คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : The Flying Arrows - 17 -
ซีวอนขับรถยนต์ส่วนตัวของตัวเองมุ่งหน้าไปยังมหาวิทยาลัยที่ฮยอกแจเรียนอยู่ ด้านข้างของเขามีทงเฮที่กำลังหลับใหล มือหนาอยากจะเอื้อมไปหยิกแก้มใสของทงเฮแรงๆ สักครั้ง แต่ก็ติดที่ว่ามีฮยอกแจนั่งอยู่ที่เบาะนั่งด้านหลังด้วย
“นายเรียนอยู่ปีอะไรแล้วล่ะฮยอกแจ”
ซีวอนพยายามจะชวนร่างบางพูดคุยกัน หากแต่ฮยอกแจนั่งนิ่งเหมือนกับกำลังขบคิดเรื่องราวทุกข์ใจอยู่คนเดียว โชคดีที่ไม่มีกล้องอยู่บนรถด้วย ฮยอกแจจึงไม่ต้องปั้นหน้ายิ้มแย้มใส่วง UNDEAD ที่เขาแสนจะชิงชัง
“เมื่อกี้ นายได้ถามอะไรฉันหรือเปล่า”
“อืม ฉันถามว่านายอยู่ปีอะไร”
ซีวอนมองคนตัวเล็กจากกระจกด้วยสายตาแปลกๆ ฮยอกแจกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เหมือนคนตัวเล็กกำลังไตร่ตรองว่าตัวเองกำลังเรียนอยู่ชั้นปีอะไรกันแน่ และก็เป็นจริงอย่างที่ซีวอนคิด เพราะว่าฮยอกแจกำลังพิจารณาว่าข้อมูลนี้ควรจะเปิดเผยได้หรือไม่นั่นเอง
“ปีสอง แล้วพวกนายล่ะ?”
ฮยอกแจเอ่ยถามกลับไปบ้าง ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ข้อมูลทุกอย่างเป็นอย่างดีว่าสมาชิกแต่ละคนเรียนที่ไหน เรียนอยู่คณะอะไร และเรียนอยู่ชั้นไหน แม้กระทั่งการศึกษาของผู้จัดการปาร์คและสไตล์ลิสท์อี ฮยอกแจก็ยังรู้เลย
“นายไม่รู้เหรอ อ๋อ...ลืมไปว่านายไม่ใช่แฟนคลับเรานี่นา”
ซีวอนหันไปเห็นอาการชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจของฮยอกแจเมื่อเขาพูดอย่างดูถูกว่า ‘นายไม่รู้เหรอ’ ฮยอกแจบอกกับทุกคนในวง UNDEAD และทีมงานไปแล้วว่าเขาไม่ชอบให้ใครมาเรียกตัวเองว่าแฟนคลับ การที่ถูกเรียกแบบนั้นมันน่ารังเกียจยิ่งกว่าการถูกสาดโคลนสกปรกใส่ร่างกายของเขาเสียอีก
ซีวอนหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าไปยังซอยเล็กๆ ที่มหาวิทยาลัยของฮยอกแจตั้งอยู่ ตลอดทางที่เขาขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัยจนไปถึงตึกเรียนที่ฮยอกแจมีเรียน มีแฟนคลับหลายคนพากันตกตะลึงกับศิลปินชื่อดังอย่างเขา ทงเฮที่ตื่นขึ้นมาพอดีรีบเปิดกระจกรถออกไปทักทายแฟนคลับอย่างเป็นกันเอง
“อันนยอง อันนยองสาวๆ ทุกคน”
“กรี๊ด!! วอนเฮโอปป้า”
มีนักศึกษาบางคนถึงกับร้องไห้ที่ได้เจอคนที่เขาชื่นชอบอย่างไม่คาดฝัน บางคนก็พยายามวิ่งตามรถยนต์ที่ซีวอนขับ เรียกได้ว่าซีวอนและทงเฮเป็นผู้สร้างความโกลาหลให้กับมหาวิทยาลัยเลยทีเดียว
“การเป็นดาราดังมันแย่แบบนี้เลยเหรอ”
ฮยอกแจบ่นขึ้นคนเดียว แต่ทงเฮก็หันมาตอบคำถามอย่างมีความสุข
“ไม่แย่หรอกน่า ฉันมีความสุขจะตายที่มีแฟนคลับเยอะมากขนาดนี้”
“แต่พวกนายทำให้สถานศึกษาเกิดความวุ่นวายนี่นา ทำไมไม่หัดมองคนอื่นซะบ้าง แบบนี้มันไม่ได้เรียกว่าคนเห็นแก่ตัวหรอกเหรอ”
ฮยอกแจด่าทอทงเฮออกไปอย่างลืมตัว และเมื่อซีวอนจอดรถ เขาก็รีบเดินออกไปอย่างหัวเสียทันที ทว่ามีทีมงานหลายคนตั้งกล้องรอถ่ายทำรายการอยู่ที่หน้าตึกเรียน ฮยอกแจมองกล้องสี่ห้าตัวตรงหน้าด้วยความเหรอหรา ก่อนจะหันกลับไปหาทงเฮและซีวอนที่รถอีกครั้ง
“ขอบใจมากนะซีวอน ทงเฮก็ด้วย แล้วเจอกันเย็นนี้นะ”
“อื้อ จ...เจอกัน”
ทงเฮยกมือขึ้นมาโบกลาให้กับฮยอกแจอย่างไม่ทันตั้งตัว ฮยอกแจหันกลับไปอีกครั้งแล้วเดินขึ้นไปบนตึกเรียนด้วยสีหน้าปกติ ทิ้งให้ทงเฮนั่งงุนงงกับคำพูดเมื่อครู่อยู่คนเดียว คนตัวเล็กนั่งเอียงคอสงสัยกับคำพูดที่จริงจังของฮยอกแจเมื่อสักครู่ เขาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมฮยอกแจจะต้องทำเสียงโหดใส่เขาขนาดนั้นด้วย
“นายว่าฮยอกแจแปลกๆ ไหมซีวอน”
ร่างบางหันไปขอความเห็นจากเพื่อนร่วมวง ซีวอนรีบขับรถยนต์ออกไปที่ห้างสรรพสินค้า แต่ก็ไม่ลืมที่จะตอบคำถามของเพื่อนตัวเล็ก
“ฉันว่าที่ฮยอกแจพูดก็มีส่วนถูกนะ เราทำให้มหาวิทยาลัยเกิดความวุ่นวายจริงๆ นั่นแหละ”
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
ที่หอพัก คิบอมนั่งอยู่หน้าโทรทัศน์บริเวณห้องนั่งเล่น แม้สายตาของเขาจะมองไปที่หน้าจอ ทว่าสมองกลับคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่เมื่อคยูฮยอนกดรีโมทเปลี่ยนช่อง คิบอมก็หลุดออกจากภวังค์ทันที
“เปลี่ยนช่องทำไม ฉันดูรายการนั้นอยู่นะ”
“เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่ชอบดูรายการธรรมะด้วย”
คิบอมหน้าชา เขานั่งนิ่งๆ ตามเดิม ทำให้คยูฮยอนลอบมองอยู่บ่อยครั้ง มือหนาของคิบอมถูริมฝีปากของตัวเองเบาๆ ความรู้สึกนั้นมันยังไม่จางหายไปเลยสักนิด แม้ว่าเขาจะพยายามสลัดมันออกไป แต่ใบหน้าของฮยอกแจก็ยังมาคอยก่อกวนเขาอยู่เรื่อยๆ
คยูฮยอนมองไปที่หน้าห้องนอนของฮีชอลที่เปิดแง้มๆ เอาไว้ เจ้าของห้องกำลังนั่งเล่นเกมออนไลน์ ส่วนยองอุนออกไปฟิตเนสตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว ร่างสูงหันกลับมามองคิบอมอีกครั้ง ก่อนจะโน้มลงมากระซิบเบาๆ
“พี่คิบอม ผมมีเรื่องอยากจะขอร้อง”
คิบอมหันไปมองหน้าน้องเล็ก เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามทั้งๆ ที่รู้ดีกว่าคยูฮยอนกำลังจะพูดเกี่ยวกับอะไร
“เรื่องอี ฮยอกแจน่ะ คือว่า...พี่ช่วยเก็บเป็นความลับก่อนได้ไหม”
“ฉันทำไม่ได้!!”
คิบอมบอกน้องเล็กของวงกลับไปอย่างรวดเร็ว ทว่าเรื่องราวเมื่อคืนก็ทำให้คิบอมฉุกคิดขึ้นมาได้ คิบอมกำลังจะเดินหนีคยูฮยอนเข้าไปในห้องนอน แต่คยูฮยอนกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ได้เสียก่อน
ถ้านายเอาเรื่องที่ฉันเป็นแอนตี้แฟนไปบอกใคร กลีบดอกไม้เหี่ยวเฉาของนายได้เห็นภาพนี้แน่ พวกมันคงจะร้องไห้จนน้ำตากลายเป็นสายเลือดสินะ
“พี่คิบอม ผมขอร้องล่ะ ถ้าพี่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร พี่ฮยอกแจจะต้องแย่แน่”
คิบอมหันกลับมองหน้าของอีกฝ่าย ทั้งฮยอกแจและคยูฮยอนต่างพยายามจะปกปิดความลับนี้ คยูฮยอนทำหน้าเคร่งเครียดและจริงจัง แต่คิบอมไม่สามารถเดาได้เลยว่าสิ่งที่คยูฮยอนบอกนั้นหมายถึงอะไรกันแน่
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
ซีวอนเข็นรถเข็นช้าๆ เขามองตามทงเฮที่เลือกหยิบนู่นหยิบนี่มาวางในรถเข็นอย่างสนุกสนาน ร่างสูงนึกแปลกใจว่านานแค่ไหนแล้วนะที่เขามองว่าทงเฮเป็นผู้ชายที่น่ารักแบบนี้ ความรู้สึกทั้งหมดมันเข้ามาจู่โจมเขาเร็วมาก เร็วเสียจนซีวอนตั้งตัวแทบไม่ทัน
“ซีวอน นายว่าอันไหนสวยกว่ากัน”
ทงเฮชูโคมไฟหมีน้อยสองแบบขึ้นมา ร่างบางเลือกซื้อโคมไฟที่น่ารักที่สุดตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังเลือกไม่ได้สักทีว่าจะซื้ออันไหน จนต้องเดือดร้อนถึงซีวอนจนได้
“อันนี้”
ซีวอนชี้ไปที่โคมไฟรูปหมีน้อยสีครีมที่ทงเฮถือไว้ด้วยมือขวา ทงเฮบู้ปากแล้วมองโคมไฟนั้น ก่อนจะเดินเอาอีกอันไปวางที่ชั้นตามเดิม
“แต่ฉันว่าอีกอันสวยกว่านะ งั้นเอาอันนี้ดีกว่า ฮยอกแจจะต้องชอบแน่ๆ เลย”
แทนที่จะวางโคมไฟที่ซีวอนไม่ได้เลือกลงที่ชั้น ทงเฮกลับวางอีกอันลง ซีวอนรู้สึกน้อยใจอยู่นิดๆ ที่ทงเฮไม่เชื่อเขา ร่างสูงเดินตามทงเฮไปเรื่อยๆ ด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าใดนัก แต่สักพักก็ต้องยิ้มขึ้นเมื่อ...
“โคมไฟที่ซีวอนเลือก ฉันจะซื้อให้ซีวอนแล้วกันนะ”
ทงเฮหยิบโคมไฟทั้งสองอันมาใส่ในรถเข็น คนตัวเล็กยิ้มให้กับเพื่อนร่วมวงเช่นทุกครั้ง ซีวอนจึงขยี้ผมอย่างหมั่นเขี้ยว ซึ่งทำให้ทงเฮหน้าบูดบึ้งเพราะซีวอนทำให้ผมของเขาหยุ่งเหยิงไปหมดแล้ว
“ซีวอนอ่ะ อย่าเล่นแบบนี้อีกนะ ผมยุ่งหมดเลย”
ทงเฮรีบเดินไปโซนเสื้อผ้า เขารู้สึกเหมือนใบหน้าของตัวเองกำลังร้อนผ่าว ทว่าซีวอนกลับเห็นได้อย่างชัดเจนว่าแก้มใสๆ ของทงเฮเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อมากเพียงใด
“ซื้อชุดนอนไปให้ฮยอกแจกับคิบอมด้วยดีกว่า”
ทงเฮเดินไปเลือกชุดนอนของผู้ชาย ทำให้ซีวอนต้องแสดงอาการขี้อิจฉาออกมาอีกครั้ง ทงเฮเลือกชุดนอนที่เหมาะกับทั้งฮยอกแจและคิบอมอยู่นานจนเหลือสองชุดสุดท้าย แต่เขาก็ยังตัดสินใจไม่ได้อีกว่าจะให้คิบอมใส่ชุดไหน และให้ฮยอกแจใส่ชุดไหน ร่างบางจึงหันไปหาตัวช่วยอีกครั้ง
“ซีวอน ฉันควรทำยังไงดี ชุดนอนสองตัวมันน่ารักไม่เท่ากันอ่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะเอาตัวที่น่ารักกว่าให้ใครใส่ดี”
ทงเฮถือไม้แขวนเสื้อที่แขวนชุดนอนเอาไว้ทั้งสองมือ ซีวอนมองชุดนอนสองชุดนั้นอย่างอิจฉา ก่อนจะลอบถอนหายใจ แล้วเอ่ยขึ้น
“ไม่เห็นจะยากเลย นายก็เลือกแบบที่น่ารักที่สุดแล้วซื้อไปเหมือนกันสองตัวเลยสิ”
ซีวอนพูดประชดประชัน เขาไม่ได้อยากจะแสดงความคิดเห็นเลยสักนิด หากแต่ซีวอนอยากได้ชุดนอนที่ทงเฮเป็นคนเลือกให้บ้าง ชเว ซีวอนอยากได้รับความสนใจแบบนั้นบ้าง คนที่ถือไม้แขวนเสื้ออยู่ แทนที่จะรู้สึกโกรธ กลับยิ้มกว้าง
“จริงด้วย ถ้าซื้อแบบเดียวกัน ฮยอกแจกับคิบอมจะได้ไม่ต้องมาคิดว่าฉันรักใครมากกว่า ซีวอน...นายยอดเยี่ยมที่สุดเลย”
ถึงแม้จะได้รับคำชม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ซีวอนรู้สึกดีขึ้นมาเลยสักนิดเดียว
“สองคนนั้นไม่คิดเล็กคิดน้อยหรอกน่า แล้วคนที่อยากได้ชุดนอนที่สุดก็เป็นฉันด้วย”
ซีวอนไม่ได้กล้าพูดต่อหน้าทงเฮหรอก เขาบอกกับตัวเองเบาๆ เมื่อทงเฮเดินไปจ่ายเงินเท่านั้น ร่างสูงมองตามแผ่นหลังของเพื่อนร่วมวงไป ก่อนจะสลัดหัวไล่เพื่อความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมดเพราะรู้ดีว่าหากคิดแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ คนที่เจ็บก็มีเพียงคนที่ชื่อชเว ซีวอนคนเดียวเท่านั้น
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
คิบอมมองหน้าคยูฮยอนนิ่ง ดวงตาของคยูฮยอนสั่นระริก เขามองหน้ากันและกันอยู่นาน ก่อนที่คยูฮยอนจะฉุดลากคิบอมเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง และเมื่อปิดประตูลง คยูฮยอนก็พูดขึ้นทันที
“พี่ฟังผมนะ ที่ฮยอกแจทำแบบนี้เป็นเพราะเขาเข้าใจผิด ฮยอกแจไม่ได้อยากเป็นแอนตี้แฟน แต่มีพูดยุยงให้เขาทำแบบนั้น”
“ใครล่ะ แล้วมันยุยงว่าอะไร คยูฮยอน นายคิดว่าตัวเองเล่นอะไรอยู่”
คิบอมถามเสียงแข็ง เขามองคยูฮยอนอย่างตัดพ้อที่นึกถึงแต่ความรู้สึกและความปลอดภัยของฮยอกแจ แต่คยูฮยอนกลับไม่เคยมองเห็นความเจ็บปวดของเขาเลยสักนิด ในขณะที่คยูฮยอนเองก็ตอบคำถามเหล่านี้ไม่ได้เหมือนกัน
“ผมไม่รู้ แต่ผมจะต้องพยายามสืบให้ได้ ฮยอกแจไม่ใช่หัวหน้าใหญ่ของแอนตี้แฟน มันต้องมีอีกคนที่อยู่เบื้องหลัง บางทีอาจจะเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับวง UNDEAD”
“ฉันไม่เชื่อพวกนายสองคนอีกแล้ว ฮยอกแจเป็นคนไม่ดี ถ้านายอยู่ข้างเดียวกับคนแบบนั้น นายก็เป็นคนไม่ดีเหมือนกันนั่นแหละ”
“พี่คิบอม!!”
คยูฮยอนจับข้อมือของรุ่นพี่ยกขึ้นสูง เขาบีบข้อมือของคิบอมแน่นอย่างลืมตัว คิบอมจึงค่อยๆ บิดข้อมือของตัวเองให้เป็นอิสระ ก่อนจะทำท่าเดินหนีออกไปจากห้อง แต่คยูฮยอนก็นั่งคุกเข่าเพื่อยืนยันคำพูดตัวเองอีกครั้ง
“ผมไม่ได้โกหกพี่นะ จริงๆ นะ ผะ...ผมแฮกเข้าไปดูเว็บบอร์ดของแอนตี้แฟนมา”
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
Talk with Lee Seen
ตอนนี้แอบยาว ฮ่าๆๆๆ
คนอ่านอ่ะ ใจร้ายที่สุด ซีนจะงอนแล้วนะ
อ่านแล้วไม่คอมเม้นท์กันบ้างเลย T_T
น้อยใจๆ เดี๋ยวก็ให้ฮยอกแจเผาหอพักวง UNDEAD ซะเลยนี่ ชิ
อ๊ะ!! ไม่กลัวเหรอ? งั้นถ้าไม่เม้นท์ เดี๋ยวให้ฮยอกแจเข้าไปปล้ำคิบอมถึงเตียงเลยนะ
คอมเม้นท์เดี๋ยวนี้น้า...
ซีนจะร้องไห้แล้ว
รักคนอ่านเหมือนเดิมค่ะ
ความคิดเห็น