ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : SF halloween Day
wonkyu
Rate ไม่รู้
By L'epan
-----------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
เมื่อถึงเวลา....กายและใจของนางจะกลับมาเป็นของท่านอีกครา คำทำนายเมื่อหลายพันปีก่อนถูกบันทึกอยู่ในศิลาแก้วใสที่ประดับโบสถ์แห่งหนึ่งในประเทศฝรั่งเศสซึ่งกำลังเป็นที่โด่งดังในตอนนี้
"หมายความว่าอย่างไรคะคุณ"คุณนายโจถามสามีเบาเพราะตอนนี้ตนเองกำลังนั่งอยู่ในห้องใต้ดินของโบสถ์ที่มีศิลาทำนายตั้งอยู่กลางห้องโดยมีแสงแดดสาดส่องเข้ามาซึ่งทำให้เกิดการหักเหของแสงทำให้เห็นตัวอักษรชัดมากๆ
"หมายความอย่างที่ศิลาบอก....นางที่ศิลาหมายถึงก็คือผู้ที่กุมหัวใจของท่านผู้นำแห่งลัทธิของเรา..."บุรุษร่าวสูงที่นั่งอยู่หน้าโลงแก้วใสที่มองเห็นภายในที่ว่างเปล่า
"คุณ...แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีที่พวกคุณเรียกพวกเรามาถึงนี่...แล้วให้ผมกับครอบครัวมานั่งดูของประหลาดนี่อีก"คุณโจที่ตอนรี้เริ่มอารมณ์เสียแต่ก็ไม่ได้โวยวายเสียงดังเพราะในอ้อมกอดยังมีเด็กชายตัวน้อยวัย 8 ขวบกำลังนอนหลับอยู่
"คุณฉลาดมากครับที่ถามคำถามนี้...เพราะ นาง ที่ว่าก็คือลูกชายของคุณ"คิมคิบอมหรือผู้ทำพันธสัญญาในอดีตบอกกับครอบครัวโจ
"หมายความว่า..ลูกชายของชั้นต้องตายงั้นหรือคะ"คุณนายโจถามคิบอมที่ตอนนี้กำลังเปิดตำราอะไรซักอย่าง
"ไม่ใช่ก็เหมือนใช่...เพราะลูกชายของคุณต้องไปอยู่กับท่านผู้นำตลอดกาล"คิมคิบอมพูดเรียบๆเหมือนไม่ได้ให้ความสนใจ
"จะบ้าเหรอ!!!!....นี่ลูกชายผมทั้งคนนะ พวกคุณบ้าไปแล้ว/อื้ออออ...เยงดังอะไรกันฮะคุณพ่อ...แล้วพี่ชายเป็นใครเหรอฮะ"เพราะเสียงของทั้งคู่ที่เถียงกันดังมากพอที่จะทำให้เด็กน้อยตัวเล็กตื่นขึ้นมา
"สวัสดีครับ...คุณหนู...ผมคิมคิบอมจะมารับคุณหนูไปหาคนสำคัญของคุณหนูนะครับ"คิบอมพูดยิ้มๆ
"พี่ชายฮะ...นั่นอะไร"
มาต่อแล้วค่ะ
"พี่ชายฮะ...นั่นอะไร"
"นั่นก็....ที่ที่คุณหนูต้องไปดูเองไงครับ"คิบอมบอกกับเด็กชายตัวน้อยอย่างยิ้มๆ
"แล้วผมจะอยู่อย่างไงเหรอฮะ...มันเล็กนิดเดียวเอง"คำถามองเด็กน้อยทำให้คิมคิบอมเสือยิ้มยาก ถึงกลับยิ้มออกมา
"ถ้าคุณหนูอยากรู้ก็เดินไปตรงแท่นนั่นแล้วยื่นเฉยๆที่เหือการ์เดียนจะจัดการเองนะครับ"คิมคิบอมบอกกับเด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังเดินเตาะแตะไปยังแท่นกลางห้อง
"คุณกำลังหลอกลูกผม..."คุณโจกำลังจะเดินไปพาตัวลูกชายตัวน้อยแสนซื้อกลับมาแต่ก็ต้องชะงักเพราะเหล่าชุดดำที่มาจากความมืดยืนขวางไว้
"เมื่อโชคชะตากำหนดมาแล้ว....คุณโจก็ไม่มีสิทธิที่จะขวาง...ถึงแม้คุณจะเป็นผู้ให้กำเนิดก็ตาม"คิบอมบอกนิ่งๆ
ชายชุดดำเดินเปหาร่างบางที่ตอนนี้สงบนิ่งราวกับถูกสะกด กริชเพชรปลายแหลมที่ตอนนี้กำลังสัมผัสกับปลายนิ้วเล็กเลือดสีแดงตอนนี้ได้แปรเปี่ยนเป็นเลือดสีขาวบริสุทธิ์ที่ไหลไปตามทางผ่านเป็นรูปตราดาวแล้วแสงสว่างก็บังเกิดที่แท่นศิลากลางห้องที่ตอนนี้ได้มีตัวอักษรโบราณเพิ่มมาจนจับใจความได้
เมื่อหัวใจและร่างกายที่บริสุทธิ์ได้หลอมรวมกับร่างกายที่ทรมาณอย่างโดดเเด่ยวมาแสนนาน ไม่ว่าอำนาจใดก็ไม่สามารถต้านทานเขาผู้นี้ได้ เพียงคนเดียวที่จะให้หยุดได้ก็คือเธอผู้ให้
"หมายความว่า....."คุณนายโจเอ่ยออมาอย่าอึ้งๆ
"ครับคนที่ศิลากล่าวถึง...ก็คือคุณหนูโคยูฮยอน....พวกเราตามหาเธอมาหลายร้อยปีแท่นพิธีศักดิ์สิทธิ์ก็รอคุณหนูอยู่"คิมคิบอมอธิบายอย่างละเอียดเพื่อให้สองสามีภรรยาเข้าใจ
"เราไม่มีทางเลือกสินะ...ก็ได้แต่ผมขอดูจนกว่าจะเสร็จพิธีกรรมของพวกคุณ"คุณโจบอกกับคิบอมซึ่งตอนนี้กำลังเปิดโลงแก้วเพื่อนำร่างของชายหนุ่มผู้หลับไหลมาวางยังแท่นพิธีศักดิ์สิทธิ์
ชายหนุ่มที่ตอนนี้ได้รัเลือดสีขาวบริสุทธิ์ก็ฟื้นจากนิทราหลายพันปี.....
"พวกท่าน...คงเป็นผู้ให้กำเนิดเธอสินะ..ข้าชื่อชเวซีวอน....ผู้ที่เป็นทายาทตระกูลเก่าแก่....พันเจีย"ซีวอนหรือปีศาจรัตติกาลที่เกิดมาหลายพันปีบอกพร้อมกับเอ่ยนามของตัวเอง
"นายท่านพาคุณหนูไปพักเถิด....แล้วข้าน้อยจะจัดการเรื่องทุกอย่างทางนี้เอง"คิบอมบอกกับบุรุษผู้มาใหม่ด้วยความเคารพ
"อืม.."ซีวอนพูดพร้อมกับตรงเข้าไปอุ้มร่างบอบบางของเด็กน้อยวัย 8 ขวบที่ตอนนี้หลับไหลเพราะการเสียเลือด หายไปในความมืด
อาณาจักพันเจีย โลกคู่ขนานที่ยังไม่พัฒนาเหมือนโลกที่เราอยู่ในทุกๆวันนี้
"นายท่านนี่ก็ผ่านมาหลายเพาแล้วเด็กคนนี้ยังไม่มีท่าว่าจะฟื้นเลยนะนายท่าย"คิมฮีชอลผู้ที่เป็นทั้งเพื่อนและคนรับใช้บอกมาอย่างกังวล
"คยูฮยอนเสียเลือดไปมาก...เธอยังต้องพักอีกหลายเพลา...เจ้าก็ไปพักให้หายเหนื่อยเพราะเจ้าเองก็พึ่งลืมตามาได้ไม่นานนักไปพักเถอะ"ซีวอนที่ตอนนี้กำลังนั่งมองดวงใจตัวน้อยที่นอนหลับมาจะสองอาทิตย์อยู่แล้ว...
"ดวงใจของข้า..รีบฟื้นจากนิทราเถิดข้ารอเจ้ามาแสนนานแล้วนะ"ซีวอนลูบกลุ่มผมนิ่มแล้วซบหน้าลงกับมือของร่างเล็ก
ผ่านไป เจ็ดวัน นับรวมแล้วคยูฮยอนหลับไปเกือบเดือนเลยที่เดียว
"นายท่าน....คุณหนูฟื้นแล้วค่ะ"จางรี่อินรีบร้อนมาบอกนายใหญ่ที่ตอนนี้กำลังนั่งชมนกน้อยสองตัวที่อยู่เคียงข้างกัน
"อืม....ไปกันเถอะ คิบอม ฮีชอล ไปดูดวงใจของข้ากัน"ซีวอนบอกคนสนิทแล้วเดินนำไป
2Bcon......Part II
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
อยากต่อไม๊คะ อยากต่อก็ช่วยกันเม้นเนอะ...เม้นถูกใจ ไรเตอร์มีของดีจะให้ ฮ่าๆๆๆ
ลิงเบอร์ 10 ปล้ำลิงเบอร์ 13...
จินตนาการว่าวอนรูปร่างประมาณ อายุ 15 16 แต่เค้าเป็นอมตะน่ะค่ะ เหมือน เอ็ดเวิร์ด 17 มาหลายปีแล้วนั่นแหละ
Rate ไม่รู้
By L'epan
-----------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
เมื่อถึงเวลา....กายและใจของนางจะกลับมาเป็นของท่านอีกครา คำทำนายเมื่อหลายพันปีก่อนถูกบันทึกอยู่ในศิลาแก้วใสที่ประดับโบสถ์แห่งหนึ่งในประเทศฝรั่งเศสซึ่งกำลังเป็นที่โด่งดังในตอนนี้
"หมายความว่าอย่างไรคะคุณ"คุณนายโจถามสามีเบาเพราะตอนนี้ตนเองกำลังนั่งอยู่ในห้องใต้ดินของโบสถ์ที่มีศิลาทำนายตั้งอยู่กลางห้องโดยมีแสงแดดสาดส่องเข้ามาซึ่งทำให้เกิดการหักเหของแสงทำให้เห็นตัวอักษรชัดมากๆ
"หมายความอย่างที่ศิลาบอก....นางที่ศิลาหมายถึงก็คือผู้ที่กุมหัวใจของท่านผู้นำแห่งลัทธิของเรา..."บุรุษร่าวสูงที่นั่งอยู่หน้าโลงแก้วใสที่มองเห็นภายในที่ว่างเปล่า
"คุณ...แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีที่พวกคุณเรียกพวกเรามาถึงนี่...แล้วให้ผมกับครอบครัวมานั่งดูของประหลาดนี่อีก"คุณโจที่ตอนรี้เริ่มอารมณ์เสียแต่ก็ไม่ได้โวยวายเสียงดังเพราะในอ้อมกอดยังมีเด็กชายตัวน้อยวัย 8 ขวบกำลังนอนหลับอยู่
"คุณฉลาดมากครับที่ถามคำถามนี้...เพราะ นาง ที่ว่าก็คือลูกชายของคุณ"คิมคิบอมหรือผู้ทำพันธสัญญาในอดีตบอกกับครอบครัวโจ
"หมายความว่า..ลูกชายของชั้นต้องตายงั้นหรือคะ"คุณนายโจถามคิบอมที่ตอนนี้กำลังเปิดตำราอะไรซักอย่าง
"ไม่ใช่ก็เหมือนใช่...เพราะลูกชายของคุณต้องไปอยู่กับท่านผู้นำตลอดกาล"คิมคิบอมพูดเรียบๆเหมือนไม่ได้ให้ความสนใจ
"จะบ้าเหรอ!!!!....นี่ลูกชายผมทั้งคนนะ พวกคุณบ้าไปแล้ว/อื้ออออ...เยงดังอะไรกันฮะคุณพ่อ...แล้วพี่ชายเป็นใครเหรอฮะ"เพราะเสียงของทั้งคู่ที่เถียงกันดังมากพอที่จะทำให้เด็กน้อยตัวเล็กตื่นขึ้นมา
"สวัสดีครับ...คุณหนู...ผมคิมคิบอมจะมารับคุณหนูไปหาคนสำคัญของคุณหนูนะครับ"คิบอมพูดยิ้มๆ
"พี่ชายฮะ...นั่นอะไร"
มาต่อแล้วค่ะ
"พี่ชายฮะ...นั่นอะไร"
"นั่นก็....ที่ที่คุณหนูต้องไปดูเองไงครับ"คิบอมบอกกับเด็กชายตัวน้อยอย่างยิ้มๆ
"แล้วผมจะอยู่อย่างไงเหรอฮะ...มันเล็กนิดเดียวเอง"คำถามองเด็กน้อยทำให้คิมคิบอมเสือยิ้มยาก ถึงกลับยิ้มออกมา
"ถ้าคุณหนูอยากรู้ก็เดินไปตรงแท่นนั่นแล้วยื่นเฉยๆที่เหือการ์เดียนจะจัดการเองนะครับ"คิมคิบอมบอกกับเด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังเดินเตาะแตะไปยังแท่นกลางห้อง
"คุณกำลังหลอกลูกผม..."คุณโจกำลังจะเดินไปพาตัวลูกชายตัวน้อยแสนซื้อกลับมาแต่ก็ต้องชะงักเพราะเหล่าชุดดำที่มาจากความมืดยืนขวางไว้
"เมื่อโชคชะตากำหนดมาแล้ว....คุณโจก็ไม่มีสิทธิที่จะขวาง...ถึงแม้คุณจะเป็นผู้ให้กำเนิดก็ตาม"คิบอมบอกนิ่งๆ
ชายชุดดำเดินเปหาร่างบางที่ตอนนี้สงบนิ่งราวกับถูกสะกด กริชเพชรปลายแหลมที่ตอนนี้กำลังสัมผัสกับปลายนิ้วเล็กเลือดสีแดงตอนนี้ได้แปรเปี่ยนเป็นเลือดสีขาวบริสุทธิ์ที่ไหลไปตามทางผ่านเป็นรูปตราดาวแล้วแสงสว่างก็บังเกิดที่แท่นศิลากลางห้องที่ตอนนี้ได้มีตัวอักษรโบราณเพิ่มมาจนจับใจความได้
เมื่อหัวใจและร่างกายที่บริสุทธิ์ได้หลอมรวมกับร่างกายที่ทรมาณอย่างโดดเเด่ยวมาแสนนาน ไม่ว่าอำนาจใดก็ไม่สามารถต้านทานเขาผู้นี้ได้ เพียงคนเดียวที่จะให้หยุดได้ก็คือเธอผู้ให้
"หมายความว่า....."คุณนายโจเอ่ยออมาอย่าอึ้งๆ
"ครับคนที่ศิลากล่าวถึง...ก็คือคุณหนูโคยูฮยอน....พวกเราตามหาเธอมาหลายร้อยปีแท่นพิธีศักดิ์สิทธิ์ก็รอคุณหนูอยู่"คิมคิบอมอธิบายอย่างละเอียดเพื่อให้สองสามีภรรยาเข้าใจ
"เราไม่มีทางเลือกสินะ...ก็ได้แต่ผมขอดูจนกว่าจะเสร็จพิธีกรรมของพวกคุณ"คุณโจบอกกับคิบอมซึ่งตอนนี้กำลังเปิดโลงแก้วเพื่อนำร่างของชายหนุ่มผู้หลับไหลมาวางยังแท่นพิธีศักดิ์สิทธิ์
ชายหนุ่มที่ตอนนี้ได้รัเลือดสีขาวบริสุทธิ์ก็ฟื้นจากนิทราหลายพันปี.....
"พวกท่าน...คงเป็นผู้ให้กำเนิดเธอสินะ..ข้าชื่อชเวซีวอน....ผู้ที่เป็นทายาทตระกูลเก่าแก่....พันเจีย"ซีวอนหรือปีศาจรัตติกาลที่เกิดมาหลายพันปีบอกพร้อมกับเอ่ยนามของตัวเอง
"นายท่านพาคุณหนูไปพักเถิด....แล้วข้าน้อยจะจัดการเรื่องทุกอย่างทางนี้เอง"คิบอมบอกกับบุรุษผู้มาใหม่ด้วยความเคารพ
"อืม.."ซีวอนพูดพร้อมกับตรงเข้าไปอุ้มร่างบอบบางของเด็กน้อยวัย 8 ขวบที่ตอนนี้หลับไหลเพราะการเสียเลือด หายไปในความมืด
อาณาจักพันเจีย โลกคู่ขนานที่ยังไม่พัฒนาเหมือนโลกที่เราอยู่ในทุกๆวันนี้
"นายท่านนี่ก็ผ่านมาหลายเพาแล้วเด็กคนนี้ยังไม่มีท่าว่าจะฟื้นเลยนะนายท่าย"คิมฮีชอลผู้ที่เป็นทั้งเพื่อนและคนรับใช้บอกมาอย่างกังวล
"คยูฮยอนเสียเลือดไปมาก...เธอยังต้องพักอีกหลายเพลา...เจ้าก็ไปพักให้หายเหนื่อยเพราะเจ้าเองก็พึ่งลืมตามาได้ไม่นานนักไปพักเถอะ"ซีวอนที่ตอนนี้กำลังนั่งมองดวงใจตัวน้อยที่นอนหลับมาจะสองอาทิตย์อยู่แล้ว...
"ดวงใจของข้า..รีบฟื้นจากนิทราเถิดข้ารอเจ้ามาแสนนานแล้วนะ"ซีวอนลูบกลุ่มผมนิ่มแล้วซบหน้าลงกับมือของร่างเล็ก
ผ่านไป เจ็ดวัน นับรวมแล้วคยูฮยอนหลับไปเกือบเดือนเลยที่เดียว
"นายท่าน....คุณหนูฟื้นแล้วค่ะ"จางรี่อินรีบร้อนมาบอกนายใหญ่ที่ตอนนี้กำลังนั่งชมนกน้อยสองตัวที่อยู่เคียงข้างกัน
"อืม....ไปกันเถอะ คิบอม ฮีชอล ไปดูดวงใจของข้ากัน"ซีวอนบอกคนสนิทแล้วเดินนำไป
2Bcon......Part II
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
อยากต่อไม๊คะ อยากต่อก็ช่วยกันเม้นเนอะ...เม้นถูกใจ ไรเตอร์มีของดีจะให้ ฮ่าๆๆๆ
ลิงเบอร์ 10 ปล้ำลิงเบอร์ 13...
จินตนาการว่าวอนรูปร่างประมาณ อายุ 15 16 แต่เค้าเป็นอมตะน่ะค่ะ เหมือน เอ็ดเวิร์ด 17 มาหลายปีแล้วนั่นแหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น