ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF]Happy Birth Day To Donghae [Haeeun]
:: Happy Birth Day To Donghae ::
"อะไรนะ ไม่ว่างงั้นเหรอ...."ประโยคหลังทำให้ทงเฮ หนุ่มหล่อหน้าสวย(แล้วหล่อเพื่อ??)
มีน้ำเสียงที่เบาลงจากปลายสายโทรศัพท์ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักพูดขึ้นมา ทงเฮนิ่งไปอึดใจหนึ่ง เสียง
หวานก็กรอกมาต่อ
มีน้ำเสียงที่เบาลงจากปลายสายโทรศัพท์ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักพูดขึ้นมา ทงเฮนิ่งไปอึดใจหนึ่ง เสียง
หวานก็กรอกมาต่อ
[น่า... ขอโทษน๊าด๊อง ฮยอกไม่ว่างเลย ต้องจัดคิสกับพี่ทึก ด๊องก็รู้นี่นาว่ากว่าจะกลับก็ดึก
มากแล้ว]
มากแล้ว]
ฮยอกแจ แร็พเปอร์ผู้น่ารักและอ่อนต่อโลก(จริงรึเปล่า = =)พูดด้วยน้ำเสียงง้อๆคนที่ถือ
โทรศัพท์ค้างเอาไว้อย่างงั้นกับคำตอบตัวเอง
โทรศัพท์ค้างเอาไว้อย่างงั้นกับคำตอบตัวเอง
[................]
"..............." ทงเฮนิ่งไปอีกครั้งก่อนจะถอนหายใจออกมา
"ด๊องรู้... ฮยอกไม่ว่างเลยเหรอ"
[วันนี้ฮยอกเห็นเอล์ฟไทยมาคิสด้วยนะ เลยอยากอยู่หน่อยน่ะ แถมวันนี้มีคิวสัมภาษณ์วัน
เดอร์เกิลล์ด้วยพอดี สตาฟไม่ให้กลับไป ฮยอกขอโทษ >^<]
เดอร์เกิลล์ด้วยพอดี สตาฟไม่ให้กลับไป ฮยอกขอโทษ >^<]
ฮยอกแจร่ายเหตุผลยาวจนทงเฮทำหน้าเอือมๆกับงานไปเล็กน้อยก่อนจะปรับน้ำเสียงให้ดู
ปกติที่สุดแม้จะออกอาการน้อยใจหน่อยก็เถอะ
ปกติที่สุดแม้จะออกอาการน้อยใจหน่อยก็เถอะ
"อืมๆ ทงเฮไม่ว่าอะไรหรอก"
[จริงนะ!!! ด๊องน่ารักที่สุดในโลกเลย ^.^ ครับๆเดี๋ยวไป ด๊อง ฮยอกทำงานก่อนนะ จุ๊บๆ]
ปลายสายเสียงหวานรีบตัดบทก่อนจะวางหูไป ทงเฮมองมือถือตัวเองด้วยความงุนงงเล็ก
น้อยก่อนจะถอนหายใจ ฮยอกเนี่ยงานรัดตัวจริงๆ
น้อยก่อนจะถอนหายใจ ฮยอกเนี่ยงานรัดตัวจริงๆ
ขนาดวันนี้วันเกิดเขายังไม่ว่างเลย....
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะทงเฮ อย่างกะปลาทองเหม็นน้ำเน่า ฮ่าๆ"คำพูดล้อๆขำๆตาม
ภาษาแปร่งๆที่คุ้นหูอย่างฮันกยอง ดูเหมือนว่าคำด่านั้นจะฟังชัดเปรี๊ยะกว่าคำอื่นๆไม่ทำให้ทงเฮขำ
ไปด้วย กลับทำหน้ามู่ทู่กว่าเดิม (ป๋าจำคำด่าภาษาเกาหลีได้ดีค่ะ = = จะพูดชัดแจ๋ว แต่คำอื่นๆจะ
แปร่งๆ)
ภาษาแปร่งๆที่คุ้นหูอย่างฮันกยอง ดูเหมือนว่าคำด่านั้นจะฟังชัดเปรี๊ยะกว่าคำอื่นๆไม่ทำให้ทงเฮขำ
ไปด้วย กลับทำหน้ามู่ทู่กว่าเดิม (ป๋าจำคำด่าภาษาเกาหลีได้ดีค่ะ = = จะพูดชัดแจ๋ว แต่คำอื่นๆจะ
แปร่งๆ)
"อ่า... ทงเฮนายอย่าเครียดสิ ล้อเล่นๆ มามะ หอมแก้มง้อทีนึง"ไม่พูดเปล่า ฮันกยองยังคว้าแก้มของทงเฮหมายจะหอมสักฟอด แต่โดนทงเฮยันออกจนหน้าเกือบหงาย
"ฮยอง =[]= ผมไม่ตลกด้วยนะ เอาหน้าเก็บใส่กระเป๋าแล้วกลับไปจีนเหอะ"
"ชิ! -3- ทำเป็นพูดดี พูดแบบนี้มาหอมอีกทีดิ๊!!"ฮันกยองวิ่งไล่จับทงเฮไปรอบๆจนคว้ามาได้อีกครั้งแล้วกำลังจะแนบกับแก้ม ทงเฮพยายามใช้แรงของตัวเองดันหน้าของไอเจ๊กหื่นออกไปไกลๆ
"เฮ้ยยย!!! ผมไม่ใช่เคะนะฮยอง!!! ปล่อยเว้ยยย!!! >[]< เจ๊มาเก็บสามีพี่ไปหน่อยเซ่!!!!!"
"มามะเจ้าปลาน้อย ฮ่าๆ"
"กลับไปหาเมียพี่เซ่!!! ผมเป็นเมะนะเฮ้ยยย!!! ปล่อย!!!"
"ไอแก่!!!!! =[]="จู่ๆก็มีเสียงพญาอำมหิตดังขึ้นจากข้างหลังฮันกยองทำให้หนุ่มหน้ามังกรสะดุ้งโหยง ไฟลุกโชติช่วงชัชวาลดุจไฟโหมแรงกระหน่ำ(เว่อร์) ทำเอาฮันกยองขนลุกซุ่ไปทั้งตัว
"จะ...จ๋า"ฮันกยองหันหลังกลับไปยิ้มแห้งๆพลางทำหน้าซีดเป็นมังกรโดนฉีดฟอมาลีน (=[]=)ให้กับฮีชอลที่จะแปลงร่างอยู่รอมร่อด้วยความโกรธ
"อะ...โอยยย!!! เมียจ๋าอย่ารุนแรงสิ ปั๋วเจ็บบบบ โอ๊ย!!!"ฮันกยองร้องเสียงหลงเมื่อเมียสุดที่รักหยิกเข้าที่ใบหูแรงๆ
"ล้อเล่นอะไรกับเด็กไม่เข้าเรื่อง!!! ห้ะ!!!! คนเขาเครียดๆอยู่ ไป๊!!! เข้าห้อง"ฮีชอลกระชากคนที่ตัวโตกว่าให้เดินตามตัวเองต้อยๆเข้าไปในห้องของตัวเอง ทงเฮมองทั้งคู่ตาปริบๆ
"เกือบโดนพี่ฮันหอมแล้วมั้ยล่ะ = = เสียสถาบันเมะหล่อๆอย่างเราหมด เหอะ!!"ทงเฮพูดก่อนจะจัดการแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อย พี่ฮันเล่นกับเขาแรงไปหน่อยเสื้อเปิดหมด (=[]= โอ้ววป๋า)
"อ้าว! ทงเฮ ทำไมมายืนเป็นปลาเอ๋ออยู่หน้าห้องล่ะ"อีกคนที่พูดขำๆหน้าตาย ทงเฮหัวเราะไม่ออกอีกเช่นเคย เยซองกำลับพยุงรยออุคเข้าห้องของตัวเอง ทงเฮมองรยออุคที่หลับตาไปก็โวยวาย
"พี่วางยาอุคกี้เรอะ!!!"
"อ้าวไอปลาสมองฟ่อ =[]= พูดงี้เดี๋ยวพ่อปั๊ดเหนี่ยว"เยซองทำเป็นยกไม้ยกมือเหมือนจะชกหน้าใสๆของทงเฮ
"ก็เห็นหลับ = ="
"ตัวเล็กฉันแค่ง่วงจนหลับไปเฟร้ยยย!!! ฉันก็เลยอุ้มมานอนสบายๆ ไม่ได้วางยา"เยซองพูดก่อนจะค่อยๆอุ้มรยออุคให้ดีๆ ทงเฮเลยเดินไปเปิดประตูให้
"นอนนะพี่ ห้ามทำอย่างอื่นนะ"
"นี่นายคิดอะไรของนาย!!ถ้านายจะคิดก็คิดห้องข้างๆนายนู่น ฉันนอนก่อนล่ะ"เยซองชี้ไปที่ประตูห้องข้างๆกับห้องทงเฮก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง ทงเฮก็เดินไปที่ห้องตามที่เยซองบอกด้วยความสงสัย ก่อนจะค่อยๆแนบหูกับประตูห้อง
"อื้อ อา.. คยู ลึกๆซิ อือ"
"อืม.. ซองมินก็อยู่เฉยๆสิ อย่าใจร้อนสิ อือ"
"อื้ม..อ๊า..อา"
เสียงที่เล็ดลอดออกมาก็ทำให้คนฟังหน้าฉาได้ไม่ยากเท่าไรนัก ถึงว่าเข้าห้องแต่หัวค่ำ ที่แท้ก็มาเล่นอะไรในห้องนี่เอง โอ๊ย!!! ทำไมมีแต่คนอยู่เป็นคู่ฟระ
อิจฉาว้อยยยย!!!!!
"ชิ!! ถ้าพรุ่งนี้ลุกไม่ไหว คราวนี้ฉันไม่ปลุกพวกแกน๊ะ!!" ทงเฮพูดใส่ประตูห้องแทนเพราะคิดว่าถ้าบอกสองคนนั้นไปยังไงก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงครางมันกลบจนมิดแน่ๆ ทงเฮเดินปึงปังเข้าห้องไปก่อนจะล้มลงเตียงนอนพลางมองเพดานว่างเปล่า
วันเกิดทำไมมันเงียบแบบนี้ล่ะเนี่ย...
ว้อย!!! ปวดหมอง!!!
ทงเฮพลิกตัวนอนกลิ้งไปมาบนเตียงกว้างก่อนจะนอนนิ่งแล้วค่อยๆหลับตา ลมเย็นสบายโกรกเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ตลอดเวลา ความเย็นที่เข้าครอบคลุมทงเฮก็ค่อยๆผล็อยหลับไปอย่างง่ายดาย
11.56 น.
"อือ..."ทงเฮครางอื้ออึงก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมาวางไว้ที่ตัวของตัวเอง ภาพเลือนรางที่ลอยตรงหน้าทำให้ทงเฮมองไม่ชัด กระพริบตาถี่ๆปรับสายตาให้มองเห็นได้ชัด ก่อนจะตกใจกับใบหน้าขาวที่ลอยตรงหน้า พลางส่งยิ้มกว้างจนเห็นเงือกใส
"ฮยอก!!!"
"ปิ๊งป๊อง!! ถูกต้องแล้วคร๊าบบบ! ยังทันเวลาอยู่ใช่มั้ยเนี่ย"ร่างบางปรบมือด้วยความดีใจก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟให้ห้องมีแสงสว่างขึ้นมา แล้วเงยหน้ามองนาฬิกาพลางยิ้มกว้างให้กับทงเฮอีกครั้ง
"อะ...อะไรเหรอ"
"นี่ไง" มือบางคว้าถุงที่วางอยู่บนตัวของทงเฮขึ้นมาชูอย่างร่าเริง ทงเฮมองมันอย่างงุนงงเล็กน้อย
"อะไรล่ะ...."
"สุขสันต์วันเกิด!!! ลี ทงเฮ" ฮยอกแจหยิบพลุอันน้อยๆดึงเชือกออกจนดัง ปัง! ใส่หน้าทงเฮ เจ้าตัวที่ถูกเซอร์ไพส์ตกใจนิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นคลี่ยิ้มบางๆ
"อย่ายิ้มแค่นั้นสิ ยิ้มกว้างๆ นี่~~"ฮยอกแจเอื้อมมือไปจับที่แก้มทงเฮแล้วพยายามดึงเบาๆให้ยิ้มกว้างๆ ทงเฮเลยยิ้มให้ซะแก้มปริ
"วันนี้รีบกลับมามากเลย เลยซื้อมาได้แค่เค้ก ฮยอกเลยไม่ได้ซื้อของขวัญมาให้ด๊องเลย"ฮยอกแจพูดก่อนจำทำแก้มพองลม เอามือเขี่ยๆที่แก้มทงเฮเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอก"
"หืม... ทำไมล่ะ อืม..."
ทงเฮดึงใบหน้าของฮยอกแจให้ก้มลงก่อนจะประทับริมฝีปากให้แนบสนิทเบาๆ ฮยอกแจค่อยๆลดเปลือกตาบางลงรับสัมผัสของทงเฮ ริมฝีปากอิ่มค่อยๆเผยอออกทงเฮค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวานตักตวงความหวานภายในโพรงปากอีกคนอย่างถือสิทธิ์ ลิ้นสากควานหาลิ้นเล็กของอีคนจนเจอก่อนจะแลกสัมผัสกันอย่างดูดดื่ม ฮยอกแจกำเสื้อของทงเฮแน่น ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงจัด ทงเฮขบริมฝีปากนิ่มอีกครั้งก่อนจะค่อยๆละออก แก้มแดงถูกเกลี่ยด้วยมือของทงเฮ
"ก็ฮยอกน่ะ เป็นของขวัญที่ดีที่สุดของด๊องอยู่แล้ว ไม่ต้องมีอะไรมาให้ด๊องหรอก แค่ด๊องมีฮยอก ด๊องก็มีความสุขมากอยู่แล้ว"
ฮยอกแจยิ่งหน้าแดงเป็นลูกมือเขือสุก มือเล็กทุบที่อกทงเฮเบาๆแก้อาการขวยเขินของตัวเอง
"จริงนะ"
"จริงสิ^^ ด๊องจะหลอกฮยอกทำไมล่ะ หืม?" ทงเฮเอื้อมมือหยิกแก้มแดงของคนตรงหน้าพอเบาๆมือด้วยความหมั่นไส้
"ฮยอกแจครับ"
"อะไรเล่า -///////-"
"ด๊องรักฮยอกนะ"
"อืม -///////-"
"บอกด๊องบ้างสิ" ทงเฮจับแก้มของฮยอกแจโยกไปมาอย่างหมั่นเขี้ยวอีกรอบ ฮยอกแจทำแก้มพองลม
"อะไรอ่า...."
"น่านะ^^ บอกด๊องหน่อยน๊า"
"ก็ได้ๆ"ฮยอกแจทำแก้มพองลมอีกรอบ ทงเฮรีบเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงนอนแล้วตั้งใจฟังสุดฤทธิ์
"^^"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฮยอกก็รักด๊องนะ"
สุขสันต์วันเกิด ลี ทงเฮ~*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer Talk
เฮอึน >W< แต่งสำเร็จไปแล้วอีกเรื่อง!!!
ตามคำขอนะคะ สมใจแล้วนา
ไรเตอร์ไม่สบายมานานแล้วล่ะ 2 อาทิตย์ =[]=
ไปหาหมอ บอกแค่ 2-3 วัน ขืนบอกความจริงไรเตอร์จะโดนคุณหมอด่าเอา
T^T ช่วงนี้ไรเตอร์ทรมานเหลือเกิ๊น คนอื่นเค้าวิ่งกันร่าเริง ไรเตอร์เดินกระเตงผ้าปิดปาก
สั่งห้ามออกกำลังกายมาก เดี๋ยวไข้ขึ้น = =+
ไรเตอร์จะลงฟิคยาวนะคะ คงเร็วๆนี้ เป็นฟิคคล้ายๆสโนวไวท์อ่าค่ะ
แต่จะเป็นเวอร์ชั่นเอสเจ คู่ วอนฮยอก^^
จะลงดีมั้ยน๊า หรือไม่ลงดี อิอิ
ปล. ตอนนี้อ่านจะสั้นๆไปหน่อยนะคะ เป็นหวัด =W= คิดอะไรไม่ออกเลย
ปล.2 อ่านแล้วไม่เม้น ไรเตอร์เองก็น้อยใจนะ T^T ถ้าอ่านไม่เม้น ไรเตอร์ไม่อัพ ตอนหน้าว่าจะลงเอ็นซี ก็จะไม่ลง ให้ทรมานกันเล่นๆดีกว่าเนอะ^^ ถ้าอยากอ่านเอ็นซี เม้นซะ!!!!
ปล.3 แก้ไขให้ใหม่แล้วนะคะ เผื่ออ่านไม่สะดวกน่ะ^^
ปล.2 อ่านแล้วไม่เม้น ไรเตอร์เองก็น้อยใจนะ T^T ถ้าอ่านไม่เม้น ไรเตอร์ไม่อัพ ตอนหน้าว่าจะลงเอ็นซี ก็จะไม่ลง ให้ทรมานกันเล่นๆดีกว่าเนอะ^^ ถ้าอยากอ่านเอ็นซี เม้นซะ!!!!
ปล.3 แก้ไขให้ใหม่แล้วนะคะ เผื่ออ่านไม่สะดวกน่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น