คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ก่อนการทดสอบ
กริ๊งงงงงงง........................
เสียงนาฬิกาตีบอกเวลา 8 โมงตรงดังขึ้นหวังให้ร่างในที่นอนตื่นจากการนิทรา แต่ดูเหมือนร่างนั้นจะไม่มีทีท่าตอบสนองกับเสียงนั้นเลยซักนิด ทำให้นาฬิกาเจ้ากรรมต้องทำหน้าที่ดังต่อไป แต่ดูเหมือนคราวนี้จะเริ่มสร้างความรำคาญให้แก่ร่างบางได้แล้ว แต่ไม่ทันที่เธอจะตื่น นาฬิกาที่เคยอยู่ตรงนี้นั้นกลับหายไปในทันทีตามมาด้วยเสียง
เพล้ง!..........
"ว้าย!...องค์หญิงทำอะไรน่ะเพคะ" เฮลดรีสที่เปิดประตูเข้ามาพอดีเห็นการกระทำของเจ้าหญิงตัวยุ่งเต็มสองตา
"อย่ายุ่งน่าเฮลดรีส....คนกำลังง่วง" เซรินนำหมอนมาปิดหูพร้อมกับทำท่าจะนอนต่ออย่างไม่ฟังคำ ทำให้เจ้าของนัยน์ตาสีเทาทำท่าหนักใจเล็กน้อย
"องค์หญิงตื่นเถอะเพคะ.....วันนี้เป็นวันเดินทาง ถ้าไม่รีบจะไปถึงสายเอานะเพคะ" แม่นมเอ่ยด้วยน้ำเสียงร้อนรนปนหนักใจกับท่าทีขององค์หญิงตัวดีที่บัดนี้หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
"ฟี้~..........."
"องค์หญิงเพคะ...!" เธอลองตะโกนใส่ร่างบางดูแต่ก็เหมือนตะโกนใส่กระจก เซรินไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นเลยแม้แต่น้อย แต่กลับกอดหมอนข้างของเธอแน่นขึ้นไปอีก
"ฟี้........................"
"งั้น.....องค์หญิงอย่าหาว่าหม่อมชั้นไม่เตือนนะเพคะ" พูดจบร่างของแม่นมเฮลดรีสก็หายออกไปจากห้องนอน ซักพักเธอกลับมาพร้อมกับถังน้ำขนาดใหญ่ซึ่งมีน้ำอยู่เต็มเปี่ยม
"หม่อมชั้นให้โอกาสองค์หญิงอีกครั้งนะเพคะ.......จะลุกรึปล่าวเพคะ" เหมือนกับเสียงนั้นเริ่มจะหมดความอดทนมือที่ถือถังน้ำอยู่ยกขึ้นเตรียมรอคำตอบที่ยังไงเธอก็รู้อยู่แก่ใจ
".................................." เมื่อไหร่เสียงขานรับ เธอจึงสาดน้ำเย็นในถังนั้นใส่ร่างของเซรินซึ่งบัดนี้กำลังนอนกอดหมอนข้างของเธออย่างสบายอารมณ์
"จ๊ากกกกกกก.............!" ร่างบางร้องเสียงหลงทันทีที่โดนน้ำเย็นสาดเข้าเต็มเปา สายตาของเธอเหลือบมองหาผูกรทำในทันที
"เฮลดรีสนี่ทำอะไรเนี่ย ชั้นเปียกไปหมดแล้วนะ" เซรินพูดอย่างเคืองๆเล็กน้อยพลางมองตาขวางไปที่แม่นมของเธอ
"ก็องค์หญิงไม่ยอมตื่นนี่เพคะ หม่อมชั้นเรียกอยู่ตั้งนาน แต่องค์หญิงก็ไม่ฟังเลย...แถมยังเอาหมอนมาปิดหูด้วย" เฮลดรีสเอ่ยกลับไปอย่างสะใจเล็กน้อยที่ได้แกล้งคน ทำให้ร่างบางซึ่งบัดนี้เปียกไปหมดทั้งตัวถึงกับเด้งตัวขึ้นพลางตวาดว่า
"แต่ก็ไม่ถึงขนาดต้องสาดน้ำเย็นใส่กันเลยนี่นา" เธอพูดพลางรับผ้าเช็ดตัวจากแม่นมมาเช็ดตัว
"เอาเถอะเพคะ...เดี๋ยวค่อยคุยกันต่อวันหลัง ตอนนี้องค์หญิงรีบไปอาบน้ำก่อนเถอะเพคะ เดี๋ยวหม่อมชั้นจะเตรียมชุดให้ " เฮลดรีสตัดบททันทีที่เห็นว่าองค์หญิงตัวดีไม่ยอมยืนยันจะเถียงต่อ จึงรีบออกจากห้องพร้อมกับพูดทิ้งท้ายไว้ว่า
"รีบๆอาบน้ำนะเพคะ องค์ราชาทรงรอเสวยอาหารพร้อมองค์หญิงอยู่" พูดจบประตูห้องก็ปิดดังปึง! ทิ้งให้เซรินยืนอยู่อย่างงั้นอยู่คนเดียว
............................................
"เดินทางดีๆนะเซริน" เสียงของพระราชาเอ่ยขึ้นพลางรู้สึกใจหายยังไงชอบกนที่ลูกสาวของตนจะต้องออกเดินทางไปอาร์เธเซียในวันนี้ เนื่องจากนิสัยของลูกสาวเธอมันเหมือนชาวบ้านเค้ากันที่ไหนล่ะ ซนซะได้หยั่งกับอะไรดี ขนาดเด็กผู้ชายบางคนยังต้องยอมยกธงขาว ความคิดนี้ทำให้ผู้เป็นพ่อหนักใจไม่ใช่น้อย สีหน้าของพระองค์บ่งบอกถึงความเป็นห่วง แต่เหมือนเซรินจะรู้ทันความคิด เธอจึงเอ่ยทักขึ้นว่า
"เสด็จพ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า แค่ไปสอบเองได้ก็กลับไม่ได้ก็กลับ ลูกน่ะไม่เป็นไรอาร์เธเซียก็อยู่ใกล้แค่เนี้ย" คำพูดนี้ของร่างบางทำให้พระราชายิ้มออก 'นั่นสินะเซรินก็ไปสอบแค่นี้ เดี๋ยวเดียวก็กลับมา' พระองค์ปลอบใจตัวเอง
"องค์หญิงออกเดินทางเถอะเพคะ เดี๋ยวจะสายเอา" เฮลดรีสเอ่ยขัดเมื่อเห็นว่าถ้าไม่รีบจะไปถึงที่หมายช้า
"อืมจะไปเดี๋ยวนี้แหละน่า" เซรินตอบกลับ เธอกอดลาพ่อเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินไปขึ้นเกวียนที่มีแม่นมของเธอรออยู่
"เดินทางโดยดีๆนะ" เสียงสุดท้ายของพระราชาดังขึ้นพร้อมกับที่เกวียนได้ออกตัวไป
ความคิดเห็น