my Roommate

ลำดับตอนที่ #2 : My Roommate 2 เช็ดตัว 100% แก้ไขแล้ว

เช็ดตัว

 

“มาเหอะ ไม่กลัวหรอกเว้ย"

สิ้นสุดเสียงพี่ซันทำให้ผมเลือดขึ้นหน้ากว่าเดิม ผมรีบปิดประตูดังปัง! แล้วผมก็กระโจนใส่พี่เขาอีกรอบ

 

พลั๊ก!

ผมต่อยไปหมัดเดียวแล้วจ้องหน้าพี่เขาอย่างเอาเป็นเอาตาย

 

‘นวมเอ้ย ที่พ่อสอนมวยให้เนี่ยไม่ใช่ให้ไปมีเรื่องมีราวกับใคร ที่พ่อสอนไปแค่อยากให้ลูกป้องกันตัวไว้เท่านั้นแหละ'

อยู่ๆเสียงของพ่อก็ดังขึ้นมาในโซนประสาทผมทำให้ความรู้สึกตอนแรกแทบฆ่าคนตรงหน้าได้แล้ว กลับกลายเป็นตกใจเมื่อสังเกตใบหน้านั้นดีๆ ทั้งคิ้ว ทั้งปาก และรอยช้ำต่างๆตามตัว ทำให้ผมตลึง! นี่ผมทำอะไรลงไปเนี่ย พ่อสอนมวยให้ผมเพื่อปกป้อง แต่ผมกลับนำมาทำร้ายคนอื่น

 

“ขอโทษนะ"

ผมพูดออกไปด้วยเสียงแผ่วเบา

 

“……"

 

“ผมช่วยนะ"

เมื่อผมเห็นเขากำลังลุกขึ้นผมจึงรีบไปช่วยพยุงก่อนที่เขาจะล้มลงแล้วพาไปนั่งที่เตียง

 

“เจ็บมากไหมครับ?"

ผมถามพร้อมขึ้นไปนั่งชันเข่าตรงข้ามกับพี่เขาแล้วดูว่ามีตรงไหนอีกไหมที่มีแผล พี่เขาก็เหงยหน้าขึ้นมามองผมนิ่งๆ เหมือนสายตาพี่เขาจะมีคำถามมากมายแต่แค่ไม่ถามออกมา

 

“พี่ซันถอดเสื้อออกหน่อย"

ผมบอกพี่ซันให้ถอดเสื้อซึ่งพี่ซันไม่ทำตาม ผมจึงจับชายเสื้อพี่แกเพื่อถอดให้แต่พี่แกกลับคว้าไว้

 

“พี่ปล่อย ผมจะถอดให้"

พี่เขาลังเลนิดนึงก่อนจะปล่อยให้ผมถอดให้ ซึ่งผมต้องยืดตัวขึ้นเพื่อถอดได้สะดวก แต่อยู่ๆพี่ซันก็นำมือหนามาจับที่เอวผมไว้หลวมๆ

 

“หืม พี่จับเอวผมทำไมครับ"

 

“เป็นหรอ"

เป็นไรว่ะ พูดไรกำกวมเว้ย 

 

“เป็นอะไรครับ?"

 

“เป็นเกย์หรอ"

โถ่ นึกว่าอะไร เรื่องแค่นี้ 

 

“ไม่เชิงครับ"

ผมไม่เชิงเกย์หรอก ผมได้ทุกเพศ หรือเรียกว่าไบนั้นแหละเนอะ

 

“รับ?"

 

“รุก"

ผมตอบแทบจะทันทีที่พี่เขาถาม ทำไมว่ะ คนตัวเล็กรุกไม่ได้รึไง

พอผมตอบพี่เขาก็ปล่อยมือออกจากเอวผม แล้วกลับไปนั่งเงียบเหมือนเดิม

 

“คอยผมแปปนะ เดี๋ยวผมมา"

ผมพูดจบก็เดินลงจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กแล้วชุบน้ำมาดๆแล้วเดินมาที่เตียงตามเดิม ผมก็ไปนั่งท่าชันเข่าเหมือนเดิมพร้อมยืดตัวขึ้นไปเช็ดเลือดที่คิ้วเบาๆ แต่สำหรับผู้ชายที่คิดว่าเบามันไม่เบานะสิ

 

“ซี๊ด~"

พี่เขาซี๊ดปากเบาๆ แต่ผมหูดี ได้ยิน ผมคงเช็ดแรงไปมั้ง 

 

“เจ็บหรอครับ"

 

“ป่าว"

พี่เขาตอบออก เหอะ เชื่อจังเลย ซี๊ดปากไม่หยุดเลยเนาะพอเช็ดที่คิ้วเสร็จผมก็ไปเช็ดตามใบหน้าที่เปื้อนเลือดพร้อมกับเช็ดลงไปที่มุมปาก ริมฝีปากที่แดงระรื่อด้วยเลือด แถมเผยเล็กๆ เพราะโดนผมต่อยไปหลายหมัด ผมจ้องไปที่ริมฝีปากใน มือผมหยุดค้าง เหมือนเวลาหยุดนิ่ง จนกระทั่ง...

 

“จะทำอะไร"

เสียงทุ่มใหญ่ดังขึ้นเรียกสติผมกลับมา ตอนนี้หน้าเราใกล้กันมาก ใกล้จนรู้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย

 

“เห้ย!!"

ผมรีบผละตัวออกห่างทันที

 

“เอ่อ" 

ผมคลานไปที่พี่เขาอีกครั้ง เพื่อเช็ดที่ลำตัวพี่เขาซึ่งท่านี้ไม่ถนัดเลย ท่าที่ผมว่าคือ พี่เขานั่งขัดสมาธิอยู่เฉยๆ แต่ผมอยู่ในท่าเหมือนหมาอ่ะ ข้างนึงยันตัวเองไว้ ส่วนอีกข้างนึงเช็ดไปที่ลำตัวพี่เขา มันเลยไม่ถนัดอย่างแรง

 

“พี่ผมทำท่านี้ไม่ถนัดเลย เปลี่ยนท่าได้ไหม"

ผมไม่คอยพี่เขาตอบกลับดึงพี่เขามานั่งตักรวดเร็ว จนที่เขาตั้งตัวไม่ทัน ตอนนี้เราอยู่ในท่าที่ผมนั่งขัดสมาธิอยู่ส่วนพี่ซันนั่งตักผมโดยที่มีผมจับเอวไว้

 

“ปล่อย"

พี่เขาบอกเสียงแข็ง แต่ไม่ดิ้นอะไรเลย ผมจึงไม่ตอบพลางเช็ดต่อ โหย ดูดีๆ ผิวขาวมากอ่ะ ผมเช็ดไล่ไปตามตัวด้วยความเบามือ สักพักก็เช็ดเสร็จ พี่เขากำลังลุกลงจากตักผมแต่ผมจับเอวพี่ซันแล้วกดลงที่เดิม

 

“เล่นเกมส์กันไหมครับ?"

………………………………………………………………………………

ตัดๆๆ แอบสั้นนิดนึงนะ ติชมได้นร้าาาา อิอิ มีใครงงไหมว่าใครเป็น เคะ ใคร เมะ ตอนนี้มันยังไม่เปิดเผยชัดเจนนะ ^^

 

ปล.ช่วงนี้กำลังแก้ไขบทความอยู่ค่ะ ต้องขออภัยอย่างสูงนะค่ะ