ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส ตอน เทพีเอริสและผลแอเปิ้ลทองคำ

ลำดับตอนที่ #3 : ปฐมบทแห่งแอปเปิ้ล

สงแดดในฤดูร้อนช่างดูสดใสและอบอุ่นยิ่ง  บวกกับความเขียวขจีของต้นไม้ในป่าดงดิบและความใส

ของนำทะเลสีคราม  ยิ่งทำให้ดินแดนแห่งนี้ดูมีมนต์ขลัง  ราวกับเป็นดินแดนที่เหล่าทวยเทพบนนจงแต่ง

แต้มไว้  ใครจะรู้ว่าสวรรค์แอ็ดลาสแห่งนี้จะเป็นบ่อเกิดแห่งความหายนะแห่งเอเดน

"โอมข้าแต่ เฮเดส เทพเจ้าแห่งขุมนรกโลกันต์  ด้วยความชั่วร้ายและความชิงชังของเหล่ามนุษย์ผู้โง่

เขลาทั้งหลายจงเป็นบรรณาการแก่ท่านนายเหนือหัวของสิ่งชั่วร้าย  ขอพระองค์โปรดประทานพลังแก่ข้า

เพื่อบันดาลให้โลกจงมืดมิด  เพื่อเหล่ากิเลสจะได้พิชิตใจมนุษย์  มิให้หยุดให้ฆ่าฟัน ให้ล้างเผผ่านธุ์กัน

เอง ละเลงเลือดผู้โง่เขลาให้ทั่วปฐพี  ขอให้แผ่นดินนี้จงเป็นหลุมศพมัน  แปรเปลี่ยนสวรรค์กลายเป็น

นรกภูมิ"

แสงสว่าจ้าดุจลำแสงพระอาทิตย์ปประกายขึ้นกลางแท่นบูชาในวิหารแห่งเฮเดส  เทพีเอริสถือลูก

แอปเปิ้ลทองคำมาสำรวจอย่างภาคภูมิใจ  "บรรณาการแด่จอมกษัตริย์แห่งเอเดน"

"ทีนี้แหละ  เอเดนจะต้องพินาศ สมแล้วที่พวกมันได้ทำกับข้า" เสียงหัวเราะอันแหบห้าวของเอริส เทพี

แห่งความวิบัติ  ดังขึ้น  ทำเอาบรรยาศของแอ๊ดลาสกลายเป็นนรกย่อยๆ

"เอริค  เจ้าจงนำผลแอปเปิ้ลไปปลูกที่เอดินเบิร์ก  ให้กษัตริย์องค์น้อยเหล่านั้นได้ชมมันเป็นบุญตา"

ทาสผู้ซื่อสัตย์รับผลแอปเปิ้ลก่อนที่จะหายตัวไป