คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Marry Me? : 12 (100%)
MARRY ME?
12
“เทา นายก็รับเรื่องแทนฉันที่อังกฤษด้วยแล้วกัน แล้วให้แบคฮยอนเป็นผู้ช่วยนาย”
“ครับผม อย่าลืมโบนัสปลายปีนะ :P”
“เจ้าเด็กนี่ แบคฮยอน ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากได้นายมาเป็นมือขวาแทนเจ้าแพนด้าขี้งกนี่จริงๆ” ทงเฮส่ายหัวกับนิสัยของมือขวาสุดหล่อของเขา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ซาบะสเต็กมาแล้วครับบบบบบบบบบ” เฮนรี่เปิดประตูเข้ามาอีกรอบพร้อมกับจานที่มีสเต็กปลาซาบะอยู่ก่อนจะถือถาดอาหารเข้ามาเสิร์ฟเจ้านายผู้สูงส่งแล้วส่งจูบหนึ่งที = =
“นี่เฮนรี่ ว่างๆฉันจะให้นายไปหาหมอหูนะ” คนเป็นเจ้านายเบะปากเมื่อเห็นการกระทำของมือซ้ายของตน
“ทำไมละครับ หูผมก็ดีอยู่แล้ว ไม่กางไม่เล็ก กำลังดีครับแหม่ >____<”
“เมื่อกี้ฉันบอกว่าแซลมอนสเต็กโว้ยยยยยยยย” ทงเฮหมดความอดทนก่อนจะเอาส้อมไล่จิ้มอีกคน
“แต่ผมก็ได้ยินว่าทงเฮจังสั่งซาบะสเต็กนะครับ ว๊ากกกกกกกกกกกกก ไม่เชื่อถามอาเทาสุดเฟี้ยวได้เลย”
“นายไม่ต้องเอาคนอื่นมาอ้าง ฉันสติครบกว่านาย ฉันเคยกินซาบะสเต็กที่ไหนห๊ะ นายมัน...โอ้ยยยย ฉันจะตัดเงินโบนัสปลายปีของนายยยย” ว่าแล้วทั้งสองคนก็เปิดฉากสงครามน้ำลายและสงครามมีดส้อม
“..... ไปกันเถอะตัวเล็ก อย่าไปสนใจเลย” ร่างสูงสะกิดไหล่อีกคนก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ ปล่อยให้ทงเฮกับเฮนรี่วิ่งไล่ฟันกันต่อไป
....
....
“นี่เทาเทา” แบคฮยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้งสองคนเดินลงมาที่ชั้นล่างของตึก
“หืม?”
“นี่เราสองคนจะไปไหนกันอ่ะ =[]=”
“ไปกินข้าว ^^”
“ฉันบอกแล้วหรอว่าจะไปกับนาย ^^”
“ปากก็พูดไปเถอะ ท้องร้องนะเรา ^^”
“-///-”
“วันนี้อยากกินอะไรครับ?” คนตัวสูงว่าพลางโอบเอวอีกคน
“เอ่อ...”
“ตอบช้าจะกินตัวเล็กละนะ ...” คนตัวสูงก้มลงกระซิบข้างหูอีกคน
“ก็ดีนะ..”
“หืม?”
“บ้า -////- ระ...ร้านเดิมครับสุดหล่อ ^^”
“ครับผม ^^”
........
........
“ชิ หวานกันจริงๆเล้ยยยยย ดูๆ หอมแก้มอีก โอ้ยให้ตายเถอะ รักวัยนี้นี่มันหวานแหววจริงจริ๊งงงงง 5555555555555”
“เฮ้อออ ไปปิ๊งกันตอนไหนเนี่ย”
“อันนี้ก็ไปถามเขาสิ 5555555555”
“ถ้าเทามันไม่ซื้อเลมอนชีสเค้กมากเซ่นฉันนะ มันคงจะได้ไปอังกฤษคนเดียว”
“หืม ทำไมล่ะ?”
“เทาขอเด็กคนนี้ไว้ ฉันเลยต้องจำใจให้มันไปเดทกันสองคน เฮ้ออออออออ”
“ก็ว่า ทงเฮจังถึงไม่ให้ผมไปกับเทา จริงๆงานนี้มันต้องระดับโปรเฟชชั่นนัล55555555”
“ถึงไม่ใช่แบคฮยอน นายก็ไม่ได้ไปอยู่ดี นายมันไม่มีคุณสมบัติการเป็นหน้าตาให้บริษัทเลยสักนิด นายอยู่นี่แหละดีแล้ว เฮ้ออออ”
“นี่ทงเฮจังถอนหายใจหลายรอบแล้วนะครับ มีอะไรไม่สบายใจ?”
“ขอให้สองคนนั้นเจอต้นเหตุเถอะ”
“เจออยู่แล้วครับ เจ้าเทานี่ไม่ใช่ธรรมดาเลยนะ พวกเราก็รู้ นายนั่นมันชอบมาเหนือเมฆตลอด”
“เอาเถอะ ตอนนี้มันก็ได้กำลังใจในการทำงานของมันไปละ หวังว่ามันจะทำได้ดีกว่างานอื่นๆ”
“แล้วนี่ทานซาบะเสร็จรึยังครับ ผมจะได้เอาลงไปเก็บให้ 5555555555
“เสร็จเป็นชาติแล้วไอ้หลัว!”
Chanyeol's part
วันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขจริงๆเลยยยยยยย (ไม่รวมหอมแก้มหมอนั่น คริ) จริงๆผมก็อยากไปดิสนีย์แลนด์นะ แต่ไปกับหมอนั่นคงจะไม่เหมาะน่ะครับ ด้วยเหตุผลหลายๆประการ อ้อใช่ หลังจากที่ผมเดินหนีออกมาแล้วไอ้บ้าคริสมันก็ยอมจ่ายตังค์จนได้ ก็แหม มีสามีรวยแบบนี้ก็ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์ >_< หืมมมม สามีเหรอ... ช่างเถอะครับ
ตอนนี้ผมกับคริสกำลังรอคิวขึ้นกระเช้าชมวิวครับ ช็อปอย่างเดียวไม่ได้ครับต้องชมธรรมชาติด้วยยย
“จริงๆเราน่าจะมาขึ้นกระเช้านี่ตอนเช้าๆนะ คนมันน่าจะน้อยกว่านี้เยอะ” ดูคริสพูด อย่าคิดว่าไม่รู้นะว่าด่าคนตื่นสายอย่างผม - -
“เออ ขอโทษได้ป่ะล่ะ เชอะ”
“ไม่ได้ ” ไอ้บ้านั่นยิ้มใส่ผม หึ่ยยยย หมั่นไส้ครับหมั่นไส้ๆๆๆ
“ไม่ต้องขึ้นละกระเช้าเนี่ย ลงไปเลยยยยยยยย”
“อย่าโวยวายสิครับที่รัก” โอ้ยยย เบื่อคำนี้จริงๆเลยยยย -///-
“เงียบก็ได้ โว๊ะ” ไม่อยากจะเถียงครับ เพราะมันถึงคิวที่พวกเราจะขึ้นกระเช้าแล้วววว เฮ้อเซ็งงงงงงง เป็นการดูธรรมชาติที่ไม่เอ็นจอยเลยสักนิด
ตอนนี้ผมกับไอ้โย่งอยู่ในกระเช้าเรียบร้อยแล้วววว ไม่อยากจะโม้ว่ามันเป็นกระจกทั้งหมดเลยครับ ถ้ากลัวความสูงก็คงจะลำบากนะ แต่ผมไม่กลัวหรอก เรื่องแค่นี้เองว่ามั้ย -…-
“ไอ้เอ๋อ หันมา” อะไร เรียกผมทำไมมมม แต่ผมก็หันไป - - ร่างกายทำไมไม่เชื่อฟังสมองครับ T^T
“อะไรเล่า”
แชะ
“......ทะ... ทำไมไม่บอกว่าจะถ่ายรูปปปป จะได้ทำหน้าให้หล่อกว่านี้ นายมันแย่ๆๆ ย๊ากกก” ไอ้บ้า หน้าผมคงจะเอ๋อมากกกกก แงงงงงงง
“คึ ก็ไม่แย่นิ” หมอนั่นว่าพลางหันกล้องมาให้ผมดู
“O.O”.....อืมมม ก็โอเคอ่ะ กำลังโมเอร้เลย >< ชอบบบบบ
“ทำไม ชอบอ่ะดิ”
“อื้ม >w<” หึ่ยยย ตอนหมอนี่ทำหน้าแบบนี้มันน่ารักชะมัดเลยยยย
(55%)
“หมายถึงแสง คนในรูปก็งั้นๆ :P”
“=[]=!!!!.....นายมัน..หึ้ยยยยย ไอ้บ้าาาาาา” ผมว่าคนในรูปหล่อมากเลยนะ =[]=
“เสียงดังจริงๆเลยยยย”
หึ้ยยยยยยยย สงครามน้ำลายก็เกิดขึ้นอีกครั้งครับจนกระทั่งกระเช้าแก้วสุดหรูมาส่งพวกเราที่แห่งหนึ่ง...เอ่อ เหมือนจะให้นักท่องเที่ยวลงไปถ่ายวิวชมดอกไม้เดินเล่น มีร้านอาหารด้วย ที่สำคัญครับ แหล่งของฝาก *_____* ผมว่ามาคราวนี้น่าจะซื้อของกลับไปฝากเพื่อนๆแล้วก็ครอบครัวของผมซะหน่อย จริงๆมันก็ต้องซื้อนั่นแหละครับ
ผมกำลังเดินรอไอ้คริสไปเรื่อยๆ มันบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำน่ะครับ
หลังจากที่ผมซื้อของฝากแล้ว ไอ้คริสมันก็ไม่มาสักที สงสัยจะคิวยาวมาก คนเยอะมากครับตอนนี้ แต่ช่างเถอะ ผมก็เดินของผมต่อไปจนกระทั่งผมหันไปเห็นร้านขายหมวกร้านหนึ่ง ป้ายมันบอกว่าปักชื่อได้ด้วยครับ *O* งืมมมม... คริสมันก็ซื้อเสื้อให้ผมแล้ว ... ผมทำหมวกให้มันดีกว่า เอาชื่อมันละกัน ของมันอันนึงของผมอันนึง คิ น่ารัก >_<
Kris's part
คิวห้องน้ำยาวมากครับ รอประมาณร้อยกว่าคิวได้ ห้องน้ำก็มีอยู่แค่ห้าห้อง นี่จะบ้าหรอครับ ผมว่ามันควรจะเพิ่มห้องน้ำได้แล้วนะ คนมันปวดฉี่มากกกกกกกกกก สงสัยจะกินกรีนทีลาเต้มากไป -_- ผมยืนรอมาประมาณ15นาทีกว่าจะได้เข้า เฮ้ออออออออ ไอ้หยอยมันคงรอแย่แล้ว
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความหล่อเหลา(?) โอเค ตอนนี้ต้องใช้ความสูงของตัวเองให้เป็นประโยชน์ครับ มองหาไอ้คนตัวยุ่งก่อน ..หายไปไหนของมัน
พลั่กกกก
“มองหาใครอยู่ครับบบบบ” เต็มๆหลังเลยครับ แรงคนหรือแรงควายวะเนี่ยยยย
“รู้ว่าเป็นห่วง ไม่ต้องตีแรงขนาดนี้ก็ได้ครับที่รัก” จริงๆก็ไม่ชอบให้ตัวเองพูดคำนี้ออกมาเท่าไหร่นะ แต่ปากมันไปเอง -..-
“ไอ้บ้า -/- นี่ไปหาแฮร์รี่ พอตเตอร์มารึไง”
“หา?” เดี๋ยวนะ มันกำลังจะด่าอะไรผมอีกเนี่ย ไม่เข้าใจ = =
“ก็เวลาจะไปกระทรวงเวทย์มนต์มันต้องกดชักโครกลงไปนิ .____.”
“ห้า ห้า ห้า” ...ขำมากกกกก ขำมากจริงๆครับบบบบบ -___-^
“ไม่ต้องมาประชดเลย ไอ้พวกไม่มีจินตนาการ -*-” ว่าแล้วชานยอลก็เบะปากใส่ผมแล้วสะบัดผมเดินไปบริเวณที่คนบางตา นี่หมอนั่นจะไปไหน - -
“ไปไหนเนี่ย” ถามสิครับถาม แต่ขานี่เดินตามไปแล้ว..โธ่คริส - -
“มานี่เซ่” ชานยอลหันมามองผมแล้วก็ลากข้อมือผมไปตรงบริเวณจุดชมวิว สงสัยจะหลงธรรมชาติอยู่นะ
“....”
“ตรงนี้สวยยยยยยย ถ่ายรูปให้หน่อยนะๆๆๆ นะครับพี่คริสสุดหล่อ *-*” อารมณ์ไหนของมันครับ มาถึงก็มาปั้นหน้าปั้นตาควงแขนอีกต่างหาก ผีกระเช้าเข้าแน่ๆ
“เออๆ ไปยืนๆ” อาชีพของผมวันนี้คือคริสโฟโต้กราฟเฟอร์ผู้ติดสอยห้อยตามปาร์ค ชานยอลหรืออะไร
“เดี๋ยว” หมอนั่นเดินมาเอามือปิดเลนส์กล้องผม
“หือ” บอกเลยว่าตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำจนถึงตอนนี้มีแต่งงกับงง =_=;
“ใบนี้ของนาย ซื้อมาให้ -/-” หมอนั่นยื่นหมวกใบนึงที่เขียนว่า KRIS มาให้ผมแล้วก็หยิบอีกใบที่เขียนว่า YEOL ออกมา
“ไม่ดี นายต้องใส่ชื่อฉัน แล้วฉันก็ใส่ชื่อนาย” ผมหยิบหมวกที่มันยื่นให้ผมไปยัดใส่หัวมันแล้วก็หยิบใบในมือมันมาใส่ให้ตัวเอง ลายมันเหมือนกันเป๊ะครับ ต่างกันที่ชื่ออย่างเดียว แหม...
“มะ...”
“แบบนี้สิถึงจะเหมาะ^^”
“ก็ด้ายยยยย ถ่ายรูปได้แล้ว-/-” ชานยอลไม่พูดอะไรนอกจากยู่ปากใส่ผม .. ทำไมภรรยาผมมันน่ารักขนาดนี้ครับ..
“ถ่ายด้วยกันดิ ” จบประโยคผมก็ดึงอีกคนมาโอบไว้ แกล้งให้มันเขินนี่งานคริสเลยครับแหม่ ...
“นายแย่ ฉันจะถ่ายกับวิวววววว”
“ขอดีๆรูปนึงนะคนดี”
“จะกระซิบทำไมเล่า -/-”
“ไม่กระซิบก็ไม่ยอมดิ :p”
“นายมัน...หึ่ยยยยยย ./////.”
TBC.
BlackForest
ความคิดเห็น