คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ลำดับตอนที่ 26
STORY #ZERO :: WHERE R.U FROM?
เสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานดังขึ้นเป็นเหมือนเสียงนาฬิกาปลุกยามเช้า ชายเจ้าของร่างสมส่วนดิ้นขลุกขลักไปมาบนเตียงสีขาวสะอาดตา มือเรียวเองก็พยายามที่จะดันและดึงผ้านวมผืนใหญ่ที่พันร่างตัวเองอยู่ให้หลุดออกไป
ตาสีอำพันที่ถอดแบบมาจากผู้เป็นพ่อเคลื่อนสายตาอย่างรวดเร็วไปจดจ้องที่ต้นเสียงที่ปลุกให้เขาตื่น ปรากฏให้เห็นหญิงสาวสองสามคนที่กำลังนั่งคุยกันอย่างออกรสออกชาติอยู่ที่พื้นห้องไม่ห่างออกไปจากบริเวณที่เขาใช้นอนพักอยู่
“แหม.. เราคุยกันเสียงดังจนพี่โดมตื่นแล้วค่ะพี่วิคกี้” เสียงใสของหญิงสาวที่ตัวเล็กที่สุดบอกกับพี่สาวอีกสองคนที่ต่างก็มีปีกใหญ่โตกลางหลังของ เผ่าพันธุ์นักล่าอย่าง ‘เหยี่ยว’ อยู่เช่นกันกับเธอ
“พวกเธอ.. ฉันอุตส่าห์หนีขึ้นมานอนแล้วเชียวนะ” ชายที่โดนเรียกว่า โดม บ่นอย่างเสียไม่ได้ เขาหันหน้าหนีเมื่อสาวทั้งสามคนหัวเราะคิกคักอย่างพอใจ
มือเรียวเอื้อมคว้าแว่นที่หัวเตียงมาสวมเพื่อบดบังดวงตาสีอำพันของตัวเองจากแสงแดด ก่อนที่เขาจะขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
และเมื่อได้มองดูอีกทีผู้หญิงอีกสามคนในห้องก็หนีกันออกไปทางหน้าต่างหมดแล้ว ..
“อ่า.. พวกนี้นี่น่า ประตูดีๆมีให้เข้าก็ไม่ยอมเข้า”
โดมินิค ชาร์ป หรือ โดม อย่างที่โดนเรียกลุกขึ้นถอดเสื้อคลุมสีขาวออกจากหลัง ปีกสีขาวที่ไม่สามารถเอ่ยบอกถึงตัวตนที่แท้จริงได้สยายออกกว้างราวกับอดกลั้นมาเสียนาน
เจ้าของปีกเดินไปบริเวณหน้าต่างบานใหญ่ มองเห็นสามสาวจอมแซบที่บินหนีไปยังคงบินเล่นกันอยู่อย่างสนุก
แต่แล้วเมื่อเจ้าของปีกสวยกำลังจะบินเข้าไปร่วมวงด้วย ก็เกิดเหตุการณ์อันไม่คาดคิดขึ้น จู่ๆก็เหมือนกับว่าปีกของเขาจะไม่ขยับ
ร่างทั้งร่างของชายหนุ่มค่อยๆร่วงหล่นไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก
ทุกอย่างค่อยๆมืดสนิท..
ราวกับว่า
เขากำลังจะกลับเข้าสู่ห้วงนิทรา
...
..
.
.
.
.
ราตรีสวัสดิ์ โดมินิค ชาร์ป
.
ร่างของชายหนุ่มผมสีเทาควันบุหรี่กระตุกเฮือก สายตาคมกวาดมองไปทั่งบริเวณที่เขาฟื้นขึ้นมา
แว่นตากรอบขาวอันโปรดแตกละเอียดอยู่ข้างๆกาย
“ที่นี่..มันที่ไหน?”
“แล้วปีกของฉัน..”
หาย..
ไปไหน?
ความคิดเห็น