ความทรงจำกับหนังสือเดิมๆ

ลำดับตอนที่ #4 : หน้าสี่ต้นเหตุ....

  เพื่อนผมมันเอาอีกนะรอบนี้มันเอาเบอร์แปลกมาให้ผมโทร มันบอกว่าให้คุยแทนมัน มันไม่กล้าคุยผมก็จัดให้มันไป ผมเริ่มคุยไปได้สักพัก ก็ได้ความว่าน้องเขาชื่อเหมียว อายุน้อยกว่าผมสองปี อยู่จังหวัดนครสวรรค์ เล่นอยู่ที่สตรีนครสวรรค์ มีเพื่อนเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับผม มาที่โรงเรียนผมตอนงานกีฬาสีเพื่อนชวนมา แล้วโทรหาเพื่อนผมเพราะเพื่อนของน้องเหมียวถ้าว่าถ้าจีบเพื่อนผมติดจะเลี้ยงKFCทุกอาทิตย์ แล้วผมก็เอาเพื่อนผมเข้ามารวมสายด้วย เพื่อนผมมันบอกว่า "ไอ้เล็กมึงโทรไปหาไอ้พั้นช์ด้วยมันจะคุยด้วย" "อืมๆมึงคุยกับน้องเหมียวไปก่อนและกัน" ผมพูดแล้วก็โทรหาเพื่อนผมอีกคน "มีอะไรหรอคับ" ผมถาม "เปล่ากูจะให้มึงเอากูเข้าไปคุยด้วยกับเด็กที่พวกมึงคุยอยู่อะ" เพื่อนผมกล่าว "อืมๆแปปนะ" ผมพูดแล้วก็รวมสายให้มัน แล้วพวกมันก็คุยกับน้องเหมียว ส่วนผมก็ขอมันออกมาเพื่อจะโทรหาน้องดิว (จะห้าทุ่มอยู่และเค้าจะนอนยังว่า) แต่ผมก็โทรไป "ดีค่ะ" เสียงใครอะไม่ให้เสียงน้องดิวอะ ผมเลยตอบกลับไปว่า "ดีคับ ใครหรอคับ" "ก็จะคุยกับใครอะค่ะโทรมาไม่รู้หรอว่าเบอร์ใครอะ" เขาตอบ "ก็......เพื่อนผมบอกว่าเป็นเบอร์น้องดิวอะคับใช่ปะ" ผมถามกลับ "ใช่ค่ะแต่คงคุยไม่ได้แล้วอะค่ะ ดิวหลับไปแล้ว" เขาตอบ "คับๆงั้นไม่เป็นไรคับ ขอคุณคับ" ผมพูดพร้อมวางสายน้องเค้าทิ้ง แล้วก็กลับมาฟังพวกมันหม้อสาวกัน สักพักก็น้องเขาก็ขอวางน้องเขาบอกง่วงนอน แล้วเพื่อนเขามันก็คิดเรื่องอะไรกันก็ไม่รู้ มันมันบอกผมว่า ใครจีบน้องเหมียวติด อีกสองคนต้องช่วยคนๆนั้นทุกอย่างถ้าใครคนใดคนหนึ่งกำลังจะจีบผู้หญิงในโรงเรียน และพวกผมก็แยกย้ายกันเพราะเที่ยงคืนและเดียวไปโรงเรียนไม่ไว้ ผมนอนคิดอยู่พักหนึ่งเรื่องที่มันพูดกันจะเอาด้วยดีหรือเปล่า....ผมคิดไปคิดมาก็เกิดนึกสนุก.....เรื่องๆหนึ่งขึ้น แล้วผมก็หลับ
หน้านี้จบและ ช่วยให้กำลังใจผมมั่งดิ เขียน4ตอนและอะ