คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ep.4 ผู้ชายเฮงซวย
อากาศฤดูหนาว.....
บ้านหลังใหญ่......
ต้นไม้ไร้ซึ่งใบ......
น้ำค้างแข็งบนปลายกิ่ง......
ผู้ชายทั้ง 5.....
ความแค้นที่ไม่อาจลืม......
“ฮยอนจา...!!”
“....คะ” ฮยอนจารีบเดินมาหาอนยู เธอตอบขานด้วยน้ำเสียงราบเรียบ...
เธอเงยใบหน้ารูปไข่ของตนขึ้น...เผยเห็นดวงตาโตกลมสีดำ....จมูกที่โด่งเล็กได้รูป กับริมฝีปากสีกุหลาบ... แต่ในดวงตาอันกลมโตของเธอนั้นกลับเป็นดวงตาที่เกลียดชัง ภาพตรงหน้าเธอคือ... ชายหนุ่มผู้หล่อเหลา สูงยาวเข่าดี ผู้เป็นเจ้าของดวงตาเรียว กำลังถือแก้วไวน์ แล้วแกว่งไวน์ราคาแพงในแก้วเล่นอย่างสบายใจ...
“มีอะไร.......คะ” แม้เสียงเธอจะพูดเรียบๆ แต่สายตาของเธอก็ยังเป็นเหมือนเดิม ความเกลียดชัง...
“อย่ามองฉัน อย่างสิ? ก็พ่อเธอขายมาให้ฉันเองนิ....”
“.....” ฮยอนจาเงียบ เถียงไม่ออก... ได้แต่กัดริมฝีปากบางสีกุหลาบของตัวเอง
ถ้าเธอฉลาดกว่านี้....
ถ้าเธอไม่เชื่อผู้เป็นบิดา
น้องๆของเธอคงจะไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้หรอก!
“เป็นอะไรหรอจ๊ะ....แหม..กัดปากสะแน่นเชียวนะ กลัวฉันหรอ...” อนยูถามพรางเชิดคางของฮยอนจาขึ้นมา
“ปล่อย...” ฮยอนจาพูดเบาๆ....เธอเริ่มจะหมดความอดทน
“เอ๊ะ?....ทำไมละ ถ้าฉันจะไม่ปล่อยละ ฉันจะทำอะไรเธอก็ได้ ในเมื่อฉันซื้อเธอมาแล้ว...”
“ขอเตือนครั้งสุดท้าย..ปล่อยคางฉัน” ฮยอนจากัดฟันพูดและพยายามระงับอารมณ์โกรธที่เดือดอยู่ภายใน
“ไม่...”
คำสุดท้ายที่ออกจากปากของอนยู ทำให้ฮยอนจาถึงกับขาดสติ หยิบกรอบรูปในห้องฟาดเข้าที่แขนของอนยูอย่างเต็มแรง ทำให้อนยูถึงกับต้องปล่อยมือออกไปกุมแขนของตัวเองอีกข้างนึง
“เธอ...!!”
อนยูหันมามองหน้าฮยอนจาด้วยความโกรธ...ก่อนจะยกมือขึ้น
เพียะ!!!
หน้าของฮยอนจาหันไปอีกทิศหนึ่งทันที แก้มใสๆเริ่มมีรอยแดงเกิดขึ้น...ความแสบค่อยๆก่อนตัว ฮยอนจาเอามือกุมหน้าของตัวเองไว้ แล้วจ้องอนยูด้วยความเคียดแค้น....
นายตบฉัน.........
นายมันผู้ชายที่เลวร้ายที่สุด!!
“อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น...” อนยูพูดพร้อมสาวเท้าเข้ามาใกล้ฮยอนจา
“ทำไม..ตาของฉัน...ฉันจะมองนายยังไงมันก็เรื่องของฉัน เหอะ...ผู้ชายเฮงซวย”
ฮยอนจาพูดพร้อมกับเผยปากยิ้มเยาะก็จะหันสายตาไปทางอื่น
“เฮงซวยงั้นหรอ...” อนยูกัดปาดถามซ้ำ...
“เหอะ...ใช่!! นายมันเฮงซวย เป็นผู้ชายที่ทุเรศที่สุด!” ฮยอนจากอดอกพูดพร้อมกับจ้องหน้าอนยูไม่มีอีกแล้ววีแววความกลัว
"เฮงซวยงั้นหรอ ฮ่าๆๆๆๆ!! เธอว่าผุ้ชายอย่างฉันเฮงซวยแล้วพ่อเธอละ แม่เธอด้วย เฮงซวยกันทั้ง ตระกูลละ! นิสยบ้านนี้มันก็เหมือนกันหมดทุกคน! มีแต่คนเลวๆ"
"อย่ามาว่าแม่ฉันนะ!! ท่านไปเกี่ยวอะไรด้วย!"
"เธอไม่เคยรู้เรื่องจริงๆหรอ...นี่...อย่าแกล้งโง่หน่อยเลย" อนยูหัวเราะเยาะฮยอนจาอย่างสนเพช
“...........” ฮยอนจาไม่ตอบ เธอได้แต่กำมือแน่น
“ทำไมเงียบละจ๊ะ....ใบ้กินหรอ ฮ่าๆๆๆ” อนยูถามด้วยน้ำเสียงเยาะ และล้อเลียนก่อนจะเดินออกไปจากห้องของตนพร้อมกับเสียงหัวเราะที่แสนจะหยิ่งยโส และน่ากลัว
ฮยอนจาชูกำปั้นขึ้นมาดู....ความโกรธและเกลียดชัง เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆภายในใจของเธอ...
ฉันไม่กลัวนายอีกแล้ว อนยู
ฉันจะไม่ร้องไห้หรือเสียน้ำตาอีก
และนายก็อย่าหวังว่าจะทำให้ฉันเจ็บปวดได้....
เพราะฉัน........
ไม่มีทางรักนาย.............
ความคิดเห็น