หัวใจพลิกล็อกเพราะเธอน่ารัก>>>1~

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

/>

    ‘เนื้อคู่ของเราพระเจ้าได้กำหนดไว้แล้ว เราไม่สามารถมาเปลี่ยนแปลงได้

      มันอาจจะติดอยู่ที่ว่าเขาหรือเธอมาช้าหรือเร็วไปเท่านั้นเอง’

1

ปังๆๆปังๆๆ

โอ้ย!!!ใครมาเคาะประตูห้องอะไรป่านนี้นะ! ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเอาซะเลยฉันว่าพลางควานขอนาฬิกาบนหัวเตียง

อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!~ ท่านผู้อ่านคะนี่เพิ่งจะตี 2 เพียงเท่านั้น!!!

 แต่ฉันก็ยอมเดินไปเปิดประตูอย่างหงุดหงิดใครกันนะใครบังอาจมาขัดขวางเวลานอนอันมีค่าของช้านนน!!!! (ยังจะห่วงนอนอีกนะแก - -^^)

ผ้าง!!!(นี่คือเสียงเปิดประตูจริงๆนะ)

“ใครฟะ!!!”

“เอ่อ...”อ๋อที่แท้ก็ยัยปานี่เองเอ๋แล้วมาหาฉันทำไมปกติก็แทบจะไม่ได้คุยกันเท่าไหร่

“โทษทีฉันหงุดหงิดน่ะ...ว่าแต่เธอเถอะมีอะไรถึงได้มาเคาะประตูห้องฉันฉันดึกๆดื่นๆขนาดนี้ฉันนอนอยู่นะ - -^^”(ยัยนี่มันยังห่วงนอนอีกค่ะท่านผู้อ่าน)

“เออใช่เจลโดนพวกยัยแป้งรุมตบกันอยู่ที่หลังโรงเรียนน่ะ”

“อะไรนะ!!O_O”

“ฟังฉันดีๆนะยะ!!ฉันจะไม่พูดอีกรอบแล้ว!!!...”

“นี่ยัยปาเธอกล้าขึ้นเสียงกับฉันหรอหา!!!...อยากกินหมัดฉันรึไง”

“อุ้ยแหะๆ ^^; ฉันขอโทษคือฉันจะบอกว่า เจลเพื่อนเธอน่ะโดนพวกยัยแป้งรุมตบหลังโรงเรียน”

“บ้าจริงเธอล้อฉันเล่นใช่มั้ยเพราะที่ฉันชอบแกล้งเพื่อนในห้อง...เพื่อนๆคนอื่นๆเลยส่งแกมาป่วนเวลานอนของฉัน!!! แล้วที่สำคัญใครมันจะบ้าไปตบกันตอนตี 2 หา!!!”คือจริงๆแล้วฉันแกล้งเพราะฉันร๊ากกเพื่อนน้าคร้าา  TTOTT

“ตามฉันมา”อ้ากกกก!!! ยัยปานี่เห็นตัวเล็กๆแต่แรงเยอะชะมัดก็ดูยัยนี่สิทั้งลากทั้งกระชาก(ขอย้ำลากและกระชากจริงๆแรงด้วย TTOTT) ฉันไปหลังโรงเรียน

“นี่ยัยปา - -^^”

“หืม O_O”

“ฉันไม่ได้เป็นง่อยนะยะฉันเดินเองได้!!!”

“อ๋อ โทษทีฉันลืมตัวน่ะ”นั้นดูยัยนี่สิ ฉันล่ะเชื่อเลย

อ๋อย +_+ แต่....ฉันว่าตอนกลางวันหลังโรงเรียนน่ากลัวแล้วนะแต่พอมาตอนดึกๆนี่ยิ่งเสียวสันหลังเลย

เอ๋?นั้นทำไมตรงนั้นถึงมีคนมุงอะไรกันเยอะแยะเลยน่ะ

“นี่ๆยัยปานั้นเขามุงอะไรกันนั้นน่ะ”

“ก็ที่ฉันบอกไงว่ายัยเจลโดนรุมน่ะ”

“หะ!!!ให้ตายเถอะฉันจะไปจัดการพวกมันเองส่วนเธอไปตามเพื่อนๆในกลุ่มฉันมาด้วยแล้วกันฝากด้วยนะ”
“อืมได้ เดี๋ยวฉันมาเธอน่ะอยู่ได้ใช่มะ”ปาถามอย่างเป็นห่วงก็แหงล่ะสิกลุ่มยัยแป้งน่ะธรรมดาซะที่ไหนมือตบอับดับ2ลองจากกลุ่มรุ่นพี่เนยสะอีกแต่ฉันไม่กลัวหรอเพราะฉันสนิทกับพวกพี่เนยน่ะสิ >o<

“อืมฉันอยู่ได้เธออย่ามาดูถูกฝีมือฉันสิไปได้แล้ว แล้วก็รีบมาด้วยล่ะเผื่อฝีมือฉันตกน่ะจะได้มีคนช่วย”

พอฉันพูดจบยัยปาก็วิ่งปรู้ดไปเลย

หึหึ~ (นี่เธอเป็นนางเอกนะจะขำอย่างนางมารอย่างนั้นได้ยังไง) ยัยแป้งวันนี้ฉันขอทีเหอะฉันหมั่นไส้แกมานานแล้ว และฉันก็ย่องๆไปตรงที่ยัยแป้งยืนมองพวกลูกสมุนชะนีของมันอยู่ แล้วจังหวะนั้นฉันก็กระโจนไปกระชากผมยัยนั้นจนยัยนั้นร้องออกมาว่า...

“กริ๊ดดดดดดดดดด!!! นี่แกทำอะไรของแกเนี่ย”เสียงยัยนี่ดังจนซะหูฉันจะแตก แต่ก็คุ้มวะ

“โฮ่ๆๆๆ ก็จิกหัวแกอยู่ไงแกเห็นว่าฉันซักผ้าอยู่มั้งยะนังโง่!!!”

“กริ๊ดดดดดดด!!! แกปล่อยผมฉันเดี๋ยวนี้นะยัยเสาเข็มบ้าน4ชั้น”กริ๊ดดดดดด!!!

ยัยนี่ว่าฉันเป็นเสาเข็มบ้าน4ชั้น(ก็แกอยากเกิดมาสูงเองทำไมล่ะ)

“แกก็สั่งลูกน้องชะนีของแกให้ปล่อยเจลมาก่อนสิยะ”
“นี่พวกแกปล่อยยัยอ่อนนั้นสิไม่เห็นหรือไงยัยนี่มันดึงหัวฉันจนหลังหัวฉันจะหลุดแล้วนะยะ!!!”

พอยัยแป้งสั่งพวกลูกน้องชะนีของมันเป็นลูกน้องของมันก็ยอมปล่อยมาแต่โดยดี เอ๋วันนี้ยัยกี้ไม่มาสินะเพราะยัยเอิงไม่มาแน่เลย(2คนนี้เจอหน้ากันแล้วต้องมีเรื่องทุกทีค่ะ) แต่ตอนนี้ฉันจะเป็นลมค่ะก็ยัยพวกลูกน้องของยัยแป้งเล่นงานยัยเจลจนไม่เหลือความสวย(ที่น้อยกว่าฉัน)ไว้เลย นังแป้งแกบังอาจมากเลยนะยะมาทำเพื่อนฉันถึงขนาดนี้แกต้องได้รับการชดใช้ ฮึ่ม!!!

“นี่แกทำไมแกทำกับเพื่อนฉันอย่างนี้หา!!!”ฉันพยายามกดเสียงให้ต่ำเผื่อยัยแป้งมันจะกลัวฉันบ้างแล้วก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ยัยแป้งหน้าหดเหลือน 1 นิ้วเลย (2นิ้งเยอะไปเพราะยัยนี่มันกดลัวฉันจริงจริ๊ง)ในโรงเรียนนี้มีกลุ่มยัยนี่เท่านั้นแหละที่กล้าลองดีกับฉันก็แหงแหละถ้าใครมีเรื่องกับฉันต้องนอนโรงพยาบาลอย่างน้อย 2 วันได้ก็ฉันเป็นถึงนักกีฬาเทวันโดของโรงเรียนเชียวนะ(มันใช่เวลามั้ย)นิดนึงๆนะคะคุณคนเขียนแล้วทุกครั้งที่มีเรื่องแต่ฉันกลับไม่เคยถูกไล่ออกน่ะสิเพราะทำไมหรอเพราะพ่อฉันใหญ่น่ะสิใครมันจะกล้ามาไล่ฉันออกแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเพียงอย่างเดียวหรอกเพราะฉันเป็นตัวสร้างชื่อเสียงเกี่ยวกับกีฬาน่ะสิโอเครู้ไว้เพียงเท่านี้ก็พอนะกลับมาสู่สถานการณ์บ้านเมือง เอ๊ย !! สถานการณ์ปัจจุบันดีกว่า

“เธอก็รู้ใช่มั้ยว่าฉันรักไม้ก่อนยัยอ่อนนี่เพราะฉะนั้นฉันมาก่อนฉันก็ต้องได้ก่อน”จริงๆแล้วยัยแป้งก็ไม่ได้เป็นคนขี้เหร่อะไรหรอกนะแต่คงเป็ฯแค่นิสัยเท่านั้นแหละ อะไรนะ!!!ทะเลาะกันเรื่องนายไม้งั้นหรอ เฮอะ!!! อีตานั้นมันหล่อตรงไหนแย่งกันอยู่ได้(รู้สึกว่าเธอก็เคยชอบเค้านะ ALOW_♥LENA♥) ฉันเลิกชอบแล้วย่ะยัยคนเขียน

“อ๋อ ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้หรอ งี่เง่าชะมัดเลย”ยัยแป้งทำท่าโกรธแล้ววิ่งเข้ามากระชากคอเสื้อฉันแล้วคิดหรอว่าคนอย่างยัยซีน่าจะยอมระหว่างที่ฉันกำลังง้างหมัดจะต่อยหน้ายัยแป้งก็มีเสียงขัดมาเสียก่อน

“มาแล้วๆๆๆๆๆ แฮกๆๆ”ยัยปานั้นเองแล้วมันก็ลากยัยหมี ยัยเอิง แล้วคนสุดท้ายก็ยัยเอ้ที่สุดจะเย็นชา

“มีเรื่องอะไรกานเหรอออ ~”ยัยหมีพูด เอ่อยัยนี่มันละเมอเดินตามมารึป่าวหว่า?

“ฉันอยากได้ไม้คืน”ยัยแป้งบอกยัยหมียัยนี่มันจะเอาอะไรกับคนละเมอกันนะ (ไม่เลิก)

“เฮอะ งี่เง่าชะมัด กะอีแค่ผู้ชายคนเดียวจะอะไรกันนักกันหนาวะเดี๋ยวแม่ก็จับไอ้ไม้ผ่าครึ่งซะให้มาแบ่งกันเลย!!!”ฉันตวาดใส่หน้ายัยแป้งตอนนี้ทุกคนเงียบหมดมีแต่ก็แค่ยัยเอ้เท่านั้นแหละที่ตีหน้านิ่งแล้วพอเงียบอยู่ชักพักยัยแป้งก็กระตุกยิ้มที่มุมปากแกจะยิ้มทำไมยะฉันเพิ่งจะด่าแกไปนะ

“เธอไม่เข้าใจหรอกนะซีน่าเธอคงไม่เคยโดนแย่งคนที่ตัวเองรักนี่เอ๋ตายละฉันลืมไปเลยว่าเธอไม่เคยมีแฟนเลยด้วยซ้ำแล้วมันจะรู้สึกอะไรล่ะใช่มั้ย ฮ่าๆๆๆ” เฮือก~

แทงใจดำที่สุดเลยก็จริงอย่างที่ยัยบ้าพูดฉันเกิดมา17ปียังไม่เคยมีแฟนเลยด้วยซ้ำ โฮ TOT ชีวิตอัปยศแต่เพื่อไม่ให้ขายหน้ายัยนั้นฉันก็ต้องมีแฟน(ที่ไร้ตัวตน)สินะ ฮึ่ม

“ฮะๆ แทงใจดำเธอเลยล่ะสิ”

“ฮะๆ ใครว่าล่ะ ^^;”ทำไมเหงื่อตก

“หา!!!”เพื่อนทั้ง 3 คนไม่รวมยัยเอ้ยัยนั้นหน้านิ่งยัยนี่เป็นคนที่เย็นชามากถึงมากเลยล่ะก็ตอนแรกมันมีแฟนชื่อเซียร์ล่ะเป็นผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษมากแล้วก็เกิดอุบัติเหตุที่ทำให้เซียร์เสียชีวิตเพราะเซียร์เป็นหัวหน้าแก็งอันธพาลน่ะสิวันนี้จะมาหาเอ้ที่หอแต่ก็มาไม่ถึงเพราะโดนคู่อริแทงตาย(ห่า)พอเซียร์ตายเอ้ก็โทษว่าตัวเองเป็นคนผิดถ้าวันนั้นไม่โทรตามเซียร์คงไม่เป็นแบบนี้หรอกช่วงแรกๆมันอาการหนักจึงต้องไปพบจิตรแพทย์เลยเพราะมันชอบพูดคนเดียวแต่ฉันก็เข้าใจมันอ่ะนะเพราะว่ามันรักเซียร์มากเลย แต่กลับมาสถานการณ์เดินต่อดีกว่า

“ฉันน่ะมีแฟนทั้งหล่อและรวยกว่านายไม้ของแกตั้งหลายเท่า ชิ! -^-;”กริ๊ดดดดดด ทำไมปากบอกมันไปก่อนใจอย่างนี้ใครมันจะเพอร์เฟ็กขนาดนั้นแล้วฉันจะหาจากไหนอ่ะพี่ชายฉันหรอไม่เอาอ่ะยัยแป้งรู้จักแถมยัยนั้นยังเคยจีบพี่ฉันด้วย

“เฮอะ!! เธอคิดว่าฉันจะเชื่อเธอรึไงผู้ชายเพอร์เฟ็กที่ไหนจะมามองผู้หญิงหน้าเห่ยๆอย่างเธอ”ยัยนี่!!มันว่าฉันหน้าเห่ยหรอ หนอยยอมไม่ได้

“ฉันจะเอาแฟนแฟนฉันมาให้แกดูรับรองแกอึ้งกิมกิไปเลยล่ะ”กริ๊ดดดดดด!!!ไอ้ปากบ้าๆๆๆ

“เหอๆๆๆ เชื่อตายล่ะวันนี้ฝากไว้ก่อนล่ะฉันมีธุระไปพวกเรา”หึ ธุระงั้นหรอกลัวซะมากกว่าดิ

“นี่เดี๋ยวสิ ธุระที่แกว่านั้นอ่ะธุระอะไรหรอนี่เกือบตี3แล้วนะ”

“อ๋อ..เอ่อ..อ๊ะใช่ฉันต้องรีบเตรียมตัวทำบุญไปแล้วนะ”หา!!! ทำบุญเตรียมของตอนตี3ฮ่าๆๆแกคิดได้ไงวะยัยแป้งฉันนับถือการเอาตัวรอดของแกจริงๆแล้วพวกนั้นก็เดินจากไป

“แล้วเอาไงต่อเนี่ย”เอิงพูด

“ไปที่ห้องกันก่อน เอ้าช่วยกันพยุงเจลขึ้นหอด้วย”ฉันพูด

03:15 น. ณ หอพัก

 จะจบตอนแล้วนี่ฉันขอแนะนำตัวก่อนและกันฉันชื่อซีแต่คนที่เรียกซีฉันให้แต่คนที่สนิทเรียกเท่านั้นคนที่ไม่สนิทก็เรียกว่าซีน่าฉันเป็นลูกคนสุดท้องมีพี่ชายคนนึงชื่อเล็กเก้อายุ 24 เรียนจบแล้วแล้วพี่ชายฉันก็หน้าตาดีมากถึงมากแล้วแฟนพี่ฉันชื่อพี่ส้มโอพี่ส้มโอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากแล้วก็นิสัยดีสุดๆไปเลยฉันเลยรักพี่ส้มโอมาก>o<แต่ฉันไม่ได้เป็นเลสเบี่ยนนะคะ

แล้วก็มีพี่สาวอีกคนนึงชื่อพี่จีซ่าเป็นคนน่าตาสวยมากแล้วฉันก็ได้เชื้อความสวยของพี่มาเต็มๆ>o<(หลงตัวเองที่สุดเลย)พี่จีซ่าอายุ19ไปเรียนมหาลัยต่อที่ประเทศอเมริกา วู้ว~พี่ฉันเก่งมั้ยล่ะคะ แต่ใน3พี่น้องนี้ฉันนี่แหละค่ะเป็นลูกนอกครอกเรียนก็ไม่เก่งเหมือนพี่ๆทั้ง2 พ่อกับแม่ฉันสนับสนุนการเรียนแต่ฉันมีดีด้านกีฬาท่านทั้ง2เลยไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่คงงงกันล่ะซิคะว่าทำไมชื่อของ3พี่น้องถึงได้ออกลูกครึ่งจริงๆฉันและพี่ๆเป็นลูกครึ่ง ฝรั่งเศษ-ไทยค่ะ พ่อฉันเป็นคงฝรั่งเศษแม่ฉันเป็นคนไทยค่ะสงสัยมั้ยคะว่าอยู่คนละเชื้อชาติมาแต่งงานกันอย่างไงขอเผาพ่อแม่นิดนึงนะ(บาปกรรม)ตอนนี้พ่อมาเมืองไทยแล้วหลงทางอยู่ตรงอนุเสาวรีย์ชัยฯแล้วแม่ฉันแต่ก่อนฐานะค่อนข้างจนก็ไปเดินขายพวงมาลัยอยู่แถวนั้นแล้วก็เจอกับพ่อแล้วพ่อก็ขอความช่วยเหลือจากแม่แต่ด้วยที่แม่จบป.4เลยเลยพูดได้แค่ Yes No OK อะไรอย่างนี้แล้วแม่ก็ไม่ได้เล่าให้ฟังหลังจากนั้นมาเล่าอีกทีคือแม่ให้พ่อมาอยู่บ้านด้วยแต่ตอนนั้นพ่อเผอกินเหล้าของแม่ไป2แก้วพ่อเลยเมามากเลยได้กับแม่>o<ท่าน2คนเลยแต่งงานกันนิยายมากเลยค่ะเข้าเรื่องของฉันต่อดีกว่า ตอนนี้ฉันอายุ 17 แล้วค่ะศึกษาอยู่โรงเรียนพระแม่เรไรเป็นโรงเรียนหญิงล้วนแล้วก็เป็นโรงเรียนประจำคค่ะตอนนี้ฉันอยู่เกรด 11-B ค่ะ โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนข้อนข้างจะมีแต่พวกคุณหนูอ่ะค่ะค่าเทอมนี่ไม่ต้องพูดถึงไม่ต่ำกว่าแสนต่อเทอมฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่ให้ฉันไปเรียนรัฐบาลล่ะถ้าสอบไม่ติดจริงๆก็ยัดสองหมื่นก็เข้าได้แล้วแต่แม่บอกว่าให้สมกับฐานะเลยให้เข้าโรงเรียนที่ค่าเทอมแพงอย่างนี้แหละค่ะ

“นี่ยัยซีทำไมแกไปบอกกับยัยแป้งว่าแกมีแฟนแล้วทั้งที่แกไม่มีล่ะ - -*”ยัยหมีถาม

“ก็ยัยนั้นมันพูดแทงใจฉันนี่แกก็รู้ว่าฉันไม่เคยยอมใคร ชิ! -^- ’’

“แกไม่ต้องมาชิมาเชอะเลยแล้วจะเอายังไงต่อไปเนี่ย” เอิงว่า นั้นน่ะสิฉันอยู่โรงเรียนหญิงล้วนเลยไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายถ้ามีผู้ชายแต่มันดันไปเป็นตุ๊ดกันซะหมดเลยพ่อฉันค่อนข้างหวงฉันมากเลยไม่ให้ฉันคบเพื่อนผู้ชายแค่ฉันคบเพื่อนเป็นตุ๊ดฉันยังโดนด่าซะยับเยินเลยแล้วฉันจะหาที่ไหนล่ะ เฮ้ย~ กลุ้มใจ

“ไม่รู้ว่ะ”ฉันตอบหน้าเซง

“อ๋อ นี่ๆพวกแกฉันคิดออกแล้วล่ะฉันเคยไปหาเพื่อนกับยัยปอนด์อ่ะรู้สึกจะชื่อ...เอ่อ...จำไม่ได้แล้วอ่ะแต่เป็น อ อ่างนี่แหละ”

“แล้วไงล่ะ”เอิงถาม นั้นน่ะสิแล้วยังไงล่ะยัยหมี

“อ้าวพวกแกนี่โง่กันจริงๆเลย”แล้วยัยหมีก็ส่ายหัวอย่าเอือมระอากับความโง่ของเพื่อนๆหนอยๆยัยหมีแกฉลาดตายล่ะแกล่ะฉลาดแต่เรื่องไร้สาระ ชิ!!!

“เออใช่พวกฉันโง่เองแหละแล้วแผนแกอ่ะว่ามาดิ”

“บ้าหรอแผนเผอนอะไรกันฉันจะช่วยต่างหากก็คือว่าฉันจะเล่าเรื่องทู๊กอย่าตอนที่ปอนด์ไม่อยู่ให้ปอนด์ฟังให้หมดเลยแล้วเดี๋ยวมันก็ช่วยเองแหละมันอ่ะรักเพื่อนจะตายจริงมะๆ”เออช่ายก็จริงอย่างที่ยัยหมีบอกเพราะปอนด์รักเพื่อนจะตายไป

“อืมเข้าท่านะเอาเป็นว่าตอนนี้แยกย้ายกันไปนอนได้แล้วส่วนเจล...เอิงเอ้ฉันฝากด้วยและกันเดี๋ยวถ้ายัยแป้งมาลากมันไปจากห้องฉันจะไม่ตื่นแล้วนะฝากด้วย   Good  nice  My Friends Bye Bye ชิ้วๆ”

“ไอแรกๆก็ดีอยู่หรอกนะแต่ทำไมหลังๆเหมือนไล่หมายังไงไม่รู้ - -^^”

“ฮ่าๆๆๆ  ไปได้แล้วรีบๆไปนอนล่ะ”

“อืมไปแล้วน้า บะบาย ”แล้วพวกนั้นก็เดินไปกันหมดยัยหมีก็หลับไปแล้ว(มันเป็นคนที่หัวถึงหมอนเมื่อไหร่หลับเมื่อนั้น!!)

โอ้ย เครียจๆๆๆๆๆๆๆๆฉันไม่น่าพรั้งปากเลยใครกันน้าที่เป็นผู้โชคร้านคนนั้นเฮ้ย~ พอแล้วๆคิดไปก็ปวดหัวพรุ่งนี้ค่อยว่ากันว่าจะเอายังไงนอนดีกว่า  คร่อก~