คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เด็กใหม่
Hart tic พลังเหนือธรรมชาติที่เป็นตำนานเล่นขานกัน มานาน
ซึ่งผู้ที่มี Hart tic สามารถ มองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น
สัมผัสสิ่งที่ใครๆมิอาจสัมผัสได้ ควบคุมธาตุที่ตนเองมีอยู่
รวมถึงบังคับสิ่งของแม้ไม่ได้แตะต้อง ผู้ศึกษาตำนานของ Hart tic กล่าวว่า ตามตำนาน Hart tic ได้สูญหายไปแล้ว
ตั้งแต่เมื่อ 4,000 ปี ก่อนคริสตกาล อันเนื่องมาจาก
สงครามแย่งชิงดินเเดน ที่ Hart tic ถูกนำมาใช้เป็นอาวุธสงคราม
ส่งผลให้มีผู้คนล้มตายจำนวนมาก
เมื่อสงครามสิ้นสุดลง Hart tic ได้ถูกกวาดล้าง
ผู้ที่มี hart tic ถูกทรมาน
บ้างถูกฆ่าอย่างไม่ใยดี จนในที่สุด Hart tic ได้สูญสลายไป
เหลือเพียงพลังจิตเล็กๆ ผู้ที่มี มีเพียงพลังเศษเสี้ยว
ของ Hart tic เท่านั้น อาจเพียงมองเห็นวิญญาณได้
หรือที่รู้จักกันในนาม "สัมผัสที่6"
ปัจจุบัน ยังไม่มีใคร ค้นพบได้ว่า ยังมีพลัง Hart tic หลงเหลืออยู่ในโลกหรือไม่ หรือ ตำนานที่ว่า จะเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้น?
สายตาที่กวาดไล่ลงมาตั้งแต่ย่อหน้าเเรก ลงมาหยุดอยู่ที่ คำถามทิ้งท้าย ที่ผู้เขียน ทิ้งไว้เป็นปริศนา หนังสือ "พลังจิตในตำนาน" เล่มหนา ถูกปิดลงอย่างเเรงราวกับไม่ได้ตั้งใจ 'เค' เจ้าของผมสีดำสนิท ดวงตารีเล็ก
ยัดมันลงกระเป๋าลวกๆ อย่างไม่ใส่ใจนัก แววตาลึกลับนิ่งเฉย บอกไม่ได้ว่าคิดอะไรอยู่
"เค" เสียงเรียกเล็กแหลม ดังขึ้นใกล้กับโต๊ะเรียน
เค หันไปตามเสียง ก็พบกันคนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี
นั่นคือยูริน เพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง
"วันนี้จะมีเด็กใหม่มาอย่างที่เธอว่ารึเปล่า" ยูรินเริ่ม
"ไม่รู้สิ....บางที คำทำนายของชั้นอาจจะผิดพลาด"เค ตอบด้วยเสียงเรียบๆ
หลายคนในห้อง 2-B มองว่าเธอเป็นคนแปลก เธอมักพูดอะไรลอยๆขึ้นมาเสมอ แต่มันกลับเป็นจริงขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ ราวกับเป็นคำทำนาย ที่แม่นยำเอามากๆ ถึงกระนั้น ก็ยังไม่มีใครคิดอะไรอยู่ดี
อาจเพราะมีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่า ที่จะมาคอยพิสูจน์ว่า
มันเป็นเรื่องจริงรึเปล่า แต่สำหรับ ยูรินแล้ว การทำนายของ เค
เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเสมอ
"เขาเป็นใครเหรอ" ยูริน ถามต่อ
"โยชิ มาจากเมือง S อายุ 15 เกิดวันที่ 17 กุมภา 1990.....อืม...."เคทำท่าครุ่นคิด "แค่นั้นแหละ"
ราวกับว่าจะพูดอะไร ต่อ แต่กลับจบมันด้วยคำพูดง่ายๆ
จากนั้น พักใหญ่ บุคลที่ทุกคนในห้อง 2-B รู้จักเป็นอย่างดี
ก็เดินเข้ามาในห้อง อย่างรีบเร่ง นั่นคือ อาจารย์มิลนัล
หรือที่รู้จักกันในนาม อาจารย์ประจำชั้น ของ ห้อง 2-B
แต่กลับไม่ได้เดินเข้ามาเพียงคนเดียว ยังมีเด็กหนุ่มที่ ดูไม่คุ้นหน้าเอาเลย เดินตามเข้ามาด้วย เขามีตาโตดำขลับ
กับ ผมสีดำสนิทที่ยาวลงมาปิดต้นคอ หลายคนในห้อง มองเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น และอีกหลายๆคนหันไปกระซิบกระซาบกัน
ก่อนที่จะถูกปราม ด้วยเสียงกระแอม (มหาปะลัย) ของอาจารย์ มิลนัล
"นี่คือ...........โยชิ ตั้งแต่วันนี้ จะมาเรียนกับพวกเรา"อาจารย์มิลนัล
พูดขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ "แนะนำตัวสิ"
"ผม....โยชิ ย้ายมาจากเมือง S ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ"
เขาพูดด้วยภาษาสุภาพ อย่างน่าตกใจ ก่อนจะยิ้มบางๆ
และกลับเป็นสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม
"นั่งตรงที่ว่างหลังสุดนะ" อาจารย์ มิลนัล หันไปพูดกับเขา
โยชิพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ ที่ว่างข้างๆกับ เค
ข้างหน้าของเขาคือยูริน
"หวัดดี..ชั้น..เค" เค ทักทาย เกือบจะทันทีที่เขานั่งลง
โยชิ ไม่ตอบอะไร นอกจากยิ้มบางๆ อย่างเป็นมิตร
"หวัดดี ชั้นยูรินนะ" ยูรินหันมาบ้าง ก่อนจะทักทายเสียงใส"เธอ....เกิด..วะ..วันที่เท่าไหร่เหรอ " ยูริน อึกอักถามคำถาม ที่ทำให้โยชิต้อง แปลกใจ แต่เขาก็ตอบจนได้
"17กุมภา 1990"โยชิ ตอบด้วยเสียงเรียบๆเช่นเคย
เค ยิ้มอย่างมีเลศนัย กับ สีหน้าอึ้งรับประทาน ขอยูริน ที่คำพูดของเค ตรงกับคำตอบของโยชิ อย่างไม่มีผิดเพี้ยน
"นาย.....มี..อะไรที่ไม่เหมือนคนอื่นรึเปล่า" เคพูดขึ้น
"อะไร คืออะไรที่ไม่เหมือนคนอื่น "
"เอ่อ............ชั้น ชั้นไม่อ้อค้อมก็ได้ เธอทำอะไรแบบนี้ได้รึเปล่า"
พูดจบ ปากการแท่งสีน้ำตาล ก็ถูกดึงออกมา จากกระเป๋าของ เค
เธอปล่อย มัน แต่มันกลับ ไม่ได้ตกลง ตามแรงโน้มถ่วงของโลก
มันกลับลอยคว้าง อยู่ในอากาศ ราวกับ มีมือที่มองไม่เห็น
รองรับอยู่ และหักลงเกือบจะทันที ที่ เค ปล่อยมัน
โยชิไม่ตอบ เขายิ้มกริ่ม ก่อนจะทำตาม ที่เค ทำเมื่อครู่
อย่างง่ายดาย เช่นกัน
"คิดว่าจะมีแต่ชั้นคนเดียวซะอีกนะ" นั่นเป็นคำพูดประโยคเเรก
ที่เขาพูดกับ เค
"ไม่หรอก.....ความจริง...ชั้นอยากชวนนายเข้าชมรม "
"ชมรม?" โยชิเลิกคิ้ว
เค ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เขา และพูดด้วย เสียง แผ่วเบา
"ชมรม ของ คนที่มีอะไรแบบนายไง...."
เคไม่พูดอะไรอีก อาจารย์วิชาประวัติศาสตร์ เดินเข้ามา
พร้อมกับหนังสือเล่มหนา เสียงพูดคุยจอแจกันในห้องเรียนเบาลง
เป็นสัญญาณ ของการ เริ่มเรียนชั่วโมงแรก.......
ความคิดเห็น