[Fic SJ] Day Dream คุณคือคนคนนั้นของผม

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

Intro

''ผะ.....ผมขอโทษที่ไปยุ่งกับคนของเจ้านายของนาย หย่ะ...อย่าฆ่าฉันเลยนะฉันจะไม่ยุ่งอีกแล้ว '' ชายผู้โชคร้ายพยายามอ้อนวอนขอชีวิตของตนจากชายชุดดำซึ่งกำลังจ่อปืนมาทางเขาด้วยสีหน้าที่เย็นชาไร้ยื่อใยและความรู้สึกใดๆต่อคนตรงหน้าเขา
     

             ชายชุดดำยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับยิงลูกกระสุนไปโดนตรงจุดที่ตัดชีวิตของชายนิรนามผู้นั้นซึ่งก็คือ ''หัวใจ'' นั่นเอง เลือดสีแดงเข้มไหลทะลักออกมาราวกับท่อประปาของน้ำนั้นแตกออกมาจากรอยแผลที่โดนลูกกระสุนยิงพร้อมกับร่างอันไร้วิญญาณของชายนิรนามผู้นั้นได้ล้มลงไปพร้อมกับลมหายใจของเขาซึ่งไม่มีอีกต่อไปแล้ว.......นั่นเป็นเหตุมาจากตัวเขาเองที่ดันไปสนใจของสูงอย่างคนของซาตาน ชายชุดดำโทรรายงานกับนายของเขาว่าตนได้จัดการคนตามที่เจ้านายได้สั่งแล้ว



''เรียบร้อยแล้วครับท่าน'' ชายชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับไม่ได้รู้สึกเลยว่าตนได้ฆ่าคนๆหนึ่งไปแล้ว จากนั้นเขาก็สั่งลูกน้องที่เหลือให้ไปจัดการศพให้เรียบร้อย


''ดีมาก!จัดการเสร็จก็กลับมาพักได้แล้วหล่ะ....คิบอม'' ร่างโปร่งพูดด้วยน้ำเสียงสะใจเล็กน้อยแล้ววางสายไปปล่อยให้คนปลายสายจัดการธุระให้เรียบร้อย
   

          ร่างโปร่งเดินออกจากห้องทำงานชั้นใต้ดินของเขาแล้วเดินขึ้นบันไดเข้าไปในห้องส่วนตัวของเขากับ...คนของเขา ร่างโปร่งเปิดประตูเข้าไปอย่างเบามือเพราะเขาคาดว่าร่างบางของเขาคงหลับไปเรียบร้อยแล้ว...แล้วก็เป็นไปตามคาด ร่างบางผมซอยประบ่าสีน้ำตาลทองนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ซึ่งทำจากไม้สักซึ่งแกะสลักเป็นรูปมังกรที่แลดูแล้วช่างเหมาะกับเจ้าของๆมันจริงๆ ร่างโปรงนั่งลงเบาๆพร้อมกับเขยิบนำกระหม่อมเล็กๆของร่างบางมานอนหนุนแขนของเขาอย่างเบามือ เขาลูบผมของร่างบางอย่างอ่อนโยน ร่างบางเมื่อรู้สึกจึงเขยิบเข้าไปกอดหาความอบอุ่น ร่างโปร่งกอดร่าบาเอาไว้พร้อมกับจุมพิตเบาๆลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของร่างบาง


 '' นายเป็นคนๆของฉันเป็นหัวใจซาตานของฉันคนเดียว ฉันจะไม่ให้ใครแตะตัวนายหรือเอาหายไปไหน นายรู้บ้างไหมว่าฉันหวงนายมากนะ.......ฮีชอล'' ร่างโปร่งนอนกอดร่างบางพร้อมกับหลับไปท่ามกลางราตรีอันแสนมืดสลัวในคฤหาสใหญ่โตของฮันคยองโดยที่พวกเขาไม่รู้เลยว่าจะมีคนๆหนึ่งมาเอาคนสำคัญของเขาไป

- TBC -