกว่าช่วงเวลาเมื่อกี้มันผ่านมาอย่างรวดเร็วจนผมเองก็ไม่ทันตั้งตัว รู้สึกแปลกๆไปทั่วร่างกายเลยตอนนี้ ไม่มีกะจิดกะใจจะอย่างลงน้ำเลย
“พร้อมมั้ยทุกคน เราจะลงน้ำกันแล้วนะ”
“พี่หวังพร้อมครับ”
“กะ กูก็พร้อม”
“แล้วพี่มาร์คพร้อมมั้ยครับ”
“ไม่ครับ”
“อ้าวทำไมละครับพี่มาร์คว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ เดี๋ยวแจสอนให้ได้นะ”
“พี่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยอะครับ ขอรออยู่บนนี้ละกัน”
ปวดหัวอะไรของเขาเมื่อกี้ก่อนจะจูบกันยังปกติดีอยู่เลย สงสัยพี่มัคงรู้สึกผิดล่ะมั้งแต่ผมก็ไม่ได้โกรธมากอะไรขนาดนั้นนะแค่รู้สึกแปลกๆอะ นี่มันจูบแรกของพี่แบมเลยนะแต่ช่วงเวลานั้นผมรู้สึกว่ามันคุ้นๆเหมือนไม่ใช้จูบแรกเลยอะ นี่ไงความรู้สึกแปลกๆ
ไม่เป็นไรๆไปดำน้ำกับไอยองแจแล้วก็พี่หวังก็ได้
“ปล่อยคุณมาร์คเหอะครับ เราลงน้ำกันเถอะปะยองแจแบมแบม”
“อ่อครับๆ”
“เดี๋ยวพี่หวังกับยองแจลงกันไปก่อนเลยนะ แบมลืมทาครีมกันแดดอะขอไปทาแป๊ป”
“อ่าๆ”
“ครับๆ”
KHUNLUANG ➸ | MARKBAM
- [ MARK PRAT ] –
ผมเดินกลับเขาไปในเรือแล้วไปนั่งอยู่ที่เดิมผมไม่ได้ปวดหัวอะไรนั่นหรอกครับแต่ผมรู้สึกแปลกๆตอนที่ผมเผลอจูบแบมแบมไปเมื่อกี้ แล้วตอนที่แบมผลักออกจากตัวผมอยู่ดีๆภาพเมื่อก่อนที่ผมกับแบมเป็นคู้รักกันก็ลอยขึ้นมาเต็มไปหมด เหตุการณ์ต่างๆนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกๆสัมผัสปากของเราทั้งสองคนผมรู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่ทำไมผมกลัยรู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูกแปลกแบบที่ไม่อยากทำอะไรเลย ทำไมกัน?
“ปวดหัวเหรอ”
“นิดหน่อยอะ”
“อ่ออืม นึกว่าเป็นหนัก”
“แล้วไม่ไปดำน้ำกับสองคนนั้นเหรอ”
“มาทาครีมอะเดี๋ยวก็ไปแล้ว”
“กันแดดเหรอ”
“ใช่ๆพี่มาร์คทายัง”
“ทาทำไมพี่ไม่ได้ลงน้ำซะหน่อย แบมทาเหอะ”
“โหยไม่รู้อะไรซะแล้ว เราอยู่ประเทศไทยนะไม่ใช่ลอสแองเจอริสที่จะไม่ต้องทาครีมกันแดดถึงจะไม่ได้ออกแดดอะ แดดประเทศไทยมันสามารถทำให้เราไหม้เป็นไก่ย่างได้นะ”
“แต่พี่ไม่ชอบทาครีมอะมันเหนียว ไม่สบายตัว”
ผมไม่ชอบทาครีมนะมันเหนียวตัวยังไงไม่รู้ แต่ทาแบมแบมจะทาให้พี่มาร์คก็ยอมครับ…
- [ MARK PRAT ] –
“หยุดพูดแล้วยื่นแขนมานี่มา เดี๋ยวทาให้ถ้าไม่ทาแล้วดำขึ้นมาจะไม่หล่อนะ มาม่ะ” พูดมากจริง
พี่มาร์คยื่นแขนมาให้ผมผมก็เริ่มบีบครีมกันแดดลงไปที่แขนพี่มาร์คอย่างจัดเต็มใช้มือถูละเลงให้ทั่วตบเบาๆเกลี่ยให้เข้ากัน คือก่อนอื่นบอกเลยครับว่าครีมกันแดดที่ผมใช้ผมเลือกครีมที่มีสารสกัดจากเซลล์ผิวหนังของเต่าจากเกาะกาลาปากอสซึ่งมีคุณภาพแล้วช่วยให้ผิวเรานุ่มชุ่มชื่นพร้อมกับเอสพีเอฟหนึ่งร้อยบวกบวกบวกเผื่อผิวที่ดีกว่า นี่แบมไม่ได้มารีวิวนะครับคือแบมใช้เองแล้วมันดีจริง ใครสนใจจะทิ้งไลน์ไว้ให้นะครับ
“อาอีกข้างนึงมา อะเสร็จแล้ว”
“ขอบคุณนะ แล้วแบมไม่ทาเหรอ”
“นี่ไงกำลังทาเนี่ย”
“เรื่องเมื่อกี้พี่ขอโทษนะ”
“หืม?เรื่องอะไรเหรอ”
“ที่พี่จูบแบมไง พี่ขอโทษ”
“เหรออืมๆแบมไม่ได้โกรธไรหรอก”
“แต่จูบแรกของแบมควรจะเป็นแจ็คสันนิ่เนอะ”
“โอ้ยแบมไม่ซีหรอก จูบไหนก็เหมือนกันแหละแบมอยากให้จูบแรกเป็นพี่หวังก็จริงนะแต่ถ้าเป็นพี่มาร์คก็ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวจูบต่อๆไปแบมให้พี่หวังคนเดียวเองแหละๆ”
“...”
ทำไมพี่มาร์คทำหน้าหงอยไปเลยอะ?นี่ผมบอกว่าผมไม่โกรธนะแต่ทำไมทำหน้าเศร้ากว่าเดิมล่ะ นี่งง?ผมพูดอะไรผิดไปหรือว่าแทงใจดำไปหรือเปล่าอะ
“เอ่อพี่มาร์คงั้นแบมไปเล่นน้ำก่อนนะ ไปล่ะ” ผมเดินออกมาจากบริเวณที่นั่งกับพี่มาร์คมาแล้วลงไปเล่นน้ำกับสองคนนั้นแทน ดูสิไอยองแจจะแย่งพี่หวังไปจากผมไม่ได้นะ ฮึ่ยยย!!
“แล้วต่อจากนี้พี่จะมีโอกาสได้จูบแบมอีกมั้ย”
- [ END MARK PRAT ] –
70%
#เช้าวันต่อมาวันกลับบ้าน
YJ RESORT & SPA
.
.
“จะกลับแล้วเหรอวะ มาแค่คืนเดียวเอง”
“กูมีเรียนนะเว้ย วันนี้วันเสาร์พักวันอาทิตย์หนึ่งวันวันจันทร์ก็ไปเรียน นี่กูหยุดมาหลายวันละ”
“แล้วก็ให้ไอเชี่ยูคตามงานให้เนี่ยนะ”
“เออดิเอาไว้วันหลังกูจะพามันมาด้วยนะ”
“เคๆที่นี่พร้อมรอต้อนรับพวกมึงเสมอ”
“’งั้นพวกกูกลับกันแล้วนะมึง”
“เออเคๆแล้วจะให้กูไปส่งที่ท่าเรือมั้ย”
“เออๆก็ดีนะ ให้ไอยองแจไปส่งนะครับพี่หวังพี่มาร์ค”
“ได้ครับ”
“อือได้สิ”
“’งั้นรถจอดอยู่ตรงนั้นไปรอกันเลย เดี๋ยวแจไปเอากุญแจรถก่อน” แบ้วมันก็เดินหายไป…
“อ่าๆไปกันเถอะพี่หวังพี่มาร์ค”
“แบมเดินไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่ขอวิ่งไปเข้าห้องน้ำแปปนึง”
“อ่าๆเร็วๆนะครับพี่หวัง”
ตอนนี้ยองแจก็ไปเอากุญแจรถ พี่หวังก็ไปเข้าห้องน้ำเหลือก็แต่ผมกับพี่มาร์คสองคนนี่แหละครับ เราสองคนก็เดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เดี๋ยวกลับบ้านก็ต้องอยู่ด้วยกันสองคนเหมือนเดิม นี่จะเป็นพี่ชายๆแท้ๆของผมเลยหรือไง ความจำไม่กลับมาซะทีเนี่ย-*-
#ท่าเรือข้ามเกาะ
“โชคดีนะ เดี๋ยวว่างๆกูจะไปกรุงเทพไปหาพวกมึงนะ”
“เออจะมาก็บอกละกันเดี๋ยวกูมีคอนโดให้อยู่ๆ”
“เคถ้ามึงอยากมาเที่ยวก็มาหากูได้นะ โชคดีเว้ย”
“เคเค้”
“โชคดีครับพี่หวัง…และก็พี่มาร์ค”
“โชคดีครับน้องยองแจ J”
“โชคดีเช่นกันนะ”
เฮ้อรอเรือมาพวกเราก็จะได้กลับบ้านละ มาเที่ยวตั้งสองสามวันเหนื่อยแย่เลย กลับไปพักสักวันเดี๋ยวก็ต้องไปโรงเรียนต่อ กลัวอย่างเดียวคือไอยูคมันจะโกรธผมมั้ยที่ให้มันตามงานให้แต่ผมดันมาเที่ยวซะอย่างนั้นฮ่าๆเอาน่ามันคงไม่โกรธหรอกมั้ง เดี๋ยวแวะซื้อของไปฝากมันดีกว่า เอาไรดีละไม่กวาดขนไก่ดีมั้ย?แถวนี้ถูกนะจะบอกให้อิอิ
-TBC-
ครบจนได้100%ช่างแสนลำบากยิ่งนักแหะๆกลับจากทะเลซะทีหลายคนคงเบื่อละ
แต่ต่อไปนี่แหละความฟินจะบังเกิด อยากจะบอกว่ามีแต่สนทนาบรรยายน้อยมากอ่ะTT
เดี๋ยวต่อๆไปจะบรรยายให้มากขึ้นแล้วกันนะคะ อ่านแล้วติดแท็ก #ฟิคคลมบ ด้วยน้า
อ่อไปปั่นวิวให้ OPV ของเฮาด้วยสิอิอิ รออ่านตอนต่อไปกันนะ
1 เม้น = 1 กำลังใจ
ความคิดเห็น