[ FIC EXO ] ChanBaek Forbidden Love [รักต้องห้าม]
นี่มันอะไรกัน อยู่ๆก็มีคนมาเป็นบอดี้การ์ด แถมยังเป็นเพื่อนในสมัยเด็กของผมอีก แล้วจู่ๆเขาก็ทำให้ใจของผมหวั่นไหวอีก แล้วผมก็เจออุปสรรคกับความรักอีก นี่สินะที่เขาเรียกกันว่า "รักต้องห้าม"
ผู้เข้าชมรวม
256
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Forbidden Love
Chanyeol x Baekhyun
บทนำ
“ผมไม่ไป ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ” ผมพยายามดิ้นหนีพ่อบ้าน
“อย่าดื้อเลยนะครับ คุณชายแบค”
“ก็ผมไม่อยากไปนี่ครับ ปล่อยผมเถอะนะ”
คนมันไม่อยากไปก็บังคับกันเลยนะ ลองไปมั่งมั้ยล่ะ มันน่าเพบื่อสุดๆเลยล่ะ
“ไปตรวจร่างกายเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย”
“ผมไม่อยากไปนอนโรงพยาบาลนี่”
“ไปเถอะครับเพื่อความสบายใจของนายใหญ่นะครับ”
“ก็ได้ครับ”
นี่เห็นแก่พ่อผมนะ ไม่งั้นผมไม่ยอมหรอก
“เชิญครับ คุณชายแบค”
พ่อบ้านเดินอ้อมมาเปิดประตูให้กับผม
และพาผมไปยังโรงพยาบาล
พอมาถึง พ่อบ้านก็ลงมาเปิดประตูรถให้ผม และพาผมไปยังห้องพักเดี่ยว
“อีกสักพักคุณหมอจะมานะครับ คุณชายแบค”
“อืม ผมขอนอนพักแปปละกัน”
“ครับ เชิญตามสบายนะครับ” ผมหลับตาลงด้วยความเหนื่อย
…
ผมลืมตาขึ้นและมองไปรอบๆ เพื่อหาพ่อบ้าน แต่ไม่เจอ แต่…เจอกับใครก็ไม่รู้
“เห้ย!!! ใครว่ะเนี่ย มาทำไร ลักพาตัวหรอไง
หรือว่าสโตรกเกอร์??”
“ตื่นขึ้นมาก็เพ้อบ้าอะไรเนี่ย หมอให้ยากินผิดเปล่าว่ะ หรือว่าอาการกำเริบ”
“นายเป็นใคร
ออกไปเลย พ่อบ้านฉันหายไปไหน พ่อบ้าน…พ่อบ้าน”
“เออ แหกปากไปเถอะ แหกปากได้ แหกปากไป พ่อบ้านไม่อยู่ให้เรียกหรอก”
“นายก็บอกมาสักทีดิ ว่าเป็นใคร”
“บอดี้การ์ด
พ่อนายให้มาดูแลนาย”
“กลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการบอดี้การ์ด”
“ไม่ไป ถ้าไปก็ไม่ได้ตังดิ”
“เหอะๆ นี่นายควรพูดกับฉันให้มีหางเสียงด้วยนะ”
“ทำไมฉันต้องพูดมีหางเสียงด้วยล่ะ ทีนายยังพูดจาห้วนๆได้เลย”
ยอกย้อนเก่งจังเลยนะ นายคนนี้ แถมหน้ายังตายด้านอีกต่างหาก จะมีอะไรที่กวนกว่านี้อีกมั้ยเนี่ย
ไม่ให้ความเคารพ เจ้านายบ้างเลยหรอไง
“นี่นายกล้าเถียงฉันหรอ”
“เออ ทำไมจะเถียงไม่ได้” ดูมันพูดสิ น่าเอาปากตบ เอ๊ย ตบปากจัง
ผมอดทนกับมันอยู่นาน ก่อนที่ผมจะเป็นโรคประสาทไปตามมัน ผมก็ไล่ให้ออกจากห้อง แต่…
“ไอ้โย่ง จะไปไหนก็ไป”
“นายใหญ่บอกให้เฝ้านายเอาไว้”
“ไม่ต้องเฝ้า ฉันดูแลตัวเองได้ ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ”
“แต่มันเป็นคำสั่งจากนายใหญ่ให้มาเฝ้านายเอาไว้”
“ไม่ต้องมาเฝ้า” เอาพ่อมาอ้างทุกที นึกว่าฉันจะกลัวพ่อหรอไง ใช่ ฉันกลัวพ่อไง ถึงต้องยอมให้มันชนะไป
“…”
“เห้อ…เหนื่อยที่จะต้องมานั่งเถียงกับนายแล้ว ฉันอยากออกไปเดินเล่นข้างนอกหน่อย พาไปหน่อยดิ”
เขาพยักหน้าแล้วเดินออกไปเอารถเข็นมาให้ผมนั่ง
พ่อนะพ่อ ไปเอาบอดี้การ์ดแบบนี้มาจากไหนกันเนี่ย เถียงก็เก่ง หล่อนะแต่นิสัยไม่เห็นเหมือนหน้าตาเลย
ถ้าใครตกหลุมรักคนแบบนี้นะ บ้าเต็มทีแล้ว นิสัยใช่ไม่ได้เลย แย่สุดๆ
เขาเข็นผมจนมาถึงลานสนามหญ้ากว้าง อืม…ผมเถียงกับเขามาตั้งนานผมยังไม่รู้ชื่อของเขาเลย
“นี่…นายชื่ออะไร ฉันจะได้เรียกถูก”
“ปาร์คชานยอล”
“งั้นชื่อของฉะ…”
“ไม่ต้องบอกหรอก ไม่ได้อยากรู้ แล้วอีกอย่างก็รู้อยู่แล้วล่ะ ชื่อของนาย”
ทำไมลูกน้องพ่อคนนี้ ปาก…จังว่ะ กวนประสาทมากๆเลย
ผลงานอื่นๆ ของ EARTHQUAKES_98 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ EARTHQUAKES_98
ความคิดเห็น