คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Dangerous Love *Chapter4
เอ๊ะ! แล้วนี่เราจะดีใจไปทำไมเนี่ย
ไม่ๆๆ ไปทำอยากอื่นดีกว่า
เสียเวลาชะมัด
คยูฮยอนคิดในใจก่อนจะเดินกลับห้องของตัวเองไป
"เอ......ว่างชะมัดเลย"ร่างบางบ่นพร้อมกับกระดิกเท้าไปมา
"แกล้งคนดีกว่า หึหึ"ซองมินเริ่มคิดอะไรออกก่อนจะเลื่อนตัวเองไปนอนตะแคงอยู่ที่พื้นแบบกึ่งนั่งกึ่งนอน
"โอ๊ย! ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันที! มีใครอยู่ไหม!"ซองมินตะโกนแล้วทำเป็นจับขาตัวเอง
ตึง! ตึง! ตึง!
เสียงวิ่งดังลั่นตามทางเดินไปหมด ร่างบางกำลังยิ้มได้ใจที่มีคนหลงกลละครของเขาด้วย ซึ่งคนนั้นน่าจะเป็นคยูฮยอนที่นึกไว้ แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา เขามีผมสีน้ำตาลไหม้ ยาวระต้นคอ ใบหน้าเรียวคม กำลังทำสีหน้าแตกตื่นยิ่งกว่าไก่ตาแตกซะอีก
"นายเป็นใครน่ะซองมินถามเมื่อคนที่คิดว่าจะมาไม่ใช่คยูฮยอน
"ฉันต่างหากที่ต้องถามนาย ว่านายเป็นใคร"ชายคนนั้นถามกลับ
"ฉันชื่ออี ซองมิน ฉันถูกคยูฮยอนจับตัวมา นายปล่อยฉันไปหน่อยได้ไหม"ซองมินถือโอกาสขอความช่วยเหลือจากชายคนนั้น แต่เขาทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ
"จับตัวมา? นี่นายอ่านการ์ตูนมากไปหรือเปล่า มีที่ไหนกันล่ะ ยิ่งเป็นคยูฮยอนยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่เลย"
"ทำไมล่ะ"ร่างบางแปลกใจ
"น้องชายที่สุดแสนจะนิสัยดีเรียบร้อย เรียนดีกีฬาเด่นอย่างนั้นน่ะเหรอจะจับตัวนายมา ไม่มีทาง"เขายักไหล่
"น้องชาย?"
"ใช่ คยูฮยอนเป็นน้องชายฉัน น้องชายที่แสนน่ารัก"รู้สึกว่าเขาจะเริ่มเพ้อไปกันใหญ่
"ฉันว่าฉันควรจะถามนายมากกว่า ว่านายอ่านการ์ตูนมากไปหรือเปล่า อะไรกัน'น้องชายที่แสนน่ารัก นิสัยดีสุภาพเรียบร้อย' ฉันว่าที่นายพูดมาน่ะ ตรงกันข้ามหมดเลยนะ" ก็ใช่น่ะสิ ใครเขาจะไปเชื่อ เมื่อวันก่อนยังกระทำชำเราเขาอยู่เลย ให้ตายก็ไม่เชื่อหรอก
"เอ๊ะ! นี่นายพูดแบบนี้หมายความว่าไง อยากมีเรื่องนักหรือไง!"เขาเริ่มโมโห
"หมายความว่ายังไงก็หมายความว่าอย่างนั้นแหละ หัดใช้สมองที่เหลืออยู่น้อยนิดคิดเอาเองเซ่!"มีหรือ ร่างบางจะยอม
"นายนี่มัน!!!!!!!"
"อ้าว พี่อึนฮยอก มาทำอะไรที่นี่ครับ"คยูฮยอนเดินผ่านมาเห็นเข้า
"ก็นายดูสิ หมอนี่มัน......."ในขณะที่อึนฮยอกกำลังจะพูด ซองมินก็นึกสิ่งที่ค้างคาขึ้นมาได้ซะก่อน
"
คยูจ๋า~ คนๆนี้เป็นใครน่ะ อยู่ดีๆก็มาผลักมินตกเตียงเฉยเลย ดูสิ มินเจ็บไปหมดแล้วเนี่ย~"ซองมินพูดแล้วทำท่าเจ็บกระปอดกระแปด
"เอ๊ะ ไม่ใช่นะ"อึนฮยอกทำตัวไม่ถูกทันที คยูฮยอนมองแล้วรู้สึกแปลกๆ ปกติซองมินจะไม่พูดออดอ้อนกับเขาแบบนี้ แสดงว่าต้องแกล้งเขาอยู่แน่ๆเลย รวมทั้งแกล้งพี่ของเขาด้วย
"นายน่ะไม่ต้องเลย คงจะแกล้งฉันล่ะสิท่า นายมันเจ้าเล่ห์จะตาย"คยูฮยอนพูดแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆซองมินก่อนจะนั่งลงตรง
หน้าร่างบาง
"ชิ! อย่างน้อยก็พาฉันขึ้นไปหน่อยสิ"ซองมินพูดแล้วทำหน้างอนเป็นเด็กๆ
"ทำไมล่ะ ลงมาแล้วขึ้นไปเองไม่ได้หรือไง"
"ถ้าขึ้นเองได้ ฉันก็ไม่อยากง้อคนติ๊งต๊องแบบนายหรอก"ซองมินพูด
"หึ การที่นายไม่มีแรง นี่ไม่ช่วยให้นายหยุดกวนฉันได้เลยหรือไง"คยูฮยอนพูดเสร็จก็อุ้มซองมินขึ้นไปนอนบนเตียง แล้วกระซิบข้างหูร่างบาง
"นี่เห็นว่าพี่ฉันอยู่นะ ไม่งั้นนายไม่ต้องไปโรงเรียนอีกวันแน่"คยูฮยอนกระซิบเสร็จก็เดินไปทางพี่ชายของเขา
"คยูฮยอน หมอนี่เป็นใครน่ะ อยู่ดีๆก็ว่าบอกว่านายจับตัวมา มั่วชะมัด"อึนฮยอกทำหน้าสงสัย
"เอ่อ คือว่า พี่อึนฮยอกไม่ต้องสนใจหรอกครับ พี่ไปทำงานของพี่เถอะ"คยูฮยอนรีบผลักดันอึนฮยอกออกไปก่อนที่จะรู้จริงๆว่าเขาจับตัวซองมินมา หลังจากที่อึนฮยอกเดินออกไปแล้ว ร่างสูงก็เดินมานั่งที่เตียงข้างๆร่างบาง
"มองอะไร ไม่เคยเจอะเจอมนุษย์หรือไง มองอยู่นั่นแหละ"ไม่วายก็ไปกวนร่างสูงอีกแล้ว ร่างสูงพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะระเบิดความโมโหออกมา
"นายรู้ไหม ไหนนายจะไม่มีแรงแล้ว แถมยังอยู่บนเตียงแบบนี้อีกนายเสียเปรียบฉันมากเลยนะ"ร่างบางเบิ่งตากว้างเมื่อรู้ความหมายที่ร่างสูงบอก
"นายนี่มันทะลึงได้ทุกเวลาเลยนะ เผลอไม่ได้เลย"ซองมินดึงผ้าห่มมาคลุมตัวมิด มีเพียงแค่ตากับจมูกเท่านั้นที่โผล่ออกมา ร่างสูงเห็นก็นึกขำขึ้นมาก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ประตู
"ไหนๆก็ไหนๆ ฉันสงสารนาย ตรงโต๊ะนั่นน่ะในลิ้นชักมียาอยู่ กินซะจะได้หาย"คยูฮยอนพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไปซองมินรีบเปิดลิ้นชักดู ในนั้นมียาอยู่จริงๆด้วย ร่างบางหยิบขึ้นมากินก่อนจะล้มตัวลงนอน
[รุ่งเช้า]
"อือ....หลับสบายดีชะมัด"ซองมินพูดพร้อมกับบิดขี้เกียจไปมา แต่ก็ต้องเอะใจเมื่อเรี่ยงแรงกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว
"เย้! นี่ฉันหายกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว ดีใจจังเลย"ซองมินกระโดดดีใจไปมา
"รู้ว่าเป็นกระต่าย แต่จะโดดยิ่งนานไหม"คยูฮยอยยืนพิงอยู่ตรงประตูแล้วมองร่างบางที่กระโดดอยู่บนเตียง
"แล้วนายยุ่งอะไรด้วย"ซองมินหยุดกระโดดแล้วเดินตรงไปทางร่างสูง
"ก็ไม่อยากจะยุ่งหรอก แต่นายต้องไปโรงเรียนกับฉัน เร็วๆด้วย"คยูฮยอนพูดเสร็จก็เดินออกไป ซองมินเพิ่งสังเกตุว่าวันนี้ต้องไปโรงเรียน แถมร่างสูงก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ร่างบางจึงรีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันที
[ห้องเรียน]
"เอ่อ นายใช่ซองมินหรือเปล่า"เสียงอ่อนโยนเอ่ยถามร่างบางที่นั้งอ่านหนังสืออยู่ ซองมินหันหน้าไปมองก็ต้องตกใจ
"ดงแฮ"แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มดีใจ
"ใช่ซองมินจริงๆด้วย เมื่อวันก่อนนายมาแค่แปปเดียวก็กลับไปซะก่อน เลยไม่แน่ใจว่าเป็นนายหรือเปล่า"ดงแฮเอ่ยอย่างดีใจ
ดงแฮกับซองมินเป็นเพื่อนสนิทกันมากตั้งแต่โรงเรียนเก่า พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเพื่อนที่สนิทที่สุดในโรงเรียนนี้ แล้วทั้งคู่ก็คุยกัยยาว
"ว่าแต่...เมื่อวันก่อนทำไมนายถึงกลับไปก่อนล่ะ"ดงแฮเอ่ยถาม ซองมินเห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทเลยเล่าให้ฟังหมดทุกอย่าง
"ว่าไงนะ!!!! นี่นายโดน....!!!!!"ดงแฮเอ่ยขึ้นมาเสียงดังอย่างตกใจ ทำเอาร่างบางยกมือไปปิดปากแทบไม่ทัน
"ชู่! อย่าเสียงดังสิ"ซองมินกระซิบบอก ดงแฮพยักหน้าเป็นการเข้าใจ ก่อนจะกระซิบกับซองมิน
"นี่นายโดนคยูฮยอนทำแบบนั้นจริงๆเหรอ"ดงแฮยังถามแบบไม่อยากจะเชื่อ
"ก็ใช่น่ะสิ ไม่งั้นฉันไม่ยอมเสียการเรียนแบบนี้หรอก นายก็รู้นี่นา ฉันน่ะเสียเปรียบชะมัด"ซองมินพูดแล้วเอามือเท้าคาง ดงแฮเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะกระซิบบอกซองมิน
"งั้นนายอยากได้เปรียบไหมล่ะ"ดงแฮพูดยิ้มๆ ซองมินรีบหันขวับมาอย่างรวดเร็ว
"นายมีวิธีเหรอ"ซองมินตาลุกวาว
"ฉันน่ะมีแน่นอนอยู่แล้ว ว่าแต่นายน่ะ จะพร้อมหรือเปล่า"ดงแฮถามกลับ
"ถ้าชนะหมอนั่นได้ฉันพร้อมเสมออยู่แล้ว"ซองมินกำหมัดมั่นใจ
"ก็ดี ฉันจะพูดสั้นๆง่ายๆนะ นายก็กดหมอนั่นกลับสิ"ซองมินเบิ่งตากว้าง
"นายจะให้ฉันทำเรื่องแบบนั้นกับหมอนั่นน่ะเหรอ"ดงแฮพยักหน้า
"ก็ไม่มีวิธีอื่นนอกจากวิธีนี้แล้วนี่นา ก็เขากดนาย นายก็กดเขากลับสิ นายถึงจะได้เปรียบ"ดงแฮอธิบาย ซองมินทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะกลับมามองหน้าดงแฮเหมือนเดิม
"แล้วฉันต้องทำยังไงบ้าง"
"ง่ายๆ ก็แค่นาย......."
[ที่บ้านคยูฮยอน]
หลังจากที่ซองมินกินข้าวเสร็จก็มานั่งที่เตียงก่อนจะครุ่นคิดเรื่องเมื่อเช้าที่คุยกับดงแฮ
ง่ายๆ ก็แค่นายมีเชือกเส้นหนึ่ง
ยาวพอประมาณจะมัดมือเขาได้
แค่นี้นายก็กดเขาได้สบายๆอยู่แล้ว
สู้ๆนะเพื่อน
พอซองมินนึกถึงคำแนะนำของดงแฮก็มองไปที่กระเป๋านักเรียนของตัวเองที่มีเชือกอยู่ข้างใน
จะทำดีไหมนะ?
ซองมินสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดกับตัวเอง
"ถ้าเราไม่ทำ เราก็จะเสียเปรียบนะซองมิน"พอพูดเสร็จก็ลุกขึ้นไปหยิบเชือกในกระเป๋า แล้วลุกเดินออกจากห้องไป
----------------------------------------------------->
Talk to me to NooN SuPeR MoNkEy
มาอัพให้แล้ว
พอถึงตอนนี้ใครคิดว่าซองมินจะกดคยูได้บ้าง
กระต่าย กับ หมาป่า
ใครจะชนะเนี่ย
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพให้ต่อแน่นอนค่ะ
วันที่26นี้ใครจะไปดูเอสเจบ้าง ยกมือขึ้น(พรึ่บ!!!!!)
ในที่สุดก็จะได้เจอว่าที่ ภรรยาคยูเสียที^^~
เม้นแล้วใครๆก็รัก โหวตแล้วใครๆก็หลง
ทั้งเม้นทั้งโหวต
ใครๆก็รัก ใครๆก็หลง~♥♥
ความคิดเห็น