ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Ep.3
คังนัม การ์เด้น สตูดิโอ
รถมอเตอร์ไซค์คันหรูแล่นเข้ามาจอดที่หน้าสตูดิโออย่างเรียบนิ่งเพื่อไม่ให้คนที่นั่งอยู่ด้านหลังหงายท้องตกลงไปถ้าจอดแรง
"ถึงแล้วล่ะ "
ซันนี่เอ่ยกับร่างบางที่นอนพิงหลังเขาอยู่
"อือออ ขออีกแปปนึงนะ"
"อีกแปปอะไรของคุณ ฉันจะเข้าไปจัดรายการแล้วนะ ตื่นได้แล้ว"
"อ่ะ ขอโทษค่ะ "
ร่างบางรีบปล่อยลำแขนที่โอบเอวของซันนี่ออกอย่างรวดเร็วเมื่อรู้สึกตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไป
"อืม ไม่เป็นไรหรอก นั่งรออยู่ข้างนอกตรงนั้นนะ"
ซันนี่ชี้ไปที่เก้าอี้ที่จัดไว้สำหรับคนที่มาดูดีเจซันจัดรายการในแต่ละวัน ให้ร่างบางที่ยืนงัวเงียอยู่ไปนั่งรอ
"อาจจะนานหน่อยนะ ถ้ารอไหวก็รอ ถ้าไม่ไหวก็กลับไปก่อนเลยล่ะกัน"
"เอ่อ ค่ะ "
เมื่อร่างเล็กจัดการกับที่ที่จะให้ร่างบางนั่งรอเธอเรียบร้อยแล้ว ก็รีบวิ่งเข้าไปภายในสตูอย่างรีบร้อนแต่ก็ยังวิ่งไปไม่ถึงไหนก็ต้องรีบวิ่งกลับมายังจุดที่ร่างบางยืนอยู่
"ลืมของหรอค่ะ"
ร่างบางที่เห็นดีเจในดวงใจวิ่งกลับมา ก็ได้แต่คิดว่าเขาคงจะลืมของเอาไว้
"ป่าวฉันไม่ได้ลืมของหรอก ฉันลืมถามชื่อเธอน่ะ "
"อ๋อ ฉันทิฟฟานี่ค่ะ เรียกฟานี่เฉยๆก็ได้ค่ะ"
"อ่าา ทิฟฟานี่ อืม มีชื่อจริงมั้ย "
"อะไรนะคะ"
ทิฟฟานี่ทำหน้างุนงงว่าร่างเล็กจะเอาชื่อจริงของเธอไปทำไม
"ชื่อจริงของเธอที่ไม่ใช่ชื่อนี้น่ะ มีรึป่าว"
"มะ มีค่ะ แต่ว่าชื่อมัน"
"ชื่อมันทำไมหรอ ฉันก็แค่อยากเรียกชื่อเธอแบบที่คนอื่นเขาไม่เรียกกันน่ะ แต่ถ้าเธอไม่บอกก็ไม่เป็นไรนะ ฉันก็ไม่ได้อะไรมากหรอก งั้นฉันไปก่อนนะ หวังว่าจัดรายการเสร็จแล้วเธอจะยังอยู่รอถ่ายรูปคู่"
"ค่ะ"
ซันนี่ยิ้มบางๆให้ก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าไปในสตูอีกครั้งแต่ก็มีเสียงพูดขัดขาไว้ซะก่อน
"มิยองค่ะ เรียกฉันว่ามิยองก็ได้"
ทิฟฟานี่พูดออกเสียงดังฟังชัดทำให้คนที่หันหน้าอยู่อีกทางถึงกับเผลอยิ้มออกมาอย่างเต็มที่ แต่หุบยิ้มทันทีแล้วเก็กหน้านิ่งหันไปมองต้นเสียง
"อืม มิยองชื่อก็น่ารักดีนะ "
ซันนี่เก็กหน้านิ่งสักพักก่อนจะส่งยิ้มที่ดูอบอุ่นไปให้ทิฟฟานี่ และเดินจากไปจัดรายการของเขา ปล่อยไว้เพียงร่างบางที่ยืนหน้าแดงก่ำอยู่ที่เดิม
"นี่ฉันจะเขินทำไมเนี่ย "
เที่ยงคืนยี่สิบนาที
เวลาล่วงเลยไปเกือบเที่ยงคืนครึ่งที่ร่างเล็กจัดรายการวิทยุและอยู่เก็บของให้เรียบร้อยกว่าจะเสร็จก็นานพอสมควร
"ป่านนี้คงกลับไปแล้วมั้ง "
ซันนี่พึมพำกับตัวเอง แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายพร้อมเสื้อกันหนาวตัวโคร่งแต่เมื่อสวมใส่แล้วดูดีอย่างหาที่ติไม่ได้
"ซันกลับแล้วนะคะ พี่ๆ ขอบคุณที่ทำงานอย่างหนักนะคะ "
ร่างเล็กเอ่ยลาทีมงานที่ยังคงเก็บกล้องกันไม่เสร็จอยู่ที่มุมห้อง แต่ก็แปลกที่ทีมงานของรายการวิทยุนี้มีแต่ผู้หญิงทั้งๆที่ควรจะมีผู้ชายมาคอยช่วยยกกล้องบ้าง แต่ที่นี่ไม่มีเลยสักคน
"เดินทางปลอดภัยนะคุณดีเจ"
ทีมงานหญิงคนหนึ่งตอบกลับพร้อมกับแซวร่างเล็กนิดๆ
"จ้ะ ฮาร่าก็อย่าอยู่ให้มันดึกมากล่ะ ฉันไปแล้วนะ บาย บายค่ะทุกคน"
ร่างเล็กโบกมือร่ำลา พร้อมจะเดินออกไปที่ประตู
"ซัน เดี๋ยวก่อน น้องนักศึกษาที่เขามากับซันน่ะ ใครหรอ"
ฮาร่าเดินมาถามซันนี่ที่ยืนจับประตูพร้อมจะออกไปก่อนหน้านี้ถ้าไม่โดนเรียกไว้เสียก่อน
"อ๋อ เห็นเขาบอกว่าเป็นแฟนคลับนะ ป่านนี้คงกลับไปแล้วมั้ง"
"กลับไปแล้วซะที่ไหนล่ะ น้องเขานั่งรอซันอยู่ที่เดิมนั่นแหระ ไม่รู้แข็งตายรึยัง ข้างนอกน่ะฝนตกแถมยังหนาวสุดๆเลยด้วย แล้วยิ่งใส่ชุดนักศึกษามาอีก ฉันว่าซันรีบไปดูเหอะ เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปซะก่อน"
"นี่ยังไม่กลับอีกหรอเนี่ย งั้นฉันขอตัวนะฮาร่า"
"อืมๆ"
ร่างเล็กรีบวิ่งออกไปข้านอกสตูดิโออย่างรวดเร็วเพราะห่วงว่าร่างบางจะเป็นอะไรไปซะก่อน
"คุณนี่มันซื่อจริงๆ แล้วอยู่ไหนเนี่ย"
ซันนี่มองซ้ายมองขวาหาคนที่คิดว่าน่าจะนั่งรออยู่ที่ตรงนี้แต่เมื่อเขาวิ่งมาถึงกลับมีแต่ความว่างเปล่า
"สงสัยจะกลับไปแล้วมั้ง"
ซันนี่ถอดใจที่จะมองหาต่อ เขาจึงเดินไปหารถที่ตนเองจอดไว้เพื่อจะขับกลับบ้าน แต่แล้วก็พบร่างๆหนึ่งยืนพิงรถมอเตอร์ไซค์ของเขาอยู่ด้วยตัวที่สั่นเทา
"คุณ คุณ นี่คุณยังอยู่อีกหรอ"
ร่างเล็กเข้าไปสะกิดทิฟฟานี่เบาๆเพื่อเรียกให้เธอหันมา ทิฟฟานี่หันหน้ามาด้วยสีหน้าที่ดูหนาวจนไม่สามารถตอบกลับได้ เธอทำได้แค่เพียงยืนกอดตัวเองเอาไว้เท่านั้น
"นี่คุณหนาวแล้วทำไมไม่กลับบ้าน ยังอยู่ที่นี่อีกทำไม"
"ก็คุณบอกให้ฉันรอ "
"คุณนี่มัน...ฉันบอกว่าถ้ารอไม่ไหวให้กลับบ้านแล้วนี่ทำไมไม่กลับห๊ะ"
"ก็ฉันยังไหวอยู่"
"ไหวบ้าอะไรของคุณห๊ะ คุณมิยอง เฮ้อ แล้วนี่จะกลับยังไง"
"ฉันไม่รู้"
ทิฟฟานี่เริ่มตอบด้วยน้ำเสียงที่เบาลงกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด ตัวที่ยังคงสั่นด้วยความหนาวและอ้อมแขนที่กระชับกอดตัวเองให้แน่นขึ้นเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นแต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย จนร่างเล็กสังเกตเห็นว่าทิฟฟานี่คงจะไม่ไหวแล้วจริงๆจึงหยิบเสื้อโค้ชที่พาดอยู่ที่แขนไปใส่ให้กับร่างบางอย่างเบามือ
"อ่ะ คุณ"
"ใสนี่ไว้ซะ จะได้หายหนาว แล้วก็เลิกเรียกว่าคุณ ฉันชื่อซันนี่กรุณาเรียกชื่อให้ถูกด้วย"
"ที่คุณยังเรียกฉันว่าคุณเลย"
"ย่าาาห์ "
"ก็มันจริงนี่หน่า ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเสื้อโค้ชนะคะคุณดีเจซุนกยู"
ทิฟฟานี่พูดพร้อมส่งยิ้มจนตาปิดที่เมื่อใครที่ได้เห็นเป็นต้องหลงทุกราย
"นี่รู้ชื่อนี้ได้ยังไง"
"ก็ฉันเป็นแฟนคลับคุณนะคะ เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ แล้วไหนบอกว่าจะถ่ายรูปคู่กับฉันไง"
"หนาวขนาดนี่ยังจะถ่ายอีกหรอ"
"อืม ก็อุตส่าทนรอมาขนาดนี้แล้วนี่หน่า คุณจะใจร้ายกับฉันเชียวหรอค่ะ"
"ก็ช่วยไม่ด้อ่ะนะ จะถ่ายก็รีบถ่ายเถอะ เดี๋ยวเธอก็หนาวตายก่อนพอดี"
ทิฟฟานี่รีบหยิบไอโฟนของตัวเองขึ้นมาเพื่อเอามาถ่ายรูปคู่กับดีเจที่ตัวเองชื่นชอบ ร่างบางกดถ่ายไว้หลายรูปจนพอใจก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าสะพายอย่างเดิม
"ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เจอคุณจริงๆ"
"อืม ฉันก็ไม่คิดว่าจะเจอแฟนคลับติ๊งต๊องแบบเธอเหมือนกันมิยอง"
"ฉันไม่ได้ติ๊งต๊องนะ"
"ฮ่าๆ แล้วนี่จะกลับบ้านมั้ย เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฟานี่โทรเรียกที่บ้านมารับก็ได้"
"เอาหน่า ไหนๆเธอก็อุตส่าอยู่รอฉันตั้งนาน ให้ฉันไปส่งนะ ฉันจะได้ไม่ต้องกังวลว่าแฟนคลับติ๊งต๊องของฉันจะกลับถึงบ้านรึยัง ว่าไงให้ฉันไปส่งนะ"
"ก็ได้ค่ะ "
"งั้นขึ้นเลย เกาะแน่นๆนะหรือจะซบหลังเหมือนตอนมาก็ได้ ฉันไม่ว่าหรอก ฮ่าๆๆ"
ทิฟฟานี่ได้แต่เขินกับคำพูดของร่างเล็ก และยิ้มจนแก้มแทบปริอยู่ด้านหลังของซันนี่ ก่อนที่รถจะขับเคลื่อนออกไป
หน้าบ้านฮวัง
"เดินเข้าบ้านดีๆนะคุณแฟนคลับ"
ซันนี่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงล้อเลียนร่างบางที่ลงจากรถไปยืนที่หน้าประตูรั้ว
"ค่ะ คุณดีเจก็เหทือนกันนะคะ ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ"
"อืม "
ซันนี่ตอบรับสั้นๆและก็นิ่งเงียบไม่พูดอะไร เมื่อทิฟฟานี่เห็นว่าร่างเล็ไม่ได้พูดอะไรต่อเธอจึงพูดลาก่อนจะเดินเข้าบ้าน
"งั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะคะ บายค่ะ"
ทิฟฟานี่พูดจบก็หันหลังเดินไปเปิดประตูรั้วเล็กๆ และเดินเข้าไปแต่ก็ได้เข้าแค่ไม่กี่ก้าว ถึงกับหน้าแดงด้วยความเขิน เพราะประโยคร่ำลาของร่างเล็ก
"ฝันดีนะมิยอง หวังว่าฉันจะได้เจอเธออีกนะแฟนคลับของฉัน"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น