คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : STOP! : Chapter 3
STOP!
KRIS x CHANYEOL
Shotacon Romantic and Comedy
Chapter 3
“ทำไมเราถึงแสบขนาดนี้เนี่ย” พูดพลางทำแผลตรงมุมปากให้ร่างโปร่ง ชานยอลยู่ปากและหันหน้าหนีคนตรงหน้า
“ดื้อ”
“เปล่างอนสักหน่อยยย มั่วแล้ว” ถึงจะบอกว่าไม่ได้งอน แต่กิริยาที่กอดอก ยู่ปาก และหันตัวหนีนี่บ่งบอกได้ชัดๆเลยว่า ‘งอน’
“ชานยอล .. ถ้าไม่งอนงั้นพี่กลับบ้านแล้วนะ” พูดเสร็จก็วางสำลีไว้บนโต๊ะ แล้วลุกออกไปทันที แต่ก็โดนรั้งแขนไว้
“งอนพี่เรื่องอะไรครับ ?” นั่งลงที่เดิมรอฟังคำตอบของเด็กดื้อตรงหน้า
“พี่คริสอ่ะ .. มีสาวตามกรี๊ดก็ไม่บอก เชอะ”
“ทำไมล่ะครับ หืม ? หวงพี่หรอ” ยิ้มมุมปากนิดๆเมื่อเห็นว่าอีกคนมีปฏิกิริยามองไปรอบๆบ้านแทนที่จะมองคู่สนทนาด้วย
“เปล่าสักหน่อย ใครหวงพี่กัน” ว่าจบก็ลุกเดินเข้าไปในครัวทันที ร่างสูงได้แต่ส่ายหัวยิ้มๆให้กับเด็กดื้อน่ารักน่าชังคนนี้
.
.
“ยา! ชานยอลลา ฉันได้ข่าวว่าเมื่อวานมีพี่ปีสามบุกไปทำร้ายนายถึงบ้านเลยหรอ ?” เยจีเพื่อนสาวเรียบร้อยและเป็นหัวหน้ากลุ่มพูดขึ้นทันทีที่ชานยอลเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะเรียนของตนเอง
“ก็ใช่น่ะสิ ดูดิฉันเจ็บไปหมดเลยอ่ะแก” ยู่ปากครางหงิงๆ พลางลูบหน้าตัวเองไปมา พยายามปกปิดรอยช้ำที่แก้มและมุมปาก
“เฮอะ! อย่าให้ฉันรู้นะว่ากลุ่มไหน ฉันน่ะไม่ปล่อยไว้แน่” กึมซองเพื่อนสาวห้าวคนที่สองพูดขึ้นพร้อมกับเอากำปั้นไปตบที่มือตัวเอง ส่วนเพื่อนสาวคนอื่นๆก็พยักหน้าเห็นด้วย
“เออว่าแต่ เรื่องพี่คริสน่ะ ฉันเอาใจช่วยนะแก” ฮีจูเพื่อนสาวคนที่สามในกลุ่มพูดขึ้นในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่กับกระจกแป้งพัพ
“โธ่เอ๊ย พวกเธอนี่มันบ้าผู้ชายจริงๆ” แทยังเพื่อนสาว(หล่อ)คนสุดท้ายในกลุ่มพูดขึ้นมาทั้งที่ยังมีขนมอยู่เต็มปาก และพาลปาขนมใส่คนที่ส่องกระจกอยู่
“นี่ไอ่ทอม! แกปาขนมใส่หัวฉันทำไมห๊ะ ฮึ่ยย” ฮีจูหันไปตีขาคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะเรียน ทั้งสองทะเลาะกันไปมาจนเพื่อนทั้งกลุ่มต้องส่ายหัวเอือม
“มาแล้วจ้ะสาวสาววววว” เพื่อนชายตัวเล็กจิ้มลิ้มวิ่งเข้ามานั่งข้างชานยอล และไม่ลืมที่จะหยิบขนมออกมาจากกระเป๋า
“นี่ๆๆ มาร์ชเมโลวของแทยัง น้ำแอปเปิ้ลของกึมซองและเยจี น้ำผลไม้ผสมคอลลาเจน และช็อกโกพายของชานยอล” พูดพลางแจกแจงขนมนมเนยให้เพื่อนในกลุ่มจนครบทุกคน พอแจกเสร็จฮีจูพนักงานสอดแนม(?)ประจำกลุ่มก็เปิดประเด็นขึ้นมาทันที
“นี่คยองซูอา ยัยกระเทยนั่นยังตามแจนายอยู่หรือเปล่า” ถามออกมาเสียงดังจนประโยคคำว่า “กระเทย” ดังไปยังเจ้าของฉายาจนต้องหันมาวีนใส่
“นี่!! ฉันไม่ใช่กระเทยนะ! แล้วโปรดออกห่างคยองซูของฉันเดี๋ยวนี้เลย” ไม่พูดเปล่ายังเดินมาแยกทั้งสองให้ออกห่างจากกัน เพื่อนในกลุ่มของชานยอลที่มองดูอยู่ก็พากันหลุดขำออกมา
“ขอโทษทีนะแบคฮยอน พอดีคยองซูเพื่อนรักฉันน่ะ คิคิ” และฮีจูยังคงกวนประสาทแบคฮยอนต่อไป ส่วนชานยอลขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำ
พอทำธุระเสร็จเตรียมจะเดินไปที่ห้อง จู่ๆเสียงคาคาโอทอล์คของชานยอลก็ดังขึ้น ร่างโปร่งหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูว่าใครส่งคาคาโอมาตอนนี้
‘เดี๋ยวเย็นนี้พี่ไปรับเหมือนเดิมนะครับ จุ้บบ J 女朋友♥ yìfánCànLiè♥ send : 09.15 AM ’
.
.
“แหมมมม เดินยิ้มหวานมาเชียวววว” กึมซองเอ่ยแซวเมื่อชานยอลเดินเข้าห้องเรียนมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข
“อะไร มั่วแล้วใครยิ้มอะไร” ชานยอลปฏิเสธทันควัน ทั้งที่อยากยิ้มจนปากจะฉีก แต่ไม่รู้ทำไมถึงต้องปฏิเสธไป ..
“ชานยอล .. ฉันถามอะไรแกหน่อยดิ” เยจีเริ่มปรับเข้าสู่โหมดจริงจัง ทำให้เพื่อนคนอื่นในกลุ่มรวมทั้งชานยอลก็เริ่มหยุดคุยและหัวเราะกัน ทุกคนต่างมองกันมาที่ชานยอลและเยจี
“แก .. ชอบพี่คริสใช่ไหม ?”
.
.
ตั้งแต่ที่เยจีถามคำถามนั้นมา ชานยอลก็เงียบเหม่อลอยมาทั้งวัน เรียนไม่รู้เรื่อง ในใจเอาแต่คิดเรื่องที่เยจีถาม ร่างโปร่งคิดไปเรื่อยเปื่อย สับสนกับหัวใจตัวเอง ว่าเขาชอบคริสจริงๆใช่ไหม แล้วทำไมใจตัวเองต้องปฏิเสธทุกครั้งว่าไม่ได้ชอบ ..
“ชานยอลครับ รอพี่นานไหม ?” ร่างโปร่งหันหน้ามาหาคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ชานยอลไม่รู้เลยว่าคริสมาตอนไหน
“เอ่อ ไม่นานหรอกครับ” ส่งยิ้มให้ไปแบบปกติ คริสยื่นแขนมายีหัว แล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์คันโปรดไป ชานยอลได้แต่ยืนนิ่ง แก้มขึ้นสี มือข้างหนึ่งยกขึ้นกุมที่หน้าอกข้างซ้าย
“ชานยอลครับ ไม่ขึ้นหรอ” หันถามพร้อมกับยื่นหมวกกันน็อคสีโปรดของชานยอลมาให้ ร่างโปร่งกระพริบตาไปมา และรับหมวกมาใส่กระโดดขึ้นไปนั่งซ้อนทันที
คริสขับไปเรื่อยๆ ส่วนชานยอลก็ยังคงนั่งเหม่อคิดเรื่องนั้นซ้ำไปวนมา ชานยอลคิดมากจนเหนื่อย สุดท้ายก็เอนศีรษะลงไปซบกับแผ่นหลังแกร่ง มือเลื่อนมากอดเอวหนา ร่างสูงที่ขับรถอยู่ยิ้มน้อยๆ แล้วเลื่อนมือข้างหนึ่งมาแตะหลังมือชานยอลไว้
กลิ่นน้ำหอมจากตัวหรือเสื้อนักศึกษาของคริสก็ไม่รู้ ทำให้ชานยอลหลับตาลงสูดดมกลิ่นนั้นอย่างหลงใหล มันหอม .. หอมจนต้องกดจมูกลงบนแผ่นหลังนั้น
หัวใจทั้งสองดวงเต้นระส่ำเร็วขึ้น คนหนึ่งยิ้มจนแทบแก้มจะปริ อีกคนหนึ่งก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับคนๆนี้ และเหมือนจะเจอคำตอบที่คาใจมาตั้งแต่เช้า
“พี่คริส” หลังจากลงจากรถเตรียมจะเดินเข้าบ้าน ชานยอลก็เพิ่งนึกอะไรบางออกจนต้องเอ่ยปากเรียกร่างสูงที่เตรียมตัวกำลังจะกลับหอ
“ครับ ?” คริสดับรถและมองชานยอลที่ยังคงยืนหันหลังให้อยู่ อา .. เด็กน้อยงอนอะไรเขาหรือเปล่านะ วันนี้ถึงดูเงียบๆไม่ค่อยพูด
“ผมคิดว่า ผมควรจะบอกอะไรบางอย่างกับพี่ ..” ชานยอลพูดทั้งๆที่ยังคงหันหลังให้อยู่ คนฟังที่ได้ยินแบบนั้นหัวใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ลุ้นกับสิ่งที่ชานยอลกำลังจะบอก
“ผมคิดว่าผม ..”
“....”
“ผมชอบพี่ครับ”
#เพิ่งเปิดเทอมมมมม เลยไม่ได้มาอัพเลย ฮือออ ;__;
ความคิดเห็น