ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SHORT FIC : Hyukjae Is Uke ! ก็เพราะฉัน มัน"เคะ"

    ลำดับตอนที่ #3 : [SF]Happy Birth Day To Donghae [Haeeun]

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ค. 52


    :: Happy Birth Day To Donghae ::
                    
     
     
     
                   
                    "อะไรนะ ไม่ว่างงั้นเหรอ...."ประโยคหลังทำให้ทงเฮ หนุ่มหล่อหน้าสวย(แล้วหล่อเพื่อ??)
    มีน้ำเสียงที่เบาลงจากปลายสายโทรศัพท์ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักพูดขึ้นมา ทงเฮนิ่งไปอึดใจหนึ่ง เสียง
    หวานก็กรอกมาต่อ


                    [น่า... ขอโทษน๊าด๊อง ฮยอกไม่ว่างเลย ต้องจัดคิสกับพี่ทึก ด๊องก็รู้นี่นาว่ากว่าจะกลับก็ดึก
    มากแล้ว]


                    ฮยอกแจ แร็พเปอร์ผู้น่ารักและอ่อนต่อโลก(จริงรึเปล่า = =)พูดด้วยน้ำเสียงง้อๆคนที่ถือ
    โทรศัพท์ค้างเอาไว้อย่างงั้นกับคำตอบตัวเอง


                    [................]


                    "..............." ทงเฮนิ่งไปอีกครั้งก่อนจะถอนหายใจออกมา


                    "ด๊องรู้... ฮยอกไม่ว่างเลยเหรอ"


                    [วันนี้ฮยอกเห็นเอล์ฟไทยมาคิสด้วยนะ เลยอยากอยู่หน่อยน่ะ แถมวันนี้มีคิวสัมภาษณ์วัน
    เดอร์เกิลล์ด้วยพอดี สตาฟไม่ให้กลับไป ฮยอกขอโทษ >^<]


                    ฮยอกแจร่ายเหตุผลยาวจนทงเฮทำหน้าเอือมๆกับงานไปเล็กน้อยก่อนจะปรับน้ำเสียงให้ดู
    ปกติที่สุดแม้จะออกอาการน้อยใจหน่อยก็เถอะ


                    "อืมๆ ทงเฮไม่ว่าอะไรหรอก"


                    [จริงนะ!!! ด๊องน่ารักที่สุดในโลกเลย ^.^ ครับๆเดี๋ยวไป   ด๊อง ฮยอกทำงานก่อนนะ จุ๊บๆ]


                    ปลายสายเสียงหวานรีบตัดบทก่อนจะวางหูไป ทงเฮมองมือถือตัวเองด้วยความงุนงงเล็ก
    น้อยก่อนจะถอนหายใจ ฮยอกเนี่ยงานรัดตัวจริงๆ

     
                    ขนาดวันนี้วันเกิดเขายังไม่ว่างเลย....

     
                    "ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะทงเฮ อย่างกะปลาทองเหม็นน้ำเน่า ฮ่าๆ"คำพูดล้อๆขำๆตาม
    ภาษาแปร่งๆที่คุ้นหูอย่างฮันกยอง ดูเหมือนว่าคำด่านั้นจะฟังชัดเปรี๊ยะกว่าคำอื่นๆไม่ทำให้ทงเฮขำ
    ไปด้วย กลับทำหน้ามู่ทู่กว่าเดิม (ป๋าจำคำด่าภาษาเกาหลีได้ดีค่ะ = = จะพูดชัดแจ๋ว แต่คำอื่นๆจะ
    แปร่งๆ)

                    "อ่า... ทงเฮนายอย่าเครียดสิ ล้อเล่นๆ มามะ หอมแก้มง้อทีนึง"ไม่พูดเปล่า ฮันกยองยังคว้าแก้มของทงเฮหมายจะหอมสักฟอด แต่โดนทงเฮยันออกจนหน้าเกือบหงาย

                    "ฮยอง =[]= ผมไม่ตลกด้วยนะ เอาหน้าเก็บใส่กระเป๋าแล้วกลับไปจีนเหอะ"

                    "ชิ! -3- ทำเป็นพูดดี พูดแบบนี้มาหอมอีกทีดิ๊!!"ฮันกยองวิ่งไล่จับทงเฮไปรอบๆจนคว้ามาได้อีกครั้งแล้วกำลังจะแนบกับแก้ม ทงเฮพยายามใช้แรงของตัวเองดันหน้าของไอเจ๊กหื่นออกไปไกลๆ

                    "เฮ้ยยย!!! ผมไม่ใช่เคะนะฮยอง!!! ปล่อยเว้ยยย!!! >[]< เจ๊มาเก็บสามีพี่ไปหน่อยเซ่!!!!!"

                    "มามะเจ้าปลาน้อย ฮ่าๆ"

                    "กลับไปหาเมียพี่เซ่!!! ผมเป็นเมะนะเฮ้ยยย!!! ปล่อย!!!"

                    "ไอแก่!!!!! =[]="จู่ๆก็มีเสียงพญาอำมหิตดังขึ้นจากข้างหลังฮันกยองทำให้หนุ่มหน้ามังกรสะดุ้งโหยง ไฟลุกโชติช่วงชัชวาลดุจไฟโหมแรงกระหน่ำ(เว่อร์) ทำเอาฮันกยองขนลุกซุ่ไปทั้งตัว

                    "จะ...จ๋า"ฮันกยองหันหลังกลับไปยิ้มแห้งๆพลางทำหน้าซีดเป็นมังกรโดนฉีดฟอมาลีน (=[]=)ให้กับฮีชอลที่จะแปลงร่างอยู่รอมร่อด้วยความโกรธ

                    "อะ...โอยยย!!! เมียจ๋าอย่ารุนแรงสิ ปั๋วเจ็บบบบ โอ๊ย!!!"ฮันกยองร้องเสียงหลงเมื่อเมียสุดที่รักหยิกเข้าที่ใบหูแรงๆ

                    "ล้อเล่นอะไรกับเด็กไม่เข้าเรื่อง!!! ห้ะ!!!! คนเขาเครียดๆอยู่ ไป๊!!! เข้าห้อง"ฮีชอลกระชากคนที่ตัวโตกว่าให้เดินตามตัวเองต้อยๆเข้าไปในห้องของตัวเอง ทงเฮมองทั้งคู่ตาปริบๆ

                    "เกือบโดนพี่ฮันหอมแล้วมั้ยล่ะ = = เสียสถาบันเมะหล่อๆอย่างเราหมด เหอะ!!"ทงเฮพูดก่อนจะจัดการแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อย พี่ฮันเล่นกับเขาแรงไปหน่อยเสื้อเปิดหมด (=[]= โอ้ววป๋า)

                    "อ้าว! ทงเฮ   ทำไมมายืนเป็นปลาเอ๋ออยู่หน้าห้องล่ะ"อีกคนที่พูดขำๆหน้าตาย ทงเฮหัวเราะไม่ออกอีกเช่นเคย เยซองกำลับพยุงรยออุคเข้าห้องของตัวเอง ทงเฮมองรยออุคที่หลับตาไปก็โวยวาย

                    "พี่วางยาอุคกี้เรอะ!!!"

                    "อ้าวไอปลาสมองฟ่อ =[]= พูดงี้เดี๋ยวพ่อปั๊ดเหนี่ยว"เยซองทำเป็นยกไม้ยกมือเหมือนจะชกหน้าใสๆของทงเฮ

                    "ก็เห็นหลับ = ="

                    "ตัวเล็กฉันแค่ง่วงจนหลับไปเฟร้ยยย!!! ฉันก็เลยอุ้มมานอนสบายๆ ไม่ได้วางยา"เยซองพูดก่อนจะค่อยๆอุ้มรยออุคให้ดีๆ ทงเฮเลยเดินไปเปิดประตูให้

                    "นอนนะพี่ ห้ามทำอย่างอื่นนะ"

                    "นี่นายคิดอะไรของนาย!!ถ้านายจะคิดก็คิดห้องข้างๆนายนู่น ฉันนอนก่อนล่ะ"เยซองชี้ไปที่ประตูห้องข้างๆกับห้องทงเฮก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง  ทงเฮก็เดินไปที่ห้องตามที่เยซองบอกด้วยความสงสัย  ก่อนจะค่อยๆแนบหูกับประตูห้อง

                    "อื้อ อา.. คยู ลึกๆซิ อือ"

                    "อืม.. ซองมินก็อยู่เฉยๆสิ อย่าใจร้อนสิ อือ"

                    "อื้ม..อ๊า..อา"

                    เสียงที่เล็ดลอดออกมาก็ทำให้คนฟังหน้าฉาได้ไม่ยากเท่าไรนัก   ถึงว่าเข้าห้องแต่หัวค่ำ ที่แท้ก็มาเล่นอะไรในห้องนี่เอง โอ๊ย!!! ทำไมมีแต่คนอยู่เป็นคู่ฟระ

     
                    อิจฉาว้อยยยย!!!!!

     
                    "ชิ!! ถ้าพรุ่งนี้ลุกไม่ไหว คราวนี้ฉันไม่ปลุกพวกแกน๊ะ!!" ทงเฮพูดใส่ประตูห้องแทนเพราะคิดว่าถ้าบอกสองคนนั้นไปยังไงก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงครางมันกลบจนมิดแน่ๆ ทงเฮเดินปึงปังเข้าห้องไปก่อนจะล้มลงเตียงนอนพลางมองเพดานว่างเปล่า

     
                    วันเกิดทำไมมันเงียบแบบนี้ล่ะเนี่ย...
                    ว้อย!!! ปวดหมอง!!! 

     
                    ทงเฮพลิกตัวนอนกลิ้งไปมาบนเตียงกว้างก่อนจะนอนนิ่งแล้วค่อยๆหลับตา ลมเย็นสบายโกรกเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ตลอดเวลา ความเย็นที่เข้าครอบคลุมทงเฮก็ค่อยๆผล็อยหลับไปอย่างง่ายดาย



     
     
     
                    11.56 น.

                    "อือ..."ทงเฮครางอื้ออึงก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมาวางไว้ที่ตัวของตัวเอง ภาพเลือนรางที่ลอยตรงหน้าทำให้ทงเฮมองไม่ชัด กระพริบตาถี่ๆปรับสายตาให้มองเห็นได้ชัด ก่อนจะตกใจกับใบหน้าขาวที่ลอยตรงหน้า พลางส่งยิ้มกว้างจนเห็นเงือกใส

                    "ฮยอก!!!"

                    "ปิ๊งป๊อง!! ถูกต้องแล้วคร๊าบบบ! ยังทันเวลาอยู่ใช่มั้ยเนี่ย"ร่างบางปรบมือด้วยความดีใจก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟให้ห้องมีแสงสว่างขึ้นมา แล้วเงยหน้ามองนาฬิกาพลางยิ้มกว้างให้กับทงเฮอีกครั้ง 

                    "อะ...อะไรเหรอ"

                    "นี่ไง" มือบางคว้าถุงที่วางอยู่บนตัวของทงเฮขึ้นมาชูอย่างร่าเริง ทงเฮมองมันอย่างงุนงงเล็กน้อย

                    "อะไรล่ะ...."

                    "สุขสันต์วันเกิด!!! ลี ทงเฮ" ฮยอกแจหยิบพลุอันน้อยๆดึงเชือกออกจนดัง ปัง! ใส่หน้าทงเฮ เจ้าตัวที่ถูกเซอร์ไพส์ตกใจนิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นคลี่ยิ้มบางๆ

                    "อย่ายิ้มแค่นั้นสิ ยิ้มกว้างๆ นี่~~"ฮยอกแจเอื้อมมือไปจับที่แก้มทงเฮแล้วพยายามดึงเบาๆให้ยิ้มกว้างๆ ทงเฮเลยยิ้มให้ซะแก้มปริ

                    "วันนี้รีบกลับมามากเลย เลยซื้อมาได้แค่เค้ก ฮยอกเลยไม่ได้ซื้อของขวัญมาให้ด๊องเลย"ฮยอกแจพูดก่อนจำทำแก้มพองลม เอามือเขี่ยๆที่แก้มทงเฮเบาๆ

                    "ไม่เป็นไรหรอก"

                    "หืม... ทำไมล่ะ อืม..."

                    ทงเฮดึงใบหน้าของฮยอกแจให้ก้มลงก่อนจะประทับริมฝีปากให้แนบสนิทเบาๆ ฮยอกแจค่อยๆลดเปลือกตาบางลงรับสัมผัสของทงเฮ ริมฝีปากอิ่มค่อยๆเผยอออกทงเฮค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวานตักตวงความหวานภายในโพรงปากอีกคนอย่างถือสิทธิ์ ลิ้นสากควานหาลิ้นเล็กของอีคนจนเจอก่อนจะแลกสัมผัสกันอย่างดูดดื่ม ฮยอกแจกำเสื้อของทงเฮแน่น ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงจัด ทงเฮขบริมฝีปากนิ่มอีกครั้งก่อนจะค่อยๆละออก แก้มแดงถูกเกลี่ยด้วยมือของทงเฮ

                    "ก็ฮยอกน่ะ  เป็นของขวัญที่ดีที่สุดของด๊องอยู่แล้ว ไม่ต้องมีอะไรมาให้ด๊องหรอก แค่ด๊องมีฮยอก ด๊องก็มีความสุขมากอยู่แล้ว"

                    ฮยอกแจยิ่งหน้าแดงเป็นลูกมือเขือสุก มือเล็กทุบที่อกทงเฮเบาๆแก้อาการขวยเขินของตัวเอง

                    "จริงนะ"

                    "จริงสิ^^ ด๊องจะหลอกฮยอกทำไมล่ะ หืม?" ทงเฮเอื้อมมือหยิกแก้มแดงของคนตรงหน้าพอเบาๆมือด้วยความหมั่นไส้

                    "ฮยอกแจครับ"

                    "อะไรเล่า -///////-"

                    "ด๊องรักฮยอกนะ"

                    "อืม -///////-"

                    "บอกด๊องบ้างสิ" ทงเฮจับแก้มของฮยอกแจโยกไปมาอย่างหมั่นเขี้ยวอีกรอบ ฮยอกแจทำแก้มพองลม

                    "อะไรอ่า...."

                    "น่านะ^^ บอกด๊องหน่อยน๊า"

                    "ก็ได้ๆ"ฮยอกแจทำแก้มพองลมอีกรอบ ทงเฮรีบเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงนอนแล้วตั้งใจฟังสุดฤทธิ์

                    "^^"

                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    .
                    "ฮยอกก็รักด๊องนะ"
     
     
     
                    สุขสันต์วันเกิด ลี ทงเฮ~*
     
     
     
    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Writer Talk
                เฮอึน >W< แต่งสำเร็จไปแล้วอีกเรื่อง!!!
                    ตามคำขอนะคะ สมใจแล้วนา
                    ไรเตอร์ไม่สบายมานานแล้วล่ะ 2 อาทิตย์ =[]=
                    ไปหาหมอ บอกแค่ 2-3 วัน ขืนบอกความจริงไรเตอร์จะโดนคุณหมอด่าเอา
                    T^T ช่วงนี้ไรเตอร์ทรมานเหลือเกิ๊น คนอื่นเค้าวิ่งกันร่าเริง ไรเตอร์เดินกระเตงผ้าปิดปาก
                    สั่งห้ามออกกำลังกายมาก เดี๋ยวไข้ขึ้น = =+
                    ไรเตอร์จะลงฟิคยาวนะคะ คงเร็วๆนี้ เป็นฟิคคล้ายๆสโนวไวท์อ่าค่ะ
                    แต่จะเป็นเวอร์ชั่นเอสเจ   คู่ วอนฮยอก^^
                    จะลงดีมั้ยน๊า หรือไม่ลงดี อิอิ
         ปล.     ตอนนี้อ่านจะสั้นๆไปหน่อยนะคะ เป็นหวัด =W= คิดอะไรไม่ออกเลย
        ปล.2    อ่านแล้วไม่เม้น  ไรเตอร์เองก็น้อยใจนะ T^T  ถ้าอ่านไม่เม้น  ไรเตอร์ไม่อัพ ตอนหน้าว่าจะลงเอ็นซี  ก็จะไม่ลง  ให้ทรมานกันเล่นๆดีกว่าเนอะ^^  ถ้าอยากอ่านเอ็นซี เม้นซะ!!!!
        ปล.3   แก้ไขให้ใหม่แล้วนะคะ  เผื่ออ่านไม่สะดวกน่ะ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×