คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Darling, youre my enemy : Intro
Darling, you’re my enemy : Intro
ณ ด่านตรวจของนำเข้าเมือง ประเทศเกาหลีใต้
ติ๊ด...........ติ๊ด...ติ๊ด....ตูมมมมม
กริ๊ง กริ๊ง
โทรศัพท์ในห้องทำงานของบอสใหญ่ดังขึ้นหลังจากเสียงระเบิดไม่นาน
“ครับ.... เรียกรถดับเพลิงกับรถพยาบาล ช่วยทีนะ ขอบคุณมาก” ผู้ชายวัยกลางคนสีหน้าเป็นกังวลไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ก่อนที่จะลุกขึ้นเก็บของเตรียมลงจากตึกที่กำลังถูกไฟเผา
ปึง!
“เจ้านายครับ...” ลูกจ้างคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องผู้บริหารอย่างร้อนรน ร่างกายมีรอยถูกไฟเผาไหม้ ในมือถือกระดาษใบหนึ่งนำมาให้เจ้านายของเขา
“...” เขาลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานและหยิบกระดาษที่อยู่ในมือของลูกน้อง ใบหน้าฉายแววกังวลไม่น้อยเพราะเสียงระเบิดเมื่อกี้ เปิดกระดาษออกอ่านอย่างร้อนรน
‘สิ่งที่แกทำไว้ทั้งหมด คือสิ่งที่หลานของแกจะได้รับ
วันนี้หลานของแกจะได้ไปนรกสักที’
“หลิวกั่วจาง.......ไอ้เพื่อนทรยศ”
-----------------------------------------
“ชานยอล ลูกต้องมีชีวิตอยู่ไปเพื่อแม่นะ ดูแลปู่ของลูกให้ดีๆ อย่าให้พวกนั้นมา....อึก”
“แม่ครับ! แม่ครับ!!! แม่!!!!!”
----------------------------------------
5 ปีต่อมา
ประเทศจีน
“เสี่ยวลู่ วันนี้จะไปไหนอีกเนี่ย”
“อ่าว ก็ไปหาพ่อกับแม่น่ะสิ นายก็ไปด้วยสิคริส ท่านทั้งสองอยากเจอนายนะ”
“ด้วยสภาพแบบนี้เนี่ยนะ” คริสถอนหายใจออกมากับความเป็นเด็กของลู่หาน นี่เขาใส่แค่เสื้อกล้ามกับกางเกงนอนตัวนึงเองนะ
คริสถูกเลี้ยงมาโดยหลี่เฟิง เป็นพ่อเลี้ยงของเขาตั้งแต่เขายังเล็ก แล้วเมื่อ5ปีที่แล้วพ่อแม่ของคริสก็ได้เสียชีวิตลง หลี่เฟิงจึงเอาคริสมาฝากไว้กับพ่อแม่ของลู่หานในบริษัทส่งออก และฝึกฝนให้คริสกับลู่หานเป็นสายลับตั้งแต่อายุ16 ดังนั้นทักษะด้านการสังเกต ตีความ จิตวิทยาจึงเป็นสิ่งที่ทั้งสองคนได้รับมาตั้งแต่ยังเด็ก
“บ้า ฉันเตรียมชุดไว้ให้นายแล้ว ฮิฮิ” ลู่หานหยิบชุดออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วโยนใส่หน้าคนที่เพิ่งตื่น
“โอเคๆ รอแปป” แล้วร่างสูงก็หายเข้าไปในห้องน้ำ
ผ่านไป 15 นาที คริสก็ออกมาจากห้องน้ำ ตาคมมองเห็นลู่หานนั่งคุยโทรศัพท์อยู่
“ฮะ เอ่อ..แล้วจะให้ไปวันไหน...อีก3วัน!?...ฮะ..เดี๋ยวยังไงลู่จะลากคริสไปให้เร็วที่สุดนะฮะ..ฮะหวัดดีฮะ”
“จะไปไหน” คนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำได้ยินประโยคเมื่อกี้เลยออกปากถามไป
“เฮ้ออออออออออออออ~”
“ถอนหายใจยาวไปมั้ย บอกมาเลย มันเกี่ยวกับฉันรึเปล่า”
“พวกเราต้องไปเกาหลีใต้ล่ะคริส!!!!!!!!!!!!!!” ลู่หานตะโกนลั่นห้อง ก็มันเป็นประเทศที่เขาอยากไปนี่นา -0-
“ไปเพื่อ? แล้วไม่ไปหาพ่อแม่นายแล้ว?”
“ป่าว อีก3วันไป ..ก็ไม่รู้เหมือนกัน จะไปหาคุณพ่อคุณแม่ก็เรื่องนี้แหละ”
“อืมๆ ไปเลยดิ วันนี้ขับรถให้”
ณ ห้องทำงานผู้บริหารใหญ่ บริษัทส่งออกอันดับหนึ่งในจีน
“ลู่หาน คริส ที่แม่เรียกเรามาวันนี้ไม่มีอะไรหรอก แค่จะมาอธิบายบางอย่างน่ะจ่ะ”
“เรื่องเกี่ยวกับอะไรหรอฮะ” ลู่หานนั่งลงข้างๆผู้เป็นแม่ของตัวเอง
“คือเรื่องมันเป็นแบบนี้...” คนเป็นแม่กำลังจะอธิบายแต่ก็ถูกขัดขึ้น
“เดี๋ยวฉันอธิบายเอง”
“...หึ” ไม่ใช่เสียงใคร แต่เป็นเสียงคริส ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกถึงบรรยากาศที่อึมครึมเมื่อผู้ชายคนที่เคยเป็นพ่อเลี้ยงของเขาเดินเข้ามา
“อ้าว อาเฟิง หวัดดีฮะ” ลู่หานเรียกหลี่เฟิงว่าอาเฟิงด้วยความสนิทสนม ถึงจะไม่ได้เป็นญาติกันก็ตาม
หลี่เฟิงเดินมานั่งลงตรงหัวโต๊ะ แล้วยื่นเอกสารให้คนเป็นแม่ดู
“อะไรเหรอคะ”
“เรื่องคดีเมื่อ5ปีก่อน มีคนปล่อยข่าวเรื่องเด็กในคำทำนายหลังจากเกิดเหตุระเบิดในบริษัทนำเข้าที่เกาหลีใต้ได้ไม่นาน”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราล่ะ เราไม่ได้ทำให้ระเบิดนี่” คริสสวนขึ้น สิ่งที่เขาคิดอยู่มันคงไม่ต่างกับผู้ชายคนนี้หรอก
“คริส ฟังก่อน เด็กในคำทำนายที่ว่าน่ะ เป็นข่าวลือภายในหลังจากเกิดเหตุระเบิดได้ไม่นาน ทางเราก็สนิทกับทางบริษัทนำเข้าที่เกาหลีทั้งด้านธุรกิจและครอบครัว แต่หลังจากเกิดเหตุระเบิดครั้งนั้น ...”
“สองครอบครัวนี้ก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก”
“ใช่”
“แต่มันเมื่อ5ปีที่แล้ว มันน่าจะเคลียร์ได้แล้วนะฮะ เด็กในคำทำนายบ้าบออะไรนั่นก็ตายแล้วนี่ ชิ เพราะมือที่3ชัดๆเราถึงได้ถูกมองเป็นพวกเลวขนาดนี้” ลู่หานบ่นอุบอิบ
“แต่ก็มีข่าวลือออกมาอีกว่าเด็กคนนั้นยังไม่ตาย และจะเป็นคนเชื่อมสัมพันธ์ครอบครัวเราหรือไม่ก็ทำลายทุกอย่าง”
“แล้วจะทำยังไง” คริสเริ่มทนไม่ไหวกับความยืดเยื้อ หรือเพราะจิตวิทยาของเขามันดีเกินไปทำให้เดาเรื่องทั้งหมดออก?
“เพราะฉะนั้นเพื่อความน่าเชื่อถือของบริษัทเรา และให้คนในประเทศเข้าใจเรื่องการวางระเบิดใหม่ว่าเราไม่ได้ทำ...คริส ลู่หาน”
“...”
“ไปเกาหลี..สืบว่าผู้ชายที่ชื่อปาร์ค มินซูอยู่ที่ไหนแล้วส่งข่าวกลับมาอีกทีให้เร็วที่สุด ผู้ชายคนนี้เป็นคนปล่อยข่าวและเป็นคนกุมหลักฐานความบริสุทธิ์ของเราไว้เกือบทั้งหมด”
“เพื่ออะไร คนคนนั้นเกี่ยวอะไรกับผม” คริสพูดสวนขึ้นมา
“เกี่ยวกับการตายของพ่อแม่นาย พวกมัน........เป็นคนฆ่าพ่อแม่นาย และคนคนนี้มีความเกี่ยวข้องกับเด็กในคำทำนาย” ประโยคเมื่อสักครู่ทำเอาคริสสะอึกไป ร่างสูงก้มหน้าลงปล่อยให้น้ำตาค่อยๆไหลออกมาสักพัก แล้วเช็ดออกพร้อมกับเงยหน้าขึ้น สายตาเศร้าเปลี่ยนไปเป็นแววตาที่มุ่งมั่น
“รับทราบครับ”
To Be Continue
ความคิดเห็น