ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องสยองขวัญ ของมินตรา วราทิพย์

    ลำดับตอนที่ #2 : คนกินผี (ตอนจบ)

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 53


    " น่ะ นี่มัน "  ผมอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก แต่ว่าครั้งนี้มีความน่ากลัวมากกว่าเมื่อคืน นั้นอีก เพราะว่า ผมอยู่ใกล้เธอล่ะมั้ง

    ผมรีบกลับบ้าน ให้เร็วที่สุด และ สิ่งที่คาดคิดของผมก็ถูกเผงเลย

    " นี่มันกี่โมงกี่ยามกันห๊า คุณไปไหนมากันแน่ " ภรรยาผมเกรี้ยวกราด เพราะว่า ท้องอยู่ด้วยล่ะ มั้ง
    " ปิด มือถือด้วยใช่ไหมห๊า "  ภรรยาผมตะคอก " ปล่อยให้เมียท้องแก่ อยู่บ้านคนเดียว ถามจริงหน่อยเหอะ คุณไปไหนมา " ภรรยา ผมถามอย่างโกรธ นี่ผมกลัวแล้วนะ
    " ก็ทำงานไง " ผมตอบ  พูดไม่ทันจบ จู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา
    " ใคร " ภรรยาถาม " ฉันถามว่าใคร"
    " เพื่อนน่ะ " ผมตอบกล้อมแกล้ม


    หลังจากนั้นให้หลังอีกหลายวัน ผมยังเจอกับ เธอคนนั้นอยู่ และ ไปมาหาสู่ และค้างคืนกันอยู่ประจำ

    "คุณคะ คุณนี่ใจร้ายจัง เมื่อคืนนั้น ก็ทิ้งฉันไป กลับบ้านไปคนเดียวเฉยเลย "
    " เอ่อ ขอโทษ พอดีว่าผมรีบน่ะ " ผมตอบเธอไป เอาล่ะ ผมตัดสินใจแล้วว่า ผมจะบอกเลิกเธอ เพราะว่าผมห่วงภรรยาของผม เธอกำลังท้อง กำลังใส้อยู่ด้วย
    "คราวหน้า ฉันจะได้เจอคุณอีกไหมคะ " เธอพูด พร้อมทำหน้าไร้เดียงสาเหมือนที่เคยทำเป็นประจำำ
    " ผมว่า เราเลิกกันดีกว่านะครับ " ผมตัดสินใจเอ่ยมันออกไป อย่างไม่ลังเล  " และ ภรรยาของผม เริ่มระแคะ ระคายแล้วนะ" ผมพูดตามความจริง เพราะว่า ภรรยาของผมเริ่มสืบเรื่องนี้แล้วด้วย

    แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ผมยังได้ยินเสียงลมหายใจของเธออยู่ ใช่ เธอยังไม่ได้วางสาย แต่ว่าเหมือนกับกำลังทำอะไรอยู่

     ฉึบ ฉับ ฉึบ ฉับ

    เสียงอะไรกัน ผมไม่อยากรอ ผมจึงกดตัดสายไป

    " ดีแล้ว เธอคนนี้เป็นคนแปลกๆ เลือดที่เปื้อนหน้า แค่คิด ก็รู้สึกไม่ดีเลยทีเดียว "

    แต่แล้ว วันแตกหักก็มาถึง เมื่อวันที่ผมกลับมาจากที่ทำงานในเย็นวันหนึ่ง
    " กลับมาแล้ว " ผมพูด แล้วสอดสายตาไปทั่วบ้าน "
    ผมชะงักไปทันที เมื่อไปถึง ห้องรับแขก แล้วพบ ภรรยาของผมนั่งอยู่ ตรงกันข้ามเป็นเธอคนนั้น มานั่งอยู่ ด้วย โอ้ ให้ตายสิ เธอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย

    " คุณ ฉันรู้เรื่องจาก นังคนนี้แล้ว " ภรรยาผมทำตาขวาง
    " เอ่อ คุณ ใจเย็นๆก่อนนะ " ว่าแล้วผมต้องระวังมากขึ้น

    หลังจากนั้นก็เกิดการนองเลือด เพราะว่า ภรรยาผม หยิบมีดในครัวมา " คุณ คุณนี่มันเป็นคน ฮึ่ม มมม" ภรรยาผมกำลังท้อง อารมณ์ อ่อนไหวง่าย เลยวีนแตก เธอตวัดปลายมีดไปมา อย่างน่าหวาดเสียว จู่ๆเธอก็เริ่มคลั่ง ขึ้นเรื่อยๆ และ สุดท้าย ภรรยาผมก็ ฆ่าตัวตาย พร้อมกับลูกที่อยู่ในท้อง  โดยที่ผมช่วยอะไรเธอไม่ได้

     ผ่านไปหลายวัน ผมกำลังอยู่ในช่วงที่เสียใจอย่างสุดซึ้ง และ ผมไม่มีวันทางยกโทษให้ตัวเองโดยเด็ดขาด ที่เกิดเรื่อง แบบนี้ เพราะเธอคนเดียว ใช่ นังหน้าเปื้อนเลือด

    วันนั้นเธอมาหาผม

    " คุณคะ คุณเข้มแข็งไว้นะคะ " เธอว่า พร้อมกับกุมมือผม 
    ผมสะบัดมันออก
    " นี่คุณ ช่วยกลับไปทีได้ไหม ผมอยากให้เราจบกันเสียที นี่ผมไม่อยากถามคุณ เรื่องที่คุยกับภรรยาผมหรอกนะ " ผมกล่าว
    "คุณ ... " เธออึ้งไป " รออีกเดี๋ยวสิ ยังมีใครบางคน เป็นผี เกาะหลังคุณอยู่ " เอาอีกแล้ว เธอเริ่มพูดจาแปลกๆอีกแล้ว บ้า
    " ผี เกาะหลังที่ัยังเหลือ อะไร ผมไม่เข้าใจ " ผมว่า แล้วหันไปมองเธอ
    " ฉันมาข้องแวะกับคุณ เพื่อมากินผี ที่เกาะหลังคุณ ไงล่ะ "  เธอทำปากแผล่บๆ อีกแล้ว " ฉันอยู่ได้ด้วยการกินผี " เธอว่าพร้อมทำหน้าอย่างจริงจัง 

    "เธอ เธอบ้าไปแล้ว " ผมพูดตามความเป็นจริง
    " จะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่คุณ ไม่มีอะไรอร่อยไปกว่าสิ่งนั้นอีกแล้ว " เธอว่า พร้อมกับทำตาปลับเปลือก ไปมาเหมือนมองหาอะไรบางอย่างในห้อง
    " นี่ไง ไม่เห็นหรือคะ  มีผีสองตัวอยู่ในห้องนี้  ภรรยากับลูกในท้องของเธอนั่นเอง กำลังบินวนอยู่ในห้อง ไม่เห็นหรือคะ " เธอว่า แล้ว ยิ่งทำหน้าตาอย่างกับที่ผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน
    " หุหุหุ  น่าอร่อยจัง  อย่าหนีให้ยากเลย หุหุหุ" ว่าแล้วเธอก็กระโจนไปมาทั่วห้อง แล้วปัดป่ายมือไปในอากาศ ผมมองแล้ว ขำออกมา เธอเล่นอะไรของเธอ เธอยังคงกระโดดไปมา แล้วสิ่งที่ผมเห็นต่อมาคือ " จับได้แล้ว  แ์ฮ่่่่่่่่่่่่่ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ " แล้วเธอก็เอามันเข้าปาก แล้วผมได้ยินเสียงเคี้ยวอย่างกับเคี้ยวกระดูก แล้วพลันนั้น เลือดมากมายมหาศาลมาจากไหนไม่รู้ เต็มเปรอะเปื้อนออกมาจากปากของเธอ แล้วบังเกิด เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด โอ้ ไม่ผิดแน่ นี่มันเสียงของภรรยาของผมนี่
    " เสียงนี่มันเสียงภรรยาผมไม่ผิดแน่ " ผมตกใจ และ กำลังหวาดผวาอย่างสุดกู่ ทำไงดี สิ่งที่เธอเล่าเป็นความจริง เธอไม่ได้โกหก

    "บ้า บ้าน่า ทำไมได้ยินเสียงกรีดร้องของภรรยาผม แล้วเลือดนั่นมาจากไหนกัน "
    " หึหึหึ หุหุหุ อิอิอิ " เธอทำเสียงประหลาด แล้วเดินมาทางผมอย่างช้าๆ
    "เหวออออออออออออ" แล้วผมก็สิ้นสติไป

    หลังจากนั้นอีกหลายวัน เธอคนนั้นยังคงมาหาผมอีก และมากินผีที่เกาะหลังของผมอยู่เป็นประจำ

    หลังจากนั้นผมก็โชคร้ายมาโดยตลอด ทัั้งถูกไล่ออกจากงาน ต้องขายบ้านขายช่อง สุดท้ายต้องมาใช้ชีวิตอยู่ข้างถนนในสภาพแร้นแค้นสุดขีด

    ในที่สุดผมก็ล้มป่วยลง ตอนนี้ชีวิตของผมกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย ที่โรงพยาบาล

    " อูยยยยยยย โอยยยยยยยยยยยย " ผมร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด

    เธอมาเยี่อมผมทุกวัน และ วันนี้เธอก็มาเยี่ยมผมอีกเช่นเคย เธอเลียปากแผล่บๆ พลางรอเวลา

    เวลาที่ผมจะกลายเป็นผี

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×