ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นายหื่นหล่อร้ายกับยัยสวยเย็นชา wonkyu**

    ลำดับตอนที่ #3 : ขอโทษครับ...ผมไม่รู้จักคุณ...และผมก็ไม่อยากรู้จักคุณ100%

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 53


    ไรเตอร์ทราบซึ้งน้ำใจของคนเม้น  แต่ไรเตอร์ไม่ปลื้มคุณเงา

    มาต่อให้แล้วนะคะ  ไรเตอร์ขอแค่ตอนละ 10 เม้นท์  ไม่มากเกินไปหรอกเนอะ

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ---------------------------------------------------------------------

    หลังจากที่ทั้งสี่พากันไปทำแผลเรียบร้อยแล้ว  ก็พากันเดินชมโรงเรียน มตึกต่างๆแต่ดูเหมือนร่างโปร่งของคยูฮยอนจะไม่ได้สนใจตึกไหนเป็นพิเศษ

    "นี่ๆคยูฮยอน...ไปดูตึกพี่ชายชั้นดีกว่า...พี่ชายฉันหล่อมากๆเลยล่ะ"ทงเฮชวนเพื่อนๆให้ไปดูตึกพี่ชายทางด้านในสุดของโรงเรียนแฃ้วพากันเดินไปโดยที่มือซ้ายถูกยึดด้วยมือเรียวของฮีชอล  และมือขวาถูกยึดโดยทงเฮที่ลากคยูฮยอนให้ตามไปโดยรั้งท้ายด้วยซองมินที่ยืนหน้าบึ้ง

    ปี3ห้องA(อาจจะหยาบคายเล็กน้อยเพื่ออรรถรสในการแต่งของไรเตอร์...IMAGINล้วนๆ)

    "เฮ้ย...ไอบวมมึงโกงกู"เสียงโวยวายภายในห้องเรียนดังไปถึงทางเดินที่มีร่างบอบบางทั้งสี่กำลังเดินเข้ามา

    "พี่ชายทำอะไรอยู่ฮะ"ทงเฮย่องมากอดคอพี่ชายแล้วถามเสียงใส

    "พี่กำลังนับเลขอยู่ครับ..แล้วเราลล่ะมาทำอะไร...โดดเรียนเหรอเรา"ฮยอกแจเอ่ยถามน้องชายตัวเองที่มากอดคอเอาไว้

    "เปล่าสักหน่อยนะฮะ  พี่ฮยอกอ่ะมั่ว...ด๊องได้รับหน้าที่ให้พาเพื่อนใหม่เที่ยวรอบโรงเรียนต่างหาก..นั่นไงฮะ...คยูฮยอน"ทงเฮแนะนำเพื่อนตัวเองให้กับพี่ชาย

    "หือ.....อ่ายินดีที่ได้รู้จักนะครับ"ฮยอกแจยิ้มให้อย่างเป็นมิตรแต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือความเงียบแต่ที่ใบหน้ากลับติดที่จะมีรอยยิ้มเล็กๆประดับไว้

    "พี่ชื่อคิบอมนะ...ยินดีที่ได้รู้จัก"คิบอมยิ้มบางๆพร้อมบอกชื่อตัวเองให้กับร่างบาง

    "พี่ชื่อซีวอนนะครับ...คนสวยยินดีที่ได้รู้จัก"ซีวอนลุกขึ้นแนะนำตัวเองกับร่างบางพร้อมๆกับเอียงหน้าใกล้ใบหน้าเรียวของคยูฮยอน

    "ขอโทษครับ...ผมไม่รู้จักคุณและไม่อยากรู้จักคุณ"คยูฮยอนตอบเรียบๆพร้อมกับการเบือนหน้าหนีเพื่อเป็นการบอกให้จบบทสนทนา

    "ฮ่าๆ...น้องเป็นคนแรกนะครับที่ปฏิเสธพี่...แต่ไม่เป็นไรเราต้องเจอกันอีกนาน"ซีวอนพูดแล้วเดินกลับไปนั่งที่เก่าที่ลุกออกมา

    "พี่ชื่อฮันเกิงนะ...จะเรียกฮันคยองก็ได้"ฮันคยองพูดไปเรื่อยแต่สายตากลับมองไปที่คนสวยฮีชอลที่ยืนเชิดหน้านิ่ง

    ตุ๊บบบบบ   เสียงวัตถุหนักๆคาดว่าน่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตร่วงลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลกเรียกความสนใจจากคนหลายคนในห้องได้อย่างดี

    "คยูฮยอน!!!"สามเสียงดังขึ้นพร้อมกันหลังจากเสียงของตกพื้นเลยรู้ว่าเป็นเพื่อนใหม่ของตนที่ลงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว

    "อ๊า....ซีวอนฮยองทำอะไรเพื่อนผมอ่ะ..."ซองมินถามอย่างเอาเรื่องเพราะซีวอนเป็นคนเดียวที่เข้าใกล้คยูฮยอน

    "อ้าววววว...พี่เปล่านะซองมินเพื่อนนายเป็นเองนะ...อย่ามาโทษพี่"ซีวอนบอกกับญาติห่างๆอย่างสนิทสนมจนหลายๆคนงงแต่........

    "นี่!!จะคุยกันอีกนานไม๊....มาอุ้มคยูสินายหน่ะ...ลีลากันจริงเว้ยจะให้คนมันตายก่อนเลยไม๊วะห๊า!!!!"แม่นางฮีชอลโวยวายเมื่อจากการเถียงสองคนกำลังจะขยายให้วงใหญ่ขึ้นแล้วชี้ไปทางฮันคยองให้มาอุ้มคยูฮยอนที่กองอยู่กับพื้นแล้วพากันเดินออกไปเพื่อไปห้องพยาบาล

    ----------------------------------------------------------------
    -----------------------------------------------------
    ---------------------------------------

    เหนื่อยนะ...ขอบคุณทุกคอมเม้นจ้า


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×