คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งจันทรา
あなたが私を愛したときに言う。世界はしばらくの間、それに回転を停止します。と星が輝いている。そして月の光、それは呼吸と私たちの愛は生きているを停止していません。
ตอนที่ท่านบอกว่ารักข้า โลกทั้งใบมันหยุดหมุนไปชั่วขณะ
ดวงดาวหยุดส่องแสงสว่าง พระจันทร์หยุดเปล่งแสง โลกหยุดหายใจ
แต่สิ่งที่ยังไม่หยุดและมีชีวิตอยู่คือ รักของเราสอง
- 0 -
ท่ามกลางหุบเขาสูงรายล้อมไปด้วยสายธารน้อยใหญ่
ผกาแมกไม้งดงามดั่งสวรรค์บรรจงสร้าง เหล่านกน้อยบินถลาระบำเริงร่า มีหมู่บ้านเล็ก ๆ เป็นหมู่บ้านแสนสงบสุขในหุบเขาลึกและห่างไกลความวุ่นวายจากแคว้นใหญ่
เสียงจิ้งหรีดเรไรดังทั่วทั้งผืนป่า
ดื่มด่ำไปกับธรรมชาติยามหัวค่ำที่มีแสงสว่างจากหิ่งห้อยกระจายอยู่ทั่ว
ยามนี้มีสตรีนางหนึ่งกำลังนั่งอยู่ท่ามกลางพันธุ์ไม้นานาพันธุ์บนเนินเขา เหนือสายธารลำน้อยในป่าแดนใต้อันอุดมสมบูรณ์ เรือนผมสีชมพูดยาวสลวยถูกรวบมัดขึ้นเป็นหางม้า
ใบหน้าหวานจิ้มลิ้มไร้ซึ่งการแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางใด ๆ
ใช่ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่สาวงามนาม ซากุระ อยู่ล่วงเลยเวลากลับบ้านจนถึงมืดค่ำ ปากว่าจะไปเก็บใบชาสมุนไพร
แท้จริงแล้วเป็นเพียงข้ออ้างที่นางจะได้มาฝึกวิชาเพลงดาบ
‘เป็นสาวเป็นนางแท้ ๆ
อย่าได้ให้รัศมีของเพศสตรี ต้องมลทินด้วยอาวุธแห่งการฆ่าฟัน!’
คำสั่งสอนของผู้เป็นมารดาดั่งกึกก้องโลดแล่นอยู่ในหัว
ยิ่งเป็นถึงลูกสาวเพียงคนเดียวของผู้ปกครองหมู่บ้านเล็ก ๆ นาม ฮารุโนะ ยิ่งแล้วใหญ่
ทุกวี่ทุกวันจะให้เอาแต่หมกตัวร่ำเรียนวิชาทางการแพทย์
หากแต่ไม่รู้จักที่จะศึกษาวิธีการป้องกันตัวเองจากภัยร้ายไม่ มนุษย์เราไม่มีทางล่วงรู้อนาคตได้หรอก
ว่าภัยอันตรายจะย่างก้าวในช่วงเวลาใด
.
.
กรึบ กรับ กรึบ กรับ !
เสียงขับเคลื่อนม้าแหวกฝ่าความมืดทะมึนแห่งรัตติกาลอย่างกราดเกรี้ยว
ทันใดที่ซากุระได้ยินนั้นแววดังมาแต่ไกล
จนกระทั่งเสียงนั้นหยุดเบาลงที่บริเวณสายลำธารน้อยใต้เนินเขาที่นางนั่งอยู่ นั่นเป็นสัญชาตญาณที่หญิงสาวต้องรีบหลบตัวซ่อน
ก่อนจะค่อย ๆ แหวกพุ่มไม้น้อยก้มมองต้นเสียงที่กราดเกรี้ยวเมื่อครู่ จึงเผยให้เป็นกองทหารจำนวนหนึ่งในชุดเกราะเต็มยศ
เหมือนว่าจะหยุดพักดื่มน้ำแก้กระหายกันที่ริมลำธาร — เหล่าทหารงั้นหรือ...เหตุใดจึงได้เคลื่อนทัพมาแถวถิ่นฐานของหมู่บ้านฮารุโนะในยามวิกาลนี้กันนะ
ซากุระนึกคิดพลางเพ่งสายตามองไปยังเหล่าชายทหารในเครื่องแบบที่มีลวดลายสลักเป็นรูปพัดสีแดงตัดขาว
ท้องฟ้ายามราตรีที่เมื่อครู่ยังใสสะอาดดุจสายน้ำ
บัดนี้กลายเป็นความมืดมดที่มีแสงสีเพลิงอาบฟ้าไล่หลังตามเหล่าทหารมา
ภาพเบื้องหน้าทำให้ดวงจิตของหญิงสาวสั่นไหวด้วยความกังวลมิใช่น้อย แต่สิ่งที่ทำให้ดวงจิตน้อย
ๆ สั่นระริกเสียยิ่งกว่าเดิมคงจะเป็นชายหนุ่มในชุดเกราะออกรบที่ดูจะเต็มยศที่สุดในบรรดาเหล่าทหารทั้งหมด
นัยน์ตาสีดำขลับที่เปล่งประกายดั่งหินผนึกดำส่องสะท้อนอยู่ใต้ฟ้ายามราตรี
จมูกสวยที่โด่งเป็นสัน เส้นผมสีดำดุจน้ำหมึก ผิวขาวนวลละเอียดราวหยกสลัก และดูเหมือนว่าดวงตาดำขลับแฝงเปลวเพลิงเฉียบขาดของชายรูปงามผู้นั้นกำลังจับจ้องมองกลับมาที่ดวงตาสีเขียวมรกตที่อยู่ห่างออกไปอย่างไม่ละสายตา
ท่านผู้นั้นเป็นใครกัน... ใยถึงได้มีสายตาที่เยือกเย็นถึงเพียงนี้...
— เมื่อรู้สึกตัวหญิงสาวจึงรีบไหวตัวหลบจากสายตาที่สุขุมเยือกเย็นคู่นั้นอย่างฉับ
พลันทิ้งเวลาไม่กี่วินาทีให้หลัง ค่อย ๆ กลับไปเหลือบสายตามองดูอีกครา
แต่เหมือนสุดท้ายชายหนุ่มก็ปรายตามองผ่านไปเพียงเท่านั้น ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ ขยับเอ่ยกล่าวเป็นน้ำเสียงที่ดุดันทรงพลังเป็นที่สุด
มันคงดังก้องกังวานอยู่ในอากาศ ก้องไปทั่วบริเวณ กังวานดังไปทั่วจิตใจของหญิงสาวที่กำลังสั่นระริก
.
.
.
“เคลื่อนทัพ! เป้าหมายต่อไป หมู่บ้านฮารุโนะ!”
.
.
.
ในคืนที่พระจันทร์สีแดงเต็มดวงทอประกายในยามราตรี กลีบดอกซากุระจากต้นไม้ใหญ่พลิกพลิ้วปลิดปลิว
โรยตัวลงจากกิ่งสัมผัสลงกับพื้นดิน บัดนี้ความคิดนั้นได้เกิดขึ้นจริง
ภัยอันตรายกำลังย่างก้าวเข้ามา
มันช่างทำให้จิตใจของซากุระหมองหม่นเสียยิ่งกว่าท้องฟ้าในฤดูฝนเสียอีก
つづく。
Author’s
Note
สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกท่าน ♥
เกริ่นก่อนว่าฟิคชั่นนารุโตะเรื่องนี้ เป็นฟิคชั่นที่เราเคยแต่งมาก่อน แต่ลงในอีกไอดีนึงที่ชื่อว่า ‘Lenavze’ เราตั้งใจจะกลับมาแต่งฟิคชั่นเรื่องนี้อย่างจริงจัง จึงทำการย้ายฟิคนี้มาอยู่ในไอดีหลักคือ ‘Lenavef’ หากท่านรู้สึกคุ้นเคยไม่ต้องสงสัย คนแต่งเป็นคนเดียวกันค่ะ (หัวเราะ)
แท็กทวิตเตอร์ #ฟิคSSเดอะมูน
ลงนามวันที่ 4 เมษายน 2017 - ด้วยรัก, Lenavef
ความคิดเห็น