ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท / ก่อนวันเปิดเทอม
ปลายเือนเมษายน ่วอาาศร้อนอบอ้าว ในห้อเรียนวิทยาลัยนาศิลปร้อยเอ็ ่อนถึวันเปิภาเรียน นัศึษาั้นปีที่ 2 ะศิลปนาุริยา์ สาาศิลปะนรีและารแสพื้นบ้านอีสาน ไ้รวมัวันที่ั้นสอ อนบ่ายโม เพื่อรอพบอาารย์ประำรายวิาที่ไ้นัเอนัศึษาเพื่อทำวามเ้าใในรายวิาและนัแนะเี่ยวับิรรมที่ะเรียนในภาเรียนแรอปีารศึษานี้ ระหว่าที่รออาารย์ประำรายวิา นัศึษาไ้ับลุ่มุยันถึเรื่อวันหยุ่วปิเทอม
นา : ิถึพวเธอัเลย ปิเทอมหลายวันไม่มีนเม้าท์เป็นเพื่อนอนปิเทอมนะ ันไปเที่ยวทะเลทาะอำมา้วย หาทรายาวน้ำใส อาหารทะเลสมา ิถึพวเธอมาเลย โยเพาะแยายแ้ม อนินุ้ัวโๆย่าไฟพร้อมน้ำิ้มีฟู๊รสเ็นะ หมึอ้วนๆี้ย่าไฟสๆเนื้อหวาน อร่อยอย่าบอใรเียวละ (นาพูอวเพื่อน โยเพาะแ้มอมะละอบิน อ้วนท้วมนโนเพื่อนๆล้อเลียนว่าุ่มลิ้ไ้)
แ้ม : เหอ...........(ทำเสียน้อยใ พลาถอนหายใ) ันไม่ไ้ไปไหนเลย่วยานแม่ที่บ้าน ัรีเสื้อผ้าทั้วัน ลู้าอแม่ันเยอะ เหนื่อยมา อยาไปเที่ยวไหน็ไม่ไ้ไป อย่าี็แ่เล่นน้ำอนสราน์หน้าบ้าน ูสิผอมลั้เยอะ (แ้มพลาพูพลาบ่น)
นา : ผอมที่ไหนันว่าแอ้วนึ้น่าหา (นาย้อน)
แ้ม : แว่าัน ันโรษแแล้ว (แ้มทำเสียอ่อยแบบน้อยใ) แ่ไปเที่ยวทั้ที้อมีอฝาิ ไหนอฝาัน (แ้มทวอฝานา)
นา : ันมีอมาฝาพวเธอทั้สออยู่แล้ว ว่าแ่เธอยายไหม ปิเทอมหลายวันไปเที่ยวไหนมาบ้าอะ (นาหันมาถามไหมที่นั่ฟัเพื่อนสาวทั้สอุยันอย่าออรส พร้อมยิ้มำเพื่อนทั้สอนุยัน)
สายไหม : ันไปเที่ยวสลนรและนรพนมมา ุพ่อพาันับป้ามิ่ไปเที่ยววัไหว้พระทำบุ ไปไหว้พระธาุนาราย์เเว พระธาุเิุม พระธาุพนมมา
แ้ม : ีั อิาพวเธอัเลย วันหยุไ้ไปเที่ยว ันิทำแ่านทั้วัน ไม่สนุเลย (แ้มบ่นเสียอ่อยๆอย่าน้อยใ)
สายไหม : ไม่เป็นไรนะันมีอมาเธอเ่นัน (ไหมพูปลอบใ)
แนายหนุ่มผู้ที่มาวามสามารถ้านนรี เาหลรัไหมั้แ่เ้ามาเรียนที่นี่ใหม่ๆเาเอ็รู้ว่าไหม็มีใให้เ้าไม่น้อยเ่นัน แ่็ยัไม่ออหน้าออาอะไรมามาย เพราะยัเป็นนัศึษาอยู่ แนไุ้ยับยศอยู่หลัห้อ แ่สายามเามอมายัไหม หิสาวที่เาหลรั พร้อมยิ้มให้เป็นระยะๆ เหมือนบ่บอว่าิถึ ทั้ที่สอนโทรุยันประำ่วปิเทอม ระหว่าที่ทั้สอส่สายาและรอยยิ้มหาัน ยัมีสายาอีู่หนึ่้อมออย่าไม่พอใ เนื่อาเธอนนี้แอบอบแนายหนุ่มมานานแล้ว
ระหว่าที่นัศึษาับลุ่มุยัน ร.ัยนาทร์ อาารย์ประำรายวิาไ้เินเ้ามา นัศึษา็เริ่มนั่ประำที่ เสียที่ัเ็แ่็เียบล พอหัวหน้าห้อบอล่าวให้นัศึษาทำวามเารพรูเสร็ ร. ัยนาทร์็ล่าวทัทายนัศึษา
ร. ัยนาทร์ : สวัสีรับนัศึษา รู้ออโทษทุน้วยที่รูไ้นัทุนมา่อนถึวันเปิภาเรียน เนื่อา ภาเรียนนี้ เราะมาเรียนในรายวิา อารยธรรมอีสาน ึ่เป็นวิาที่เรียนเี่ยวับ ประวัิศาสร์ ประเพี ลุ่มาิพันธุ์อาวอีสาน และเหุผลที่รูนัพวเธอมา่อน ็เพราะว่าเทอมนี้ะพาพวเธอทุนลพื้นที่ริ เรียนาประเพีพื้นบ้านอริ นั้นือประเพีบุบั้ไฟ
แพรวา : แล้วเราะไปที่ไหน เมื่อไหร่ ละ่ะรู (ทำหน้าแบบไม่พอใที่ะไป)
ร. ัยนาทร์ : เราะไปที่ัหวัยโสธร เสาร์หน้า
แ้มและนา : เสาร์หน้า (ร้อพร้อมัน) หนูยัไม่เรียมเสื้อผ้าสิ่อมาาบ้านเลยนะ่ะรู (นาล่าว)
ร. ัยนาทร์ : ใ่ ! เสาร์หน้า รูสั่านพวเธอเลยละัน พวผู้ายนันรีศึษาทำนอลายนรีที่ใ้ในประเพีบุบั้ไฟ ทั้แบบโบราและประยุ์ร่วมสมัย พวผู้หิศึษาท่าฟ้อนรำ เสื้อผ้าเรื่อแ่าย เรื่อประอบพิธี รวมไปถึวิธีเอ้บั้ไฟ บทับาพย์เิ้่าๆ แล้วัทำเป็นเอสารส่พร้อมทั้ออแบบารแสแบบโบราและแบบประยุ์ส่รู พวเธอเรียมัวันให้พร้อมละัน
แ้ม : รู่ะทำไมสั่เยอะั พวหนูะทำไ้หรอ่ะ ทั้เอสารทั้ารแส (พูแบบเสียอ่อยๆ)
ร. ัยนาทร์ : ไม่เป็นไรานนี้รู็ะไปับพวเรา้วย เอารถอวิทยาลัยไป
ยศ : รูรับ แล้วเราะไปเินทาอนไหนรับ
ร. ัยนาทร์ : เราะออเินทาันอนเย็นอวันศุร์ ไปพันอนันที่นั่น ไปนอนบ้านรูแป๋ว
ยศ : ีเลยรับรู รูแป๋วท่านใีับพวเรามาเลยรับ ไปแล้วไม่รู้สึอึอั
ร. ัยนาทร์ : พวเรา็อย่าทำอะไรที่ไม่ีไม่ามละ ให้สมับรูแป๋วท่านเมา (ร. ัยนาทร์ เือนลูศิษย์)
ร. ัยนาทร์ : และอีอย่าที่รูะอแ้พวเรา ็ือ ทาวิทยาลัยรับานในบวนแห่บั้ไฟ้วย พวเรา็้อเ้าร่วม โยสั่านละัน พวผู้หิไปเรียมัว้อมรำ พวผู้ายไปเรียม้อมนรี วีระพัน์รับบทเป็นผาแเรียมึ้นม้าับสาวิรีที่รับบทเป็นไอ่ำ ส่วนเธอแพรวารับหน้าที่ถือป้ายบวน ส่วนนที่ะรับบทเป็นภัี ทาเ้าภาพเ้าัเรียมไว้แล้ว
แ้ม : รู่ะ านพวหนู่เยอะแล้วยัะให้พวหนูร่วมบวนอีหรือ่ะ (บ่นแบบเหมื่อยล้า)
ร. ัยนาทร์ : ไม่ไ้ นี่ือำสั่อวิทยาลัย (ร.ัยนาทร์เ็า)
แพรวา : รู่ะ หนูอเปลี่ยนไม่ไ้หรือ่ะ อยู่อยาึ้นม้าแทนสายไหม่ะ หนูไม่อยาเินเลย่ะ ร้อน็ร้อน ยัะให้หนูเินอีหรือ่ะ (แพรวาแย้ึ้นมาแบบไม่พอใที่ไม่ไู้่ับแน)
ร. ัยนาทร์ : ไม่ไ้ ทาผู้ให่เห็นีเห็นอบแล้ว หรือเธอะไปร่วมฟ้อนับเพื่อนๆ ำแหน่นาป้ายเป็นำแหน่ที่เ่นที่สุเหมาะสมับเธอแล้ว รับทราบามนี้นะพรุ่นี้นั้อม 9 โมเ้า รีบๆมาละัน เหลือเวลาแ่ 3 วันเอ เอาละแยย้ายันไ้แล้ว
เมื่อำออเธอไม่ไ้ามที่หวั แพรวา็สะบัหน้าแบบไม่พอใ แล้วยัทำสายาเิเหยียหยันไปทาสายไหม เพราะเธออิาสายไหมที่ไ้ึ้นม้าู่ับแน อีอย่า็ไม่พอใที่แนอบพอับสายไหม ทั้ที่เธอพยามเ้าใล้เอาใแนสารพั เพื่อให้เาสนใหล่อน แ่แน็ไม่ไ้มีใให้หล่อนแ่อย่าใ แล้วยัพยายามีัวออห่าหลบหน้าหล่อนเป็นประำ ยิ่ทำให้หล่อนเียแ้นสายไหมึ้นทุวัน หลัารับทราบเรื่อานเรียบร้อยแล้วทุน็แยย้ายันลับหอ ่อนที่ะลับแนละยศไ้เินมาสายไหมับเพื่อนๆ ยิ่ทำให้แพรวาไม่พอใยิ่นั
นา : นั่นไยายไหม พ่อผาแรูปหล่ออแมาแล้ว (นาพูแย่สายไหมเล่น)
สายไหม : พูบ้านะยายนา ผาแออันเมื่อไหร่ ันับเาไม่ไ้เป็นอะไรันสัหน่อย (สายไหมพูแบบเินอาย)
นา : ไม่ไ้เป็นอะไรันทำไมแหน้าและ ยายไหม ใ่ไหมยายแ้ม (นาแย่สายไหมพร้อมไปเอออ้อับแ้ม)
แ้ม : ใ่ ริ้วย (แ้มพูสนับสนุน แ่็ยั่วนับารินนมอฝา ที่เพื่อนนำมาฝา)
นา : ใ่ ใ่ ใ่ ปาพูแ่าอแนี้สนใแ่นม ไม่มอูเพื่อนเลยนะ มัวแ่ินนั่นแหล่ะ เหลือแบ่เพื่อนบ้า (นา้อนแบบหมั่นไส้เพื่อนอมะละ)
แน : เป็นอย่าไรบ้าไหม วันหยุไปเที่ยวสนุป่าว (แนถามไหม ทั้ที่รู้แล้ว เพราะเาสอนโทรุยันทุวัน)
สายไหม : สนุ้า แล้วแนละไปเที่ยวไหนมา
แน : เราับไอ้ยศ็เที่ยวแถวบ้านๆละ เล่นน้ำสราน์ อยู่ที่บ้าน อาาศร้อน เลยไม่อยาไปไหน วันนี้ไหมลับหอยัไให้เราไปส่ไหม (แนถาม)
สายไหม : ไม่เป็นไรเราลับพร้อมแ้มและนา วันนี้้อนอนที่หออแ้ม เพราะเราพึ่มาถึเมื่ออนบ่ายนี้เอ ยัไม่ไ้ทำวามสะอาห้อเลย
ระหว่าที่แนับสายไหมุยัน แพรวาไ้เบียแทรลาเ้ามาเาะแนอแน ท่ามลาสายาอแ้มและนาที่มอูอย่าหมั่นไส้
แพรวา : แน๊ะ วันนี้แนว่าป่าว แพรอยาูหนั พาแพรไปูหนัหน่อยนะ (แพรวาทำเสียอออ้อน)
แน : วันนี้เราไม่ว่าเลยแพร เราับไอ้ยศว่าะลับบ้าน เพื่อไปเรียมเรื่อนรี้อมบวนในวันพรุ่นี้ ใ่ไหมไอ้ยศ (แนเอ่ยพร้อมับยิบาส่ิอย่ามีเลศนัยไปทายศ ึ่ำลัินนมับแ้ม)
ยศ : เออ ใ่ ใ่ (ยศรับำอย่าหลีเลี่ยไม่ไ้)
นา : อยาูหนั็ไปเอสิ๊ะ า็มีทำไม้อให้นอื่นพาไป้วยละ๊ะแพรวา (นาพูย้อนแบบล้อเลียน)
แพรวา : อย่าเสือ ! (แพรวาทำหน้าแสยะ าถลนใส่นา)
แพรวา : แนนะแนไม่่อยมีเวลาให้แพรเลยนะ รู้ไหมแพริถึแนมาแ่ไหน (แพรวาอออ้อนแนอีรั้)
แน : วันนี้เราไม่ว่าๆริ วันหลันะ (แนพูับแพราวา) เราไป่อนนะไหม ไปไ้แล้วไอ้ยศ (แนลาสายไหมแล้วเินออประูลบันไพร้อมร้อเรียยศให้ามไป)
แพรวา : วันนี้เป็นอเธอนะสายไหม แ่วันหลัอย่าหวัว่าะแย่แนไปาันไ้
แพรวาพูบหล่อน็สะบัหน้าเินไปว้าระเป๋าสะพายเินาไป ปล่อยให้สายไหมยืนรุ่นิวย ว่าทำไมแพรวาึเลียัเธอนั ทั้ที่เธอ็ไม่เยไปยุ่เี่ยวอะไรับหล่อน มีแ่หล่อนเท่านั้นที่ามหาเรื่อเธอไ้ทุที เมือเอัน
ยศ : ไปเร็วั ยัินไม่เสร็เลย
ยศพูเสร็็ว้าถุนมวิ่ามแนลบันไ ทำให้แ้มโวยวายวิ่ามลไป้วย สายไหมับนามอหน้าันแล้วอที่ะำไม่ไ้
.....................................................ผ่าน..........................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น