ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หัวขโมยแห่งบารามอส ( หลังจากวันนั้น )

    ลำดับตอนที่ #2 : อะไรกันเนี่ย

    • อัปเดตล่าสุด 20 ธ.ค. 48


    07.00 น.

    \" ฝากบอกเฟรินมันด้วย ฉันจะไปประชุม ปลุกมันด้วย \" คาโลเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน ( นิดหน่อย )

    \" เออ \" คิลตอบกลับอย่างหงุดหงิด

    สาเหตุน่ะหรือ ไอ้บ้าเฟรินไม่รู้ฝันอะไรของมันตะโกนซะลั่นห้อง ไม่สิลั่นป้อมเลยมากกว่า มิหนำซ้ำมันยังมาร้องเพลงอันแสน  ทุ เรศ ลั่นโรงเรียนอีก รุ่นพี่โรเวนเพิ่งโยนรองเท้าแตะลายคิตตี้มาเมื่อกี๊เนี๊ย ดีไม่ดีลามไปถึงปราสาทขุนนางอีก



    07.30 น.



    \" เฟรินตื่นเด๊ะ \" คิลเรียกอย่างนุ่มนวล

    คร่อก.... ( เสียงตอบกลับดีจริงๆ )

    \" เฮ้ย..เฟรินตื่น \" คิลเริ่มเปลี่ยนวิธีเป็นกระตุกชายเสื้อเฟริน อยากรุนแรง

    คร่อก... โฟ้ ตี้ โฟ้ ตี้ โฟ่ ตี้ ฟาย เยดอาร้าย ตะแหน่ว ตะเหน่ว คร่อก...  

    \" ไอ้เฟริน ตื่นได้แล้ว \" คิลเลือกวิธีบีบคอเฟรินแล้วขย่ม ทว่า

    คร่อก....

    คิลพยายามอีกหลากหลายวิธี



    7.45 น.



    \" แก...อ้ายเฟริน จาตื่นหรือม่ายตื่น \" คิลพูดอย่างยากลำบาก มันยังหลับสบายใจเฉิบทั้งๆที่เขาเหนื่อยแทบรากเลือด ด้วยการ

    ปลุกเฟรินตัวเป็นเกลียว

    คร่อก.... มี เมีย เด็ก ต้อง หม่าน ตรวจ เช็ค คาย โท มา คร่อก... คร่อก...

    \" ตายซะเถอะเฟริน \" คิลหยิบเครื่องมือนักฆ่าขึ้นมา เตรียมช็อดไฟฟ้า สายไฟสีฟ้าส่องประแหล่บ ประแหล่บ เป็นประกาย

    \" คิลคะ จะทำอะไรเหรอค่ะ \" ประตูเปิดผ่างอย่างรวดเร็ว

    \" อ่า .... เรนอน \"

    \" ปลุกวิธีนี้ไม่ดีเลยนะค่ะ คุณคิล \"

    \" ครับ ครับ \" คิลไม่รอช้ารีบเก็บเครื่องมือทันที



    วันนี้แกดวงดีเฟริน



    \" ปลุกคุณเฟรินน่ะ ง่ายจะตายไปค่ะ \" เรนอนขยิบตา

    \" คุณเฟรินค่ะ วันนี้เรนอนทำพายบลูเบอร์รี่มาให้ค่ะ \"

    เฟรินลุกพรึบราวกับที่นอนเป็นของร้อน คิลทำได้แต่อึ้ง



    เจ๋งว่ะ เรนอน



    เรนอนกระซิบถ้อยคำอะไรบางอย่างกับเฟรินแล้วรีบออกจากห้องในบัดดล



    7.46 น.

    \" ไอ้คิล ทำไมตั้งนานไม่ปลุกวะ \" เฟรินพูดอย่างหัวเสีย

    อ้าววววววว ปลุกแล้วนะเฟ้ยแต่เองไม่ตื่นเองนี่หว่า  

    \" ดูดิ อดกินพายบลูเบอร์รี่ฝีมือเรนอนเลย \" ร่างบางเกล้าผมเป็นมวยเตรียมอาบน้ำ

    \" ไปเกี่ยวอะไรด้วยวะ \" คิลถามอย่างงงๆ

    \" ก็เรนอนบอกว่า คุณเฟรินตื่นช้าไป 5 นาทีค่ะคุณมาทิลด้าขอไปก่อน \"

    \" ก็ไปขอมาทิลด้าคืนสิ \"

    \" ใครจะไปกล้าหือ ยัยมาทิลด้าล่ะ เอ้อ....\"  



    ประตูห้องน้ำปิดดัง ปัง!! คิลเลือกที่จะเดินไปหาเรนอนคนงามมากกว่าที่จะอยู่รอมัน



    7.48 น.



    หลังจากเดินผ่านน้ำ มานาน เฟรินเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนักเรียนชาย เสร็จสรรพ เฟรินไม่รอช้ารีบไปหาอาหารสุดที่ love ทันที พบว่า ไปถึง เฟรินได้ทานเพียงเศษอาหารเท่านั้น เพราะมาช้าเกินไป 1 นาที 1 นาทีที่อีตาครี๊ดเอาอาหารถาดสุดท้ายในห้องอาหาร แค่ 1 นาทีเท่านั้น 1 นาที ที่เธอช้าไปเท่านั้นเอง เฟรินยกถาดใส่เศษอาหารเดินอาดๆไปนั่ง แอบเหลียวมอง คิล กับเรนอนไปนั่งกินข้าวสองต่อสองริมหน้าต่าง ดีไม่ดี ยังป้อนกันอีก



    เดี๋ยวนี้คาโลไม่มากินข้าวด้วยเลย ไอ้คิลก็หนีไปหาเรนอนแล้ว เซ็งชะมัด..



    7.50 น.



    ถ้าใครมาห้องอาหารดาก้อนตอนนี้จะพบภาพที่หายากที่สุดในชีวิต ภาพเฟรินนั่งเขี่ยอาหารอยู่ในห้องอาหารเงียบๆคนเดียว

    \" เฟริน \"

    \" มีอะไร \" เฟรินเงยหน้าขึ้นมาสบตา โร

    \" ใกล้จะเรียนแล้ว อีกแค่ 10 นาที \"

    \" เออ \" เฟรินตอบหน่ายๆลุกเอาถาดอาหารไปเก็บ

    \" .... \"

    \" โร ทำไมแกเงียบจังวะ ติดเชื้อคาโลมาหรือไง \"

    \" ..... \" โร มีท่าทีเหม่อนิดๆ

    \" เฮ้ !!ไอ้โร \" เฟรินตะโกนข้างหูของผู้อยู่ในภวังค์

    \" หือ... มีอะไรเหรอ \" โร สะดุ้งขึ้นมานิดๆ

    \" มีอะไรก็ปรึกษามาได้นะ \" เฟรินยิ้ม แต่ในภาพของโร เขาเห็นเฟรินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์



    อย่าเสี่ยงเลยดีกว่า



    \" ปรึกษาแก รันแต่จะเอาเรื่องซวยใส่ตัว \"  เฟรินหุบยิ้มทันที

    \" เออ ... ชั้นมันไม่น่าไว้วางใจ \"

    \" เพิ่งรู้ตัวหรือไง เฟริน \"



    เฟรินเก็บถาดอาหารไม่ทันไร โรก็วิ่งแจ้นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ช่างมันเถอะ มันหายไปหัวเธอมันไม่ระเบิดหรอก



    7.52 น.

    เฟรินเดินต้อยๆไปตามทาง แต่มันเริ่มเอะใจ



    ทำไมโล่งๆจังเลยฟะ



    เธอค่อยๆถกแขนเสื้อมองนาฬิกาข้อมือ



    เฮ้ย ... เฟรินไม่รอช้ารีบแจ้นไปห้องเรียนด้วยความเร็วสูง



    สายแย้ว



    8.00 น.



    เฟรินหอบแฮ่กๆ แทบจะล้มลงบนโต๊ะด้วยความเหนื่อยอ่อน

    \" เป็นไงนักคาบเส้นประจำป้อมอัศวิน\" คิลเอ่ยแซวขึ้นอย่างอดไม่ได้

    \" คาโลไม่มาเรียนเหรอ \"  

    \" มันไปประชุม \"

    \" เฮ้อ อีกแล้ว \"เฟรินถอนหายใจเตรียมตั้งท่าพร้อมที่จะหลับ



    แกอยากมีแฟนเป็นหัวหน้าป้อมเองนี่หว่า



    8.05 น.



    อาจารย์เจ้าชายเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กในผ้าคลุมสีดำคนหนึ่ง เฟรินนิยามไว้ว่า



    คุ้น คุ้นว่ะ



    \" สวัสดีทุกคน \" อาจารย์ชามัลเอ่ยทักทายพอเป็นพิธี

    \" สวัสดีครับ/ค่า \"

    \" วันนี้นักเรียนเข้ามาใหม่คนหนึ่งหวังว่านักเรียนจะทำการต้อนรับอย่างดี \"  เด็กในผ้าคลุมค่อยๆก้าวขึ้น มือขาวผ่อง ค่อยๆเลิกผ้าคลุมช้าๆ

    เผยให้เห็น ดวงหน้าขาวนวลผมสีแดงเข้มที่ยาวจนตกมาที่บ่า เป็นลูกผมข้างหน้า แต่ข้างหลังสั้นระต้นคอ ดวงตาฟ้าครามฉายแววร่าเริงตลอดเวลา

    \" สวัสดีครีบผมชื่อ..\"

    \" เกรเน็ต \" เฟรินลุกพรวดเรียกชื่อบุคคลเบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง

    \" เฟริน\" รอยยิ้มที่เปิดกว้างยิ่งกว้างเข้าไปใหญ่ เขารีบโผเข้ากอดเฟรินด้วยความคิดถึง



    โชคดีคาโลไปประชุม

    \" รู้จักกันมาก่อนแล้วหรือ \"

    \" ครับ\" เกรเน็ตและเฟรินตอบพร้อมกัน ส่งผลให้เพื่อนในห้องตะลึง



    8.07 น.



    เนื่องจากเคยรู้จักกันมาก่อนแล้ว อ.ชามัลจึงให้เฟรินคอยดูแลพ่อนักเรียนใหม่นี่ด้วย ให้เปลี่ยนที่คาโลเป็นที่ของเกรเน็ตแทน และเนื่องจากคาโลไปประชุมเลยไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย



    บทเรียนของ อ.ชามัลได้เริ่มขึ้น นักเรียนภายในห้องต่างล้มฟุบทีละคนเหมือนต้องมนตร์สะกดจาก ฝีปากของอาจารย์เจ้าชายประจำเอดินเบิร์ก

    \" เฟริน ทำไมอาจารย์เขาพูดน่าหลับจังเลย \" เกรเน็ตแลมองด้านข้าง



    หลับแล้วนี่ อืมม์ น่ารักจังเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆเลย



    โอเค ใครๆก็พากันหลับงั้นเราหลับด้วยดีกว่า  



    เสียงกรนเบาๆดังระงมเหมือนเสียงจิ้งหรีดที่ติดต่อกันราวกันท้วงทำนองของดนตรี ทว่า อาจารย์ชามัลหูไม่ค่อยจะดียากนักที่จะได้ยิน



    8.59 น.



    หาว.... เฟรินกระตาปริบๆมองไปด้านข้างอย่างสะลึมสะลือ ดวงตาสีน้ำตาลชายตามองไปยังนาฬิกาข้างห้อง



    ตื่นขึ้นมาเป๊ะจริงๆแฮะ



    9.00 น.



    กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง ~



    \" หมดคาบเรียนแล้วเด็กๆ ต่อไปวิชาของอาจารย์แม่มดวิงกี้ เตรียมไม้คฑาลงไปด้วย \" อ.ชามัลก็แบกหนังสือเล่มโตออกไปจากห้อง

    \" เกรเน็ต เกรเน็ต \" ชายหนุ่มค่อยๆลุกตามสียงเรียก มองหน้าหญิงสาวเจ้าของผมสีน้ำตาล

    \" หาว \" เกรเน็ตลุกขึ้นบิดขี้เกียจ

    \" ต่อไปวิชาของอ.แม่มด ไปกันเถอะ \" เฟรินเรียกเสียงหวาน อาจจะเป็นไปได้ว่าเฟรินลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นผู้หญิง

    \" อืมม์ \" เกรเน็ตทำหน้าสะลึมสะลือเหมือนอยากจะหลับต่อ

    \" อย่าทำตัวขี้เกียจอย่างนี้ซี \" ร่างบางทำหน้าไม่พอใจดึงมือขาวผ่องอย่างยากลำบาก ต่างฝ่ายต่างรั้งกันไปคนละด้าน เกรเน็ตรั้งตัวจะไปนอนต่อ เฟรินก็รั้งตัวดึงไปอีกด้าน จนกระทั่ง

    \" ว๊าย!!\"

    ตุ๊บ .....

    เฟรินล้มไปทับเกรเน็ต เกรเน็ตเสียหลักลงไปตรงเก้าอี้ เก้าอี้โยกเยกไปมาแล้วก็ล้ม เกรเน็ตล้มไปนอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้น เฟรินล้มทับซ้ำเฃ้าไปอีก มองเผินๆแล้วเป็นภาพที่ล่อแหลมเอาเสียจริงๆ ผมสีน้ำตาลสยายไปตามเรือนร่าง หากทว่าหญิงสาวไม่มีท่าทีว่าจะลุก ( เจ็บก้นจนลุกไม่ไหว )



    หนักเป็นบ้าเลย ยัยนี่



    \" เฟริน !!! \" เสียงของคาโลดังลั่นบอกถึงอารมณ์ได้อย่างดี ( โอะ โอ นอตหลุดเสียแล้ว )

    \" อ่า..คาโล \" เฟรินทำเสียงอ่อยพยายามดึงตัวให้ลุกขึ้น ( ถึงจะเจ็บก้นแค่ไหนยังไงก็ต้องลุก )

    \" ใคร!! \" คาโลตวาดลลั่น เกรเน็ตส่งยิ้ม ( แหยๆ )ให้คาโล



    เองนั่นแหละใคร    



    \" นักเรียนใหม่ คือ เขาชื่อเกรเน็ตน่ะ \" เฟรินค่อยๆแนะนำ

    \" เกรเน็ต เรสส์ เดอะทีฟ ออฟ บารามอส \" เกรเน็ตแนะนำตัวเอง

    \" เพื่อนเก่าฉันเองแหละ คาโล  อ่ะ เกรเน็ต นี่ คาโล  วาเนบลี เดอะ ปริ้น ออฟ คาโนวาล เพื่อนฉัน\"

    \" สนิทกันจังเลยนะ \" คาโลแดกดัน เฟรินอดที่จะยิ้มไม่ได้



    เผามันโดยไม่รู้ตัวแฮะ



    \" ก็แหงล่ะสิ เพื่อนสนิทอันดับต้นๆของฉันเลยนะเนี่ย \"

      

    9.02 น.



    หลังจากคาโลสงบสติอารมณ์ได้พอสมควรก็ตามเฟรินแบบติดๆ เนื่องจากไม่ค่อยไว้ใจเจ้าหมอนั่นมากนัก

    \" เป็นไงมาไงถึงได้เข้ามาเรียนกลางคันอย่างนี้ล่ะ \" เฟรินถามคนตรงหน้าอย่างสงสัย เกรเน็ตยิ้มอย่างมีเลศนัย

    \" ความลับ ถ้าจะให้บอกต้องมีอะไรมาแลกหน่อย \" ร่างบางทำหน้าเบ้

    \" น้ำแข็งใสสักถ้วยเป็นไง \" เฟรินเย้าหยอกเล่นๆ

    \" เปลี่ยนเป็นแช่แข็งเลยดีกว่า \" คาโล หรือ ลอเรนซ์ 2 ผู้เต็มไปด้วยอารมณ์บูดสุดๆขัดขึ้นท่ามกลางบทสนธนา

    \" จะได้รับรู้รสของน้ำแข็งให้หนำใจ \"

    \" ไม่เอาน่าคาโล \" เฟรินตบบ่าคาโลเบาๆ



    9.05 น.



    \" วันนี้ครูจะให้ประลองขนาดย่อมเอาล่ะคู่แรก อืมม์ \" อ.แม่มดวิงกี้ ไล่รายชื่อในกระดาษ

    \" คาโล  วาเนบลี \" นักเรียนบริเวณนั้นกลืนน้ำลายไม่ลงคอ



    ล่อ คาโล เลยเหรอ ใครก็ได้วะขอให้ไม่ใช่เรา



    \" คู่ประลองนั้นก็คือ ... \"

    \" อาจารย์ครับ \" เสียงของคาโลขัดขึ้น

    \" หือมีอะไรหรือ \" เจ้าชายน้ำแข็งยิ้มหน้าตาชื่นมื่น

    \" ผมขอเลือกคู่ประลองเองครับ \" อ.แม่มดพยักหน้า



    ไหนๆก็เจอเหตุการณ์ล้านปีมีหนหนึ่งแล้ว ตามใจหน่อยดีกว่า (  คาโลยิ้ม นั่นแหละที่แปลก )



    คาโลมองไปรอบๆหาคนหัวแดงๆ

    \" เกรเน็ต เรสส์ เดอะทีฟ ออฟ บารามอส \" เจ้าชายน้ำแข็งชี้ตรงไปที่นักเรียนใหม่ทันที เกรเน็ตลุกขึ้นอย่างสง่าผ่าเผยปัดฝุ่นที่กางเกงก่อนที่จะเดินไปยังสนามประลอง แล้วก็ ยิ้ม ยิ้ม และยิ้มต่อไปเรื่อยๆ ควงไม้คฑาออกจากย่ามเก่าๆ อย่างหนุกหนาน ( ลองนึกภาพดำมาเยอร์ ) คาโลแสดงสีหน้าหงุดหงิดขึ้นฉับพลัน



    ทำอย่างนี้เหมือนหยามกันนี่หว่า



    เฟรินมองสนามประลอง มองทั้งสองฝ่าย มีการตั้งวงพนันขนาดย่อมกันในบริเวณนั้น มีวงเงินสูงสุดถึง 2000 คราวน์ (  ลองเดาซิว่าเงินใคร )



    จะเชียร์ใครดีนะ  



    อย่างที่คุณคิด เฟรินก็ร่วมวงพนันนี้ด้วย

















    ....................................................................................................................................................................................



    เปลี่ยนใจแล้วค่าเดี๋ยวจะไปต่อเวลาที่ตอน 3 ไปอ่านตอนเวลา 9.05 ( เหลืออีกไม่กี่วิ )และหลังจากนั้นได้เลยค่ะ ( ฉันมันคนใจง่าย )



    เรนอนเข้ามาเพราะเห็นประกายไฟค่ะ เป็นห่วงกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็เลยรีบเข้ามา ( ^ 0 ^ )



    คุณคิดว่าใครจะชนะลอง Post เข้ามา แล้วมาลุ้นกันว่าคำตอบของคุณจะถูกหรือไม่



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×