NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คู่แท้อยู่หนใด 1

    ลำดับตอนที่ #10 : ทะเลหวาน 1

    • อัปเดตล่าสุด 20 ธ.ค. 66


    ตอนที่ 10 ทะเลหวาน 1

     

    หลังจากพากันลงเล่นน้ำทะเลในช่วงเย็นจนเหน็ดเหนื่อยแล้ว ทั้งโอมเพี้ยงและเขตแดนจึงพากันกลับขึ้นมาอาบน้ำท่าให้เรียบร้อย เพื่อที่จะมาช่วยแม่ทำกับข้าวฉลองมื้อเย็นกัน โดยวันนี้มีทะเลเผา ยำทะเล ผัดผงกะหรี่ทะเล ต้มยำทะเล เอาเป็นว่ามาทะเลทั้งทีก็กินแต่ทะเลกันทุกเมนูเลยทีเดียว

     

    “แม่ครับ ขออนุญาตดื่มเครื่องดื่มเบา ๆ ได้มั้ยครับ รสหวานรับประทานง่ายวัยรุ่นกำลังนิยมกัน”

     

    โอมเพี้ยงพูดพร้อมกับยกขวดเครื่องดื่มขึ้นให้แม่ดู ซึ่งแม่เองก็ได้แต่ส่ายหน้าแล้วยิ้ม เธอไม่ได้ขีดให้ลูกต้องอยู่ในกรอบเป๊ะขนาดนั้น สำหรับเครื่องดื่มเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอสามารถอนุญาตให้ดื่มได้อยู่แล้ว ยิ่งอยู่ในสายตาพ่อแม่อยู่ในครอบครัวไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว และสิงหาเองที่เป็นคนซื้อมาให้ลูก ๆ แต่ก็ไม่ได้มากมายแค่คนละขวดถือว่าเป็นการจำกัดในการดื่มไปในตัว

     

    ทุกคนต่างพูดคุยดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ถือว่าเป็นการพักผ่อนที่ค่อนข้างใช้เวลาคุ้มค่าที่สุดของครอบครัวเลยก็เป็นได้

     

    “โอม ไปอาบน้ำอีกรอบก่อนไหมค่อยนอนเร็ว พี่อาบเสร็จแล้วลุก ๆ”

     

    เขตแดนเดินมาตีแขนคนน้องเบา ๆ ที่นอนหลับอุตุหลังจากทานมื้อค่ำเสร็จเขารู้สึกเหนียวตัวเพราะพากันนั่งย่างอาหารทะเลด้วย และกลิ่นของอาหารทะเลพออิ่มแล้วมันก็ไม่ได้น่าพิศวาสอีกต่อไป

     

    “อืม ไม่เอา โอมไม่อาบ”

     

    โอมเพี้ยงงึมงำตอบพี่เสียงเบาตาก็ยังไม่ยอมลืม แต่ไม่วายเขตแดนก็ยังพยายามดึงแขนน้องให้ลุกอยู่ดี จนโอมเพี้ยงต้องลุกมานั่งโงนเงนอยู่บนเตียง

     

    “ลุกไปอาบก่อนจะได้หลับสบายเร็ว ดูสิหัวเหม็นหมดแล้วเนี่ย”

     

    “ไม่เหม็นสักหน่อย พี่เขตก็มาดมดูสิ”

     

    โอมเพี้ยงพูดพร้อมกับดึงกระตุกแขนคนพี่อย่างแรง จนเขตแดนที่ยังไม่ทันตั้งตัวล้มทับลงไปบนตัวน้องเต็ม ๆ โอมเพี้ยงหงายหลังนอนลงบนที่นอนเช่นเดิม โดยมีเขตแดนนอนทับอยู่ หน้าของทั้งสองคนห่างกันแค่คืบ สายตาทั้งสองต่างสบประสานกันพอดิบพอดี จนทั้งสองคนแน่นิ่งไปได้ยินแค่เสียงลมหายใจหอบแรง ๆ ของทั้งคู่

     

    “ไหนพี่ลองพิสูจน์ดูซิว่าไม่เหม็นจริงหรือเปล่า”

     

    เขตแดนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบากระเส่าชิดริมหูของโอมเพี้ยง ซึ่งตอนนี้รู้สึกตัวชาวาบขนลุกเกรียวไปแทบทั้งตัว ไม่กล้าแม้แต่จะพูดหรือกระดุกกระดิกเพียงน้อย

     

    เขตแดนค่อย ๆ จรดริมฝีปากลงบนหน้าผาก ฝังจมูกเบา ๆ ลงบนข้างแก้มทั้งซ้ายขวา ก่อนจะมองสบตากับโอมเพี้ยงด้วยสายตาวาววับ จนทำให้คนตัวเล็กตกอยู่ในภวังค์เหมือนต้องมนต์สะกด เขตแดนคลี่ยิ้มบาง ๆ ให้คนน้อง

     

    “ไม่เหม็นจริง ๆ ด้วย ยังหอมเหมือนเดิม”

     

    โอมเพี้ยงรู้สึกได้ว่า เขตแดนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มและเบา แต่มันกลับดังชัดเจนอยู่ในโสตประสาทของเขาแทบทุกคำ เขตแดนใช้มือข้างหนึ่งยกขึ้นมากอบกุมข้างแก้มของโอมเพี้ยง ก่อนจะเริ่มเคลื่อนนิ้วมาลูบไล้เบา ๆ ที่ริมฝีปากของน้อง

     

    เขาใช้นิ้วหัวแม่มือถูไถไปมาทั่วริมฝีปาก ก่อนจะค่อย ๆ แหย่นิ้วชี้และนิ้วกลางชอนไชเข้าไปในปากแล้วควานเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของโอมเพี้ยงจนคนน้องทนไม่ไหวต้องหุบปากแล้วดูดดึงนิ้วของคนพี่ไว้

     

    เขตแดนก้มหน้าลงไปสูดดมตรงซอกคอคนตัวขาวอีกครั้ง ก่อนจะซุกไซ้ไปทั่วรอบคอและหน้าทั้งที่นิ้วก็ยังอยู่ในปากอีกคน ตอนนี้อารมณ์ของโอมเพี้ยงเตลิดไปไกลจนแทบกู่ไม่กลับแล้ว เขาหลับตาพริ้มดูดนิ้วของอีกคนจนเสียงดังจ้วบจ้าบจนน่าอาย

     

    “อื้ออ พี่เขต...อ่า....”

     

    โอมเพี้ยงเริ่มเปิดปากเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มตัวสั่น หายใจติดขัดเหนื่อยหอบ จนคนพี่ต้องดึงมือตัวเองออกแล้วเคลื่อนริมฝีปากมาประกบปากน้องแทน เขาสอดแทรกลิ้นสากเข้าไปไล่เกาะเกี่ยวลิ้นเล็กในทันที ต่างคนต่างแลกลิ้นดูดดึงกันจนเสียงหายใจเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ

     

    มือไม้ของแต่ละคนก็เริ่มอยู่ไม่สุข เขตแดนลากมือลูบไล้บีบเคล้นไปทั่วตัวโอมเพี้ยง ทั้งสะโพกกลมกลึง เอวบางเล็กนั้น แค่ฝ่ามือของเขตแดนก็แทบจะหุ้มเอวบางนั้นทั้งหมด โอมเพี้ยงเองก็ไม่แพ้กัน มือหนึ่งยกขึ้นโอบรอบคอคนพี่ มืออีกข้างก็สอดเข้าไปด้านในเสื้อยืดเนื้อบางลูบไล้เนื้อแน่นใต้เสื้อนั้นอย่างเมามัน

     

    เขตแดนค่อย ๆ ใช้มือดึงชายเสื้อของโอมเพี้ยงออกไปทางศีรษะอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงฉกริมฝีปากลงมาบนปากนุ่มอีกครั้ง ดูดเลียคลอเคลียชิมความหวานอยู่นานจึงผละออกแล้วเคลื่อนลงมาตามลำคอ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ยอดอกสีชมพูบนผิวเนื้อขาวนวลเนียนลื่นมือไปทั้งตัว

     

    เขาตวัดปลายลิ้นลงมาตรงยอดอกสีหวานนั้น แล้วลากลิ้นไปรอบ ๆ ฐานตุ่มไตจนอีกคนรู้สึกซาบซ่านเสียวและสั่นไปทั้งตัว ก่อนที่จะใช้ปากงับแล้วดูดดึงตุ่มไตนั้น มืออีกข้างก็บีบเคล้นตุ่มเล็กอย่างมันมือ จนโอมเพี้ยงแทบทนไม่ไหว

     

    “อื้ออ อ๊ะ พี่เขต....เสียว อื้อ....”

     

    ยิ่งส่งเสียงครวญครางเท่าใด ก็ยิ่งเหมือนจุดชนวนอารมณ์ของอีกคนให้สูงยิ่งขึ้น เขตแดนใช้ปากดูดเต้าเล็กนั้นซ้ายที ขวาที จนคนน้องต้องแอ่นอกรับความเสียวซ่าน ดิ้นพล่านจนแทบทนไม่ไหว ขาของเขตแดนก็ไปสะดุดส่วนแข็งขืนส่วนล่างของคนน้องที่ตอนนี้มันขยายใหญ่จนดุนดันกางเกงออกมาอย่างชัดเจน

     

    “อ่า ตรงนี้ของโอมมันอึดอัดใหญ่แล้ว เดี๋ยวพี่ช่วยนะจะได้หลับสบาย”

     

    เขตแดนกระซิบเสียงพร่า แล้วจึงประกบริมฝีปากกับโอมเพี้ยงอีกครั้งใช้ลิ้นดูดดึงลิ้นเล็กแลกความหวานกันไปมา ก่อนที่มือของเขาจะเลื่อนไปกอบกุมแท่งน้อยแข็งขืนของโอมเพี้ยงแล้วบีบเน้นจนอีกฝ่ายแทบจะขาดใจ

     

    เขตแดนค่อย ๆ ดึงกางเกงขาสั้นเอวยืดที่โอมเพี้ยงสวมใส่อยู่ รวมทั้งใช้มือเกาะเกี่ยวกางเกงตัวในแล้วรูดลงโดยอีกคนก็ให้ความร่วมมืออย่างดีโดยยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยจนสามารถลากดึงกางเกงทั้งสองตัวออกไปได้อย่างง่ายดาย

     

    ...................................

     

    อ่า......ค้างกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ไปตามกันต่อเลยยย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×