คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 2
ตอนที่2
“สวัสดีค่ะ”ฉันพยายามที่จะเรียกทุกตนที่อยู่ในห้องแต่ก็ไม่มีคนสนใจฉันเลย
“นี่ทุกคนยัยนี่ชื่อว่าแตงกวารู้จักไว้ซะ”แปลกแหะพอนายอาร์มบอกทุกคนก็หันมามองเป็นตาเดียวกันทำเอาฉันงงเลย
“นี่นายเป็นใครหรอทำไมทุกคนถึงฟังแต่นายเนี่ย”
“เธอไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอกเดียวเธอก็รู้เองแหละ”นายนี่ขี้เก็จซะมัด
“*:;*”
“เธอไปนั่งข้างๆฉันสิ”
“ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งนายด้วยฮะ”
“เพราะมันเป็นคำสั่งของฉันไง^^”
“ชิ.......-:;-” ฉันจึงต้องจำใจนั่งกับนายนั่นในที่สุดเพราะไม่งันคงไม่มีเพื่อนแหงๆ
“นี่.....ตอนเที่ยงไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันได้ป่ะ”
“.........”
“นี่ตอบฉันหน่อยสิ.......ได้ป่ะ”
“อืม...ก็ได้”
“เย้ๆๆๆๆ”
“ดีใจอะไรหนักหนาฮะ”
“ก็ฉันจะได้มีเพื่อนนั่งกินข้าวด้วยไง”
“อืม”เ อ๊ะ เราลืมนึกถึงพี่ไปเลยนะเนี่ย
“ไม่ต้องไปเป็นเพื่อนฉันแล้วหละ”
“อ้าวทำไมอ่ะ”
“ฉันลืมไปว่าพี่ของฉันก็มาด้วย”
“เหรอ”
“แหะๆ”
“ไม่เป็นไรงั้นก็ให้พี่เธอมากินข้าวด้วยกันซิ”
“เหรอๆ....อืม”
“พี่แป้ง...อยู่ไหน”ฉันตะโกนเข้าไปในห้องเรียนของพี่แป้งแต่ไม่มีการตอบรับ
“มีอะไรกับแป้งหรอ?”ในตอนนั้นมีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาถามฉันเข้าหล่อมากเลย(นี้เป็นนิสัยส่วนใหญ่ของผู้หญิงทั่วไป)
“คือว่าฉันเป็นของพี่แป้งค่ะ”
“อืม..หรอ”
“แล้วพี่แป้งอยู่ในห้องหรือเปล่าค่ะ”แต่เอ๊ะร.ร.นี้มีแต่คนไทยหรือไงเนี่ยเจอแต่คนไทย
“งั้นเดียวฉันเรียกให้นะ”
“ของคุณงับ”ติ๋งต๋องใหญ่แล้วเราเนี่ย
“นี่.....แป้งน้องเธอมาหาหละ”
“เหรอ...อืมๆ”
“มีอะไรยะยัยแตง”
“ไม่มีอ่ะไรก็แค่จะถามว่าจะไปกินข้าวด้วยกันไหม”
“แหม ไม่มีเพื่อนไปกินข้าวด้วยหละซิหละสิท่า”
“มีแล้วยะ...แล้วจะไปกินข้าวด้วยกันไหมหละ”
“ไม่อ่ะพี่จะไปกินข้าวกับเพื่อนเหมือนพี่กัน”
“เหรอ..อืมๆมาถามแค่นี้แหละ”
“จร้าขอบใจที่เป็นห่วง”
“ว่าไงหละพี่เธอจะไปด้วยกันไหม”นายอาร์มถามด้วยความสงสัย
“พี่ฉันเค้าจะไปกับเพื่อนเค้า”
“นี่แล้วเธอจะกินอารัยอ่ะเดียวฉันไปซื้อให้”
“ไม่เป็นไรหลอก”
“นี้ๆไอ้อาร์มบอกแล้วว่าคนนี้ฉันจอง”
“งั้นเอางี้ใครจีบติดก่อนก็ได้ไปครอง”
“นี้พวกนายฉันไม่ได้เป็นสิ่งของนะ”
“แหะๆ” ยังมีหน้ามาหัวพร้อมกันอีกชิ
++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น