คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 เรื่อง(ไม่)ปกติ
บทที่ 1
เรื่อง(ไม่)ปกติ
เรื่อง(ไม่)ปกติ
เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส…แบงค์กำลังนอนอยู่บนเตียงที่แสนนุ่มและไม่อยากจะลุกไปไหน…อ้าว..ก็ใครอยากจะลุกไปจากเตียงในตอนนี้ล่ะ…แต่ก็เหมือนเช้าวันธรรมดาของทุกนั่นแหละที่ไม่ว่าคุณอยากลุกหรือไม่อยากลุก คุณก็ต้องลุก…และอีกไม่นานนี้ก็ถึงตาเขาแล้ว…
“แบงค์…ลุกเดี๋ยวนี้เลย เร็วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก”เสียงของป้าเกรซดังขึ้นในหัวเขา
“แบงค์…ลุกเดี๋ยวนี้เลย เร็วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก”เสียงของป้าเกรซดังขึ้นในหัวเขา
แบงค์…ลุกเดี๋ยวนี้เลย เร็วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก”เสียงของป้าเกรซดังขึ้นในหัวเขา“ครับป้า…รอหน่อย”แบงค์ตอบไปอย่างงัวเงีย
ครับป้า…รอหน่อย”แบงค์ตอบไปอย่างงัวเงีย“ได้…งั้นแกดูนาฬิกาทีซิ”เสียงป้าเขาตอบกลับมา
แบงค์เงยหน้าขึ้นมองหัวเตียงอย่างช้า…โอย..อะไรนักหนา..แค่ 7 โมงครึ่ง….หา!!!!!7โมงครึ่ง!!! ไม่ทันแล้ว…แบงค์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ววิ่งออกไปจากบ้านทันที เขาวิ่งไปตามทางสายชนบทที่คดเคี้ยว ฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามาแล้ว มีเศษใบเมเบิ้ลอยู่เต็มทางที่กรุยไปสู่โรงเรียน จน ในที่สุดเขาก็เข้ามาถึงโรงเรียนก่อนนาฬิกาเข้าห้องพอดี แบงค์เดินขึ้นห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ จนกระทั่งมีคนมาทักเขาว่า
แบงค์เงยหน้าขึ้นมองหัวเตียงอย่างช้า…โอย..อะไรนักหนา..แค่ 7 โมงครึ่ง….หา!!!!!7โมงครึ่ง!!! ไม่ทันแล้ว…แบงค์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ววิ่งออกไปจากบ้านทันที เขาวิ่งไปตามทางสายชนบทที่คดเคี้ยว ฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามาแล้ว มีเศษใบเมเบิ้ลอยู่เต็มทางที่กรุยไปสู่โรงเรียน จน ในที่สุดเขาก็เข้ามาถึงโรงเรียนก่อนนาฬิกาเข้าห้องพอดี แบงค์เดินขึ้นห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ จนกระทั่งมีคนมาทักเขาว่า
…โอย..อะไรนักหนา..แค่ 7 โมงครึ่ง….หา!!!!!7โมงครึ่ง!!! ไม่ทันแล้ว…แบงค์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ววิ่งออกไปจากบ้านทันที เขาวิ่งไปตามทางสายชนบทที่คดเคี้ยว ฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามาแล้ว มีเศษใบเมเบิ้ลอยู่เต็มทางที่กรุยไปสู่โรงเรียน จน ในที่สุดเขาก็เข้ามาถึงโรงเรียนก่อนนาฬิกาเข้าห้องพอดี แบงค์เดินขึ้นห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ จนกระทั่งมีคนมาทักเขาว่า“แบงค์…หลังนายมีขี้นกน่ะ”
“หา…เฮ้ย!!มันมาเปื้อนได้ไงน่ะ นกนางนวลที่บ้านแน่ๆเลย ขอบใจนะคอตโต้”แบงค์บอก พร้อมกับเช็ดหลังเลื้อยืดสีดำของเขา
“หา…เฮ้ย!!มันมาเปื้อนได้ไงน่ะ นกนางนวลที่บ้านแน่ๆเลย ขอบใจนะคอตโต้”แบงค์บอก พร้อมกับเช็ดหลังเลื้อยืดสีดำของเขา
หา…เฮ้ย!!มันมาเปื้อนได้ไงน่ะ นกนางนวลที่บ้านแน่ๆเลย ขอบใจนะคอตโต้”แบงค์บอก พร้อมกับเช็ดหลังเลื้อยืดสีดำของเขา“ไม่เป็นไร..รีบเข้าห้องเหอะ”คอตโต้เร่ง เขาสูงประมาณตัวแบงค์ ผิวสีขาว ตัดกับดวงตาที่สีดำมากจนน่ากลัว วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ๊ตสีขาวแขนยาวมีปกเสื้อและใส่สเวตเตอร์ลายสกอตแขนกุดทับโดยเอาปกเสื้อมาไว้นอกเสื้อ เขาสวมกางเกงยีนส์ กับรองเท้าคอนเวิร์ตสีแดง และสะพายเป้สีน้ำเงิน ดูเท่ไม่น้อย
ทั้งสองรีบขึ้นอาคารไม้สองชั้นเพื่อเข้าห้องเรียนของพวกเขาที่ห้อง ม.2 ทันที และหลังจากผ่านการเรียนที่ไม่มีอะไรนอกจากการแล็กเชอร์จนมือแบไม่ออกไปสามชั่วโมง พวกเขาก็ได้พักกลางวัน แบงค์กับคอตโต้เดินไปกินข้าวกลางวันที่สนามหน้าโรงเรียน ใบเมเปิลร่วงเต็มพื้นเป็นสีส้มแดงดูสวยงามมาก ไม่รู้เพราะเหตุใด แต่ทว่าแบงค์มีความรู้สึกว่าเขามีความรู้สึกผูกพันกับใบไม้ชนิดนี้มากเป็นพิเศษ พวกเขานำใบเมเปิ้ลมากองรวมกันให้นุ่มๆและนั่งลงรับประทานอาหาร
ทั้งสองรีบขึ้นอาคารไม้สองชั้นเพื่อเข้าห้องเรียนของพวกเขาที่ห้อง ม.2 ทันที และหลังจากผ่านการเรียนที่ไม่มีอะไรนอกจากการแล็กเชอร์จนมือแบไม่ออกไปสามชั่วโมง พวกเขาก็ได้พักกลางวัน แบงค์กับคอตโต้เดินไปกินข้าวกลางวันที่สนามหน้าโรงเรียน ใบเมเปิลร่วงเต็มพื้นเป็นสีส้มแดงดูสวยงามมาก ไม่รู้เพราะเหตุใด แต่ทว่าแบงค์มีความรู้สึกว่าเขามีความรู้สึกผูกพันกับใบไม้ชนิดนี้มากเป็นพิเศษ พวกเขานำใบเมเปิ้ลมากองรวมกันให้นุ่มๆและนั่งลงรับประทานอาหาร
.2 ทันที และหลังจากผ่านการเรียนที่ไม่มีอะไรนอกจากการแล็กเชอร์จนมือแบไม่ออกไปสามชั่วโมง พวกเขาก็ได้พักกลางวัน แบงค์กับคอตโต้เดินไปกินข้าวกลางวันที่สนามหน้าโรงเรียน ใบเมเปิลร่วงเต็มพื้นเป็นสีส้มแดงดูสวยงามมาก ไม่รู้เพราะเหตุใด แต่ทว่าแบงค์มีความรู้สึกว่าเขามีความรู้สึกผูกพันกับใบไม้ชนิดนี้มากเป็นพิเศษ พวกเขานำใบเมเปิ้ลมากองรวมกันให้นุ่มๆและนั่งลงรับประทานอาหาร“แบงค์…คอตโต้ นั่งด้วยคนดิ”เสียงหนึ่งเรียกพวกเขา
ทั้งสองเงยหน้าขึ้นและพบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ผิวขาว ตาฟ้า ผมสีน้ำตาลแดง สวมเสื้อยืดสีกรมท่า และกางเกงยีนส์ กับรองเท้าคอนเวิร์ต สีน้ำเงิน ดูเหมือนอะไรสีน้ำเงินยืนได้ยังไงไม่รู้
ทั้งสองเงยหน้าขึ้นและพบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ผิวขาว ตาฟ้า ผมสีน้ำตาลแดง สวมเสื้อยืดสีกรมท่า และกางเกงยีนส์ กับรองเท้าคอนเวิร์ต สีน้ำเงิน ดูเหมือนอะไรสีน้ำเงินยืนได้ยังไงไม่รู้
“ได้สิเบส …. แต่ว่าแต่ว่า….ฮั่นแน่!!..จะดูใครอะป่าว”คอตโต้แซว
ได้สิเบส …. แต่ว่าแต่ว่า….ฮั่นแน่!!..จะดูใครอะป่าว”คอตโต้แซว“ไม่นี่นา”เบสบอกแต่แบงค์สัญญาได้เลยว่าเขาหน้าแดงหน่อยๆ
ไม่นี่นา”เบสบอกแต่แบงค์สัญญาได้เลยว่าเขาหน้าแดงหน่อยๆ“แน่ใจเร้อ…”คอตโต้ยังแซวต่อ
แน่ใจเร้อ…”คอตโต้ยังแซวต่อ“คงจะจริงแหละคอต…ยัยแนนมันทำตัวยังกะทอมใครจะไปชอบจริงมั๊ยเบส….เบส..”แบงค์ถามแต่เบสไม่ตอบตอนนี้สายตาของเขากำลังจับจ้องพร้อมกับส่งยิ้มให้กับหนึ่งในกลุ่มเด็กหญิงริมรั้วผู้หญิงคนนั้นหลบหน้าเขาทันทีเธอแต่งตัวคล้ายกับเบสมากทำเอาดูไม่ออกเลยว่าเป็นผู้หญิง
ครืน….ทันใดนั้นใบเมเปิ้ลกองใหญ่ก็หล่นมาเต็มตัวของเบสทันที คอตโต้แอบโกยมันขึ้นมาและโปรยใส่เบสเต็มแรง..ไปหน่อย
ครืน….ทันใดนั้นใบเมเปิ้ลกองใหญ่ก็หล่นมาเต็มตัวของเบสทันที คอตโต้แอบโกยมันขึ้นมาและโปรยใส่เบสเต็มแรง..ไปหน่อย
….ทันใดนั้นใบเมเปิ้ลกองใหญ่ก็หล่นมาเต็มตัวของเบสทันที คอตโต้แอบโกยมันขึ้นมาและโปรยใส่เบสเต็มแรง..ไปหน่อย“อะไรเนี่ย !!!”เบสตะโกนออกมา
อะไรเนี่ย !!!”เบสตะโกนออกมา“จะอะไรล่ะเพื่อนเรียกเกือบสิบรอบ ไม่ได้ยิน เอาหูไปติดอยู่ข้างรั้วแล้วไง”คอตโต้แซวอีก
จะอะไรล่ะเพื่อนเรียกเกือบสิบรอบ ไม่ได้ยิน เอาหูไปติดอยู่ข้างรั้วแล้วไง”คอตโต้แซวอีก“เปล่าสักหน่อย”เบสบอกพร้อมกับปัดใบเมเปิ้ลออก
เปล่าสักหน่อย”เบสบอกพร้อมกับปัดใบเมเปิ้ลออก“เชื่อมันหน่อยเหอะคอต”แบงค์บอกพร้อมกับยัดไส้กรอกชิ้นสุดท้ายเข้าปาก”คาบต่อไปของใครหรอ”
“ของป้าลูซี่..วิชาประวัติศาสตร์”คอตโต้บอกโดยที่ยังมองเบสไม่ละสายตา
“ของป้าลูซี่..วิชาประวัติศาสตร์”คอตโต้บอกโดยที่ยังมองเบสไม่ละสายตา
ของป้าลูซี่..วิชาประวัติศาสตร์”คอตโต้บอกโดยที่ยังมองเบสไม่ละสายตา“งั้นไปเถอะ…ฟังป้าแกสวดมนต์แปบนึงเดี๋ยวก็ได้ออกแล้ว”
งั้นไปเถอะ…ฟังป้าแกสวดมนต์แปบนึงเดี๋ยวก็ได้ออกแล้ว”แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆในคาบนั้นมีนักเรียนที่หลับไปโดยที่ไม่รูตัวจนหัวโขกกับโต๊ะเป็นระยะๆคล้ายๆกับดนตรีพื้นเมืองของแอฟริกาเลยทีเดียว หลังจากนั้นไม่นานก็ได้เวลาเลิกเรียนแบงค์กำลังเก็บของกลับบ้าน แต่ว่าเขากลับหาสมุดคณิตศาสตร์ไม่เจอ วันนี้มีการบ้านเสียด้วย เขากำลังคิดว่าขอให้มันมาหาเขาทีเถิด ทันใดนั้นเอง ก็มีอะไรไม่รู้วิ่งชนเขาเสียโครมใหญ่ สมุดวิ่งมาหาเขาจริงๆเขากำลังลุกขึ้นเพื่อจะขอบคุณคนที่ส่งมาให้ แต่…ไม่มีใคร
…ไม่มีใคร“อะไรวะ…ผีหลอกหรือไงเนี่ย”แบงค์บ่นพร้อมกับเก็บของกลับบ้าน เขาพบกับคอตโต้ที่ทางเข้าโรงเรียนพวกเขาเดินกลับบ้านพร้อมกันระหว่างนั้นแบงค์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คอตโต้ฟังคอตโต้ทำหน้างงและบอกว่าคิดไปเองรึปล่าว ระหว่างนั้นเขาก็ลองคิดอะไรอย่างหนึ่งอีกซักที ‘แหวกทางใบเมเปิ้ลให้ทีสิ…ถ้าทำได้นะ’
อะไรวะ…ผีหลอกหรือไงเนี่ย”แบงค์บ่นพร้อมกับเก็บของกลับบ้าน เขาพบกับคอตโต้ที่ทางเข้าโรงเรียนพวกเขาเดินกลับบ้านพร้อมกันระหว่างนั้นแบงค์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คอตโต้ฟังคอตโต้ทำหน้างงและบอกว่าคิดไปเองรึปล่าว ระหว่างนั้นเขาก็ลองคิดอะไรอย่างหนึ่งอีกซักที ‘แหวกทางใบเมเปิ้ลให้ทีสิ…ถ้าทำได้นะ’ทันใดนั้นเองใบเมเปิ้ลกองใหญ่ข้างหน้าก็แหวกทางให้อย่างเงียบๆแม้จะไม่มีลม แบงค์ตกใจจนแทบจะตะโกนออกมาแต่ว่าก็เงียบไว้
“อะไรหรือ”คอตโต้ถาม
อะไรหรือ”คอตโต้ถาม“ไม่มีไรนี่นา”แบงค์ตอบ แล้วพยายามเช็ดเหงื่อที่ผุดออกมา
อย่างไรก็ตามเมื่อเขากลับถึงบ้านเขาซึ่งเป็นบ้านไม้มีสามห้อง ทันทีที่เขาเข้ามาถึงห้อง แบงค์ก็ทิ้งตัวนอนหงายมองพัดลมที่หมุนไปมา แล้วคิด ‘ทำไมเราถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ นี่เราแปลกอะไรจากใครเขาหรือเปล่า’ แล้วเขาก็หลับไป ….- -- -- ในความฝัน แบงค์กำลังเดินอยู่บนทางที่โรยด้วยใบเมเปิ้ลสีแดงสด ข้างหน้าคือสิ่งที่ดูเหมือนพระราชวังแวร์ซายแต่ว่ายิ่งใหญ่อลังการกว่ามาก พระราชวังนั้นตั้งอยูบนภูเขาสีทองตัดกับท้องฟ้าที่ดูมืดมนขุ่นมัวไปด้วยหมอก ตอนนี้แบงค์เดินมาถึงชานบันไดแล้ว เขาก้าวขึ้นไปทีละขั้น ทีละขั้น จนมาถึงยอดสุดที่หน้าพระราชวังสีเหลืองทองอร่ามแต่เหมือนกับที่เสาแต่ละเสานั้นถูกหมอกสีดำบังจนกลายเป็นรอยดำๆ ที่เหลือนั้นยังคงส่งแสงสว่าง เขาเดินมาจนสุดทางที่โถงใหญ่มีเสาตั้งอยู่สามต้น หนึ่งต้นกลายเป็นสีกระดำกระด่าง อีกต้นเป็นสีมัวๆขุ่นๆ ส่วนอีกต้นส่องสว่างสุกใส …… และที่สุดปลายโถงนั้นมีหญิงอยู่คนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ กายของเธอเป็นสีขาวสะอาดสิองแสงแวววาว แบงค์เดินไปหาเธอ แต่ในขณะที่แบงค์อยู่ห่างกับเธอประมาณ 1 เมตร เธอก็เงยหน้าขึ้นและกระโดดออกมาหาเขาทันที !!! ร่างกายของเธอกลายเป็นสีขาวซีด ดวงตาสีแดงขากรรไกรอ้ากว้างจนเนื้อที่แก้มเห็นเป็นรอยคล้ายพลาสติกที่ถูกขึงตึง!! เขี้ยวยาวแหลมคล้ายเขี้ยวของสัตว์กินเนื้อ ปีกของค้างคาวขนาดใหญ่กางออก และที่คอนั้นมีสร้อยคอล็อคเก็ตสีทอง ฃนาดประมาณไข่ไก่ จารึกลายอักษรอยู่…แบงค์คว้ามันมา แต่นางปิศาจก็อยู่ห่างเขาเพียงฟุตเดียว….
อย่างไรก็ตามเมื่อเขากลับถึงบ้านเขาซึ่งเป็นบ้านไม้มีสามห้อง ทันทีที่เขาเข้ามาถึงห้อง แบงค์ก็ทิ้งตัวนอนหงายมองพัดลมที่หมุนไปมา แล้วคิด ‘ทำไมเราถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ นี่เราแปลกอะไรจากใครเขาหรือเปล่า’ แล้วเขาก็หลับไป ….- -- -- ในความฝัน แบงค์กำลังเดินอยู่บนทางที่โรยด้วยใบเมเปิ้ลสีแดงสด ข้างหน้าคือสิ่งที่ดูเหมือนพระราชวังแวร์ซายแต่ว่ายิ่งใหญ่อลังการกว่ามาก พระราชวังนั้นตั้งอยูบนภูเขาสีทองตัดกับท้องฟ้าที่ดูมืดมนขุ่นมัวไปด้วยหมอก ตอนนี้แบงค์เดินมาถึงชานบันไดแล้ว เขาก้าวขึ้นไปทีละขั้น ทีละขั้น จนมาถึงยอดสุดที่หน้าพระราชวังสีเหลืองทองอร่ามแต่เหมือนกับที่เสาแต่ละเสานั้นถูกหมอกสีดำบังจนกลายเป็นรอยดำๆ ที่เหลือนั้นยังคงส่งแสงสว่าง เขาเดินมาจนสุดทางที่โถงใหญ่มีเสาตั้งอยู่สามต้น หนึ่งต้นกลายเป็นสีกระดำกระด่าง อีกต้นเป็นสีมัวๆขุ่นๆ ส่วนอีกต้นส่องสว่างสุกใส …… และที่สุดปลายโถงนั้นมีหญิงอยู่คนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ กายของเธอเป็นสีขาวสะอาดสิองแสงแวววาว แบงค์เดินไปหาเธอ แต่ในขณะที่แบงค์อยู่ห่างกับเธอประมาณ 1 เมตร เธอก็เงยหน้าขึ้นและกระโดดออกมาหาเขาทันที !!! ร่างกายของเธอกลายเป็นสีขาวซีด ดวงตาสีแดงขากรรไกรอ้ากว้างจนเนื้อที่แก้มเห็นเป็นรอยคล้ายพลาสติกที่ถูกขึงตึง!! เขี้ยวยาวแหลมคล้ายเขี้ยวของสัตว์กินเนื้อ ปีกของค้างคาวขนาดใหญ่กางออก และที่คอนั้นมีสร้อยคอล็อคเก็ตสีทอง ฃนาดประมาณไข่ไก่ จารึกลายอักษรอยู่…แบงค์คว้ามันมา แต่นางปิศาจก็อยู่ห่างเขาเพียงฟุตเดียว….
‘ทำไมเราถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ นี่เราแปลกอะไรจากใครเขาหรือเปล่า’ แล้วเขาก็หลับไป ….- -- -- ในความฝัน แบงค์กำลังเดินอยู่บนทางที่โรยด้วยใบเมเปิ้ลสีแดงสด ข้างหน้าคือสิ่งที่ดูเหมือนพระราชวังแวร์ซายแต่ว่ายิ่งใหญ่อลังการกว่ามาก พระราชวังนั้นตั้งอยูบนภูเขาสีทองตัดกับท้องฟ้าที่ดูมืดมนขุ่นมัวไปด้วยหมอก ตอนนี้แบงค์เดินมาถึงชานบันไดแล้ว เขาก้าวขึ้นไปทีละขั้น ทีละขั้น จนมาถึงยอดสุดที่หน้าพระราชวังสีเหลืองทองอร่ามแต่เหมือนกับที่เสาแต่ละเสานั้นถูกหมอกสีดำบังจนกลายเป็นรอยดำๆ ที่เหลือนั้นยังคงส่งแสงสว่าง เขาเดินมาจนสุดทางที่โถงใหญ่มีเสาตั้งอยู่สามต้น หนึ่งต้นกลายเป็นสีกระดำกระด่าง อีกต้นเป็นสีมัวๆขุ่นๆ ส่วนอีกต้นส่องสว่างสุกใส …… และที่สุดปลายโถงนั้นมีหญิงอยู่คนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ กายของเธอเป็นสีขาวสะอาดสิองแสงแวววาว แบงค์เดินไปหาเธอ แต่ในขณะที่แบงค์อยู่ห่างกับเธอประมาณ 1 เมตร เธอก็เงยหน้าขึ้นและกระโดดออกมาหาเขาทันที !!! ร่างกายของเธอกลายเป็นสีขาวซีด ดวงตาสีแดงขากรรไกรอ้ากว้างจนเนื้อที่แก้มเห็นเป็นรอยคล้ายพลาสติกที่ถูกขึงตึง!! เขี้ยวยาวแหลมคล้ายเขี้ยวของสัตว์กินเนื้อ ปีกของค้างคาวขนาดใหญ่กางออก และที่คอนั้นมีสร้อยคอล็อคเก็ตสีทอง ฃนาดประมาณไข่ไก่ จารึกลายอักษรอยู่…แบงค์คว้ามันมา แต่นางปิศาจก็อยู่ห่างเขาเพียงฟุตเดียว….อ๊าาากกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!แบงค์ส่งเสียงตะโกนดัง และก็รู้ตัวว่าเขาอยู่บนที่นอนเหงื่อท่วมกาย และยังปลอดภัยดีทุกอย่างเขาถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่…เขารู้สึกเย็นๆ อะไรล่ะนี่ที่เขากำอยู่ หรือว่า….เขามองลงไปพร้อมสวดภาวนา…แต่…..มัน…คือ…ล็อกเก็ต!!!!! แบงค์ตกใจจนไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรดี มันอยู่ตรงนี้ ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง มันอยู่ตรงนี้ ล็อกเก็ตสีทองเขียนอักษรแปลกๆอยู่ มีรอยกระดำกระด่างคล้ายกับของเก่า แต่ว่าเขาไม่มีเวลาพิจารณามันตอนนี้เพราะว่าเขาจะสาย เขารีบอาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีแดงกางเกงยีนส์และรองเท้าคอนเวิร์ตสีแดง คว้าล็อคเก็ตใส่กระเป๋าและตอบคำถามของป้าเกรซเกี่ยวกับที่เขาตะโกนออกมาว่าเขาเผลอไปเหยียบตะปูเข้า แล้ววิ่งไปโรงเรียนทันที และเขาก็พบกับคอตโต้ที่หน้าทางเข้าโรงเรียน
…เขารู้สึกเย็นๆ อะไรล่ะนี่ที่เขากำอยู่ หรือว่า….เขามองลงไปพร้อมสวดภาวนา…แต่…..มัน…คือ…ล็อกเก็ต!!!!! แบงค์ตกใจจนไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรดี มันอยู่ตรงนี้ ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง มันอยู่ตรงนี้ ล็อกเก็ตสีทองเขียนอักษรแปลกๆอยู่ มีรอยกระดำกระด่างคล้ายกับของเก่า แต่ว่าเขาไม่มีเวลาพิจารณามันตอนนี้เพราะว่าเขาจะสาย เขารีบอาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีแดงกางเกงยีนส์และรองเท้าคอนเวิร์ตสีแดง คว้าล็อคเก็ตใส่กระเป๋าและตอบคำถามของป้าเกรซเกี่ยวกับที่เขาตะโกนออกมาว่าเขาเผลอไปเหยียบตะปูเข้า แล้ววิ่งไปโรงเรียนทันที และเขาก็พบกับคอตโต้ที่หน้าทางเข้าโรงเรียน“อ้าวว่าไง … แบงค์ ..เฮ้!!! ทำไมล่ะ”คอตโต้ทักอย่างตกใจเพราะเขาวิ่งมาคล้ายกับมีอะไรไล่ติดหลังเขามาตลอด แบงค์หยุดหอบอยู่ที่หน้าคอตโต้ครู่หนึ่งแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าคอตโต้น่าจะรู้เกี่ยวกับภาษานี้ เพราะคอตโต้ใช้เวลามากกว่าครึ่งหนึ่งของการเรียนศึกษาอักษรต่างๆในโลกนี้
อ้าวว่าไง … แบงค์ ..เฮ้!!! ทำไมล่ะ”คอตโต้ทักอย่างตกใจเพราะเขาวิ่งมาคล้ายกับมีอะไรไล่ติดหลังเขามาตลอด แบงค์หยุดหอบอยู่ที่หน้าคอตโต้ครู่หนึ่งแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าคอตโต้น่าจะรู้เกี่ยวกับภาษานี้ เพราะคอตโต้ใช้เวลามากกว่าครึ่งหนึ่งของการเรียนศึกษาอักษรต่างๆในโลกนี้“เออ …คอต นายพอจะรู้ไหมว่านี่มันอ่านว่าอะไร”แบงค์ถามพร้อมกับยื่นลอคเก็ตให้ดู
เออ …คอต นายพอจะรู้ไหมว่านี่มันอ่านว่าอะไร”แบงค์ถามพร้อมกับยื่นลอคเก็ตให้ดู“หา…ไหนดูสิ….มันคล้ายๆกับภาษาฝรั่งเศษน่ะแต่มีวรรณยุกต์ขึ้นมาเต็มหมดจนอ่านไม่ถูก…อืม…”คอตโต้ว่าพร้อมกับเดินนำเขาเข้าไปในโรงเรียน”ลองตัดวรรณยุกต์ที่เกินออกนะ มันน่าจะอ่านได้ประมาณว่า….เซมมา..ฟรองา …วา ..เอ..หรือว่าอะไรไม่แน่ใจ…อ๋อ..!!!”คอตโต้บอก แต่ทว่าในนาทีนั้นเอง ก็มีคำๆหนึ่งวิ่งเข้ามาในสมองของแบงค์จนทำให้แบงค์พูดขึ้นมาว่า” แซมฟรองส์วา…”
หา…ไหนดูสิ….มันคล้ายๆกับภาษาฝรั่งเศษน่ะแต่มีวรรณยุกต์ขึ้นมาเต็มหมดจนอ่านไม่ถูก…อืม…”คอตโต้ว่าพร้อมกับเดินนำเขาเข้าไปในโรงเรียน”ลองตัดวรรณยุกต์ที่เกินออกนะ มันน่าจะอ่านได้ประมาณว่า….เซมมา..ฟรองา …วา ..เอ..หรือว่าอะไรไม่แน่ใจ…อ๋อ..!!!”คอตโต้บอก แต่ทว่าในนาทีนั้นเอง ก็มีคำๆหนึ่งวิ่งเข้ามาในสมองของแบงค์จนทำให้แบงค์พูดขึ้นมาว่า” แซมฟรองส์วา…”คอตโต้มองหน้าเขาแล้วพูดว่า”แล้วถ้านายรู้แล้วจะมาถามฉันทำไมล่ะ”คอตโต้ยังคงแปลตัวอื่นๆต่อไป แต่ว่าแบงค์กลับคิดทบทวนแล้วทบทวนอีกว่ามันมาได้อย่างไร
สมองของแบงค์ล่องลอยจนไม่เป็นอันเรียนอยู่ตลอดวันจนกระดิ่งคาบสุดท้ายของวันนี้ดังขึ้น คอตโต้ก็เตือนสติเขาด้วยการปาแปรงลบกระดานมาทางเขามันโขกกับโต๊ะเสียงดังสนั่น แบงค์ตื่นจากภวังค์ทันที
สมองของแบงค์ล่องลอยจนไม่เป็นอันเรียนอยู่ตลอดวันจนกระดิ่งคาบสุดท้ายของวันนี้ดังขึ้น คอตโต้ก็เตือนสติเขาด้วยการปาแปรงลบกระดานมาทางเขามันโขกกับโต๊ะเสียงดังสนั่น แบงค์ตื่นจากภวังค์ทันที
“เป็นไรง่ะ”คอตโต้ถาม
เป็นไรง่ะ”คอตโต้ถาม“เปล่า”แบงค์ตอบ
เปล่า”แบงค์ตอบ“พรุ่งนี้วันเสาร์น่ะเราไปปิคนิคกันไหม เบสมันจะพายัยแนนไปด้วย…คงต้องหายาฉีดมดไปเสียแล้ว”คอตโต้บอกพร้อมกับเหล่ตาไปทางสองคนนั้นที่กำลังเดินจากห้อง
พรุ่งนี้วันเสาร์น่ะเราไปปิคนิคกันไหม เบสมันจะพายัยแนนไปด้วย…คงต้องหายาฉีดมดไปเสียแล้ว”คอตโต้บอกพร้อมกับเหล่ตาไปทางสองคนนั้นที่กำลังเดินจากห้อง“อิจฉาเขาหรอ”แบงค์ถาม
อิจฉาเขาหรอ”แบงค์ถาม“เออ…”คอตโต้ตอบ”อย่าลืมนะแบงค์…พรุ่งนี้ เก้าโมงเช้า”คอตโต้บอก
เออ…”คอตโต้ตอบ”อย่าลืมนะแบงค์…พรุ่งนี้ เก้าโมงเช้า”คอตโต้บอก“โอเช..”แบงค์ตอบ
แบงค์เดินกลับบ้านพร้อมกับความสงสัยอย่างสุดจะทาน และเมื่อเดินมาได้ครึ่งทางเขาก็ตัดสินใจว่าเขาจะลองอีกครั้ง..
‘ยกหินก้อนนั้นมา’ แบงค์คิด ’เร็วสิ’
แบงค์เดินกลับบ้านพร้อมกับความสงสัยอย่างสุดจะทาน และเมื่อเดินมาได้ครึ่งทางเขาก็ตัดสินใจว่าเขาจะลองอีกครั้ง..
‘ยกหินก้อนนั้นมา’ แบงค์คิด ’เร็วสิ’
‘ยกหินก้อนนั้นมา’ แบงค์คิด ’เร็วสิ’
ยกหินก้อนนั้นมา’ แบงค์คิด ’เร็วสิ’ทันใดนั้นเองหินก้อนใหญ่ก็ค่อยๆขยับลอยห่างจากพื้น ต่อหน้าแบงค์ที่มองอย่างไม่ละสายตา แบงค์ตะลึงอย่างที่สุดกับความสามารถของตน หลังจากความตื่นเต้นลดลงไปแล้ว เขาก็สั่งให้หินก้อนนั้นกลับลงไปที่เดิมเพราะเขานึกไม่ออกเลยว่าใครอยากจะมาเห็นเด็ก ม. สอง ยกก้อนหินโดยไม่ใช้มือ เสร็จแล้วเขาก็รีบตรงกลับบ้านทันที
. สอง ยกก้อนหินโดยไม่ใช้มือ เสร็จแล้วเขาก็รีบตรงกลับบ้านทันที………………………………………………………………………………………………………………………
เช้าวันต่อมาแบงค์ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอากาศยามเช้าที่แสนสดใส เขาอาบน้ำและ แต่งตัวด้วยเสื้อบอดี้โกรฟสีเหลือง กางเกงยีนส์ และรองเท้าคู่เดิม สะพายเป้ และขโมยแซนวิชจากครัวไปสองชิ้นก่อนออกจากบ้าน
“เฮ้!! แบงค์ ทางนี้” เสียงคอตโต้เรียกหาเขา
พวกเขาอยู่ที่ใต้ต้นเมเปิลที่ยังคงมีใบอยู่เต็ม วันนี้คอตโต้แต่งกายด้วยเสื่อผ้าหลากสีสันจนเขาดูคล้ายกับตัวตลกตามสวนสนุก ส่วนเบสนั้นใส่เสื้อซาฟารีกับกางเกงยีนส์ ส่วนแนนนั้นเป็นเด็กสาวที่มีผมสีบรอนยาวถึงประมาณกลางหลัง หน้าตาที่เหมือนตุ๊กตาบวกกับการแต่งกายที่คล้ายผู้ชายนั้นบวกลบกันก็พอจะแทนกันได้
พวกเขาอยู่ที่ใต้ต้นเมเปิลที่ยังคงมีใบอยู่เต็ม วันนี้คอตโต้แต่งกายด้วยเสื่อผ้าหลากสีสันจนเขาดูคล้ายกับตัวตลกตามสวนสนุก ส่วนเบสนั้นใส่เสื้อซาฟารีกับกางเกงยีนส์ ส่วนแนนนั้นเป็นเด็กสาวที่มีผมสีบรอนยาวถึงประมาณกลางหลัง หน้าตาที่เหมือนตุ๊กตาบวกกับการแต่งกายที่คล้ายผู้ชายนั้นบวกลบกันก็พอจะแทนกันได้
“เอาอะไรมาบ้างล่ะ”คอตโต้ถามเมื่อเขาเดินมาถึง
เอาอะไรมาบ้างล่ะ”คอตโต้ถามเมื่อเขาเดินมาถึง“โห….ใจคอจะเห็นแต่กินอย่างเดียวเลยใช่ไหม”แบงค์บอก
โห….ใจคอจะเห็นแต่กินอย่างเดียวเลยใช่ไหม”แบงค์บอก“ไม่ใช่อย่างนั้นเพียงแต่ว่าหากคุณไม่นำอะไรมาเลยแล้วจะกินอะไรล่ะ คนนะไม่ใช่พระพาย จะได้กินลมได้”คอตโต้ตอบกวนๆ
ไม่ใช่อย่างนั้นเพียงแต่ว่าหากคุณไม่นำอะไรมาเลยแล้วจะกินอะไรล่ะ คนนะไม่ใช่พระพาย จะได้กินลมได้”คอตโต้ตอบกวนๆ“เอาขนมถุงมาประมาณ 4 ถุง…กับขนมปังอีกประมาณสามชิ้น..โอเคมั๊ย”แบงค์ตอบ
เอาขนมถุงมาประมาณ 4 ถุง…กับขนมปังอีกประมาณสามชิ้น..โอเคมั๊ย”แบงค์ตอบ“แท็งส์”คอตโต้บอก
ระหว่างที่กินกันอยู่นั้นคอตโต้ก็คอยแซวอยู่แต่กับ เบส และ แนนที่คุยกันกระหนุงกระหนิงอยู่เป็นระยะๆ
ระหว่างที่กินกันอยู่นั้นคอตโต้ก็คอยแซวอยู่แต่กับ เบส และ แนนที่คุยกันกระหนุงกระหนิงอยู่เป็นระยะๆ
“โถ่…คอต..ปล่อยเขาหน่อยน่า เรามากินขนมน้ำตาลเคี่ยวกันเถอะ”แบงค์บอก
โถ่…คอต..ปล่อยเขาหน่อยน่า เรามากินขนมน้ำตาลเคี่ยวกันเถอะ”แบงค์บอก“อะไรของนายน้ำตาลเคี่ยว”คอตโต้ถามงงๆ
อะไรของนายน้ำตาลเคี่ยว”คอตโต้ถามงงๆ“ก็ขนมนี่ไง มดจะขึ้นอยู่แล้วเนี่ย”แบงค์บอก
ก็ขนมนี่ไง มดจะขึ้นอยู่แล้วเนี่ย”แบงค์บอก“เออ..จริง งั้นขอกินก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาแซวต่อหลังโฆษณานะครับ”คอตโต้พูด
หลังจากปิคนิคมานานจนบ่าย พวกเขาก็สะพายเป้เตรียมตัวจะกลับ แต่ว่ากลับมีของบางอย่างร่วงลงมาจากฟ้า
หลังจากปิคนิคมานานจนบ่าย พวกเขาก็สะพายเป้เตรียมตัวจะกลับ แต่ว่ากลับมีของบางอย่างร่วงลงมาจากฟ้า
“อะไรล่ะเนี่ย”คอตโต้ถาม”การ์ดเชิญอะไรอีกล่ะ”เขาบอกขณะที่พิจารณาดูซองจดหมายสีทอง
อะไรล่ะเนี่ย”คอตโต้ถาม”การ์ดเชิญอะไรอีกล่ะ”เขาบอกขณะที่พิจารณาดูซองจดหมายสีทอง“ลองแกะดูสิ”แบงค์บอก
ทุกคนลองแกะซองออกมา ในซองนั้นว่างเปล่า แต่ทันทีที่ซองจดหมายซองสุดท้ายเปิดออก แสงสีฟ้าก็เปล่งออกมาจากซองจดหมาย!!!!!
“เฮ้ยยยย!!!!”แบงค์ตะโกน พร้อมกับโยนซองจดหมายลงพื้น แสงนั้นแพร่กระจายออกมาเป็นรูปโดม กักขังทุกคนไว้
ทุกคนลองแกะซองออกมา ในซองนั้นว่างเปล่า แต่ทันทีที่ซองจดหมายซองสุดท้ายเปิดออก แสงสีฟ้าก็เปล่งออกมาจากซองจดหมาย!!!!!
“เฮ้ยยยย!!!!”แบงค์ตะโกน พร้อมกับโยนซองจดหมายลงพื้น แสงนั้นแพร่กระจายออกมาเป็นรูปโดม กักขังทุกคนไว้
“เฮ้ยยยย!!!!”แบงค์ตะโกน พร้อมกับโยนซองจดหมายลงพื้น แสงนั้นแพร่กระจายออกมาเป็นรูปโดม กักขังทุกคนไว้
เฮ้ยยยย!!!!”แบงค์ตะโกน พร้อมกับโยนซองจดหมายลงพื้น แสงนั้นแพร่กระจายออกมาเป็นรูปโดม กักขังทุกคนไว้“นี่มันอะไรกันน่ะ”เบสถาม
นี่มันอะไรกันน่ะ”เบสถาม“แล้วจะไปรู้มั๊ยล่ะ อยู่ด้วยกันเนี่ย”คอตโต้ตอบ
แล้วจะไปรู้มั๊ยล่ะ อยู่ด้วยกันเนี่ย”คอตโต้ตอบ“ลองทุบมันดีไหม”แนนบอก พร้อมกับหวดมือลงกับกำแพงสีฟ้าที่ใกล้ตัวที่สุดทันที โป๊ก!!! เสียงนั้นดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องโอยของแนน
ลองทุบมันดีไหม”แนนบอก พร้อมกับหวดมือลงกับกำแพงสีฟ้าที่ใกล้ตัวที่สุดทันที โป๊ก!!! เสียงนั้นดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องโอยของแนน“ท่าทางมันจะแข็งมากเลย”แบงค์บอก
ท่าทางมันจะแข็งมากเลย”แบงค์บอก“เห็นด้วย”แนนบอกพร้อมกับโบกมือไปมา
ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นเหนือหัวพวกเขา ที่ยอดโดม มีแสงสีทองสุกใสกำลังแหวกทางลงมา พร้อมกับประกายดาวระยิบระยับ สิ่งที่ตามมาคือร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีร่างกายขาวสะอาดผมสีทอง ตาสีฟ้า เธอสวมเสื้อสูทสีขาวขลิบทองที่ดูภูมิฐานมาก ขณะนี้ร่างที่ดูคล้ายนางฟ้าในยุคอนาคตกำลัง ค่อยๆลอยลงสู่พื้นและจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาที่เป็นมิตร
ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นเหนือหัวพวกเขา ที่ยอดโดม มีแสงสีทองสุกใสกำลังแหวกทางลงมา พร้อมกับประกายดาวระยิบระยับ สิ่งที่ตามมาคือร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีร่างกายขาวสะอาดผมสีทอง ตาสีฟ้า เธอสวมเสื้อสูทสีขาวขลิบทองที่ดูภูมิฐานมาก ขณะนี้ร่างที่ดูคล้ายนางฟ้าในยุคอนาคตกำลัง ค่อยๆลอยลงสู่พื้นและจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาที่เป็นมิตร
“สวัสดีทุกๆคน”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนล่องลอยมาจากสวรรค์”ขอโทษด้วยในการมารับที่ไม่ค่อยจะถูกใจพวกเธอเท่าไหร่ ฉัน … อเมทิส มีความยินดีที่จะบอกพวกเธอว่าพวกเธอมีความสามารถที่มากพอจนมีสิทธิในการเข้าเรียนใน เมเปิลแลนด์ โรงเรียนแห่งผู้วิเศษ ”เธอพูดด้วยสีหน้ายินดีอย่างที่สุด
สวัสดีทุกๆคน”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนล่องลอยมาจากสวรรค์”ขอโทษด้วยในการมารับที่ไม่ค่อยจะถูกใจพวกเธอเท่าไหร่ ฉัน … อเมทิส มีความยินดีที่จะบอกพวกเธอว่าพวกเธอมีความสามารถที่มากพอจนมีสิทธิในการเข้าเรียนใน เมเปิลแลนด์ โรงเรียนแห่งผู้วิเศษ ”เธอพูดด้วยสีหน้ายินดีอย่างที่สุด“อะไรนะครับ”คอตโต้ที่ได้สติเป็นคนแรกถาม”เราจะเข้าเรียนที่นั่นได้ไง…เราเป็นพ่อมดหรืออะไรเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก..ผู้วิเศษในข้อนี้หมายถึงคนที่ไม่ใช่คนธรรมดา”เธอบอก”แล้วเป็นไงล่ะ”คอตโต้ถามอีก
“ไม่ใช่หรอก..ผู้วิเศษในข้อนี้หมายถึงคนที่ไม่ใช่คนธรรมดา”เธอบอก”แล้วเป็นไงล่ะ”คอตโต้ถามอีก
ไม่ใช่หรอก..ผู้วิเศษในข้อนี้หมายถึงคนที่ไม่ใช่คนธรรมดา”เธอบอก”แล้วเป็นไงล่ะ”คอตโต้ถามอีก“แบงค์…ฉันรู้ว่าเธอรู้”อเมทิสพูดกับเขา พร้อมกับมีก้อนหินก้อนหนึ่งตกลงข้างล่างตัวเธอ แบงค์มองหน้าเธอเป็นเชิงถาม เธอพยักหน้า เขาจึงมองลงที่ก้อนหินนั้นแล้วคิด…
‘ระเบิดออก’
‘ระเบิดออก’
ระเบิดออก’ตูม!!!!!ก้อนหินระเบิดออกทันที เศษหิน เศษดินกระทบกับผนัง แบงค์หันหน้าไปเผชิญหน้ากับเพื่อนที่ตกตะลึง
!!!!!ก้อนหินระเบิดออกทันที เศษหิน เศษดินกระทบกับผนัง แบงค์หันหน้าไปเผชิญหน้ากับเพื่อนที่ตกตะลึง“พวกเธอก็มีพลังเช่นนี้…แต่อาจต้องรอหน่อย….นี่เป็นพลังพื้นฐานที่ทุกคนในโรงเรียนมีแต่ว่าจะมีพลังอีกพลังหนึ่งที่จะมีคนซ้ำกันน้อยมาก…”อเมทิสบอก “ทีนี้เราจะไปกันได้รึยัง” ทุกคนพยักหน้า “โอเค..งั้นไปนะ”เธอหลับตาท่องอะไรบางอย่างแล้วก็มีปุ่มหนึ่งผุดขึ้นมาจากผนัง เธอกดมันลงไป
พวกเธอก็มีพลังเช่นนี้…แต่อาจต้องรอหน่อย….นี่เป็นพลังพื้นฐานที่ทุกคนในโรงเรียนมีแต่ว่าจะมีพลังอีกพลังหนึ่งที่จะมีคนซ้ำกันน้อยมาก…”อเมทิสบอก “ทีนี้เราจะไปกันได้รึยัง” ทุกคนพยักหน้า “โอเค..งั้นไปนะ”เธอหลับตาท่องอะไรบางอย่างแล้วก็มีปุ่มหนึ่งผุดขึ้นมาจากผนัง เธอกดมันลงไป“นี่มันเกี่ยวกับล็อคเก็ตนั่นหรือเปล่า”คอตโต้ถาม
นี่มันเกี่ยวกับล็อคเก็ตนั่นหรือเปล่า”คอตโต้ถาม“ถึงแล้ว”อเมทิสบอก ทุกคนตาค้างทันที เธอมองอย่างประหลาดใจ”ไม่ต้องกลัว มีเรื่องให้เธอตาค้างกันอีกเยอะแยะ”เธอยิ้มและดีดนิ้วหนึ่งทีโดมทั้งหมดหายไป ภาพที่มาแทนที่ทำเอาพวกเขาตาแทบถลนออกมาจากเบ้า
ถึงแล้ว”อเมทิสบอก ทุกคนตาค้างทันที เธอมองอย่างประหลาดใจ”ไม่ต้องกลัว มีเรื่องให้เธอตาค้างกันอีกเยอะแยะ”เธอยิ้มและดีดนิ้วหนึ่งทีโดมทั้งหมดหายไป ภาพที่มาแทนที่ทำเอาพวกเขาตาแทบถลนออกมาจากเบ้า“ยินดีต้อนรับสู่…เมเปิลแลนด์ โรงเรียนแห่งผู้วิเศษ”
ยินดีต้อนรับสู่…เมเปิลแลนด์ โรงเรียนแห่งผู้วิเศษ”สิ่งที่พวกเขาเห็นเป็นดั่งภาพในความฝันที่ไม่มีทางเป็นจริง อาคารหินอ่อนสีขาวลายทองจำนวนมาสูงประมาณ 10 ชั้น เรียงรายไปตามทางเดินสายหลักที่มีต้นเมเปิลขึ้นเต็มตามทางเดินส่วนใต้ต้นเมเปิลนั้น มีโต๊ะหินอ่อนจำนวนมากอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ ท่ามกลางกองเมเปิลที่ร่วงจนคลุมพื้นไปหมด
10 ชั้น เรียงรายไปตามทางเดินสายหลักที่มีต้นเมเปิลขึ้นเต็มตามทางเดินส่วนใต้ต้นเมเปิลนั้น มีโต๊ะหินอ่อนจำนวนมากอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ ท่ามกลางกองเมเปิลที่ร่วงจนคลุมพื้นไปหมด“ฉันว่าฉันพาพวกเธอไปหอพักก่อนดีไหม”เธอถาม ทุกคนพยักหน้า ระหว่างที่พวกเขาเดินไปนั้น พวกเขาก็ได้ชื่นชมกับสภาพของอาคารก่อสร้างต่างๆที่สร้างไว้อย่างเป็นระเบียบ และข้างหน้าเขาที่ติดกับสนามกีฬาขนาดใหญ่มากนั้นคือหอคอยที่มีเส้นทางที่เป็นท่อกระจกเชื่อมต่อกับทุกอาคารเรียกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของทางเดินเลยก็ได้ มันเป็นอาคารที่มีความสูงประมาณ20ชั้น ทาสีทองประกายเพชร ที่ยอดเป็นหอนาฬิกา และยังมีปีกซ้ายและปีกขวาที่ยื่นออกมาดูคล้ายจรวดทุกอย่างถูกล้อมรอบด้วยรั้วที่ทำด้วยกระจก และมีซุ้มประตูโค้งอยู่ที่ข้างหน้า เมื่อพวกเขาเดินมาถึงซุ้มประตู อเมทิสก็หันหน้ามาหาพวกเขาและยื่นกุญแจให้ และหายตัวไป
ฉันว่าฉันพาพวกเธอไปหอพักก่อนดีไหม”เธอถาม ทุกคนพยักหน้า ระหว่างที่พวกเขาเดินไปนั้น พวกเขาก็ได้ชื่นชมกับสภาพของอาคารก่อสร้างต่างๆที่สร้างไว้อย่างเป็นระเบียบ และข้างหน้าเขาที่ติดกับสนามกีฬาขนาดใหญ่มากนั้นคือหอคอยที่มีเส้นทางที่เป็นท่อกระจกเชื่อมต่อกับทุกอาคารเรียกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของทางเดินเลยก็ได้ มันเป็นอาคารที่มีความสูงประมาณ20ชั้น ทาสีทองประกายเพชร ที่ยอดเป็นหอนาฬิกา และยังมีปีกซ้ายและปีกขวาที่ยื่นออกมาดูคล้ายจรวดทุกอย่างถูกล้อมรอบด้วยรั้วที่ทำด้วยกระจก และมีซุ้มประตูโค้งอยู่ที่ข้างหน้า เมื่อพวกเขาเดินมาถึงซุ้มประตู อเมทิสก็หันหน้ามาหาพวกเขาและยื่นกุญแจให้ และหายตัวไป“อ้าว….อยู่ๆก็หายไปซะงั้นง่ะ”คอตโต้พูดอย่างอารมณ์เสีย
อ้าว….อยู่ๆก็หายไปซะงั้นง่ะ”คอตโต้พูดอย่างอารมณ์เสีย“มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”ยามหน้าประตูถาม
มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”ยามหน้าประตูถาม“เอ่อ…ช่วยพาพวกผมไปที่ห้องพัก…402 และ 403 ด้วยครับ”แบงค์บอก
เอ่อ…ช่วยพาพวกผมไปที่ห้องพัก…402 และ 403 ด้วยครับ”แบงค์บอก“อ๋อ…ได้ครับ”เขาบอก
อ๋อ…ได้ครับ”เขาบอก“เอ่อ..คุณชื่ออะไรหรือครับ”เบสถาม
เอ่อ..คุณชื่ออะไรหรือครับ”เบสถาม“ฟลอลากอนครับ”เขาตอบ ฟลอลากอนสวมยูนิฟอร์มที่คล้ายกับอเมทิสเพียงแต่เปลี่ยนจากกระโปรงเป็นกางเกง เขามีร่างกายสูงโปร่ง ผมสีบลอนด์ทอง หน้าตาใสสะอาดหมดจด พวกเขาเดินตามฟลอลากอนเข้าไปในซุ้มประตู ข้างในซุ้มประตูนี้ เป็นดั่งสวรรค์บนดินเลยก็ว่าได้ทีเดียว น้ำตก พุ่มไม้ มันเหมือนกับภาพของสวรรค์ที่ทุกคนวาดฝันไว้ ในที่นี้เองที่พวกเขาเริ่มเห็นนักเรียนของที่นี่ พวกนักเรียนจับกลุ่มกันคุยตามม้าหินต่างๆ ไม่ก็หาของมากินตามใต้ต้นไม้ แบงค์คิดว่าพวกนักเรียนที่นี่จะมีการแต่งกายที่เหมือนกับ อเมทิส คือเครื่องแต่งกายที่คล้ายสมัยโบราณ แต่ทว่าเขากลับคิดผิด นักเรียนที่นี่ในวันหยุดเห็นได้ชัดว่าใส่ชุดได้ตามแฟชั่นเหลือเกิน ทั้งเสื้อผ้าหน้าผมและรองเท้า ทุกสิ่งเรียกได้ว่า เหมือนดั่งหลุดมาจากแคทวอล์คยังไงยังงั้น
เมื่อเขามาถึงประตูแทนที่จะเป็นประตูที่ใช้ลูกบิดหรือใช้มือผลัก แต่ว่าฟลอลากอนกลับใช้บัตรขนาดประมาณบัตรเครดิตแปะไปกับด้านหน้าประตูบัตรนั้นละลายกลืนไปกับประตูและประตูก็ละลายหายไปพอพวกเขาเข้ามาในอาคารและประตูปิดแล้ว แบงค์จึงสังเกตว่าบัตรนั้นค่อยๆโผล่จากอากาศมาอยู่ในกระเป๋าเสื้อของฟลอลากอนเงียบๆ ภายในอาคารนี้มีการตกแต่งอย่างสวยงามคล้ายศิลปะของทางฝรั่งเศษแต่แฝงไปด้วยความทันสมัยของวิทยาการล้ำยุคมากมาย โคมไฟระย้าห้อยลงมาจากเพดานที่เป็นจอโปรเจคเตอร์แสดงภาพของม้าที่กำลังควบไปบนพื้นหญ้า คอมพิวเตอร์ และร้านค้าที่ตั้งอยู่ตามระเบียงทางเดิน ล้วนกลมกลืนกันไปหมด
เมื่อเขามาถึงประตูแทนที่จะเป็นประตูที่ใช้ลูกบิดหรือใช้มือผลัก แต่ว่าฟลอลากอนกลับใช้บัตรขนาดประมาณบัตรเครดิตแปะไปกับด้านหน้าประตูบัตรนั้นละลายกลืนไปกับประตูและประตูก็ละลายหายไปพอพวกเขาเข้ามาในอาคารและประตูปิดแล้ว แบงค์จึงสังเกตว่าบัตรนั้นค่อยๆโผล่จากอากาศมาอยู่ในกระเป๋าเสื้อของฟลอลากอนเงียบๆ ภายในอาคารนี้มีการตกแต่งอย่างสวยงามคล้ายศิลปะของทางฝรั่งเศษแต่แฝงไปด้วยความทันสมัยของวิทยาการล้ำยุคมากมาย โคมไฟระย้าห้อยลงมาจากเพดานที่เป็นจอโปรเจคเตอร์แสดงภาพของม้าที่กำลังควบไปบนพื้นหญ้า คอมพิวเตอร์ และร้านค้าที่ตั้งอยู่ตามระเบียงทางเดิน ล้วนกลมกลืนกันไปหมด
“คุณเปิดประตูกันยังไงกันหรือครับ”คอตโต้ถาม
คุณเปิดประตูกันยังไงกันหรือครับ”คอตโต้ถาม“อ๋อ…ใช่ ลืมบอกพวกเธอไปถ้าไม่บอกละก็พวกเธอคงต้องติดอยู่ข้างนอกแน่ๆ”เขาบอกพร้อมกับหันมายิ้มอย่างใจดี “เราเรียกว่าการ ออน ก่อนอื่นพวกเธอก็แค่ต้องมีบัตรนักเรียนก่อน เดี๋ยวเธอจะเจอที่ห้องเองแหละ แล้ววิธีใช้ก็จะอยู่บนนั้นนั่นแหละ แหะๆขอไม่บอกนะเดี๋ยวไม่ตื่นเต้น..อ้อ…อีกอย่างตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ทางที่ดีใช้เวลาให้คุ้มค่านะ”เขาบอก
อ๋อ…ใช่ ลืมบอกพวกเธอไปถ้าไม่บอกละก็พวกเธอคงต้องติดอยู่ข้างนอกแน่ๆ”เขาบอกพร้อมกับหันมายิ้มอย่างใจดี “เราเรียกว่าการ ออน ก่อนอื่นพวกเธอก็แค่ต้องมีบัตรนักเรียนก่อน เดี๋ยวเธอจะเจอที่ห้องเองแหละ แล้ววิธีใช้ก็จะอยู่บนนั้นนั่นแหละ แหะๆขอไม่บอกนะเดี๋ยวไม่ตื่นเต้น..อ้อ…อีกอย่างตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ทางที่ดีใช้เวลาให้คุ้มค่านะ”เขาบอก“ต้องตื่นเต้นอะไรนักหนานะ”คอตโต้บ่น
พวกเขาขึ้นลิฟท์มาที่ชั้น 5 ทั้วทั้งชั้นมีประตูอยู่มาก พวกเขามาหยุดอยู่ตรงประตูที่เขียนว่า “401-405”ฟลอลากอนออนประตูเข้าแล้วพวกเขาก็ต้องตาค้าง(อีกแล้ว)
พวกเขาขึ้นลิฟท์มาที่ชั้น 5 ทั้วทั้งชั้นมีประตูอยู่มาก พวกเขามาหยุดอยู่ตรงประตูที่เขียนว่า “401-405”ฟลอลากอนออนประตูเข้าแล้วพวกเขาก็ต้องตาค้าง(อีกแล้ว)
5 ทั้วทั้งชั้นมีประตูอยู่มาก พวกเขามาหยุดอยู่ตรงประตูที่เขียนว่า “401-405”ฟลอลากอนออนประตูเข้าแล้วพวกเขาก็ต้องตาค้าง(อีกแล้ว)สิ่งที่อยู่หลังประตูไม่ใช่ห้องสี่เหลี่ยมที่มีเฟอร์นิเจอร์ตั้งอยู่และมีประตูแยกไปคนละห้องอย่างที่หอพักทั่วไปควรจะเป็น แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือสิ่งที่คล้ายกับป่าดงดิบ มีต้นไม้อยู่ทั้งหมด 5 ต้นที่บนต้นแต่ละต้นมีบ้านต้นไม้ที่มีระเบียงไม้และโต๊ะไม้ไว้สำหรับเขียน ต้นหญ้า ต้นกล้วยไม้ และดอกไม้ต่างๆขึ้นปกคลุมพื้นและต้นไม้ดูสวยงามมาก เสียงร้องของสัตว์เล็กร้องอยู่เป็นระยะๆ
5 ต้นที่บนต้นแต่ละต้นมีบ้านต้นไม้ที่มีระเบียงไม้และโต๊ะไม้ไว้สำหรับเขียน ต้นหญ้า ต้นกล้วยไม้ และดอกไม้ต่างๆขึ้นปกคลุมพื้นและต้นไม้ดูสวยงามมาก เสียงร้องของสัตว์เล็กร้องอยู่เป็นระยะๆ“เลือกห้องเอาเองนะ”ฟลอลากอนบอก “แล้วเจอกัน”เขาขยิบตาและเดินไป
เลือกห้องเอาเองนะ”ฟลอลากอนบอก “แล้วเจอกัน”เขาขยิบตาและเดินไป“เฮ้…พวกนายมาใหม่เหรอ”เสียงหนึ่งตะโกนถามพวกเขา
พวกเขาหันไปและพบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ลงบันไดไม้มา เขามีผมสีดำ ตาสีดำ ร่างสูงโปร่งนั้นสวมเสื้อยืดลายมิคกี้เมาส์และกางเกงยีนส์ ดูเหมือมไม่อยากออกไปไหน
พวกเขาหันไปและพบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ลงบันไดไม้มา เขามีผมสีดำ ตาสีดำ ร่างสูงโปร่งนั้นสวมเสื้อยืดลายมิคกี้เมาส์และกางเกงยีนส์ ดูเหมือมไม่อยากออกไปไหน
“ใช่…นายชื่ออะไรล่ะ”แบงค์ถาม
ใช่…นายชื่ออะไรล่ะ”แบงค์ถาม“ฉันชื่อเอ็ม เอ็มมูเรล ฟา การี”เอ็มบอก
ฉันชื่อเอ็ม เอ็มมูเรล ฟา การี”เอ็มบอก“ฉันแบงค์ เบลาเดรียน กลอลาเฟีย”แบงค์บอก
ฉันแบงค์ เบลาเดรียน กลอลาเฟีย”แบงค์บอก“ฉันคอตโต้ คอตโ ออลเลน”คอตโต้บอก
ฉันคอตโต้ คอตโ ออลเลน”คอตโต้บอก“ฉันเบส เบสลอง ออก”เบสบอก
ฉันเบส เบสลอง ออก”เบสบอก“ฉันแนน แนนา แช กวาง”แนนบอก
ฉันแนน แนนา แช กวาง”แนนบอก“อ้อ..เธอก็เป็นคนเกาหลีเหมือนกันเหรอ”อีกเสียงหนึ่งถาม
ทั้งหมดหันไปตามเสียงแล้วก็พบกับเด็กหญิงหน้าหมวยคนหนึ่งที่เพิ่งเข้าประตูมา เธอมีผมสีดำ ตัดหน้าม้าและกัดสีผมหน้าม้า จนดูเป็นสีทองสามแถบ เธอแต่งตัวตามแบบของแฟชั่นญี่ปุ่นดูน่ารักมาก
ทั้งหมดหันไปตามเสียงแล้วก็พบกับเด็กหญิงหน้าหมวยคนหนึ่งที่เพิ่งเข้าประตูมา เธอมีผมสีดำ ตัดหน้าม้าและกัดสีผมหน้าม้า จนดูเป็นสีทองสามแถบ เธอแต่งตัวตามแบบของแฟชั่นญี่ปุ่นดูน่ารักมาก
“เอ่อ…คือ มีปู่เป็นคนเกาหลีน่ะ”แนนตอบ
เอ่อ…คือ มีปู่เป็นคนเกาหลีน่ะ”แนนตอบ“ฉัน..เช เช ลอง ลี ยินดีที่ได้รู้จัก หน้าเธอไม่มีเค้าคนเกาหลีเลยนะ”เชบอก
ฉัน..เช เช ลอง ลี ยินดีที่ได้รู้จัก หน้าเธอไม่มีเค้าคนเกาหลีเลยนะ”เชบอก“ใช่”แนนตอบ
ใช่”แนนตอบ“ไปเถอะ…ไปดูห้องเรากัน เธอต้องพักกับฉันนะ เพราะตั้งแต่เข้ามาฉันนอนคนเดียวมานานแล้ว” เชบอก
ไปเถอะ…ไปดูห้องเรากัน เธอต้องพักกับฉันนะ เพราะตั้งแต่เข้ามาฉันนอนคนเดียวมานานแล้ว” เชบอก“เอ่อ….โอเค”แนนบอก
เอ่อ….โอเค”แนนบอก“บอกหน่อย ว่าทำไมต้องมีหอพักแบบนี้ด้วย มันแปลกๆน่ะ”คอตโต้ถาม
บอกหน่อย ว่าทำไมต้องมีหอพักแบบนี้ด้วย มันแปลกๆน่ะ”คอตโต้ถาม“ง่ายๆเลย โรงเรียนนี้ต้องการให้นักเรียนรู้จักที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับะรรมชาติได้ ขณะเดียวกัน ก็ต้องรู้จักวิธีการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยได้ด้วย โอมะ …งั้นพวกนาย พักที่ต้นที่สามแล้วกัน”เอ็มบอกพร้อมกับชี้ไปที่ต้นไม้ที่ยังว่างอยู่ 1 ต้น
ง่ายๆเลย โรงเรียนนี้ต้องการให้นักเรียนรู้จักที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับะรรมชาติได้ ขณะเดียวกัน ก็ต้องรู้จักวิธีการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยได้ด้วย โอมะ …งั้นพวกนาย พักที่ต้นที่สามแล้วกัน”เอ็มบอกพร้อมกับชี้ไปที่ต้นไม้ที่ยังว่างอยู่ 1 ต้น“โอเค”พวกแบงค์บอกและเดินไปที่ต้นไม้
โอเค”พวกแบงค์บอกและเดินไปที่ต้นไม้“แล้วเสื้อผ้าของพวกเราล่ะ”เบสตะโกนถาม
แล้วเสื้อผ้าของพวกเราล่ะ”เบสตะโกนถาม“เออ…ใช่ ลืมไปว่าพวกนายมาแบบกระทันหัน ไว้ยังไงจะพาไปซื้อข้างล่างนะ”เอ็มบอก
เออ…ใช่ ลืมไปว่าพวกนายมาแบบกระทันหัน ไว้ยังไงจะพาไปซื้อข้างล่างนะ”เอ็มบอก“แล้วเรื่อง…”เบสเอ่ยปากอีก
แล้วเรื่อง…”เบสเอ่ยปากอีก“เงินน่ะเหรอ…เข้าไปในห้องแล้วจะรู้เองแหละ”เอ็มตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะปีนเข้าบ้านไป
เงินน่ะเหรอ…เข้าไปในห้องแล้วจะรู้เองแหละ”เอ็มตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะปีนเข้าบ้านไป“อะไรของเขานะ”คอตโต้บ่น
อะไรของเขานะ”คอตโต้บ่น“เอาเถอะ…เรามีอะไรต้องเรียนรู้อีกเยอะจำไม่ได้หรือ”แบงค์บอกพร้อมกับปีนบันไดขึ้นบ้านต้นไม้ไป
เอาเถอะ…เรามีอะไรต้องเรียนรู้อีกเยอะจำไม่ได้หรือ”แบงค์บอกพร้อมกับปีนบันไดขึ้นบ้านต้นไม้ไป“ใช่ อเมซิ่ง เซอร์ไพรส์ สคูล”คอตโต้บ่นและปีนตามแบงค์กับเบสขึ้นมาเงียบๆ
ใช่ อเมซิ่ง เซอร์ไพรส์ สคูล”คอตโต้บ่นและปีนตามแบงค์กับเบสขึ้นมาเงียบๆ“เอ่อ…คอตฉันว่านายพูดถูกแฮะ”เสียงเบสดังมาจากข้างบน
เอ่อ…คอตฉันว่านายพูดถูกแฮะ”เสียงเบสดังมาจากข้างบน“อะไรล่ะ โห……”คอตโต้ปีนตามมาและหยุดกึกทันที
ที่พวกเขาเห็นนั้นไม่ใช่รูปลักษณ์ของบ้านต้นไม้ธรรมดา แต่เหมือนกับห้องพักของโรงแรมที่ทันสมัยที่สุดในโลก ณ เวลานี้เลยทีเดียว เตียงสามเตียงทำด้วยอลูมิเนียมมันวาว มีโต๊ะเขียนหนังสือที่ทำด้วยอลูมิเนียมเช่นเดียวกับเตียงและเฟอร์นิเจอร์อื่นๆเช่น ตู้เสื้อผ้า โต๊ะวางของ คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะและโน๊ตบุ๊คคนละเครื่องวางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ ผนังเป็นกระจกม่านน้ำ เพดานนั้นเป็นภาพมอร์นิเตอร์ขนาดใหญ่ที่ตอนนี้ผีเสื้อตัวยักษ์กำลังบินว่อนไปหมด
ที่พวกเขาเห็นนั้นไม่ใช่รูปลักษณ์ของบ้านต้นไม้ธรรมดา แต่เหมือนกับห้องพักของโรงแรมที่ทันสมัยที่สุดในโลก ณ เวลานี้เลยทีเดียว เตียงสามเตียงทำด้วยอลูมิเนียมมันวาว มีโต๊ะเขียนหนังสือที่ทำด้วยอลูมิเนียมเช่นเดียวกับเตียงและเฟอร์นิเจอร์อื่นๆเช่น ตู้เสื้อผ้า โต๊ะวางของ คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะและโน๊ตบุ๊คคนละเครื่องวางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ ผนังเป็นกระจกม่านน้ำ เพดานนั้นเป็นภาพมอร์นิเตอร์ขนาดใหญ่ที่ตอนนี้ผีเสื้อตัวยักษ์กำลังบินว่อนไปหมด
“โอ…โห….อะไรจะขนาดนี้”เบสเอ่ย
โอ…โห….อะไรจะขนาดนี้”เบสเอ่ย“ว่าแต่ว่าบัตรนักเรียนเราล่ะ”แบงค์บอกพร้อมกับมองหา
ว่าแต่ว่าบัตรนักเรียนเราล่ะ”แบงค์บอกพร้อมกับมองหา“นั่นอ่ะป่าว”คอตโต้บอกและชี้ไปที่โต๊ะเขียนหนังสือของแต่ละคนที่มีบัตรขนาดประมาณนามบัตรสีใสวางอยู่บนโต๊ะ มันมีรูป ชื่อ และข้อมูลส่วนตัวของแต่ละคนอยู่ ทุกคนไปหยิบมันมาพิจารณา
นั่นอ่ะป่าว”คอตโต้บอกและชี้ไปที่โต๊ะเขียนหนังสือของแต่ละคนที่มีบัตรขนาดประมาณนามบัตรสีใสวางอยู่บนโต๊ะ มันมีรูป ชื่อ และข้อมูลส่วนตัวของแต่ละคนอยู่ ทุกคนไปหยิบมันมาพิจารณา“ถ้ามีไฟก็ดีสิ”คอตโต้พูด ทันใดนั้นเองบัตรของเขาก็มีพื้นหลังเป็นภาพเปลวไฟลุกโชติช่วงคอตโต้ร้องและปล่อยมันลงพื้นทันที
ถ้ามีไฟก็ดีสิ”คอตโต้พูด ทันใดนั้นเองบัตรของเขาก็มีพื้นหลังเป็นภาพเปลวไฟลุกโชติช่วงคอตโต้ร้องและปล่อยมันลงพื้นทันที“นี่เราต้องเป็นคนกำหนดพื้นหลังของมันเองเหรอเนี่ย”เบสบอก
นี่เราต้องเป็นคนกำหนดพื้นหลังของมันเองเหรอเนี่ย”เบสบอก“ถึงจะไม่ร้อนนะแต่ว่ามันก็ยังแหยงๆอยู่ดีแหละ”คอตโต้บอก
แบงค์มองบัตรของเขาและพูดว่า
แบงค์มองบัตรของเขาและพูดว่า
“น้ำ” ทันใดนั้นมันก็มีพื้นหลังเป็นม่านน้ำคล้ายกับผนังทันที
น้ำ” ทันใดนั้นมันก็มีพื้นหลังเป็นม่านน้ำคล้ายกับผนังทันที“งั้นเอ่อ….อ๋อ..ฟ้าผ่า..”เบสบอก พื้นหลังของบัตรเขากลายเป็นรูปสายฟ้าฟาดลงบนพื้นทันที
งั้นเอ่อ….อ๋อ..ฟ้าผ่า..”เบสบอก พื้นหลังของบัตรเขากลายเป็นรูปสายฟ้าฟาดลงบนพื้นทันที“ดีนะที่ไม่มีเสียง”เบสบ่นพึมพำ
ดีนะที่ไม่มีเสียง”เบสบ่นพึมพำ“แล้วเรื่องเงินล่ะ”แบงค์เอ่ย
แล้วเรื่องเงินล่ะ”แบงค์เอ่ย“เขาบอกว่าบัตรที่เรามีนี่แหละเป็นบัตรเครดิต “ คอตโต้บอก เขากำลังอ่านหนังสือคู่มืออยู่ (เอามาจากไหน)“และมันก็ยังเป็น ที่เปิดปิดประตูด้วย โดยเอาหน้าบัตรแนบกับประตูแล้วปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ”เขาบอก
เขาบอกว่าบัตรที่เรามีนี่แหละเป็นบัตรเครดิต “ คอตโต้บอก เขากำลังอ่านหนังสือคู่มืออยู่ (เอามาจากไหน)“และมันก็ยังเป็น ที่เปิดปิดประตูด้วย โดยเอาหน้าบัตรแนบกับประตูแล้วปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ”เขาบอก“เฮ้…ฉันไม่คิดว่าพวกนายจะอยู่บนนั้นนานมากนะ”เสียงของเอ็มดังมาจากข้างล่าง
เฮ้…ฉันไม่คิดว่าพวกนายจะอยู่บนนั้นนานมากนะ”เสียงของเอ็มดังมาจากข้างล่าง“พวกเธอทำอะไรกันนักหนาหา”เสียงของแนนดังขึ้นมาอีกคน เบสลงบันไดไปทันที
พวกเธอทำอะไรกันนักหนาหา”เสียงของแนนดังขึ้นมาอีกคน เบสลงบันไดไปทันที“รีบร้อนอะไรนักหนานะ”แบงค์ถามขณะที่ไต่ลงมาตามเชือก
รีบร้อนอะไรนักหนานะ”แบงค์ถามขณะที่ไต่ลงมาตามเชือก“รีบไปซื้อของไง ถ้าเราออกจากบ้านตอนนี้ก็จะมีเวลาซื้อของประมาณ….3ชั่วโมง อย่าคิดว่ามากมายนะ ห้างมันใหญ่มาก”เชบอก
รีบไปซื้อของไง ถ้าเราออกจากบ้านตอนนี้ก็จะมีเวลาซื้อของประมาณ….3ชั่วโมง อย่าคิดว่ามากมายนะ ห้างมันใหญ่มาก”เชบอก“ไปกันเถอะ…พวกนายขับรถเป็นใช่มั๊ย ”เอ็มถาม
ไปกันเถอะ…พวกนายขับรถเป็นใช่มั๊ย ”เอ็มถาม“ก็ นิดหน่อย ทำไมเหรอ”คอตโต้ถาม
ก็ นิดหน่อย ทำไมเหรอ”คอตโต้ถาม“มีรถประจำตัวพวกนายจอดรออยู่ที่หน้าหอแล้ว”เอ็มบอกพร้อมกับยื่นกุญแจรถให้ทั้งสาม ของคอตโต้สีแดง ของแบงค์สีทอง และของเบสสี ฟ้า
มีรถประจำตัวพวกนายจอดรออยู่ที่หน้าหอแล้ว”เอ็มบอกพร้อมกับยื่นกุญแจรถให้ทั้งสาม ของคอตโต้สีแดง ของแบงค์สีทอง และของเบสสี ฟ้า“แล้วของแนนล่ะ”เบสถาม
แล้วของแนนล่ะ”เบสถาม“นี่ไง”เธอบอกพร้อมกับแบมือเผยให้เห็นกุญแจรถสีชมพู
นี่ไง”เธอบอกพร้อมกับแบมือเผยให้เห็นกุญแจรถสีชมพู“ไปเถอะ”เอ็มบอก
พวกเขาเดินออกจากประตูห้องและออนผ่านประตูหน้าหอพักไป แล้วรอรถที่ว่า พวกเขาสี่คนถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก เมื่อจู่ๆรถสี แดง ทอง ฟ้า ชมพู เขียว และ สีน้ำตาลทอง ก็มาจอดอยู่ข้างหน้าเขา มันเป็นรถจักรยานยนต์ที่ไม่มีเกียร์หรือที่เรียกกันว่าสกูตเตอร์แต่ว่าลักษณะไม่ใหญ่เทอะทะมาก สีของพวกมันเหมือนอาบด้วยกากเพชร เบาะหนังสีดำ และส่วนอื่นๆที่ทำด้วยพลาสติกสีดำ ตัดกับสีรถ ไฟหน้าสองดวงเหมืนตาที่ติดอยู่กับกระบังลมของรถ พวกเขาขึ้นขี่มันและขับตามเอ็มและเชออกไปที่ถนนที่พวกเขาไม่เคยผ่านมาเส้นทางนี้เลี่ยงออกไปจากตัวโรงเรียนถนนสายนี้ดูทันสมัยมาก มันดูคล้ายภาพฝันในอนาคตเลยทีเดียว ที่ถนนข้างนอกนี้ มีรถอีกมากมาย ทุกคันขับด้วยอัตราความเร็วที่ไม่เร็วมาก และทุกคันรูปร่างคล้ายกันแต่ว่าสีไม่ซ้ำกันเลย
พวกเขาเดินออกจากประตูห้องและออนผ่านประตูหน้าหอพักไป แล้วรอรถที่ว่า พวกเขาสี่คนถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก เมื่อจู่ๆรถสี แดง ทอง ฟ้า ชมพู เขียว และ สีน้ำตาลทอง ก็มาจอดอยู่ข้างหน้าเขา มันเป็นรถจักรยานยนต์ที่ไม่มีเกียร์หรือที่เรียกกันว่าสกูตเตอร์แต่ว่าลักษณะไม่ใหญ่เทอะทะมาก สีของพวกมันเหมือนอาบด้วยกากเพชร เบาะหนังสีดำ และส่วนอื่นๆที่ทำด้วยพลาสติกสีดำ ตัดกับสีรถ ไฟหน้าสองดวงเหมืนตาที่ติดอยู่กับกระบังลมของรถ พวกเขาขึ้นขี่มันและขับตามเอ็มและเชออกไปที่ถนนที่พวกเขาไม่เคยผ่านมาเส้นทางนี้เลี่ยงออกไปจากตัวโรงเรียนถนนสายนี้ดูทันสมัยมาก มันดูคล้ายภาพฝันในอนาคตเลยทีเดียว ที่ถนนข้างนอกนี้ มีรถอีกมากมาย ทุกคันขับด้วยอัตราความเร็วที่ไม่เร็วมาก และทุกคันรูปร่างคล้ายกันแต่ว่าสีไม่ซ้ำกันเลย
“เช รถแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรเหรอ”แบงค์ตะโกนถามเช
เช รถแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรเหรอ”แบงค์ตะโกนถามเช“ถามมันดูดิ”เชตอบ
ถามมันดูดิ”เชตอบ“ผมชื่อก็อตครับ”รถนั้นตอบ
แบงค์ตกใจแทบสิ้นสติ แต่เขาก็ยังมีดีพอที่จะจับแฮนด์ไว้ได้ทัน
แบงค์ตกใจแทบสิ้นสติ แต่เขาก็ยังมีดีพอที่จะจับแฮนด์ไว้ได้ทัน
“เจ้านายเป็นอะไรครับ”มันถาม
เจ้านายเป็นอะไรครับ”มันถาม“เอ่อ…เปล่า”แบงค์ตอบและขี่ไปเรื่อยๆ แต่ในใจยังคงตะลึงไม่หาย
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงศูนย์การค้าขนาดใหญ่ใจกลางถนน มันเป็นซูเปอร์โดมขนาดใหญ่ทำด้วยอลูมิเนียมแวววาว ล้อมรอบถนน ถนนทุกสายจะมาบรรจบกันที่นี่ แต่ว่ามีอยู่เส้นหนึ่งที่ตัดเลยไปจนลิบตา
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงศูนย์การค้าขนาดใหญ่ใจกลางถนน มันเป็นซูเปอร์โดมขนาดใหญ่ทำด้วยอลูมิเนียมแวววาว ล้อมรอบถนน ถนนทุกสายจะมาบรรจบกันที่นี่ แต่ว่ามีอยู่เส้นหนึ่งที่ตัดเลยไปจนลิบตา
“ถนนนั่นจะไปสิ้นสุดที่ไหนเหรอ”เบสถาม
ถนนนั่นจะไปสิ้นสุดที่ไหนเหรอ”เบสถาม“มหาวิทยาลัยบีลิฟเพลสน่ะ”เอ็มตอบ”พวกเราเรียกง่ายๆว่า บี.ยู. ย่อมาจาก Believe Univercity elieve Univercity น่ะ”
“งั้นก็หมายความว่า พอเราเรียนที่นี่จบเราก็จะไปต่อที่โน่นเหรอ”คอตโต้ถามขณะที่เดินขึ้นบันๆไดห้างตามเอ็มและเชไป
“งั้นก็หมายความว่า พอเราเรียนที่นี่จบเราก็จะไปต่อที่โน่นเหรอ”คอตโต้ถามขณะที่เดินขึ้นบันๆไดห้างตามเอ็มและเชไป
งั้นก็หมายความว่า พอเราเรียนที่นี่จบเราก็จะไปต่อที่โน่นเหรอ”คอตโต้ถามขณะที่เดินขึ้นบันๆไดห้างตามเอ็มและเชไป“แล้วแต่นายนะ…เพราะมีสายอาชีพให้เรียนด้วย แต่…”เชลดเสียงลง”ฉันไม่แนะนำให้เธอไปหรอกนะเพราะว่ามีสิทธิได้ไปที่ดาร์คแอเรียได้ง่ายมากเลย”เธอบอก”แต่ว่านะ ที่เรียนสายนี้น่ะมันมีสองที่ อีกที่หนึ่งน่ะสอนดีมากแต่ว่าก็ไกลมากเหมือนกัน”เชบอก
พวกเขาเดินผ่านประตูเลื่อนกระจกที่เปลี่ยนสีได้ตลอดเวลาและเข้ามาสู่สถานที่ที่ดูคล้ายกับเป็นโดมขนาดใหญ่พอจะจุโลกอีกใบเข้ามาได้เลย ผู้คนเดินกันขวักไขว่ ร้านค้าต่างๆประชันกันเปิดเพลงเรียกร้องความสนใจลูกค้าร้านไหนเปิดเพลงทันสมัยพอก็ได้ลูกค้าไป เอ็มและเชเดินนำพวกเขาไปที่มุมแบบเรียน และเอ็มก็ขอตารางเรียนของพวกเขามา
พวกเขาเดินผ่านประตูเลื่อนกระจกที่เปลี่ยนสีได้ตลอดเวลาและเข้ามาสู่สถานที่ที่ดูคล้ายกับเป็นโดมขนาดใหญ่พอจะจุโลกอีกใบเข้ามาได้เลย ผู้คนเดินกันขวักไขว่ ร้านค้าต่างๆประชันกันเปิดเพลงเรียกร้องความสนใจลูกค้าร้านไหนเปิดเพลงทันสมัยพอก็ได้ลูกค้าไป เอ็มและเชเดินนำพวกเขาไปที่มุมแบบเรียน และเอ็มก็ขอตารางเรียนของพวกเขามา
“แปลกมะ…ฮิๆ ตารางสอนขายตามห้าง”เอ็มบอกและเก็บตารางสอนไว้ในกระเป๋า และดึงกระดาษอีกใบออกมา ”เดี๋ยวเอาไปก๊อปให้นะ…ปีนี้พวกเราเรียนวิชาดีๆทั้งนั้นเลย…ดูสิ”เอ็มชูให้พวกเขาดู ในตารางนั้นเขียนรายการของที่ต้องซื้อไว้ว่า
อุปกรณ์ที่ นร.ชั้น ม.2 ต้องซื้อ หนังสือ องค์ประกอบทางสรีระวิทยา เล่ม 2 หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2 ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า หนังสือ องค์ประกอบทางสรีระวิทยา เล่ม 2 หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2 ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
อุปกรณ์ที่ นร.ชั้น ม.2 ต้องซื้อ หนังสือ องค์ประกอบทางสรีระวิทยา เล่ม 2 หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1 ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2 ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
หนังสือ องค์ประกอบทางสรีระวิทยา เล่ม 2
หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2
2ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1
. 2 เล่ม 1ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2
. 2 เล่ม 2ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
พจนานุกรมจิตวิทยา
ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน
ดวงดาวจำลอง
เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
เครื่องเขียนอื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
หนังสือ องค์ประกอบทางสรีระวิทยา เล่ม 2
หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2
2ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1
. 2 เล่ม 1ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2
. 2 เล่ม 2ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
พจนานุกรมจิตวิทยา
ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน
ดวงดาวจำลอง
เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
เครื่องเขียนอื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
หนังสือ กฎและพื้นฐานวิชาแคลคูลัส เล่ม 2
2ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 1
. 2 เล่ม 1ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ม. 2 เล่ม 2
. 2 เล่ม 2ภาษาธรรมชาติ 200 ภาษา
พจนานุกรมจิตวิทยา ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
พจนานุกรมจิตวิทยา
ประวัติศาสตร์ 2 โลก
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
สารานุกรม 3ภพ
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน ดวงดาวจำลอง เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า เครื่องเขียนอื่นๆ สูทนอก สี่ชุด เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด เนคไท สาม ชิ้น เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
แผนที่ จักรวาลคู่ขนาน
ดวงดาวจำลอง
เสิ้อผ้า และอุปกร์อื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
เครื่องเขียนอื่นๆ
สูทนอก สี่ชุด
เสื้อเชิ๊ตใน สี ขาว สี่ชุด
เนคไท สาม ชิ้น
เข็มกลัดตราโรงเรียน อย่างน้อย สองชิ้น
กระโปรง(ญ)หรือกางเกง(ช) 3ตัว
เครื่องเขียนอื่นๆ พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
เครื่องเขียนอื่นๆ
พวกเขามองดูรายการที่ต้องซื้ออย่างประหลาดใจ นี่มันหมายความว่า
“แหงละ…พวกเธออยู่ห้องวิทย์ - คณิต” เชบอก
แหงละ…พวกเธออยู่ห้องวิทย์ - คณิต” เชบอก“หา….”พวกเขาอ้าปากค้าง
หา….”พวกเขาอ้าปากค้าง“เธอรู้ได้ไงว่า..เราคิดอะไรอยู่”คอตโต้ถาม
เธอรู้ได้ไงว่า..เราคิดอะไรอยู่”คอตโต้ถาม“พลังแฝงของฉันคือ อ่านใจคนได้”เชตอบและยิ้มมุมปาก
พลังแฝงของฉันคือ อ่านใจคนได้”เชตอบและยิ้มมุมปาก“ใช่…น่ากลัวมาก”เบสมองเชอย่างไม่ค่อยไว้ใจ
ใช่…น่ากลัวมาก”เบสมองเชอย่างไม่ค่อยไว้ใจ“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เที่ยวอ่านใจใครเรี่ยราดหรอก”เชบอก
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เที่ยวอ่านใจใครเรี่ยราดหรอก”เชบอก“ฉันว่าเราไปซื้อของกันจะดีกว่าไหม”เอ็มถาม
ฉันว่าเราไปซื้อของกันจะดีกว่าไหม”เอ็มถาม“ได้”พวกเขาตอบ
พวกเขาเดินตามเอ็มและเชไปตามทางเดินในห้างผ่านร้านค้าที่ทันสมัยมากมาย ร้านทุกร้านตกแต่งได้อย่างสวยงาม และพวกเขาก็มาหยุดที่ร้านขายหนังสือร้านหนึ่งที่ตกแต่งด้วยตู้กระจกบานใหญ่ตั้งอยู่หน้าร้าน ข้างในมีหนังสือมากมายแต่ที่น่าแปลกก็คือ หนังสือทุกเล่ม หนาไม่เกิน 1 เซ็นติเมตรเลย เอ็มเดินนำพวกเขาเข้าไปในร้าน แอ์ของร้านนี้ทำเอาพวกเขาขนลุก เพราะว่าเย็นมาก
พวกเขาเดินตามเอ็มและเชไปตามทางเดินในห้างผ่านร้านค้าที่ทันสมัยมากมาย ร้านทุกร้านตกแต่งได้อย่างสวยงาม และพวกเขาก็มาหยุดที่ร้านขายหนังสือร้านหนึ่งที่ตกแต่งด้วยตู้กระจกบานใหญ่ตั้งอยู่หน้าร้าน ข้างในมีหนังสือมากมายแต่ที่น่าแปลกก็คือ หนังสือทุกเล่ม หนาไม่เกิน 1 เซ็นติเมตรเลย เอ็มเดินนำพวกเขาเข้าไปในร้าน แอ์ของร้านนี้ทำเอาพวกเขาขนลุก เพราะว่าเย็นมาก
1 เซ็นติเมตรเลย เอ็มเดินนำพวกเขาเข้าไปในร้าน แอ์ของร้านนี้ทำเอาพวกเขาขนลุก เพราะว่าเย็นมาก“รออยู่ที่นี่นะ”เอ็มบอก
เขาเดินไปที่หน้าเคาเตอร์แล้วยื่นใบรายการให้พนักงานดู ทันใดนั้น หนังสือ 6 กอง กองละ 8 เล่มก็วิ่งฉิวมาที่หน้าเคาเตอร์ทันที เอ็มมองมาเป็นเชิงเรียก
เขาเดินไปที่หน้าเคาเตอร์แล้วยื่นใบรายการให้พนักงานดู ทันใดนั้น หนังสือ 6 กอง กองละ 8 เล่มก็วิ่งฉิวมาที่หน้าเคาเตอร์ทันที เอ็มมองมาเป็นเชิงเรียก
6 กอง กองละ 8 เล่มก็วิ่งฉิวมาที่หน้าเคาเตอร์ทันที เอ็มมองมาเป็นเชิงเรียก“เร็วสิ ฉันจ่ายมันไม่หมดหรอกนะ”เขาบอก
พวกเขาเดินตรงไปตามคำเรียกของเอ็มทันที แล้วเอ็มก็บอกว่าให้พวกเขา ยื่นบัตรนักเรียนกับพนักงานทีละคน พนักงานก็จะนำบัตรไปรูดกับเครื่องที่คล้ายกับเครื่องรูดบัตรเครดิต จากนั้นก็จะยื่นถุงกระดาษที่ใส่หนังสือไว้ให้พวกเขาทีละคน
พวกเขาเดินตรงไปตามคำเรียกของเอ็มทันที แล้วเอ็มก็บอกว่าให้พวกเขา ยื่นบัตรนักเรียนกับพนักงานทีละคน พนักงานก็จะนำบัตรไปรูดกับเครื่องที่คล้ายกับเครื่องรูดบัตรเครดิต จากนั้นก็จะยื่นถุงกระดาษที่ใส่หนังสือไว้ให้พวกเขาทีละคน
“นี่เหรอการจ่ายเงินของพวกเธอ”แนนพูด “แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะ ว่าเงินเหลือเท่าไหร่ ”
“เธอดูที่บัตรของเธอสิ เห็นเลขสีแดงๆไหม นั่นแหละ คือยอดเงินของเธอ ถ้าจ่ายไปมันก็จะลด แต่ว่า ถ้าจะให้มันเพิ่มขึ้นเธอก็ต้องทำงานน่ะ หน่วยเงินของเราจะเรียกว่า วอล อย่างตอนนี้รู้สึกพวกเธอจะมีกันอยู่คนละประมาณ …14000วอล ถูกไหม”เชบอก
“เธอดูที่บัตรของเธอสิ เห็นเลขสีแดงๆไหม นั่นแหละ คือยอดเงินของเธอ ถ้าจ่ายไปมันก็จะลด แต่ว่า ถ้าจะให้มันเพิ่มขึ้นเธอก็ต้องทำงานน่ะ หน่วยเงินของเราจะเรียกว่า วอล อย่างตอนนี้รู้สึกพวกเธอจะมีกันอยู่คนละประมาณ …14000วอล ถูกไหม”เชบอก
เธอดูที่บัตรของเธอสิ เห็นเลขสีแดงๆไหม นั่นแหละ คือยอดเงินของเธอ ถ้าจ่ายไปมันก็จะลด แต่ว่า ถ้าจะให้มันเพิ่มขึ้นเธอก็ต้องทำงานน่ะ หน่วยเงินของเราจะเรียกว่า วอล อย่างตอนนี้รู้สึกพวกเธอจะมีกันอยู่คนละประมาณ …14000วอล ถูกไหม”เชบอก“ใช่”เบสตอบพร้อมกับดูบัตรของเขาที่รูปฟ้าผ่านั้นสร้างความน่าเกรงขามได้ไม่น้อย
ใช่”เบสตอบพร้อมกับดูบัตรของเขาที่รูปฟ้าผ่านั้นสร้างความน่าเกรงขามได้ไม่น้อย“แล้วเราจะไปทำงานที่ไหนล่ะ “แบงค์ถาม
แล้วเราจะไปทำงานที่ไหนล่ะ “แบงค์ถาม“เดี๋ยวไว้มีเวลาพวกฉันจะพาไปสมัครนะ”เอ็มบอก
เดี๋ยวไว้มีเวลาพวกฉันจะพาไปสมัครนะ”เอ็มบอก“แล้วต่อไปเราจะไปซื้ออะไรเหรอพี่”คอตโต้ถามกวนๆ
แล้วต่อไปเราจะไปซื้ออะไรเหรอพี่”คอตโต้ถามกวนๆ“ซื้อเสื้อผ้าซิไอ้น้อง หนังสือน่ะพวกเธอค่อยไปดูที่บ้านก็แล้วกันนะ”เอ็มตอบอย่างขำๆจากนั้นก็เดินนำพวกเขาไปตามทางเดินที่เริ่มมีเค้าของร้านขายเสื้อผ้าต่างๆเรียงรายกันไปตามทางเดิน แล้วพวกเขาก็มาหยุดที่ร้าน เอเค แอนด์ เจเจ
ซื้อเสื้อผ้าซิไอ้น้อง หนังสือน่ะพวกเธอค่อยไปดูที่บ้านก็แล้วกันนะ”เอ็มตอบอย่างขำๆจากนั้นก็เดินนำพวกเขาไปตามทางเดินที่เริ่มมีเค้าของร้านขายเสื้อผ้าต่างๆเรียงรายกันไปตามทางเดิน แล้วพวกเขาก็มาหยุดที่ร้าน เอเค แอนด์ เจเจ“เรามาซื้อเสื้อผ้าปกติกันก่อนดีไหม”เชบอก ทุกคนเดินตามเธอเข้าไป
ในนี้มีเสื้อผ้ามากมายทั้งที่ใช้ใส่ได้ทุกโอกาศและที่ต้องเลือกใส่ พวกเขาสนุกสนานกับการลองเสื้อผ้ามาก เชเดินเข้าเดินออกห้องลองชุดเป็นว่าเล่นทุกครั้งที่เธอออกมา เธอก็เปลี่ยนลุคใหม่ทุกครั้ง ตอนแรกเป็นผู้หญิงเซอร์ๆ ออกมาอีกทีกลายเป็นสาวเปรี้ยว ออกมาอีกทีกลายเป็นสาวร็อก ( โอย..เวียนหัว …. แบงค์คิด) จนเมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง ทุกคนก็มีเสื้อผ้าสุดสวยติดไม้ติดมือไปคนละหลายตัวเลยทีเดียว(หมดกันไปคนละ 4000 วอล….มั้ง)
“เหลืออยู่ 10000 วอลเองเหรอ” เชบ่น “โห…ฉันไม่เคยซื้ออะไรขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย .. จาก 20000 เหลือ 10000 วอล โอย..จะเป็นลม”
“ใช่สิ … ปกติคุณเธอน่ะ เกลือเรียกแม่เลยนี่นา”เอ็มบ่นซุบซิบ
เชหันขวับมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าคอเธอไม่มีกระดูก..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว
ในนี้มีเสื้อผ้ามากมายทั้งที่ใช้ใส่ได้ทุกโอกาศและที่ต้องเลือกใส่ พวกเขาสนุกสนานกับการลองเสื้อผ้ามาก เชเดินเข้าเดินออกห้องลองชุดเป็นว่าเล่นทุกครั้งที่เธอออกมา เธอก็เปลี่ยนลุคใหม่ทุกครั้ง ตอนแรกเป็นผู้หญิงเซอร์ๆ ออกมาอีกทีกลายเป็นสาวเปรี้ยว ออกมาอีกทีกลายเป็นสาวร็อก ( โอย..เวียนหัว …. แบงค์คิด) จนเมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง ทุกคนก็มีเสื้อผ้าสุดสวยติดไม้ติดมือไปคนละหลายตัวเลยทีเดียว(หมดกันไปคนละ 4000 วอล….มั้ง)
“เหลืออยู่ 10000 วอลเองเหรอ” เชบ่น “โห…ฉันไม่เคยซื้ออะไรขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย .. จาก 20000 เหลือ 10000 วอล โอย..จะเป็นลม”
“ใช่สิ … ปกติคุณเธอน่ะ เกลือเรียกแม่เลยนี่นา”เอ็มบ่นซุบซิบ
เชหันขวับมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าคอเธอไม่มีกระดูก..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว
“เหลืออยู่ 10000 วอลเองเหรอ” เชบ่น “โห…ฉันไม่เคยซื้ออะไรขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย .. จาก 20000 เหลือ 10000 วอล โอย..จะเป็นลม”
“ใช่สิ … ปกติคุณเธอน่ะ เกลือเรียกแม่เลยนี่นา”เอ็มบ่นซุบซิบ
เชหันขวับมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าคอเธอไม่มีกระดูก..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว
“ใช่สิ … ปกติคุณเธอน่ะ เกลือเรียกแม่เลยนี่นา”เอ็มบ่นซุบซิบ
เชหันขวับมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าคอเธอไม่มีกระดูก..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว
เชหันขวับมาอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าคอเธอไม่มีกระดูก..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว
..และทุกคนก็รู้สึกว่าเพลงงานศพได้บรรเลงขึ้นแล้ว“ฉันสาบานได้นะว่าเมื่อตะกี้น่ะ ไม่ได้อ่านจิตใครเลยนะ”เธอพูดเสียงเย็น”มันมาได้ยังไง”
ฉันสาบานได้นะว่าเมื่อตะกี้น่ะ ไม่ได้อ่านจิตใครเลยนะ”เธอพูดเสียงเย็น”มันมาได้ยังไง”ดูเหมือนเอ็มจะหดตัวเล็กลงทันที
“เอาล่ะ ไปกันต่อเหอะ เสื้อนักเรียนของพวกเธอยังไม่ได้ซื้อเลยนี่นะ”เชบอกและเดินนำไปทันที
เอาล่ะ ไปกันต่อเหอะ เสื้อนักเรียนของพวกเธอยังไม่ได้ซื้อเลยนี่นะ”เชบอกและเดินนำไปทันที“ฉันว่าสองคนนี้แปลกๆนะ”แบงค์พูด
ฉันว่าสองคนนี้แปลกๆนะ”แบงค์พูด“เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ”เบสสนับสนุน
แล้วพวกเขาก็มาถึงร้านเสื้อผ้าอีกร้านหนึ่งที่ดูเรียบร้อยกว่าร้านก่อน พวกเขาถูกจับวัดตัวกันทีละคน และถูกส่งไปเลือก เสื้อผ้าจนเมื่อจะกลับพวกเขาก็จ่ายอีกคนละ 3000 วอล แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
แล้วพวกเขาก็มาถึงร้านเสื้อผ้าอีกร้านหนึ่งที่ดูเรียบร้อยกว่าร้านก่อน พวกเขาถูกจับวัดตัวกันทีละคน และถูกส่งไปเลือก เสื้อผ้าจนเมื่อจะกลับพวกเขาก็จ่ายอีกคนละ 3000 วอล แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
3000 วอล แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น“ของฉัน ตาเอ็ม ” เชขู่ และก็หยิบโทรศัพท์ไปพูดข้างนอกร้าน
ของฉัน ตาเอ็ม ” เชขู่ และก็หยิบโทรศัพท์ไปพูดข้างนอกร้าน“อะไรของเขานักหนานะ”เอ็มบ่น
เชกลับเข้ามาในร้านอีกครั้งและบอกว่า “ข่าวดีตาเอ็ม เย็นนี้มีคนเลี้ยงข้าวเราแล้ว”
“ใคร ยัยเอมิลี่น่ะเหรอ”เอ็มถาม
เชกลับเข้ามาในร้านอีกครั้งและบอกว่า “ข่าวดีตาเอ็ม เย็นนี้มีคนเลี้ยงข้าวเราแล้ว”
“ใคร ยัยเอมิลี่น่ะเหรอ”เอ็มถาม
“ใคร ยัยเอมิลี่น่ะเหรอ”เอ็มถาม
ใคร ยัยเอมิลี่น่ะเหรอ”เอ็มถาม“กับ อาช่า”เชตอบ
กับ อาช่า”เชตอบ“ว้าว..งั้นก็ดีซิ วันนี้ขี้เกียจทำกับข้าวด้วย”เอ็มบอก
ว้าว..งั้นก็ดีซิ วันนี้ขี้เกียจทำกับข้าวด้วย”เอ็มบอก“พวกเธอบอกว่าอาจมีปาร์ตี้เล็กๆด้วยล่ะ ตอนรับพวกเธอไง”เชบอกพร้อมกับหันหน้ามาทางพวกเขา
พวกเธอบอกว่าอาจมีปาร์ตี้เล็กๆด้วยล่ะ ตอนรับพวกเธอไง”เชบอกพร้อมกับหันหน้ามาทางพวกเขา“งั้นกลับบ้านเถอะ”คอตโต้บอก
งั้นกลับบ้านเถอะ”คอตโต้บอก“เรื่องกินล่ะไม่ได้เลยนะ คอต ”แบงค์บ่น
แล้วพวกเขาก็ไปที่ลานจอดรถและขี่รถกลับบ้าน ที่บ้านต้นไม้ มีงานปาร์ตี้เล็กๆเกิดขึ้นจริงๆด้วย ที่สนามหญ้าหน้าบ้านต้นไม้ของพวกเขาถูเนรมิตด้วยเด็กสาวหน้าตาน่ารัก สองคน เอมิลี่และอาช่า ทั้งสองจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สูงมาก เอมิลี่จะหน้าออกไปทางโปรตุเกส ส่วนอาช่านั้นหน้าตาจะออกไปทางคนสวิส ทุกคนปิ้งบาร์บีคิวกินกันอย่างสนุกสนาน จนถึงเวลาเข้านอน
แล้วพวกเขาก็ไปที่ลานจอดรถและขี่รถกลับบ้าน
ที่บ้านต้นไม้ มีงานปาร์ตี้เล็กๆเกิดขึ้นจริงๆด้วย ที่สนามหญ้าหน้าบ้านต้นไม้ของพวกเขาถูเนรมิตด้วยเด็กสาวหน้าตาน่ารัก สองคน เอมิลี่และอาช่า ทั้งสองจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สูงมาก เอมิลี่จะหน้าออกไปทางโปรตุเกส ส่วนอาช่านั้นหน้าตาจะออกไปทางคนสวิส ทุกคนปิ้งบาร์บีคิวกินกันอย่างสนุกสนาน จนถึงเวลาเข้านอน
“ฮ้าว……เอ้อ ไปนอนกันได้ยังง่ะ”แบงค์ถามเพราะเขารู้สึกง่วงมากตอนนี้
ฮ้าว……เอ้อ ไปนอนกันได้ยังง่ะ”แบงค์ถามเพราะเขารู้สึกง่วงมากตอนนี้“ไปสิ…แต่ว่าฉันอยากเล่นเน็ตก่อนนะ” เบสตอบ
ไปสิ…แต่ว่าฉันอยากเล่นเน็ตก่อนนะ” เบสตอบ“ตามใจ”แบงค์บอกและเดินโซเซไปที่ห้องแล้วทิ้งตัวลงนอนทันที มีเสียงดังมาจากข้างล่าง ไม่รู้ว่าใครทำอะไรตกใส่หัวคอตโต้เพราะเขาร้องเสียงดังลั่น แบงค์ยิ้มและหลับไป
ตามใจ”แบงค์บอกและเดินโซเซไปที่ห้องแล้วทิ้งตัวลงนอนทันที มีเสียงดังมาจากข้างล่าง ไม่รู้ว่าใครทำอะไรตกใส่หัวคอตโต้เพราะเขาร้องเสียงดังลั่น แบงค์ยิ้มและหลับไป………………………………………………………………………………………………………………………
ความคิดเห็น