เลื่อนลงไปอ่าน chapter 5 ใช่ ! ผมชอบผู้ชาย ได้ด้านล่างสุดเลยนะคะ ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ อ่านแล้วอย่าลืมคอมเม้นท์และโหวตให้กำลังใจซีนด้วยนะค้า....
ความคิดเห็นที่ 206 (จากตอนที่ 5)
วอนอย่าปวดใจกี้รออยู่ รอตีหัวหรือเปล่าคะ? ฮ่าๆๆๆ อึเฮน่ารักโฮกเหอะ คิคิ ขอบคุณค่า
Name : WK_My Love [ IP : 112.142.155.199 ] วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 22:06
ความคิดเห็นที่ 205 (จากตอนที่ 4)
วอนจะหึงเฮทำไม ก็เค้ามาก่อนนี่นา เค้าก็รักของเค้าสิคะ อิอิ ไปหากี้สิ อย่าไล่วอนเลยน้า... อี ทงเฮ...ของฉัน ของใครนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักโฮก! ขอบคุณค่า
Name : WK_My Love [ IP : 112.142.155.199 ] วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 21:11
ความคิดเห็นที่ 204 (จากตอนที่ 5)
อึนเฮทำเขินได้ตลอดดดดด -/////////////-., ฮ่าๆๆ ซีนทำต่างหากล่ะ คิคิ เหมือนว่าจะเขินแทนเฮแล้วนะเนี่ย ~ อ่า...ทุกคนบอกอย่างนั้นจ้า ดีใจจังเลย ให้เปลี่ยนมาเรียกพี่ฮยอกแจ ให้มันได้อย่างนี้สิ > ฮ่าๆๆ แล้วทงเฮจะเรียกพี่ฮยอกแจได้หรือเปล่าน้า...เลื่อนลงไปอ่านได้เลยนะคะ
Name : Nerd*EH [ IP : 1.46.110.214 ] วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 18:50
ความคิดเห็นที่ 203 (จากตอนที่ 5)
อ๊ากวอนคยูมันน่ารักมากๆๆๆๆ วอนคยูน่ารักกว่าอึนเฮอีกเหรอคะ?? ฮ่าๆๆๆ อึนเฮจะหวานไปไหนเนี่ย หวานจนกว่ารีดเดอร์จะตายคาคอมกันไปข้างหนึ่ง คิคิ มดจะขึ้นแล้ว 55+ อย่าจับมดมากินแทนอาหารนะค้า... ไอเราก็นึกว่าอะไรหายว่ะ-*- ฮ่าๆๆๆ ที่แท้ก็แค่กระดุมเม็ดเดียวเอง มันเป็นสิ่งเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ไงคะ โห ฮยอกแค่กระดุมเม็ดเดียวขอมากไปป่าวเนี่ย 555+ แหม ! ขอแค่นี้เอง ที่จริงซีนอยากให้หอมแก้มเลยด้วยซ้ำไป รอดูต่อว่าเฮจะยอกเรียกไหม คิคิ จ้า
Name : ๏ KYUMIN๏ < My.iD > [ IP : 58.11.84.33 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 18:26
อัพเถอะค่ะ ไรเตอร์คนสวย อัพแล้วจ้า อัพแล้ว !
PS. ..End.. 가아닌 ..And.. : 사랑해요 이혁재
Name : 89-GYPSO-98 < My.iD > [ IP : 117.47.93.43 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 16:02
ความคิดเห็นที่ 201 (จากตอนที่ 5)
เค้าเรียกให้ก็ได้นะ พี่ฮยอกแจ ~ เค้าไม่ได้อยากให้คนอื่นเรียกจ้า เค้าอยากให้ทงเฮเรียก ฮ่าๆๆๆ >///< คิคิ เป็นเอามาก ซีนก็ว่างั้น แต่ซีนชอบ .... คยูเอ๊ยหาเรื่องใส่ตัวอีกแระ ฮ่าๆๆๆ คนอ่านอาจจะแอบสะใจก็ได้นะคะ เสร็จวอนแน่คยูเอ๋ย เสร็จ? คงไม่ได้หมายเรื่องนั้นหรอกใชไหมคะ? ฮ่าๆ ทำไมอึนเฮหวานขนาดนี้เนี่ย หวานกว่านี้ยังได้เลยค่ะ อิอิ ถ้าน้ำตาลในเลือดเค้าสูงซีนต้องรับผิดชอบด้วยนะ อ่า...ให้อึนเฮเค้ารับผิดชอบเองสิคะ ซีนไม่เกี่ยว ~ ไปดีกว่าเดี๋ยวซีนหาอะไรมาปาหัว ฮ่าๆๆๆ กำลังจะปาพอดีเลย กร๊ากกกกกกกกก ฟิ้วววววววววววววว อ้าว...ปาฟิกตอนต่อไปไปให้อ่านแล้ว ไม่เอาเหรอคะ?
PS. PS. >///< >///< >///<
Name : myyesung < My.iD > [ IP : 115.67.86.246 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 13:52
ความคิดเห็นที่ 200 (จากตอนที่ 4)
ซีว๊อนนนนนนนนนนนนนน ฮ่าๆๆๆๆ มาถึงก็กรีดร้องเลยนะคะ อย่าอย่างงั้นซิ อะไร้ วอนทำอะไร้ เฮนั่นน่ะของอึนนะ ใช่แล้ว จะทำให้น้องเศร้าใจไปถึงไหน เนอะๆ นู่นๆๆๆๆๆๆ คยูนู่นของวอนน่ะ คยูเค้าจะยอมเหรอคะนั่น อย่ามายุ่งกะเฮของเค้า เอ้ย ของอึนนะ สุดท้ายความรู้สึกที่แท้จริงก็ถุกเปิดเผยออกมา ฮ่าๆๆๆ เป็นเอามากอ่ะ คนอ่าน หรือวอน....
PS. PS. >///< >///< >///<
Name : myyesung < My.iD > [ IP : 115.67.86.246 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 23 สิงหาคม 2553 / 13:45
ความคิดเห็นที่ 199 (จากตอนที่ 5)
ไม่ต้องคิดให้ลำบากเลยฮยอก คิดอะไรเหรอคะ????? ก็ฮยอกรักด๊องไง อ่อ...ใช่ๆ ทงเฮอ่ะรักแกมากถึงขึ้นเพ้อเจ้อ ถ้าไม่รู้ตัวก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แลเวคยูตอบตกลงแบบไม่คิดเลยไม่ทันชายวอนอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ สงสัยจะรีบวางสายเพราะเขินหรือเปล่าคะ อึนทำเอาเฮใจสั่นตลอด อ่า....ใครใจสั่นเหรอคะ? คนอ่านหรือเปล่า คิคิ เดี๋ยวก็หัวใจวายพอดี ไม่น้า...ถ้าหัวใจวาย แล้วใครจะอ่านฟิกซีนล่ะคะ
Name : 123 [ IP : 183.89.104.164 ] วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 14:54
ไรเตอร์มาอัพวันนี้ไม่ได้หรอ ???? อ่า...วันที่ 22 ซีนไปขายฟิกที่งาน KFC มาค่ะ ไม่ว่างอัพเลย TT อยากอ่านแล้วน้า ~ อัพแล้วๆๆๆ ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ
Name : HappiNessEUNHAE < My.iD > [ IP : 110.169.8.180 ] แอท) hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 11:36
ความคิดเห็นที่ 197 (จากตอนที่ 5)
ตอนแรกนึกว่าลีด๊องจะโดนจุ๊บซะแล้ว ก็อยากให้จุ๊บเหมือนกัน แต่กลัวคนอ่านจะพากันหัวใจวายไปซะก่อนค่ะ.. บอกกันในรูปแบบนี้ .. หนูเขินแทนลีด๊องนะพี่ซีน >w< ฮ่าๆๆๆ แม้แต่ตอนแต่งเอง ซีนยังเขินเลยจ้า โอย .. อึนเฮทำหนูเขินได้แทบทุกตอน ~ ฮ่าๆๆๆ ตอนด้านล่างนี้ วอนคยูอาจจะทำให้เขินแทนก็ได้น้า ก๊ากกก โจวกี้ .. ตอนแรกจะแกล้งชายชเวไม่ใช่เหรอ .. ใช่แล้วจ้า... แต่จะโดนซ้อนแผนซะแล้วสิ .. คิคิ ใช่ๆ คราวนี้ล่ะคยู แกเสร็จม้าแน่ ว่าแต่ซีวอนจะทำอะไร .. โจวกี้จะโดนแบบเมื่อวานมั้ย คิคิ แหม ซีวอนไม่ใช่คนหื่นขนาดนั้นนะคะ แต่ก็ไม่แน่.. คิดๆไปก็อึ้งแทนโจวกี้ .. เจอกันครั้งแรกก็โดนซะแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่ปลายนิ้วของซีนค่ะ .. ซีวอนจ๋า .. เจอโจวกี้แล้ว ปล่อยๆน้องชายบ้างก็ได้น๊า ~ ปล่อยไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าปล่อยไปแล้วใครจะมาปลอบใจวอนเรื่องทงเฮ
PS. EVERLASTING FRIENDS + SUPER JUNIOR = 1
Name : เพราะฉันคือฉัน < My.iD > [ IP : 114.128.59.174 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 10:04
ความคิดเห็นที่ 196 (จากตอนที่ 4)
ชายชเวใจเย็น - - '' ใจเย็นไม่ได้แล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ โดนแล้วไงล่ะโจวคยู .. คิคิ อยากอ่านเอ็นซีไหม? ฮ่าๆๆๆๆ ฮยอกจะงานเข้ามั้ย .. โดนชายชเวมองซะขนาดนั้น ต้องรอดูต่อไปจ้าว่าทงเฮจะปกป้องฮยอกได้แค่ไหน เหอๆๆ .. ถ้าเลิกเล่นเร็วกว่านี้ซะหน่อยก็คงจะดีนะ ดีแล้ว ซีวอนจะได้ตัดใจเร็วๆด้วยไง แต่ถ้าเลิกช้ากว่านี้คง .. เอิ่ม ไม่ขอคิดดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆ ถ้าเลยเถิดไปมากกว่านี้ มีหวังฮยอกแจโดนวอนฆ่าตายแน่ๆเลย ลีด๊องน่ารักเหมือนเดิม >w< ...จ้า... ---------------------------------------------------------------------ย้อนหลังค่ะพี่ซีน ขอบคุณมากๆค่ะ พอดีหนูอ่านหนังสือสอบอยู่ 55+ พึ่งได้มาตามฟิค อ่อ ถ้าตอนนี้ได้อ่านแล้ว ต่อไปก็อย่าทิ้งกันนะค้า... ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^^ ขอบคุณอีกครั้งจ้า ขอให้ทำข้อสอบได้ และมีความสุขเหมือนกับซีนนะค้า...
PS. EVERLASTING FRIENDS + SUPER JUNIOR = 1
Name : เพราะฉันคือฉัน < My.iD > [ IP : 114.128.59.174 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 09:37
ความคิดเห็นที่ 195 (จากตอนที่ 3)
ทำไมฮยอกแจโดนพักงานล่ะนี่ .. บอกใบ้ให้ว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรค่ะ ไม่ต้องกังวล และสักวันจะมีเฉลย เป็นเพื่อนกับคยูซะด้วย .. ใช่แล้ว คนหน้าตาดีมักเป็นเพื่อนกับคนหน้าตาดี ฮ่าๆ แหน่ะๆ .. แอบคิดอะไรกับลีด๊องอยู่รึเปล่าน๊า โห...แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าแอบแล้วละจ้า วอนคยู .. เจอกันแบบฮาๆ 55+ เดี๋ยวต่อไปจะหวานจนฮาไม่ออก อิอิ เจ็บมากมั้ยชายชเว ~ ถึงเจ็บ แต่คงประทับใจละมั้งคะ กร๊ากกกกกกก
PS. EVERLASTING FRIENDS + SUPER JUNIOR = 1
Name : เพราะฉันคือฉัน < My.iD > [ IP : 114.128.59.174 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 09:20
ความคิดเห็นที่ 194 (จากตอนที่ 5)
เหมือนเป็นช่วงโหมดฮยอกเพ้อ ซีนว่าเพ้อทั้งอึนเฮนั่นแหละค่ะ อย่างนี้แหละ รักแรกพบ เจอกันไม่กี่วันอะไรจะขนาดนั้นคะคุณฮยอกแจ แหมก็เค้าน่ารักโดนใจซะขนาดนั้นนี่คะ แต่เฮก็ดูท่าไม่ต่างกันเลย อาการของการรักใครซักคนหรือป่าวนะ ใช่แล้วจ้า อาการโคม่าขนาดนี้ ไม่เจอคงขาดใจ อิอิ ฮยอกเท่แมนมาก ดูเหมาะสมกับเฮดี ซีนปลื้มมากค่ะที่ทุกคนจิ้นว่าฮยอกแจแมนออกด้วย แอบสงสารวอน แต่วอนก็ต้องทำใจอ่ะเนอะ TT; ไม่ต้องสงสารหรอกจ้า เดี๋ยวมีคนมาดามหัวใจเร็วๆนี้ ชีวิตวอนอยู่ในกำมือของไรเตอร์ ปลายนิ้วเท่านั้นค่ะ ฮ่าๆๆๆ เป็นกำลังใจให้คะ สู้ ๆๆ เพื่อฟิคดี ๆๆ ขอบคุณมากๆเลยจ้า ซีนจะพยายามให้หนักกว่านี้น้า...
PS. ..End.. 가아닌 ..And.. : 사랑해요 이혁재
Name : 89-GYPSO-98 < My.iD > [ IP : 117.47.93.43 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 00:42
ความคิดเห็นที่ 193 (จากตอนที่ 5)
ฮยอกแจอยากตื่นมาพร้อมเฮรึไงจ๊ะ ถ้าตื่นมาพร้อมกันก็คงจะดีนะคะ แต่ว่าก่อนจะตื่นอ่ะ พวกเค้าจะทำอะไรกันหรือเปล่า นั่นอีกเรื่อง แหมทำเป็นไม่รู้ตัว ฮ่าๆๆๆ แอ๊บไปงั้นแหละ อ๊ากกกวอน กรี๊ดดดด เฮร้องไห้เลยอ่ะโกรธอ่ะ วอนเค้าไม่ได้ตั้งใจนะคะ เค้าแค่เป็นห่วงน้อง(ที่ตัวเองหลงรัก)เฉยๆ นิสัยไม่ดี อ่า พระรองมัดจะทำอะไรขัดใจคนอ่านเสมอ แค่เค้ารักนางเอกก็ผิดแล้ว ไปหากี้นู้นโทรมาแล้วหน่ะ อันนี้เห็นด้วยสุดๆเลยค่ะ กี้ตอมากอ่ะ ตอ??? แล้วทำไมต้องใจสั่น ก็นั่นน่ะสิ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่ก็อีกคนไม่รู้ตัวเลยยยย แอ๊บอีกแล้ว คนพวกนี้เป็นอะไรไป เป็นห่วงหรอ(แหวะ) แหวะใส่ใครอ่ะคะ ฮ่าๆๆๆๆ เฮส่ายหน้ามั่งเหอะไม่ต้องไปห่วงมากนัก ก็ซื่อได้อีก น่ารักไหมค้า.... กระดุมจากการคุ้ยขยะเก่งจริงๆ เอ๋? นี่ชมหรือด่า... เรียกพี่ได้มั๊ย(แหวะ) ฮ่าๆๆๆ เป็นแอนตี้แฟนหรือเปล่าคะเนี่ย ทำไมต้องแหวะ... เค้ารู้น่าว่าเฮคิดไรอยู่ รู้ว่า... นึกว่าจะโดนจุ๊ด๊วบ(ภาษาไรเว้)แล้วอ่ะดิ แหมๆ ก็อยากให้เค้าจุ๊บกันไม่ใช่เหรอคะ? ผิดคาดฮยอกแจแมนพอเหอะๆ ถูก !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Name : Aor*haehyuk* < My.iD > [ IP : 27.55.112.11 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 00:39
ความคิดเห็นที่ 192 (จากตอนที่ 4)
สมควรแล้วกี้ดันไปใส่ร้ายวอนแบบนั้นโดนทำจริงเลย วอนออกจะหล่อ เท่ สูง นิสัยดี จะสมน้ำหน้าหรืออะไรดีล่ะเนี้ย ฮ่า ๆๆ สมน้ำหน้าที่พรหมลิขิตเล่นตลกแบบนี้อ่ะค่ะ เจอกันครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตากันซะแล้ว ตอนอึนเฮกำลังน่ารักเชียว สานสัมพันธ์กันได้ดี ถูกๆ แต่ความรักย่อมมีอุปสรรคเป็นธรรมดา ต้องทำใจหน่อยนะคะ แต่คุณชายเชวดันมาเป็นก้างซะนี่ แถมดูไม่ชอบฮยอกเอามาก ๆ ใครจะชอบคู่แข่งตัวเองล่ะคะจริงไหม?ก็วอนชอบเฮนี่เนอะ เดี๋ยวก็มีกี้มาดามใจวอนอย่าเศร้าไปเลย ใช่แล้ว เดี๋ยวต่อไปจะลืมทงเฮสนิทเลย คอยดู ! ไรเตอร์สู้ ๆ นะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
PS. ..End.. 가아닌 ..And.. : 사랑해요 이혁재
Name : 89-GYPSO-98 < My.iD > [ IP : 117.47.93.43 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 00:37
ความคิดเห็นที่ 191 (จากตอนที่ 5)
ไม่ได้เล่นคอมอาทิตย์นึง อัพตั้งสามตอนแหน่ะ ดีใจจัง โห ~ ใจร้ายมากที่ไม่ได้อ่านของซีนตั้งสามตอน ล้อเล่นจ้า...แค่นานๆทีเข้ามาอ่านก็ดีมากแล้ว จะได้ไม่ลืมกัน น่ารักมากเรื่องนี้ ^^ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เพราะมีคนอ่านที่น่ารักแบบนี้ ซีนเลยมีกำลังใจในการแต่งฟิกด้วย ในที่สุดฮยอกแจก็นึกได้ซะที ว่า เรียกพี่ดีกว่าคุณ 55555 ฮ่าๆๆๆๆ ก็ไม่มีโอกาสจะพูดนี่นา แต่จะว่าไปแล้ว เพิ่งเจอกันแค่สองสามวันเองเนอะ คิดมาตั้งนานแล้วว่าฮยอกแจกับทงเฮพูดจากันสุภาพมากกกกกกกกกกกก ซีนว่าน่ารักออกค่ะ แต่ทงเฮนี่น่ารักเนอะ เหอๆ (ไม่เกี่ยวแต่อยากบอก 555) รู้ว่าไม่เกี่ยว แต่เห็นด้วยโคตรๆ ส่วนวอนคยู วอนคะอย่าแกล้งน้องโจสิ โจคยูน่าสงสารออก น่าสงสารตรงไหน ร้ายได้อีก ยังไม่ทันแกล้ง เราก็สงสารซะแล้ว แถมน้องโจเริ่มแกล้งวอนก่อนอีก 555 ไม่ค่อยลำเอียงเท่าไรนะคะเนี่ย เห็นได้ชัดว่าเราลำเอียง 555) โห...ไม่บอกก็รู้ค่ะว่าลำเอียง อยากบอกว่า ฮามากตอนที่คยูพูดผิดเป็นผมชอบผู้ชาย 5555 ตลกอ่ะ คือซีนพิมพ์ผิดอ่ะค่ะ เลยให้กี้พูดผิดด้วยเลย โจคยูน่ารักที่สุด ขอบคุณมากๆเลยค่ะ วอนเองก็เลิกคิดอะไรกับทงเฮได้แล้วนะ ปล่อยน้องบ้างอะไรบ้างนะ ใช่ๆ เราเป็นแค่พระรอง จะไปชอบคนของพระเอกเค้าทำไม สุดท้ายก็ต้องเสียใจอยู่ดี เจ้าพี่ติดน้อง!!! 5555555555+ เจ้าพี่ติดน้อง...ฮ่าๆ คำนี้น่ารักดีนะคะ รอตอนต่อไป เลื่อนลงไปอ่านด้านล่างได้เลยจ้า ปล. คนเขียนขยันตอบเมนท์ คนเมนท์ก็เลยอยากเมนท์ให้ ^^ ที่จริงก็ขี้เกียจพิมพ์ตอบนะคะ เพราะว่าเวลาอัพมันเยอะมากเลย แต่ว่า...มันสนุกเวลาที่ได้อ่านทีละบรรทัดแล้วได้โต้ตอบคนอ่านไปเรื่อยๆ อธิบายบางอย่างที่คนอ่านสงสัย ถ้ามีเครื่องแปลงภาษาพูดให้เป็นตัวหนังสือ หรือแปลงความคิดและความรู้สึกของซีนเป็นตัวหนังสือ จะดีมากๆเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (แต่เรื่องสนุกแบบนี้ คนเมนท์ก็อยากเมนท์ให้อยู่แล้วนะ) งั้นอ่านตอนด้านล่างนี้แล้วเม้นท์ให้ซีนด้วยนะคะ เม้นท์สั้นตอบสั้น เม้นท์ยาวตอบยาวจ้า...
Name : หนูแดง [ IP : 110.164.162.79 ] วันที่: 22 สิงหาคม 2553 / 00:17
ความคิดเห็นที่ 190 (จากตอนที่ 5)
ฮยอกแจมีโหมดเวิ่นเว้อกะเค้าด้วย เจอทงเฮเข้าไป ไม่เวิ่นเว้อก็คงตายด้านแล้วอ่ะค่ะ โดนมนต์ของคนน่ารักเล่นงานเข้าแล้ว หึหึหึ ใช่แล้ว ทงเฮเล่นของหรือเปล่าเนี่ย ซีวอน...ถ้ามันไม่มีหวังก็เลิกเถอะนะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ กับคยูฮยอนยังมีหวังมากกว่าอีก น้องยืนยันมั่นคงขนาดนี้ยังไงก็คงเป็นของฮยอกแน่ ๆ (หัวใจนะคะ...หัวใจ) เดี๋ยวทั้งหมดจะเป็นของฮยอกค่ะ ฮาๆๆ สงสารด๊องด้วย โดนดุซะร้องไห้เลย พี่ซีวอนเค้าเป็นห่วงน้องน่ะค่ะ แต่กระนั้นคุณเธอก็ยังห่วงสวยได้อีก เล่นเอาขำก๊ากขึ้นมาเลย ฮ่าๆๆๆๆ จะไปเจอฮยอกแจทั้งที ก็ผู้หญิงเรา เศร้าได้สุดๆ แต่อย่าหยุดสวยนี่คะ อยากอ่านวอนคยูตอนหน้าแล้ว เลื่อนลงไปอ่านสิคะ เนื้อหาพร้อมแล้ว.... อยากรู้ว่าทำไมน้องกี้ประกาศตัวอีกแล้ว (เอ...หรือคราวนี้จะเป็นคนอื่น) ต้องอ่านดูค่ะ ทุกอย่างเกิดขึนได้แค่ปลายนิ้ว อยากให้วอนมองเห็นความน่ารักของน้องกี้เร็ว ๆ มี แต่ความโหดน่ะสิไม่ว่า ก็เค้าเป็นเมนน้องกี้ แล้วก็เป็นเมนวอนคยูอ่ะนะ จ้า อดใจรออีกนิดนะคะ ไม่นานเกิดรอแน่นอน สู้ ๆ นะคะน้องซีน (เรียกน้องได้เต็มปากเต็มคำ เพราะพี่แก่แล้ว TT_TT พร้อมคำอวยพรย้อนหลัง มีความสุขมาก ๆ นะคะ ขอให้ประสบความสำเร็จในทุก ๆ เรื่องด้วยค่า) ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ขอให้คำอวยพรย้อนกลับไปสู่คนอวยพรด้วยค่ะ ปล. Happy Birthday คิมคิบอมที่รัก คิดถึงมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ขอให้ฝันของบอมสำเร็จตามที่ตั้งใจ แล้วกลับมาหาเพื่อน ๆ และเอลฟ์เร็ว ๆ นะ เค้าจะรอ คิดถึงคิบอมเนอะ
Name : nanni122 < My.iD > [ IP : 125.24.173.177 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 23:45
ความคิดเห็นที่ 189 (จากตอนที่ 5)
ฮยอกกี้จ้า รู้สึกว่าเริ่มจะจู่โจมในการจีบด๊องแล้วนะเนี๊ย อิอิ ^_^ ฮ่าๆๆๆ ตอนแรกก็ลังเล แต่ตอนนี้ชักรักนะ...และอยากแสดงออก วอนนี่ ก็หันไปจีบคยูกี้ เลย ไหนๆก็นัดเจอกันแล้วง่ะ ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักกำลังจะเริ่มต้นขึ้นหรือเปล่านะ จะได่มี 2 คู่ ชู้ชื่น 555555555++ ฮ่าๆๆๆ เรื่องนี้มีสามคู่นะคะ (ฮ่าๆๆๆ สงสัยล่ะสิ)
Name : โอ๋ค่ะ [ IP : 124.121.99.12 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 23:43
ความคิดเห็นที่ 188 (จากตอนที่ 5)
ตอนนี้เรียกได้ว่า ความสัมพันธ์ของด๊องกับฮยอกนี่ ล้ำหน้ามากเลยนะคะ ก้าวกระโดดมากๆ ถุกต้องแล้วค่ะ วัยรุ่นสมัยนี้ไวไฟกันจริงๆ รู้จักกันยังไม่ทันไรเลย จะรักกันซะแล้ว ตอนนี้คิดถึงกัน ห่วงหากันมากขึ้น เพ้อไปแล้วล่ะค่ะคู่นี้ ส่วนพี่วอน ก็น่าสงสารที่อกหัก ใช่ๆ แต่อย่าสงสารมากนะคะ เพราะสุดท้ายเค้าก็จะมีความสุขกับคยูฮยอนอยู่ดี ตั้งกะยังไม่ได้บอกรักด๊องเลย ด๊องเหมือนจะพอรู้ๆ แต่ไม่แน่ใจมัง ใครจะกล้าคิดล่ะคะว่าพี่ชายรักตัวเอง เสียงวอนไม่ใช่ไม่ถึงหรอก แต่ ถึงบอก ใจด๊องก็ดูจะโบยบินไปหาฮยอกแล้วนะคะ นั่น ฮ่าๆๆๆๆๆ โบยบินไปตั้งนานแล้วจ้า น้องคยู ต้องมีเหตุให้มาเกี่ยวข้องกะพี่วอนอีก เพราะ เจ้านาย อีกแล้วเอิ๊ก พรหมลิขิตบันดาลชักพาจริงๆค่ะ คู่นี้ น่าลุ้นมากๆค่ะ น้องคยูมีการแอบแก้แค้นเล็ก ก็ขอสักนิดนึงก็ยังดีค่ะ ซีวอนหล่อจนน่าแกล้งขนาดนี้ ฮ่าๆ โกหกแกล้งพี่วอน แต่ที่ไหนได้ ตัวเองจะตกหลุงพรางพี่วอนซะเอง ลุ้นๆว่า เจอกันจะว่าไงอิอิ เลื่อนลงไปอ่านเลยค่ะว่ามวยคู่นี้ ใครจะชนะ ใครจะแพ้ เออ...หรือว่าจะเสมอน้า... ค่อยๆรัก แบบนี้ดีค่า ได้เห็นพัฒนาการของตัวละครด้วย กว่าจะรักกันได้นี่ ลุ้นมากๆ วอนคยู ใช่แล้วค่ะ ซีนจะไม่พล็อตเรื่องฟิกตายตัวว่าจะกี่ตอนจบ แต่ว่าแต่งไปเรื่อยๆ เหมือนชีวิตที่ค่อยๆผ่านไปทีละวัน ให้เราได้ดินไปพร้อมๆ กับตัวละคร ไม่ใช่กาวกระโดดเพราะว่าตัวละครรักกันเร็วเกินไป เห็นคนแต่งบอกว่าจะยากเหรอคะ ก็ยากค่ะ เพราะมีอุปสรรคที่จะเกิดขึ้นระหว่างทางด้วย แอบเดาว่า น้องคยูจะแอบชอบวอนก่อนรึเปล่า เพราะน้องใจเต้น อ๊าก เค้าอาจจะหลงรักพร้อมกันก้ได้นะคะ แต่ไม่รู้ตัว เหมือนแอบหวั่นไหวกะพี่วอนแล้วนิดๆนะนั่น กลัวน้องเสียใจจังเลย แง่ว ซีวอนอาจจะเป็นคนที่ต้องเสียใจมากกว่าก็ได้ค่ะ รออ่านต่อนะคะ มาต่อเร็วๆนะคะ จ้า เลื่อนลงไปอ่านได้เลยค่า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะคะ
Name : akiko [ IP : 114.128.6.126 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 23:07
ความคิดเห็นที่ 187 (จากตอนที่ 5)
ฮยอกจร้า ที่บอกว่าฟ้าสวยนี่ เพราะว่าจะได้ไปวิ่งกะด๊องอะป่าว รู้น้าๆ เฮ้อ ~ เบื่อคนรู้ทัน ฮ่าๆๆๆ แอบบสงสารวอนอยู่เหมือนกัน ที่ได้แต่แอบรักด๊อง อย่าไปสงสารเลยค่ะ เดี๋ยวก็ได้ปาดคยูแล้ว อีกไม่นาน ก๊ากกกกก ทำไงได้อะวอน ด๊องไม่เคยคิดเลย ก็ทงเฮเค้าชอบผู้ชายตัวเล็กๆ ผอมๆ ขี้เก๊กนิดๆ หยิ่งหน่อยๆ ดึงดูดดีมากๆเลย(เหมือนคนที่พูดถึงจะคล้ายๆฮยอกแจนะคะ) ด๊องคิดแค่กับฮยอกคนเดียว ถูกค่ะ ไม่งั้นจะกล้าให้เข้าบ้านเหรอ? อกหักจากด๊องไม่เป็นไร เพราะมีคยูคอยดามอกอยู่แล้ว คยูฮยอนจะดามอก หรือจะหักอก ฉีกอกวอนกันแน่ ฮยอกให้เรียกพี่ด้วย เขินแทนๆ >< ฮ่าๆๆๆ ใจเย็นจ้า เค้าให้นางเอกเรียกพี่ ไม่ใช่คนอ่านน้า.... มาต่อไวๆนะพี่ซีน ถึงน้องจะไม่ได้เล่นบ่อยก็เหอะ แหะๆ ^^ อ่อ...ไม่ต้องเข้ามาทุกวันก็ได้ค่ะ แต่แค่ไม่ลืมกันก็พอแล้ว
Name : เดอะ ทีฟ < My.iD > [ IP : 1.46.45.144 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 22:42
ความคิดเห็นที่ 186 (จากตอนที่ 5)
อยากอ่านวอนคยูปะทะคารมกันแบบมันส์ๆ จะพยายามทำให้มันๆค่ะ ไม่มีใครยอมใครจังคะ หนุกดี คยูฮยอนยอมได้แค่เรื่องบนเตียงค่ะ
Name : 7791 < My.iD > [ IP : 58.8.28.36 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 22:11
ความคิดเห็นที่ 185 (จากตอนที่ 5)
พี่ฮยอกแจ ~ *0* เอ๋? ตอนนี้ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมด เอาแต่พากันเรียกว่าพี่ฮยอกแจ ฮ่าๆๆๆ อิจฉาทงเฮล่ะสิ อร๊ากกกกกกกกกก เขินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ใจเย็นๆจ้า ทำไมอีฮยอกแจถึงเป็นคน โรแมนติก (แบบหลบใน= =) ขนาดเน้! ทำไมต้องหลบในด้วยอ่ะคะ ฮ่าๆๆ พี่ฮยอกน้องเฮ อรึ๊ยยยยยยย น่ารัก!! >< ฉุกเฉินๆ ขณะนี้คนอ่านกำลังปรับตัวสู่โหมดเพ้อ ~ เมื่อไหร่พี่ฮยอกจะเลิกขี้เก็กต่อหน้าน้องเฮซะทีน้า ~ ตอนได้เป็นแฟนกันแล้วมั้งคะ ขนาดยังไม่จุ๊กจิ๊กกุ๊กกิ๊กกัน ยังทำรีดเดอร์อายม้วนต้วนขนาดนี้ อยากเห็นตอนอาบม้วนจังค่ะ เป็นแฟนกันเมื่อไหร่ นัทได้ตายเพราะความหวานแน่ๆเลย ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆๆ ถ้าตายเพราะฟิกเรื่องนี้ซีนจะทั้งดีใจและเสียใจอ่ะ ดีใจที่แต่งแล้วมีคนเขินตาย แต่เศร้าเพราะจะไม่มีคนอ่านฟิกต่อ งั้นเรื่องนี้จบ ซีนถึงจะอนุญาตให้ตายนะคะ
Name : eunchovy [ IP : 124.120.161.1 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 21:56
ความคิดเห็นที่ 184 (จากตอนที่ 4)
วอนหึงด๊องใช่ไหมเนี่ย ทำขนาดนี้แล้วยังต้องถามอีกเหรอคะ?? ฮ่าๆ ด๊องก็ไม่เคยรู้ตัวเลย เค้าซื่อนี่นา ไปๆ พรุ่งนี้เตรียมตัวไปวิ่งแต่เช้า อย่าตามไปแอบดูอึนเฮเค้าวิ่งกันนะคะ ปล. HBDนะพี่ซีน อ้อ...ขอบคุณมากๆเลยค่ะ มีความสุขมากๆ จ้า...มีความสุขเหมือนกันน้า... แล้วก็แต่งฟิคมาให้อ่านเยอะๆน้า อันนี้มันแน่นอนอยู่แล้วค่ะ ซีนจะพยายามแต่งฟิกให้สนุกๆมากขึ้น (ขอโทษที่มาอวยพรช้าไปคะ) ไม่เป็นไรค่า แค่อวยพรให้ซีน ซีนก็มีความสุขแล้ว แล้วก็อีกคน HBD Kibum ขอให้คิบอมมีความสุขกับสิ่งที่ทำ เนอะๆ รอพี่กลับมาเสมอน้า ซีนรอด้วยคนค่ะ รักนะจุฟจุฟ
Name : เดอะ ทีฟ < My.iD > [ IP : 1.46.45.144 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 21:51
ความคิดเห็นที่ 183 (จากตอนที่ 5)
เหมือนฮยอกแจจะพยายามเก๊กหล่อ เก๊กเท่ตลอด จะพูดอาไรทีก้อต้องวางมาด ทำขรึมนะ โอ๊ย พี่ฮยอกจ๋า แค่นี้ก้อเท่จนคนอ่าน คนแต่ง และน้องทงเฮหลงใหลกันจะแย่อยู่แล้วน้าาาาา ฮ่าๆๆๆ เคยเป็นไหมคะ เวลาที่เราอยู่ต่อหน้าคนที่ตัวเองชอบอะ เราจะทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อน จริงๆแล้วฮยอกแจอาจจะชอบแคะขี้มูกป้ายเก้าอี้ ชอบเรอ ชอบดมตดตัวเอง แต่เพราะอยู่ต่อหน้าทงเฮ ฮยอกแจเลยอยากดูดีที่สุด ส่วนทงเฮอาจจะเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ได้ แต่เพราะเจอฮยอกแจ เลยทำตัวน่ารักๆไปโดยไม่รู้ตัว ฮ่าๆๆ ชอบมากที่ฮยอกแจเหมือนจะรู้ทันทงเฮไปซะหมด แต่อย่างว่า ทงเฮเค้าเล่นแสดงความรู้สึกออกมาทางแววตาซะหมดไม่มีกั๊กไว้เลย (ไร้เดียงสา คิ คิ) ก้อตาของทงเฮมันเป็นดวงตาที่พูดได้นี่นา จริงด้วยค่ะ ซีนก็เพิ่งวังเกตเหมือนกันว่าดวงตาของทงเฮพูดได้ ฮ่าๆๆ ตาของปลานี่โม่เป็นแบบนี้นี่เอง แล้วตาคู่นี้ก้อมองพี่ฮยอกแจด้วยความหลงใหลเหลือเกิน หลงใหล เป็นคำที่ให้ความรู้สึกขาดไม่ได้ และละสายตาไม่ได้จริงๆค่ะ อยากจะบอกพี่ฮยอกแจเหลือเกินว่า พี่ มัวแต่เก๊กอยู่นั่น รีบๆ รุกได้แล้ว มัวรอช้าอยู่ทำไม ลูกผู้ชายรึเปล่าฮะ... แน่ะ มีท้าฮยอกแจด้วย ระวังนะคะ ฮยอกแจอาจจะชอบคนท้าก็ได้ เดี๋ยวก็ nc ซะเลย ฮ่าๆๆๆ แต่มันก้ออาจจะเร็วไปนิดนึง น้องทงเฮอาจจะกลัวถ้าพี่ฮยอกรุกเร็วไปหน่อย (หรือว่ายอม ?? อิ อิ) ขึ้นอยู่กับพี่ฮยอกแจใช้กำลังขืนใจ หรือค่อยไซร้จนเคลิ้มน่ะค่ะ จริงๆ แล้วทงเฮอาจจะไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่ทุกคนคิด แต่กำลัง "อ่อยอย่างมีชั้นเชิง" เหมือนที่น้องซีนบอกก้อได้นะ อ่ะถูก !! ช่วงนี้กำลังหวานๆ กุ๊กกิ๊กๆ ค่อยเป็นค่อยไป น่าติดตามต่อจริงๆ แต่ึถึงยังไงความรักมันก็ย่อมมีอุปสรรคใช่ม้า ^v^ ยิ่งผ่านอะไรมาด้วยกันมาก เค้าก้อจะยิ่งเข้าใจกันมากขึ้น อยากให้ดราม่าเลยนะน้องซีน ขอยาวๆๆๆๆๆๆๆ ด้วย อิ อิ (เห็นน้่องซีนบอกว่า คงต้องให้ทงเฮเรื่องนี้ร้องไห้บ้าง... ชิ ชิ สงสารลูกปลานะ แต่เค้าก้ออยากเห็น 555++ ก้อทงเฮร้องไห้แล้วน่ารักนี่นา) ซีนมีพล็อตที่ให้ทงเฮร้องไห้อยู่ในหัวแล้วค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะเอาเพิ่มอีกดีไหม ถ้ารีเควสมา ซีนก็จัดให้จ้า แต่อย่าร้องไห้ตามทงเฮไปก่อนนะคะ
Name : Sponge [ IP : 124.122.254.68 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 21:33
ความคิดเห็นที่ 182 (จากตอนที่ 5)
พี่ฮยอกแจน่ารักที่สุดเลย จ้า
PS. ฮยอกแจฉันรักนาย
Name : กะตังค์ คูก้า คร๊าฟ < My.iD > [ IP : 125.26.1.27 ] แอท) hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 21:32
ความคิดเห็นที่ 181 (จากตอนที่ 5)
อีฮยอกเเจ ~~~~ถ้าตื่นมาตอนเช้าเเล้วนึกถึงอีทงเฮคนเเรกเเบบนี้ชอบน้องเขาเเล้วจริงๆใช่ไหมล่ะ จากความคิดของฮยอกแจ ดูเหมือนว่าสถานการณ์มันจะเป็นอย่างนั้นน่ะค่ะ เเต่ท่าทางจะยากนะกว่าอีทงเฮจะรู้ตัว ขนาดซีวอนที่อยู่ด้วยกันมาหลายปีบอกผ่านเเววตาว่าหลงรักมากเเค่ไหน ทงเฮยังมองไม่ออกเลย มันไม่เหมือนกันน้า ทงเฮคิดว่าซีวอนเป็นแค่พี่ชาย แต่ทงเฮอะรักฮยอกเข้าไปเต็มๆแล้ว ทงเฮเหมือนคนใสซื่อ มองโลกในมุมของตัวเองถ้าลองว่าคนนี้คือพี่ ก็คือพี่ตลอดไป ลองเปิดใจ เปิดมุมมองให้มันกว้างอาจจะมองเห็นความรักของซีวอนก็ได้ เอ๋? แล้ว...เชียร์วอนเฮอยู่เหรอคะ? อ่านพาร์ทนี้เเล้วสงสารซีวอนนิดๆ(จริงๆนะ ) เข้าใจซีวอนมากๆ รักมาก เเต่กลับไม่สามารถบอกออกมาได้เลย อึดอัดมั้ยอ่ะที่รัก T T ก็คงจะอึดอัดน่ะค่ะ แต่ถ้าสองคนนั้นคบกันแล้ว ซีวอนอาจจะระเบิดออกมา แล้วคยูฮยอนนี่แหละที่ซีวอนจะหันมามอง เเต่อดทนเก็บความรู้สึกมาได้ขนาดนี้เเล้ว อดทนอีกนิดเถอะนะ คยูฮยอนอาจทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปก็ได้(ใช่ไหมคะไรเตอร์ อินี่ถามเค้าล่วงหน้าอย่างงี้เลย = =) ฮ่าๆๆๆ ไม่ตอบค่ะ แต่ถามกลับไปว่า...ถ้าวอนคยูเค้าไม่ได้กัน แล้วเรื่องนี้จะจบลงยังไงอ่ะคะ หนุกมากค่ะ!! ขอบคุณมากๆนะคะ ตามตอนต่อไป อะฉึ่ก อะฉึ่ก ~! เลื่อนลงไปอ่านด้านล่างเลยค่ะ Ps. อีกนิดนึง เเอบชมไรเตอร์เป็นการส่วนตัว เป็นเพราะว่าช่วงหลังๆเจอเเต่ฟิคฮยอกเจเคะเเบบน่ารักทั้งนั้น ลืมภาพเมะไปหมดเเล้ว ตอนเปิดมาเจอเรื่องนี้ยังคิดอยู่เลยว่าจะจิ้นอึนเฮออกมั้ย เเต่พออ่านมาถึงตอนนี้วิธีบรรยายของไรเตอร์ทำเอารู้สึกเชื่อว่าฮยอกเเจในเรื่องเท่ในเเบบที่ทำให้ทงเฮใจสั่นได้จริงๆ (ขนาดอ่านเอง เวลานึกภาพยังใจสั่นเลยยย กร๊ากกกกก ) เก่งค่ะไรเตอร์ ~~~~~ *ปรบมือดังๆ* ต้องขอบคุณมากๆเลยค่ะ ตื้นตันใจจนไม่รู้ว่าจะตอบคอมเม้นท์ช่วงนี้ได้ยังไงเลย เอาเป็นว่ารับคำขอบคุณไว้นะคะ แล้วซีนจะพัฒนาฝีมือการแต่งให้ดีกว่านี้ค่ะ
Name : cho_2fox < My.iD > [ IP : 125.25.7.127 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 20:53
ความคิดเห็นที่ 180 (จากตอนที่ 5)
'พี่ฮยอกแจ ' กรี๊ดดดด !! ฮยอกจะน่ารักไปไหนเนี่ย >< ฮ่าๆๆๆๆ เพ้อเจ้อน่า ฮยอกแจน่ารักขนาดนั้นเลยเหรอคะ?? ด๊องแด๊ง ป่านนี้คงเขินไปไกลแล้วมั้งเนี่ย ! อาจจะลงไปนอนดิ้นอยู่ที่พื้นเรียบร้อยแล้ว วอนอ่ะ ! ทำร้อยด๊องแด๊ง ดูสิ ! เค้าร้องไห้แล้ว พี่ชายแค่เป็นห่วงน่ะค่ะ เค้าไม่ตั้งใจ ใจร้ายนะเนี่ย เดี๋ยวกี้ก็ไม่รักหรอก ! -^- อ่า...เลิกรักซีวอนไปได้เลยค่ะ เพราะต่อไปจะเหลือแค่วอนคยูเท่านั้น สองรวมเป็นหนึ่ง กี้นี่มีเรื่องแต่กับตระกูล 'ชเว ' นะเนี่ย มีไรกับตระกูลนี้ป่ะ นั่นสิ แต่เหลืออีกตระกูลนึงยังไม่ออกนะคะ ต้องติดตามกันต่อไป หรือว่า .. ต่อไปมินโฮจะมาชอบกี้อีกคน =[]= ไม่ค่ะ บอกให้เลยว่าเรื่องนี้มินโฮเองก็เป็นเคะ เกินไปแล้วนะกี้ !! >< คนที่เกินไปน่ะคือชเวมินโฮต่างหาก แล้วเมื่อไหร่ฮยอกกะด๊องแด๊งจะเป็นแฟนกันล่ะเนี่ย !? ด้านล่างไงคะ? ฮ่าๆๆ ล้อเล่นๆ ด๊องแด๊งก็รีบ ๆ บอกฮยอกไปสิ รออยู่นะเนี่ย (ลุ้น ๆ) ใจเย็นๆจ้า ซีนหายใจไม่ทั่วท้องแล้ว เมื่อไหร่จะมี NC ล่ะคะไรเตอร์ อยากอ่าน -. ,- เอาเป็นแทรกตอนพิเศษให้เลยดีไหมคะ?? ต้องตอบนะ ถ้าไม่ตอบซีนจะถือว่าซีนลืม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แต่ฮยอกอ่ะ ชอบด๊องแด๊งแล้วล่ะสิ ! >< อาจจะมากกว่าชอบ แต่ไม่เรียกว่ารักน่ะค่ะ ชอบเค้าก็ไปบอกเค้าสิ ไม่ต้องรอแล้ววววว รอดูชั้นเชิง ฮ่าๆๆๆ คนอ่านรอ NC อยู่ ได้ยินไหมมมมมมม ฮ่าๆๆ คู่นี้อาจจะไม่มี nc นะคะ หรือถ้ามีคงนู่นแหละ special ไม่ก็ตอนใกล้จบเรื่อง อ้อ...บางทีอาจจะแค่ nc แต่ไม่เกิน 18 น่ะค่ะ ใสๆ รักไรเตอร์จัง ไรเตอร์อัพบ่อยมาก ๆ เลยล่ะ (: ก็คนอ่านคอมเม้นท์เยอะขนาดนี้ ถ้าไม่อัพ ก็ลงไม่ได้อ่ะค่ะ เพราะคอมเม้นท์จะแน่นเกินจนโหลดอืด
Name : tamneoy [ IP : 125.25.226.100 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 20:45
ความคิดเห็นที่ 179 (จากตอนที่ 3)
ดงเฮจะน่ารักไปไหน ไปหาฮยอกแจที่บ้านมั้งคะ กี๊ดๆๆๆๆๆ ฮยอกแจนายโดนพักงาน ค่ะ เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ต้องซีเรียสนะคะ เดี๋ยวซักวันจะมาเฉลย
ว่าแต่ทำงานอะไรเอ่ย หมอ? พยาบาล? ครู? นักฟุตบอลมืออาชีพ? ที่พูดมาไม่ใช่สักอย่าง เป็นงานที่คุณก็รู้ว่าอะไร?
PS. ฮยอกแจฉันรักนาย
Name : กะตังค์ คูก้า คร๊าฟ < My.iD > [ IP : 125.26.1.27 ] แอท) hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 20:35
ความคิดเห็นที่ 178 (จากตอนที่ 5)
อ่า สงสารเฮอ่า ทำไมคนที่ครถูกสงสารไม่เป็นวอน ฮ่าๆๆๆๆ วอนก็ บอกแล้วว่าตัดใจจากเฮซะ สงสัยเราตะโกนดังไม่พอมั้งคะ ซีวอนเลยไม่ได้ยินเสียง ให้คยูเป็นผู้ดามใจ ถูกค่ะ ฮ่าๆๆๆ คยูจะดามให้ หรือว่าจะกระทืบซ้ำก็ไม่รู้ ยิ่งโหดอยู่ด้วย เฮเป็นห่วงฮยอก อิอิ ค่ะ สงสัยจะรักฮยอกแจไปแล้วจริงๆ ฮยอกเจ้าเล่ห์ ก็นิดนึงอ่ะค่ะ ทงเฮน่ารักน่าแกล้ง ว่าไหมคะ? แต่น่ารักกกกกกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆ หุหุ ดูชื่อตอนต่อไปนี่ ??? วอนคยูแน่ๆ แล้วจะคุยกันดีๆได้มั๊ยน่ะ มีคนรีเควสให้สองคนนี้ทะเลาะกันเยอะๆค่ะ ซีนเลยจัดให้ วอนคยูสู้ๆ ลีซีนสู้ๆ
Name : Rakhyukforever < My.iD > [ IP : 61.19.67.17 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 20:05
ความคิดเห็นที่ 177 (จากตอนที่ 4)
อ่าพี่ซีนขา จ๋า ~~~~~~~ ตอบเม้นท์ของพี่ทำเอาหนูเกือบเอาชีวิตไม่รอด อิอิ ฮ่าๆๆๆ ซีนไม่ให้ทำอะไรแฟนฟิกของซีนหรอกค่า มาแก้ก่อน ที่ว่าฮยอกของเค้าน่ะ ของเค้าทุกคนงัย งิงิ เหรอ??????????(ไม่เชื่อสุดๆ) อ่า คยูท่าจะไม่ชอบวอนเอามากๆน่ะนั่น ก็วอนมาลวนลามกี้ก่อนทำไมอ่ะ ฮ่าๆๆ โหะ โหะ โดนวอนหอมแก้มซะงั้น ซีนชอบบบบบบบ วอนนี่ก็น่ะ อย่าแสดงความหื่นออกมาเยอะดิ ฮาๆๆๆ มันเยอะจนไม่สามารถซ่อนได้อีกต่อไป เดี๋ยวมาดคุณชายหายหมด คิคิ แต่ก้นของคยูฮยอนงอนน่ามองมากเลยค่ะ อ่า ด๊องน่ารัก รู้สึกยังงัยก็แสดงความรู้สึกออกมาหมด ซื่อ สดใส น่ารัก น่ากอด น่าจับหอมแก้ม น่ากด ! ฮยอกมือด๊องนุ่มจริงป่ะ อยากจับมั่ง อิอิ อันนี้ซีนก็อยากรู้เหมือนกันค่ะวอนอย่ามาหวงด๊องน่ะ พี่ชายหวงน้องชายจ้า คิดในแง่ดี ฮ่าๆๆๆ ด๊องเป็นของฮยอกน่ะ จริงด้วย ทงเฮเป็นของฮยอกแจคนเดียวเท่านั้น วอนไปหาคยูโน่นไป คยูจะยอมหรือเปล่าคะ?? เราไม่ลองถามเค้าก่อนเหรอ? ฮ่าๆๆๆ ถ้าคยูไม่รับมาหาเค้าก็ได้ นั่นไง มีแอบแฝงซะด้วย สงบนิ่ง 30 วิไว้อาลัยให้ตัวเอง) คอมเม้นท์อื่นเค้าเห็นข้อความนี้กันหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ คอมเม้นท์ที่แล้วก็เกือบตาย ฮ่าๆๆๆๆ ทุกคนอาวุธพร้อมแล้วนะคะ ดูท่าคอมเมนท์นี้จะไม่รอด สงสัยจะไม่ได้อ่านตอนต่อไป ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นจ้า ปล.สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ? คะ? ย้อนหลังน่ะค่ะพี่ซีน อ้อ...ขอบคุณมากๆเลยจ้า ขอให้พี่ซีน สวยวัน สวยคืน สวยไม่สร่าง ไม่มีวันหยุด สาธุ ! และเช่นกันน้า... HBD คิมคิบวม เอ๊ย บอม อิอิ ขอให้บอมรักฮยอกไปนานๆ ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ได้ข่าวเรื่องนี้เฮอึน) บอมฮยอกก็ไม่ขัดจ้า รักเหมือนกัน รักบอมฮยอกมากกว่าด้วยนิดนึง ฮ่าๆ
Name : Rakhyukforever < My.iD > [ IP : 61.19.67.17 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 19:35
ความคิดเห็นที่ 176 (จากตอนที่ 5)
แค่นี้ก็ไม่รู้อีกหรอ ฮยอก ว่าหลงรัก หมวย เข้าให้แล้ว นั่นสิ ใครไม่รู้จะได้ไปบอกให้ ฮ่าๆๆๆๆ ฟอร์มเยอะจริง แค่บอกว่าเก็บกระดุมได้นี่ ก้เค้าเขินนี่นา ฮ่าๆๆๆ ตกใจหมดเลย นึกว่าขออะไร ที่แท้ก็ให้เรียกพี่ หมวยใจหายเลยดิ คนอ่านก็ใจหายเหมือนกันใช่ไหมล่ะ หรือว่าเชียร์ให้เค้าหอมแก้มกันอยู่อ่ะคะ อิอิ สงสารวอนอ่ะ แต่ทำไงได้ หมวยเขาคิดกับวอนแค่พี่ชายนิ เนอะๆ เป็นพี่น้องกันจะรักกันได้ยังไง แล้ววอน วางแผนอะไรกับคยูอ่ะ เจ้าเล่ห์จริงเชียว เลื่อนลงไปอ่านสิคะ คยูหนุโกหก พี่วอนไม่ดีนะ เดี๋ยวก็โดนลงโทษอีกหรอก โดนแน่ๆค่ะ ไม่ต้องห่วง ฮ่าๆ สงสัยอยากโดน อิอิ โดน? โดนอะไร?
Name : lucky_ann < My.iD > [ IP : 58.8.44.220 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 19:13
ความคิดเห็นที่ 175 (จากตอนที่ 5)
ฮยอกแจจ๋า อาการแบบเนี้ยเค้าไม่ได้เรียกว่าป่วย แล้วมันคืออะไรเหรอคะ??? ซีนก็อยากรู้เหมือนกัน แต่เค้าเรียกว่ากำลังมีความรักต่างหาก >"< อ้อ...อย่างนี้นี่เอง เราต้องไปบอกฮยอกแจให้รู้ตัวกันแล้วล่ะค่ะ ทงเฮตื่นมาพร้อมคราบน้ำตา ค่ะ และความสงสัยของยู ร้องทำไม ?) ฮ่าๆๆๆ นั่นสิ ร้องทำไม ที่แท้ก็ทะเลาะกับพี่ชายนี่เอง แอบกลัวนะเนี่ย กลัวทำไมอ่ะคะ กลัวอะไรเหรอ? กลัวว่าคำ คำนั้น มันจะหลุดออกมาจากปากวอน อ่อ...ถ้าหลุดออกมา ทงเฮต้องอึ้งและเสียใจมากๆแน่เลย แอบกลัว กลัวทงเฮสะกิดใจแล้วระหว่าพี่น้องจะไม่เหมือนเดิม ค่ะ มันต้องไม่เหมือนเดิมแน่ๆ แต่ทำไมวอนคิดไกล คิดไปแล้วว่าสักวันเค้าอาจจะรักกัน ก็เพราะเห็นทงเฮมีความสุขขนาดนั้นอ่ะค่ะ ออร่าความรักของสองคนนี้มันเปร่งประกายขนาดนั้นเลยหรอ ฮ่ะ ๆๆ แล้วคนอ่านเห็นออร่านั้นหรือเปล่าอ่ะคะ ทงเฮออกไปวิ่งคนเดียว วอนจะไม่รู้เลยหรอว่าไม่จริง ลงไปอ่านด้านล่างเลยค่ะว่าวอนรู้หรือเปล่า แต่รู้แล้วจะไปทำอะไรได้ล่ะเน๊อะ นั่งเศร้าคนเดียวไป ถึงรู้ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่เดียว สวรรค์กำหนดมาแล้ว ซีนเว่อร์ๆ บอกแล้วให้ไปรักคยู เร็วๆๆ ฮ่ะ ๆๆ ถ้าคยูฮยอนเค้าไม่รักตอบล่ะคะ? แต่ชอบอ่ะ อึนเฮ เวลาเจอกันชอบเรียกแล้วไม่ได้ยิน ทุกครั้งเลยนะเนี่ย อิอิ ซีนก็เพิ่งสังเกต มีเวลาให้อีกฝ่ายได้สักเกตุสักกาพฤติกรรมของอีกคน อ่า...จริงด้วยสิ ขอบคุณที่สังเกตสิ่งเล็กๆพวกนี้นะคะ อ่านแล้วอิน เหมือนเราได้ไปร่วมสังเกตกับเค้าสองคนด้วยเลย ชอบใช่ไหมค้า...ปลิ้มน้า.. เหมือนค่อยๆได้รู้จักฮยอกแจผ่านสายตาทงเฮเวลาที่แอบมอง แล้วก็ค่อยๆได้รู้จักทงเฮผ่านสายตาของฮยอกแจเวลาที่ได้มอง เป็นคอมเม้นท์ที่โดนใจมากค่ะ ต้องขอบคุณมากๆเลยที่อินได้ขนาดนี้ ไม่รู้จะต้องพูดขอบคุณอีกสักกี่ครั้งถึงจะพอ พี่ชอบจริงๆนะ ไม่รู้ำทำไม ทั้งตอนที่ทงเฮมัวแต่หากระดุมที่กองขยะ มันเป็นฉากที่หลายๆคนตลกทั้งๆ ที่อยากให้มันออกมาน่ารัก ฮ่าๆๆๆ จนไม่รู้ว่าฮยอกแจเรียกแล้วก็แอบมองอยู่ ค่ะ ทั้งตอนที่ฮยอกแจมัวแต่ฟังเพลง จนไม่รู้ว่าทงเฮเรียก และแอบมอง มันน่ารักอ่ะ น่ารักจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งจริงๆค่ะ =[]= !!! เพ้อเจ้อเยอะไปแล้วล่ะ พอแค่นี้แล้วกัน วอนคยูข้ามไปเลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ ไม่น่าเชื่อว่าเม้นท์ยาวขนาดนี้มีการเพ้อถึงค่อึนเฮ ฮ่าๆ สงสัยจะอินมากจริงๆนะคะเนี่ย เอาเป็นว่า สงสัย แล้วก็อยากรู้เหมือนกัน ฮยอกแจทำงานอะไร เป็นงานที่ทุกคนเดาไม่ยากหรอกค่ะ แล้วทำไมถึงโดนพักงาน ?? ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่เป็นแค่ปมเล้กๆ ที่ซักวันซีนจะคลายมันออกมาให้ดูจ้า น้องซีน สู้สู้ นะค่ะ ฟิคสนุกมากค่ะ น่าติดตาม แล้วก็น่ารักมากๆ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ทั้งสำหรับคำชม และสำหรับคอมเม้นท์ที่ยาวแสนยาวแบบนี้ แต่งให้จบ แล้วก็อัพบ่อยๆก็ดีนะ พี่จะติดตามเรื่อยๆค่ะ จ้า....ต้องแต่งให้จบแน่ค่ะ มีคนติดตามอ่านขนาดนี้
Name : เพื่อนบ้าน [ IP : 115.87.137.92 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 19:07
ความคิดเห็นที่ 174 ( จากตอนที่ 4)
หึหึ .. วอนคยู รักเราไม่ราบลื่นซะแล้ว ไม่ราบรื่นตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลย เท่ไหมล่ะคะ เพราะความเข้าใจผิดทำให้โดนดุเลย เลือดร้อนจริงๆ คยูฮยอนคิดมากไปเองมากกว่า วอนก็ดูเหมือนจะถูกใจใช่เลยอยู่ไม่น้อย ก็คนแปลกๆแบบนี้น่าสนใจดีไม่ใช่เหรอคะ? ก็เล่นไปขโมยจูบเค้าซะแล้ว แล้วงี้เฮล่ะ ยังจะอะไรกับน้องอยู่มั้ย ? น้อง...ก็ยังรักอยุ่ค่ะ แต่เดี๋ยวจะรักน้อยลงจนเลิกรักไปเอง ฮ่าๆๆๆ อึนเฮ ฮ่ะ ๆๆ ต๊องจริงๆ มานั่งเล่นเกมส์โจรสลัดกัน -*- แล้วน่ารักไหมอ่ะคะ ท่าทางฮยอกแจเหมือนตาแก่กับเด็กๆเลย กร๊ากกกก ตาแก่เลยเหรอ?? ฮ่าๆๆซีนนึกถึงเสี่ยแก่ๆมีพุงเลยอะค่ะ จะเป็นผู้ใหญ่ไปไหน หลุดบ้างก็ได้ เก๊กซะเมื่อยแทนเลยดีเดียว ก็อยู่ต่อหน้าคนที่ตัวเองรัก ก็ต้องทำตัวให้ดูดีอยู่เสมอสิคะ แล้วพี่ชายก็กลับมาทำเอาวงแตก เหอๆๆ น่ากลัวได้อีก ฮ่าๆๆๆๆ ไปรักคยูเร็วๆเถอะวอน อย่ามาทำอึนเฮเค้าระส่ำระส่ายเลย ใช่แล้ว คยูฮยอนรอซีวอนให้มาสร้างวิมานวอนคยูด้วยกันอยู่นะ วอนจะได้ไม่เสียใจด้วยไง ^^ แต่ถ้าคยูทำวอนเสียใจ ซีนไม่รู้ด้วยนะคะ ป่ะ พรุ่งนี้เราไปวิ่งกัน คิคิ .. . ให้เค้าไปวิ่งกันสองคนเถอะค่ะ เราอย่าไปเป็นก้างเลย
Name : เพื่อนบ้าน [ IP : 115.87.137.92 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 18:39
ความคิดเห็นที่ 173 ( จากตอนที่ 3)
ฮยอกแจดูเป็นอะไรที่ลึกลับจัง ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวจะค่อยๆเฉลยออกมาแล้วจ้า ทำงานอะไร ทำไมโดนพักงาน เรืองนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่เกี่ยวกับฮยอกแจ แต่ใบ้ให้ว่าเกี่ยวกับคยูฮยอน แล้วเป็นเพื่อนกับคยูอีก โอ๊ยยยยยยย คู่นี้ไม่มีอะไรจ้า เป็นแค่เพื่อนกันเฉยๆ อดีตคืออะไร ยังไง ? ต้องติดตามต่อไปนะคะ วอนคยู ฮ่ะ ๆๆๆๆๆ เจอกันก็ตอนแรกก็เป็นเรื่องซะแล้ว พรหมลิขิตมันเล่นตลกยังไงก็ไม่รู้เนอะ แล้วทำไมคยูถึงพูดว่าชอบผู้ชายล่ะ เค้าลนลานอ่ะค่ะ ฮ่าๆๆ มันแปลกนะ ฮ่ะ ๆๆ เป็นใครได้ิยินก็ตกใจอ่ะ แล้วคนอ่านอ่านแล้วตกใจหรือเปล่าคะ แล้วท่าทางสองคนนี้ในลิฟมันส่อน้อยซะที่ไหนล่ะ ฮาๆๆ ถ้าตั้งใจทำจะเป็นอะไรที่ดีมากเลย คิคิ กลับมาที่อึนเฮกับกองขยะ น่ารักไปโลกหน้าเลยทีเดียว กองขยะเป็นฉากที่ทุกคนพูดถึงไม่ว่าจะผ่านไปซักกี่ตอน หาของกินซะงั้น สองคนนี้นี่ชอบเรียกแล้วไม่ได้ยิน ก็อาจจะได้ยินแต่กำลังเรียกร้องความสนใจอยู่ก็ได้นะคะ แล้วเฮก็ใจง่าย ชวนเค้าเข้าบ้านซะงั้น เพราะเป็นฮยอกแจเลยไม่มีอะไรต้องกลัวค่ะ เค้ายังว่างท่าเลย แต่ตัวเองนี่ไม่นะ จะชวนเค้าเข้าบ้าน ยังต้องวางท่าอะไรอีกล่ะคะ ฮ่าๆ งื๊ออออออออ น่ารักอ่ะ จ้า ขอบคุณจ้า
Name : เพื่อนบ้าน [ IP : 115.87.137.92 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 18:30
ความคิดเห็นที่ 172 ( จากตอนที่ 2)
ทงเฮนี่เหมือนเด็กจริงๆ เด็กขี้เกียจซะด้วย ฮ่ะ ๆๆ ทำไมต้องเด็กขี้เกียจล่ะคะ ทงเฮออกจะน่ารัก เหมือนถูกทรมานด้วยการปลุกไปวิ่ง ฮ่าๆๆๆ เค้าทำตัวน่ารักอ้อนพีชายอยู่ต่างหาก แต่ก็ดีนะที่โดนลากไป ไม่งั้นก็คงไม่ได้เจอกับฮยอกแจ ใ ช่แล้ว บังเอิญจริงๆ แล้วก็โชคดีที่วอนติดโทรศัพท์ ไม่งั้นก็ไม่รู้จะเกิดไรขึ้น อันนี้เป็นอะไรที่โชคดีมากๆเลยล่ะค่ะ พี่ที่(แอบ)รักน้อง จะรับได้มั้ย ฮ่ะ ๆๆ รับไม่ได้ชัวร์ แต่ชอบบบบอ่ะ เวลาที่ฮยอกแจอยู่กับทงเฮ ยังไงเหรอคะ? ดูเหมือนเด็กกับผู้ใหญ่จริงๆ ฮ่ะ ๆๆ อ่อ...ฮ่าๆๆๆ แล้วน่ารักไหมคะ? เค้าห่างกันแค่ 3 ปีเอง แต่รู้สึกเหมือน 10 ปีเลย :P 10 ปีเลยเหรอ? งั้นไม่ทงเฮเด็กมากๆ ฮยอกแจก็แก่มากๆน่ะสิคะ ตามตอนต่อไปนะค่ะ ^^ ค่า ขอบคุณมากๆนะคะ
Name : เพื่อนบ้าน [ IP : 115.87.137.92 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 18:25
ความคิดเห็นที่ 171 ( จากตอนที่ 1)
คิคิ .. โชคดีจริงๆ เมื่อวานไปเตร็ดเตร่ที่สยามเลยเจอลิ้งมานี่ อ่อ...ซีนก็ดีใจจริงๆค่ะที่มีคนอ่านเพิ่มขึ้นอีก 1 คน จะบอกว่าพี่ชอบอึนเฮมากกกก แต่หาฟิคดีๆอ่านยากจัง T^T อ่อ...ฟิกซีนอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ได้รับความประทับใจกลับไปแน่นอนค่ะ แต่เท่าที่อ่านอินโทรดูก็น่าสนุกนะ ^^ ค่า ช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ยังไงก็ติดตามต่อไปจ๊ะ สู้สู้นะ ถ้ายังมีคนอ่านอยู่ก็จะยังแต่งอยู่ค่ะ เพราะฉะนั้นช่วยติดตามด้วยน้า....
Name : เพื่อนบ้าน [ IP : 115.87.137.92 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 18:17
ความคิดเห็นที่ 170 ( จากตอนที่ 5)
ลูกสงสัย คุณแม่ตอบแทนก็ได้ ... เออ แกน่ะรักอีทงเฮเข้าให้แล้วเฟ่ย ลูกใครฟะ ฉลาดน้อยเหมือนแม่จริง -*- ที่จริงฮยอกแจอาจจะรู้ตัวก็ได้นะค ะ แต่ว่า...อยากให้คนอื่นมาตอบให้ ฮ่าๆๆๆ เฮ... จริงๆแล้วที่ช้อยเตือนมาก็ถูกนะ ถ้าคนนั้นไม่ใช่ลูกชายคุณแม่ แต่มันเป็นคนร้ายจะทำไงห๊ะ (เฮ : ป้านี่ก็โง่เนอะ ถ้าไม่ใช่ฮยอกที่รัก ใครเขาจะพาเข้าบ้านล่ะ // ป้า : เออ ก็จริง 55+ ) นั่นสิคะ นับว่าทงเฮโชคดีจริงๆที่ฮยอกแจไม่ทำอะไร ถ้าวันหนึ่งฮยอกแจรักทงเฮจนทนไม่ไหวแล้วปล้ำทงเฮ จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ที่แน่ๆ ซีนคงมีความสุข ฮ่าๆๆๆ อ่านตอนที่พี่น้องคุยกัน ก็อดเห็นใจชายฉ่อยของเราไม่ได้เหมือนกันนะ รักเขาข้างเดียวก็แบบนี้แหละนะช้อยนะ ทงเฮไม่รักก็ไม่เป็นไรนะซีวอน ไปซบอกคยูฮยอนแทนก็ได้ ส่วนเฮ ไม่ต้องรอว่าสักวันจะตกหลุมรักฮยอก เพราะแกได้ตกลงไปแล้ว (หลุมฮยอก ปีนขึ้นยากด้วยนะเออ) เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ตอนเฮออกไปวิ่งกับฮยอก ลูกแม่แลดูโค-ตะ-ระ เท่เลยลูก เฮก็ด้วย ความเศร้าที่มีมาทั้งคืนหายไปกับสายลม เมื่อเจอพ่อเทพบุตรของหม่อมแม่ อาจจะดูว่าเฮแร่ด แต่ก็เพราะฮยอกหล่อ มันช่วยไม่ได้จริงๆ 55+ ที่จริงทงเฮในเรื่องนี้แรดมากๆเลยนะคะ แต่เพราะว่าการกระทำของฮยอกแจที่มีต่อเฮมันไม่ได้เกินเลยอะไร แล้วทงเฮก็ทำไปเพราะความซื่อ และใสๆ ทำให้ความแรดกลายเป็นความน่ารัก ว่าแต่ว่า...ฮยอก แกจะให้ทงเฮเรียกพี่ แต่แกไปใกล้ซะจะจูบแบบนั้น แล้วใครมันจะเรียกลงเนี่ย -*- ฮ่าๆๆๆ ก็อยากแกล้งคนน่ารักนี่นา เฮด้วย...ฮยอกนี่ทำอะไรก็เท่ไปหมดซะจริงๆ ดูท่าจะรักจริงหวังแต่งนะคู่นี้ ไปงานแต่งของสองคนนี้ด้วยกันไหมคะ? กี้...แกนี่ดูท่าว่าจะมีส่วนได้ส่วนเสียกับตระกูลชเวเข้าให้แล้วนะ ทั้งชเวเล็ก ชเวใหญ่เลยทีเดียว ชเวเล็กเป็นเคะค่ะ กรุณาอย่าคิดอะไรเกินเลย. .. ถึงจะไม่ชอบ แต่ก็จับน้ำเสียงได้ว่าชเวกำลังเศร้าสินะ แบบนี้แหละเนื้อคู่โดยแท้ คู้แท้ปาฎิหารย์จริงๆ ความรักของคู่นี้ช่างริบหรี่ แกล้งกันแบบนี้ พอรักกันจะออกมาในรูปแบบไหนเนี่ย แล้วไปจุ๊ช้อยแบบนั้นระวังเหอะจะโดนหอมอีกรอบ คราวนี้คงไม่แค่หอมแล้วล่ะค่ะ แกล้งเค้าซะแรงขนาดนั้น อยากรู้แล้วล่ะสิว่าวอนจะทำยังไงกับคยู ตามติดคู่นี้ทุกสถานการณ์หื่น....มาแบบน้อยๆ แต่รอคอยหนักๆ สถานการณ์หื่นหรือเหรอคะ? ฮ่าๆๆๆๆ ปลาลิง. 1 ฟิคตอนนี้สอนให้รู้ว่า ความรักทำให้คนตื่นเช้า...เกี่ยว ??? เกี่ยวที่สุดค่ะ ปลาลิง. 2 ขอบคุณฟิคเรื่องนี้ที่ทำให้ฮยอกดูเท่มากมาย (ปกติพี่ชอบ อึนเฮ มากกว่าเฮอึนน่ะ ^^) เขียนผิดหรือเปล่าคะ? ควรจะบอกว่าปกติชอบฟิกเฮอึนมากกว่าอึนเฮหรือเปล่า ปลาลิง. 3 HBD. บอมมี่นะจ๊ะ ขอให้ชื่นมื่นทุกคืนวัน สาธุ
PS. ♥ only for you... ♪ only for SuJu ♥ ...only for Ħyukjae ♥
Name : EHJmylove < My.iD > [ IP : 1.46.185.102 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 17:49
ความคิดเห็นที่ 169 ( จากตอนที่ 5)
จริงๆ นะออนนีซีน ตอนหน้าวอนคยูจริงๆ นะ*-* ไม่เชื่อก้เลื่อนลงไปดูสิคะ รอๆ อยากอ่านอยากอ่านอ่า จ้า...อย่ารอช้า กี้ต้องแอบชอบวอนแน่เลยแต่แบบก็มีเคืองวอนด้วยประมาณนั้น ( เปล่าหว่า) ยังหรอกจ้า มันเป็นนิสัยของคนชอบเอาแต่ใจน่ะ ด๊องกะฮยอกก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงจุดสูงสุด กราฟก็จะค่อยๆร่วงลงมาค่ะ มันเป็นสัจธรรมของชีวิต ส่วนตาวอนก็เจ้าเล่ห์พอๆ กับตากี้เลยอ่า ไม่งั้นเค้าจะคู่กันได้เหรอ? HBD นะคะสโนไวท์ ขอให้มีความสุขนะตาบอมมี่ และก็รออัพนะคะออนนี สู้ๆ ขอบคุณค่า
PS. I Miss Kyuhyun
Name : Beta Hansell < My.iD > [ IP : 115.67.157.98 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 15:53
ความคิดเห็นที่ 168 ( จากตอนที่ 5)
กี้เปลี่ยนคำพูดท่านประธานซะหมดเลย ฮ่าๆๆๆ ร้ายก็รักแล้วล่ะค่ะงานนี้ เหมือนจะหางานให้ตัวเอง สงสารอยากโดนพักงานเหมือนฮยอกแจ ว่าแต่ว่าวอนวางหลุมพรางอะไรกี้เหรอ ต้องเลื่อนลงไปอ่านด้านล่างจ้า ได้เจอกันอีกที คงสนุกแน่ๆ 55+ ฮ่าๆๆๆ สนุกหรือเจ็บตัวค่อยว่ากันอีกทีค่ะ ฮึนเฮหวานไปแล้ว น่ารักจัง ( สงสารวอนเหมือนกัน) ซีนให้ความสงสารนิดเดียวเท่านั้นค่ะ เพราะยังไงสุดท้ายวอนก็มีคยูอยู่แล้ว แต่เราชอบให้ฮึนเฮหวานมากกว่านะ ( ไม่สงสารวอนและ) กำ ...แต่ซีนก็ชอบอย่างหลังเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ วอนค่อยไปหวานกะคยูนะ 55+ ( เหมือนจะสับสนในตัวเอง) มากมาย ฮ่าๆๆๆ
Name : tipkamild < My.iD > [ IP : 183.89.167.175 ] วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 15:48
ความคิดเห็นที่ 167 ( จากตอนที่ 5)
แอบสงสารวอนนะเนี่ย สงสารทำไมอ่ะคะ แต่ก็เชียร์ฮยอก เพราะเรื่องนี้เป็นอึนเฮนี่เนอะ เยส!!!!!!!!!!!
Name : sj_DH_09 < My.iD > [ IP : 125.25.102.30 ] แอท) hotmail.com วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 14:33
ความคิดเห็นที่ 166 (จากตอนที่ 5)
โอ๊ยย ยย ~ ทำไมทั้งอึนเฮกับวอนคยูถึงเริ่มจะหวานแล้วว ว >< คะ?? วอนคยูหวานแล้วเหรอ ฮ่าๆ แอบลุ้นๆอยู่ว่าจะเมื่อไหร่จะมีเอ็นซี ฮี่ฮี่ ใจเย็นๆจ้า ยังไม่มีใครได้เป็นแฟนกันเลย หรือว่าจะ NC ก่อนแล้วค่อยเป็นแฟนดีน้า อิอิ ฮยอกยื่นหน้ามาหาเฮเมื่อไหร่นึกว่าจะจูบกันซะแล้วว แต่ก็ผิดคาด ฮ่าๆๆๆๆ โดนหลอกอีกแล้วสิเนี่ย ให้เรียกพี่กันซะแล้วว ว โอ๊ยย หวานน ~ น่ารักใช่ไหมล่ะคะ อย่าลืมมาติดตามอ่านใหม่น้า.... ไรเตอร์แต่งตอนนี้ได้แบบว่าน่ารักมากมายอ่าจ่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ รักไรเตอร์มากมายยย ~ อ่า...รักคนอ่านๆเหมือนกัน แวะมาอ่านมาเม้นท์ให้กำลังใจซีนบ่อยๆนะค้า......
Name : HappiNessEUNHAE < My.iD > [ IP : 110.169.8.188 ] แอท) hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 11:11
ความคิดเห็นที่ 165 (จากตอนที่ 4)
อ่าความรักของวอนคยูชั่งน่ารักจริงจัง ~ ~ ฮ่าๆๆๆ ปลื้มใจมาเลยจ้าที่ชอบ แต่ความรักของอึนเฮหน่ะต้องเศร้ากันแน่ๆเลยย ย TT อ่า...ไม่หรอกค่า เรื่องนี้ไม่มีเศร้าแน่ ถึงจะมีก็มีน้อยนิดเท่านั้น อิอิ ไม่ได้มาอ่านหลายวันน เห็นคอมเม้นท์เริ่มเยอะ เลยต้องรีบอัพอ่ะค่ะ เพราะว่าถ้าไม่อัพคงใช้เวลาโหลดนานเลยทีเดียว ไรเตอร์อัพซะแล้วว ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ให้ซีนนะคะ ช่วยติดตามต่อไปด้วยน้า...
Name : HappiNessEUNHAE < My.iD > [ IP : 110.169.8.188 ] แอท) hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 10:23
ความคิดเห็นที่ 164 (จากตอนที่ 5)
หวานๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆเลยๆๆๆๆๆคะๆๆๆๆตอนนี้ จริงเหรอคะ? อิอิ อึนเฮน่ารักเกินไปแล้ว คิคิ ดีใจที่ชอบจ้า วอนวางแผนอะไรกับตากี้ไว้เนี่ย เลื่อนลงไปอ่านได้เลยจ้า ฮ่าๆๆ สนุกๆๆมากๆๆๆเลยคะไรเตอร์ ขอบคุณนะคะ สู้ๆๆๆๆนะคะ จ้า สู้เพื่อคนอ่านเลยค่ะ
Name : darkreaction < My.iD > [ IP : 202.12.97.124 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 09:00
ความคิดเห็นที่ 163 (จากตอนที่ 5)
หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆกี้เอ้ยยย ว่างั้นแหละค่ะ ฮ่าๆๆ แต่ไรท์เตอร์ชอบบบบบบ วอนเลิกคิดอะไรกับด๊องได้แล้ว ถูก มาดูคนใหม่ๆอย่างคยูดีกว่า เนอะๆ ปล่อยทงเฮไปให้ฮยอกดีกว่า แล้ววอนก็ไปคู่กับคยูซะ น่ารักจะตาย
Name : sassy_angle < My.iD > [ IP : 58.8.189.71 ] ส่งข้อความลับ วันที่: 21 สิงหาคม 2553 / 08:51
5
ใช่ ! ผมชอบผู้ชาย
หลังจากที่ทงเฮออกไปได้สักพัก ซีวอนที่นั่งนิ่งเฉยทำเป็นไม่สนใจก็ลุกขึ้นยืนด้วยความร้อนรุ่มราวกับมีคนมาสุมไฟอยู่ในอกของเขา หนังสือพิมพ์ที่ถูกอ่านในตอนเช้าถูกเจ้าของขยำแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปหมด ขาเรียวยาวก้าวฉับๆ ไปยังหน้าบ้าน และภาพที่เห็นก็คือแผ่นหลังของผู้ชายสองคนกำลังวิ่งออกกำลังกายไปพร้อมๆ กัน
ไกลออกไป...ไกลออกไปเรื่อยๆ
จนในที่สุดก็หายลับไปจากดวงตาของเขา ซีวอนรู้สึกเหมือนภายในช่องอกของตัวเองมันกลวงไปหมด มือหนายกขึ้นทาบหน้าอก ก่อนจะประคองร่างกายที่รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตเข้ามาในบ้านอีกครั้ง ซีวอนทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนั่งรอให้ทงเฮกลับมา ที่จริงมันก็สมควรที่จะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พี่กับน้องจะรักกันได้อย่างไร ไม่ช้าก็เร็ว ทงเฮก็จะต้องมีความรัก เพียงแต่ว่าความรักของทงเฮอาจจะมาถึงเร็วจนซีวอนไม่ทันตั้งตัวเท่านั้นเอง
“พอทีเถอะ !”
เสียงกร้าวตะโกนดังขึ้นเพื่อสั่งให้ตัวชั่วร้ายที่วนเวียนอยู่ในหัวของเขาล้มเลิกความคิดแบบนี้สักที ซีวอนอยากบอกรักทงเฮ หากแต่เขารักทงเฮมากเกินกว่าจะบอกคำๆ นั้นได้ ชเว ซีวอนรู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากเขาหลุดปากบอกคำว่ารักออกไป คนที่เสียใจที่สุดก็คือทงเฮ แม้ว่าซีวอนอาจจะโล่งใจในวินาทีแรกที่ได้บอกตรงๆ แต่ผลที่ตามมาหลังจากนั้นมันจะร้ายแรงเกินกว่าที่เขาจะสามารถกลับมาแก้ไขได้อีก
ซีวอนไปอาบน้ำเพื่อชำระล้างความคิดฟุ้งซ่านของเขาเอง ร่างสูงออกมานั่งที่กลางบ้านด้วยชุดที่สุภาพและเป็นทางการอย่างมาก บ่ายวันนี้เขามีนัดแก้งาน เพราะฉะนั้นไม่ว่าซีวอนจะแต่งตัวช้าหรือเร็วก็ไม่สำคัญอยู่แล้ว ร่างสูงกลับมานั่งที่โต๊ะกลางบ้านได้ไม่ทันไร เขาก็ผุดลุกขึ้นไปชะโงกดูถนนเล็กๆ หน้าบ้านอีกครั้ง
...เผื่อทงเฮอาจจะกำลังกลับมา
ทว่าทุกอย่างกลับว่างเปล่า ถ้าหากทงเฮไปวิ่งอย่างเดียวคงจะไม่นานขนาดนี้แน่ๆ เขาอยากรู้ว่าทงเฮทำอะไรอยู่กับคนๆ นั้น ทงเฮจะคุยเรื่องอะไรกับคนๆ นั้น แล้วพวกเขาจะหัวเราะบ่อยหรือเปล่า คำถามมากมายพลั่งพรูออกมา หากแต่มันกลับไม่ได้รับคำตอบใดๆ เลย
ซีวอนผุดลุกผุดนั่งหลายครั้ง เขาเดินกลับไปกลับมาเพื่อรอพบทงเฮก่อนจะเข้าไปในเมือง แต่น้องชายก็ไม่กลับมาเสียที แต่ไม่นานหลังจากนั้นเสียงฮัมเพลง Twinkle Little Star ดังแว่วมาจากข้างนอกบ้าน มันเป็นเพลงโปรดของทงเฮ เขาจำได้ ร่างสูงที่ทำท่าชะเง้อคอมองอย่างลุกลี้ลุกลนในตอนแรกจึงรีบวิ่งกลับมานั่งที่โต๊ะกลางบ้านทันที
แม้สายตาจะทำเหมือนไม่สนใจ แต่เขาก็ยังเงี่ยหูฟัง แม้ปากจะบอกว่าควรเลิกรักทงเฮ แต่หัวใจก็ยังเรียกหา...
“กลับมาแล้วคร้าบ !”
ทงเฮส่งเสียงสดใสดังเข้ามาก่อนเจ้าตัวเสียอีก ซีวอนค่อยๆ หันไปมองเพราะกลัวว่าน้องชายจะจับพิรุธได้ แต่พอเห็นคนตัวเล็กยืนอยู่ในบ้านเท่านั้น ดวงตาคู่คมก็ละสายตาออกจากร่างบางที่ยืนหอบนิดๆ นั่นไม่ได้เลย ทงเฮยิ้มกว้าง ก่อนจะรีบซ่อนอะไรบางอย่างไว้ด้านหลัง ทำให้ซีวอนที่จ้องมือเล็กๆ ตั้งแต่ตอนแรกยิ่งเพิ่มความสงสัยมากขึ้นไปอีก
“นั่นอะไรน่ะ? ”
“ม...ไม่มีอะไรหรอกครับ ”
ทงเฮปฏิเสธอย่างตะกุกตะกัก ขาเรียวเล็กถอยหลังไปเรื่อยๆ เมื่อถูกซีวอนเดินดุ่มๆ ตรงเข้าไปหา เขากำมือแน่นเมื่อซีวอนแตะที่ต้นแขนเบาๆ
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมต้องซ่อนด้วย ”
“ก็เพราะว่ามันไม่มีอะไรน่ะสิครับ พี่ซีวอนอย่า... ”
ทงเฮพยายามจะหลบแต่ซีวอนก็ยังสามารถจับข้อมือของทงเฮขึ้นมาแกะกำปั้นเล็กๆ ออกจนได้ ทงเฮได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อเพราะไม่รู้ว่าจะถูกพี่ชายต่อว่าอะไรอีกหรือเปล่า ใบหน้าหวานก้มหน้างุด คอยฟังเสียงเย็นๆ เอ่ยขึ้น
“ไปเอากระดุมนี่มาจากไหน? ขอคนอื่น มาเหรอ? ”
แม้ว่าคำพูดของซีวอนจะไม่ได้เจาะจงว่าคนอื่นที่ว่านั่นคือใคร แต่ซีวอนก็ตั้งใจที่จะหมายถึงคนที่ทงเฮออกไปด้วย ร่างสูงจ้องมองกระดุมเม็ดเล็กในมือตัวเองอย่างพินิจ ทงเฮได้ทีจึงรีบฉวยกลับไปกำไว้แนบอกราวกับมันเป็นของล้ำค่าของตัวเอง
“ผมจะไปขอกระดุมของคนอื่นได้ยังไงล่ะครับ นี่เป็นกระดุมของผมเอง ”
ทงเฮรีบแก้ตัวก่อนที่พี่ชายจะสงสัยอะไรไปมากกว่านี้ คนตัวเล็กกำลังจะเอ่ยปากถามว่าพี่ชายของเขาแต่งตัวหล่อขนาดนี้จะออกไปไหนหรือเปล่า หากแต่พอเงยหน้าไปสบตากับซีวอนแล้ว เขาก็ลืมความสงสัยทั้งหมดไปในทันที ทงเฮทำปากจู๋พร้อมกับพองลมจนแก้มป่อง เหงื่อเม็ดเล็กค่อยๆ ไหลลงมาตามไรผม จนในที่สุดก็เอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา
“พี่ซีวอนไม่เชื่อเหรอ? ”
ทงเฮถามออกไปด้วยสีหน้ารู้สึกผิดสุดๆ มือบางอย่างคงกำกระดุมเม็ดนั้นแน่นราวกับกลัวว่าซีวอนจะแย่งมันไปจากเขา ซีวอนมองท่าทางของคนเป็นน้อง เขาไม่ได้ตอบออกไปว่าเขาเชื่อคำพูดของทงเฮหรือไม่ ทว่าซีวอนกลับดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้แน่น ทงเฮตกใจกับการกระทำนั้น หากแต่จู่ๆ น้ำตาก็เอ่อไหลออกมาเพราะความรู้สึกเจ็บแปลบแล่นเข้าไปในร่างกาย
“พ...พี่ซีวอน...เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? ”
“ขออยู่อย่างนี้สักพักนะ ”
ซีวอนบอกอย่างแผ่วเบา ทงเฮได้แต่ยืนตัวเกร็งให้พี่ชายโอบกอดเอาไว้ แขนเรียวค่อยๆ เลื่อนไปโอบกอดตอบทั้งๆ ที่มือน้อยของเขายังกำกระดุมเม็ดนั้นไว้ สักพักซีวอนก็ผละออกมา เขาเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของทงเฮอย่างแผ่วเบา ไม่ถามสักนิดว่าทำไมจู่ๆ น้องชายถึงมีน้ำตาไหลออกมามากมายขนาดนั้น
“พี่จะออกไปทำงาน ตอนเย็นถึงจะกลับ ทงเฮ...ดูแลตัวเองดีๆ นะ ”
ใจจริงซีวอนอยากจะบอกห้ามไม่ให้ทงเฮออกไปพบคนๆ นั้นเลย แต่เขาพูดไม่ได้ แม้จะเป็นเพียงเสียงกระซิบ ซีวอนก็ไม่สามารถปล่อยให้ความรู้สึกเหล่านี้เปิดเผยออกมาได้
หลังจากซีวอนเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทที่เขาทำงานอยู่เสร็จเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงก็เดินทางไปยังตึก K Building เพื่อเข้าไปคุยงานที่เขาจะต้องปรับแก้ไข โชคดีที่วันนี้ซีวอนขึ้นมายังชั้นหกโดยสวัสดิภาพ เมื่อถึงหน้าห้องทำงานส่วนตัวของท่านประธานปาร์ค ซีวอนก็พบกับเลขานุการหนุ่มนั่งทำงานอยู่เพียงคนเดียว
“มาตรงเวลาดีนี่ !”
เสียงนุ่มเอ่ยทักทายด้วยภาษาที่ไม่เป็นทางการเลยสักนิด เรียกว่าเป็นภาษาที่ไม่สุภาพเลยยังจะถูกกว่า ซีวอนได้แต่โค้งศีรษะให้เพียงเล็กน้อยตามมารยาท ก่อนจะยืนรออยู่ตรงโต๊ะทำงานของเลขานุการหนุ่มขี้วีนแล้วเอ่ยถามขึ้น
“ผมเข้าไปพบท่านประธานปาร์คได้เลยหรือเปล่าครับ ”
“เข้าไปได้เลย แต่ทำใจหน่อยก็ดีนะเพราะงานที่คุณทำมามันแย่เกินกว่าที่ท่านประธานจะระงับความโกรธไว้ได้ ”
โจ คยูฮยอนแสร้งทำสีหน้าหวั่นใจแทนสถาปนิกร่างสูง เขาเปิดประตูให้ซีวอนเข้าไปด้านใน และเมื่อประตูปิดลง ร่างโปร่งก็ยืนขำพรืดอย่างมีความสุข ซีวอนต้องโดนแบบนี้แหละถึงจะสาสมที่ทำกับเขาไว้
“อ้าว ! มาแล้วเหรอคุณชเว นั่งลงก่อนสิ !”
ประธานบริษัทหมุนเก้าอี้กลับมายังโต๊ะทำงาน เขาทักทายบุคคลที่เพิ่งเข้ามาอย่างอารมณ์ดีทำเอาซีวอนมึนงงไปกับการกระทำนั้น ทว่าร่างสูงก็ยังคงรักษาความตื่นเต้นเอาไว้ได้ เขานั่งลงและค่อยๆ เอ่ยถามอย่างระมัดระวัง
“คือว่า...แบบที่ผมส่งมาให้เมื่อวานนี้ ผู้ร่วมลงทุนไม่พอใจเหรอครับ? ”
“คุณพูดอะไร? ผู้ร่วมลงทุนน่ะเหรอไม่พอใจ คุณทำตามแบบที่เขาต้องการทุกอย่างจนเขาชมไม่ขาดปาก ที่ผมเรียกคุณมาวันนี้ก็แค่จะให้เพิ่มรายละเอียดบางอย่างก็แค่นั้น ”
ท่านประธานปาร์คพูดโดยกวัดแกว่งปากกาที่อยู่ในมือไปด้วย ซีวอนได้แต่นั่งฟังอย่างงุนงง ก่อนจะประมวลผลได้ว่าตัวเองถูกหลอกเข้าให้แล้ว ซีวอนลอบถอนหายใจยาวด้วยเหตุผลที่เขาไม่ได้ทำให้บริษัทเสียชื่อเสียงเพราะมาจ้างสถาปนิกไร้คุณภาพ และถอนหายใจให้กับความโง่เง่าของตัวเองที่ไปหลงเชื่อคยูฮยอนง่ายๆ
สงสัยเรื่องที่จะแก้แค้นคืนคงต้องเพิ่มระดับความรุนแรงเป็นสองเท่าแล้วล่ะ...
ทงเฮนั่งหงอยอยู่ในบ้านมาตั้งแต่เช้าแล้ว ร่างบางอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่เรียบร้อยแต่ก็ยังนอนเกลือกกลิ้งไปมาอยู่ในห้องนอน เขารู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแปลกๆ เหมือนใจอยากจะทำอะไรสักอย่างหรืออยากจะไปไหนสักที่แต่ก็นึกไม่ออกเลย ดูจิตใจอยู่ไม่สุขพิกล ร่างบางจึงไปเล่นอินเทอร์เน็ตในห้องของซีวอนเพื่อหาอะไรมาทำให้ตัวเองไม่ว่างพอที่จะมาคิดว้าวุ่นใจ
ทงเฮเข้าไปในเว็บไซต์รับสมัครงานพาร์ทไทม์ เผื่ออาการเบื่อหน่ายชีวิตของตัวเองมันจะทุเลาลงไปได้บ้าง ทว่ากลับมีธุรกิจแฟรนไชส์เด้งขึ้นมาด้วย ร่างบางจึงคลิกลิงค์เข้าไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรมาก
“แฟรนไชส์พุงออปัง !”
ริมฝีปากบางอ่านตัวอักษรที่ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอด้วยเสียงเบาๆ พุงออปังคือขนมที่ทงเฮชอบกินเมื่อตอนเด็กๆ เมื่อก่อนในหมู่บ้านจะมีร้านที่เป็นรถเข็นของคุณตาคนหนึ่งมาขายอยู่ที่สี่แยกกลางหมู่บ้านทุกวัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณตาคนนั้นก็เสียชีวิตลง ชื่อและภาพของพุงออปังก็ค่อยๆ หายไปจากหมู่บ้าน และเมื่อทงเฮได้เห็นอีกครั้ง ความคิดบางอย่างก็แล่นเข้ามาในสมอง
ถ้านำพุงออปังขายแทนการไปทำงานพาร์ทไทม์จะดีไหมนะ?
ทงเฮจดชื่อโครงการพุงออปังที่จุดประกายขึ้นมาในความคิดของเขา ร่างบางค้นหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับขนมนี้ ทั้งวิธีการขาย ราคาขาย ราคาที่ต้องลงทุน รวมไปถึงวิธีการผลิต จริงๆ แล้วธุรกิจพุงออปังก็มีแฟรนไชส์อยู่เหมือนกัน แต่ร่างบางก็คิดว่ามันน่าจะดีกว่าถ้าเขาทำขนมพุงออปังของตัวเองแล้วขายด้วยราคาที่ใครๆ ก็สามารถซื้อกินได้
...และมันจะดีมากขึ้นไปอีกถ้าทงเฮได้ทำธุรกิจเล็กๆ นี้ร่วมกับใครสักคน
ทงเฮรีบเก็บของและปิดคอมพิวเตอร์ด้วยความรวดเร็ว ร่างบางไม่ลืมที่จะตรวจดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผมจากกระจกภายในบ้าน หมุนซ้ายหมุนขวามองตัวเองราวกับจะไปออกเดทอย่างไรอย่างนั้น ก่อนจะรีบออกไปหาใครคนหนึ่งด้วยความร้อนรน ลืมไปหมดแล้วความรู้สึกเบื่อหน่ายในตอนแรก ทงเฮอาจจะไม่รู้ตัวว่าที่เขาครั่นเนื้อครั่นตัวและไม่มีความสุขในช่วงก่อนหน้านี้เป็นเพราะใคร หากแต่คนที่เขากำลังจะไปหาอาจจะตอบคำถามนี้ได้เป็นอย่างดี
“ก็เลขาฯของคุณบอกผมว่าผู้ร่วมลงทุนไม่พอใจนี่ครับ ”
ตั้งแต่คำพูดนั้นของซีวอนสิ้นสุดลง คยูฮยอนก็ถูกเรียกตัวเข้ามาในห้องทำงานของประธานบริษัท ร่างโปร่งเปิดประตูเข้ามาอย่างอารมณ์ดี ไม่รู้ถึงชะตากรรมของตัวเองเลยสักนิดเดียว มีเพียงซีวอนเท่านั้นที่หันไปอมยิ้มอย่างสะใจ
“เลขาฯโจ เมื่อเช้าผมให้คุณโทรศัพท์ไปบอกคุณชเว คุณได้โทรหรือเปล่า? ”
“โทรเรียบร้อยครับท่านประธาน ผมโทรไปบอกคุณชเวตามที่ท่านประธานบอกผมทุกอย่างเลย ”
คยูฮยอนพูดจาฉะฉาน เขาไม่ได้รู้สึกกังวลเลยสักนิดว่าตัวเองจะต้องถูกตำหนิอย่างไรบ้าง ซีวอนนั่งสงบนิ่ง ทำเป็นหันไปมองที่อื่นราวกับไม่สนใจเรื่องราวใดๆ ที่เกิดขึ้นในห้องทำงาน ทว่าเขากลับเอียงหูฟังคำพูดของประธานปาร์คด้วยความตั้งใจ
“แล้วคุณพูดว่าอะไรบ้าง? ”
“ผมก็บอกให้เขาเข้ามาพบท่านประธานไงครับ แล้วก็เรื่องที่ผู้ร่วมลงทุนฝากชม ผมก็บอกเขาไปแล้ว ”
“เลขาฯโจ คยูฮยอน !!!”
เสียงของท่านประธานปาร์คทำเอาอีกสองคนในห้องทำงานสะดุ้งสุดตัว คยูฮยอนลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวแล้วว่าครั้งนี้ตัวเองทำผิดจริงๆ ร่างสูงโปร่งจึงก้มหน้างุดอย่างสำนึกผิด แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะหันไปแยกเขี้ยวใส่บุคคลที่นั่งยิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดีอยู่ที่เก้าอี้หนังตรงข้ามกับโต๊ะของท่านประธาน
“คุณอยากให้ผมสั่งพักงานคุณอีกคนใช่ไหม? ”
ประธานปาร์คบอกเสียงเรียบแต่ดุดัน ซีวอนจึงเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความตกใจทันที พักงานงั้นเหรอ การพักงานมันก็ไม่ต่างอะไรกับการตัดอนาคตของคนๆ หนึ่งเลยสักนิด แม้ว่าสุดท้ายแล้วจะได้กลับมาทำงานดังเดิม แต่ประวัติการทำงานก็จะถูกบันทึกไว้ตลอดชีวิตไม่ว่าคนๆ นี้จะไปทำงานที่ไหนก็ตาม
“เอ่อ...ผม...ผมอาจจะฟังผิดเองน่ะครับ ”
ซีวอนรีบแก้ตัวก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายไปมากกว่านี้ คยูฮยอนที่ทำหน้าเหมือนคนกำลังจะร้องไห้จึงช้อนตาขึ้นมามองร่างสูงทันที ซีวอนลุกขึ้นยืนด้วยความรวดเร็วก่อนจะพูดต่อ
“เอาเป็นว่าวันนี้ผมขอตัวก่อนแล้วกันนะครับ ส่วนเรื่องเพิ่มเติมรายละเอียดเดี๋ยวประธานปาร์คฝากเลขาฯส่งอีเมลล์มาให้ผมทีหลังก็ได้ครับ ”
ซีวอนรีบเก็บของและบอกลา เขาเห็นสีหน้าไม่ดีของคยูฮยอนแล้วใจไม่ดีเลย ท่านประธานปาร์คไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว เขาจ้องมองคยูฮยอนที่เอาแต่ยืนก้มหน้า ซีวอนจึงคว้าข้อมือของเลขานุการหนุ่มออกมาด้วย คยูฮยอนได้แต่เดินตามซีวอนออกมาอย่างเลื่อนลอย จนกระทั่งทั้งคู่เข้าไปในลิฟท์ คยูฮยอนจึงสะบัดมือออก
“คุณพูดบ้าอะไรของคุณเนี่ย รู้ไหมว่าถ้าผมถูกพักงานมันจะเกิดอะไรขึ้น แล้วถ้าผมไม่ได้แค่ถูกพักงาน...แต่ผมถูกไล่ออก คุณจะรับผิดชอบยังไง? ”
คยูฮยอนระเบิดอารมณ์ใส่ซีวอนทันทีที่ประตูลิฟท์ปิดลง ซีวอนได้แต่ยืนอึ้ง เขาจ้องมองดวงตากลมโตของอีกฝ่าย มีน้ำใสๆ เอ่อคลอเป็นประกายอยู่ในดวงตาทั้งสองข้าง ทว่าแทนที่ซีวอนจะรู้สึกสงสาร เขากลับโกรธมากขึ้นไปอีก ซีวอนคิดว่าคนๆ นี้สนใจแต่ความรู้สึกตัวเอง ไม่มีมารยาท แถมยังเอาแต่ใจ ดวงตาคมกริบมองไปทางอื่นครู่หนึ่งเพื่อระงับอารมณ์เอาไว้ แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้จนต้องหันกลับมา
“แล้วคุณเคยคิดว่าตัวเองทำผิดบ้างหรือเปล่า? คุณใส่ร้ายว่าผมเป็นไอ้บ้ากาม ทำร้ายร่างกายผม แต่ผมก็ยังไม่เคยโกรธ แต่เรื่องวันนี้คุณไม่คิดว่าคุณทำเกินไปหน่อยเหรอ...คุณโจ ”
ซีวอนเรียกชื่อของคนที่ยืนอยู่ด้วยกันเพื่อย้ำให้คยูฮยอนตอบออกมา ลิฟท์ค่อยๆ เลื่อนลงไปยังชั้นล่าง โดยที่ในพื้นที่แคบๆ นั้นเหลือเพียงแต่ความเงียบราวกับไม่มีใครยืนอยู่ และเมื่อลิฟท์เปิดออกที่ชั้นล่างสุดของอาคาร ซีวอนก็จับมือของคยูฮยอนเดินออกมาทันที
“อย่าจับมือผม !”
คยูฮยอนพยายามบิดข้อมือออก ทว่ามือแกร่งกลับบีบมือของเขาแน่นขึ้นไปอีก
“คุณซีวอน ผมเจ็บนะ !”
“สรุปคุณจะไม่ขอโทษผมใช่ไหม? ”
ซีวอนหันมาถามอย่างจริงจัง ผู้ชายคนนี้ไม่มีความน่ารักพอที่จะให้ใครมาชื่นชอบได้เลยสักนิดเดียว ทั้งแววตาที่จองหอง ท่าทางที่หยิ่งยโส และคำพูดที่เอาแต่ใจ ทุกอย่างที่ชเว ซีวอนมองเห็นโจ คยูฮยอนมีเพียงแต่ด้านลบเท่านั้น
“ก็ได้คุณเลขาฯโจ ถ้าคุณไม่ขอโทษ คุณก็เตรียมตัวลาออกจากงานได้เลย ”
ซีวอนปล่อยมือบางออกและทำท่าจะเดินกลับไปยังลิฟท์ คยูฮยอนจึงรีบคว้าท่อนแขนของร่างสูงเอาไว้ ก่อนจะส่งสายตาละห้อยแล้วพูดเสียงแผ่วๆ
“ขอโทษ ~”
ดวงตาที่กำลังเอ่ยคำขอร้องทำให้ซีวอนยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ร่างสูงหันมาหาคยูฮยอนก่อนจะดึงมือของคยูฮยอนออกจากแขนแกร่งของตัวเอง ทิ้งให้คยูฮยอนยืนนิ่งอยู่ที่เดิม แวบหนึ่งทั้งคู่สบตากันและกัน น้ำตาของคยูฮยอนที่เอ่อคลอในตอนแรก บัดนี้มันหายไปหมดแล้ว ซีวอนจึงได้มีโอกาสมองเห็นดวงตาที่สดใสนั่นอย่างจริงจัง ถ้าลบคำพูดร้ายๆ ออกไป คยูฮยอนก็เป็นคนที่มีแววตาซื่อๆ คนหนึ่งเท่านั้น
“ไปกินมื้อเที่ยงกันไหม? ...เดี๋ยวผมเลี้ยงคุณเอง ”
ซีวอนเอ่ยชวนทำเอาอีกคนช้อนตาขึ้นมาด้วยความสงสัย คยูฮยอนไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าซีวอนจะมาไม้ไหนกันแน่ แต่คยูฮยอนไม่ได้ใช้เวลาคิดนานเท่าใดนัก เขาตอบตกลงกลับไปโดยที่ไม่รู้เลยว่านี่เป็นแผนหนึ่งของซีวอน ร่างสูงคิดว่าบางทีการทานอาหารด้วยกันอาจจะทำให้ใครบางคนเปิดเผยนิสัยที่แท้จริงออกมาก็ได้
ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ทำงานของคยูฮยอนมากนัก มีชายหนุ่มร่างสูงและสง่างามถึงสองคนนั่งตรงข้ามกัน สาวๆ หลายคนมองตรงมายังพวกเขา บ้างก็เอ่ยปากชื่นชม บ้างก็ตกอยู่ในความสงสัยว่าชายหนุ่มคู่นี้เป็นคนรักกันหรือไม่อย่างไร ทั้งคู่สั่งอาหารจานเดียวเพราะมันเรียบง่ายดี และในขณะที่รออาหารอยู่นั้น ซีวอนก็เอ่ยถามขึ้น
“คุณกลัวการตกงานมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ”
“ไม่เห็นจะแปลกเลย ใครๆ ก็กลัวกันทั้งนั้น ”
คยูฮยอนแสร้งตอบหน้าตาย ทว่าใบหน้าของเขากลับเศร้าลงไปถนัดตา คยูฮยอนไม่ได้กลัวการถูกพักงานหรือการตกงานเลยสักนิด หากแต่มีใครบางคนเคยยอมถูกพักงานแทนเขามาครั้งหนึ่งแล้ว คยูฮยอนจึงอยากจะทำตัวดีๆ เพื่อให้สมกับที่ตัวเองยังได้ทำงานนี้อยู่ เขามองออกไปข้างนอก ก่อนจะหันกลับมาเมื่อซีวอนเอ่ยถามอีกครั้ง
“แล้วทำไมเมื่อวานคุณถึงตะโกนว่าชอบผู้ชายล่ะ?พื่อให้สมกับที่ตัวเองยังได้ทำงานนี้อยู่ดท้ายเขาก็ตอบตกลงป็นอย่างดี เฮอาจจะมาถึงเร็วจนซีวอนตั้งตัว คุณเป็นเกย์เหรอ? ”
คำถามอย่างตรงไปตรงมาทำให้คยูฮยอนอ้าปากค้าง อารมณ์ที่เริ่มจะเย็นของเขากลับมาร้อนขึ้นและเริ่มเดือดปุดๆ อีกครั้งหนึ่งแล้ว มือเรียวตบโต๊ะเสียงดังแล้วเอ่ยแก้ตัว
“นี่ ! คุณสถาปนิกชเว ผมไม่ได้ชอบผู้ชายเหมือนคุณหรอกนะ ”
“คุณรู้ได้ไงว่าผมชอบผู้ชาย? ”
ซีวอนถามกลับทันควันทำเอาคนที่เพิ่งว่าคนอื่นไปเมื่อครู่รู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไป คยูฮยอนไม่ได้ตั้งใจที่จะว่าร่างสูงแบบนั้น ทว่าความรู้สึกบางอย่างของเขาแวบขึ้นมาว่าคนที่นั่งตรงข้ามกันเป็นผู้ชายแท้ๆ แต่ไม่น่าจะใช่ผู้ชายที่จะชอบเพศตรงข้ามกัน คยูฮยอนไม่ได้ตอบคำถามของซีวอน เขายกมือขึ้นปิดปากของตัวเองแล้วเบิกตาโพลงอย่างตกใจเท่านั้น และเมื่อซีวอนเอ่ยจบ คยูฮยอนก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก
“แต่คุณก็พูดถูก ใช่ ! ผมชอบผู้ชาย แล้วผมก็มีคนที่ชอบแล้วด้วย ...ซึ่งไม่ใช่คุณ ”
ซีวอนเว้นระยะประโยคสุดท้ายไว้ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้นเบาๆ คนที่ได้ฟังจึงหน้าถอดสีขึ้นมาทันที
ทงเฮเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆ หมู่บ้านที่เขาอยู่ไม่ได้กว้างใหญ่มากนัก จึงไม่ยากที่จะจำว่าบ้านของฮยอกแจอยู่แถวไหน คนตัวเล็กหยุดยืนที่บ้านสีฟ้าขาวสองชั้น มันเป็นบ้านที่มีราคาเช่าสูงเป็นอันดับต้นๆ ของหมู่บ้านเลยทีเดียว ทงเฮได้แต่ยืนด้อมๆ มองๆ อยู่ที่หน้าบ้าน จนคนที่ยื่นหน้าออกมาจากหน้าต่างบนชั้นสองตะโกนถามขึ้น
“มาหาใครเหรอครับ? ”
“คุณฮยอกแจ !”
ทงเฮสะดุ้งเฮือก ร่างบางแหงนขึ้นไปมองเจ้าของบ้านจนตาหยี แดดที่แรงเกินไปทำให้คนตัวเล็กมีเหงื่อผุดพรายออกมาเต็มใบหน้า ฮยอกแจจึงรีบวิ่งลงมายังชั้นล่าง ร่างผอมสูงมีท่าทางเหมือนคนที่กำลังตื่นเต้นไม่มีผิด ทงเฮก็เป็นแค่เด็กหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่งมาหาเขาที่บ้าน ทำไมจะต้องแสดงอาการดีใจจนออกนอกหน้าขนาดนั้นก็ไม่รู้
“ตั้งใจมาหาเหรอ? ”
ฮยอกแจเอ่ยถามทันทีที่เปิดรั้วออกมา ทงเฮเม้มปากแน่น ร่างบางกลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่างทำตัวไม่ถูก เมื่อพบกับฮยอกแจ หัวใจของทงเฮก็เกิดอาการรวนขึ้นมาในทันที ฮยอกแจเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทงเฮเองก็เดินถอยหลังอย่างไม่รู้ตัวเช่นเดียวกัน
“คือว่า...ผมมีเรื่องจะปรึกษาน่ะครับ ”
“เข้ามาในบ้านก่อนสิ ”
ฮยอกแจเบี่ยงตัวเชื้อเชิญทงเฮเข้าไปด้านใน หากแต่คนตัวเล็กยังคงยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ที่เก่า แม้ฮยอกแจจะถือวิสาสะคว้าข้อมือบางฉุดเข้ามาด้านในแล้ว ทงเฮก็ยังขืนตัวเอาไว้
“ทำไมไม่เข้ามาล่ะ? กลัวพี่เหรอ? ”
ฮยอกแจเรียกตัวเองว่าพี่ แต่ทงเฮกลับไม่ทันได้สังเกตใดๆ เพราะเจ้าตัวมัวแต่เขินอาย ฮยอกแจปล่อยมือทงเฮออกเมื่อคิดว่าเขาจู่โจมทงเฮมากไปหรือเปล่า ทงเฮส่ายหน้าปฏิเสธคำถามนั้น หากแต่ฮยอกแจยังสังเกตเห็นท่าทางที่ตื่นกลัวของคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี ใบหน้าคมยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเดินเข้าไปโอบไหล่บางแล้วประคองทงเฮเข้าไปในบ้าน แม้อยากจะขัดขืนสักแค่ไหนแต่ทงเฮก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะทำแบบนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว
“นั่งตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้ ”
ฮยอกแจเปลี่ยนคำพูดที่เรียกแทนตัวเองไปเป็น ‘พี่ ’ เสียแล้ว แขกคนสำคัญของบ้านนี้จึงได้แต่ช้อนตามองด้วยความตกใจ ทงเฮได้รับเพียงรอยยิ้มบางๆ ส่งกลับมาจากเจ้าของบ้านเท่านั้น ก่อนที่ฮยอกแจจะหายเข้าไปในครัวแล้วเดินออกมาพร้อมกับน้ำผลไม้หนึ่งแก้ว
“ผมขอน้ำเปล่าไม่ได้เหรอครับคุณฮยอกแจ ”
“ดื่มน้ำผลไม้ให้หมดก่อนสิ แล้วพี่จะไปเอาน้ำเปล่าให้ ”
“งั้นผมไม่เอาน้ำเปล่าแล้วก็ได้ครับ ”
ทงเฮรับแก้วน้ำผลไม้มาจากฮยอกแจ ร่างสูงจึงนั่งลงยังโซฟาตัวถัดไป ขณะที่ทงเฮกำลังดื่มน้ำผลไม้อยู่นั้น เขาก็อดโล่งใจไม่ได้ที่ฮยอกแจไม่ได้คิดจะนั่งโซฟาตัวเดียวกับเขา ฮยอกแจมองทงเฮที่ค่อยๆ ดื่มน้ำผลไม้ที่เขาตั้งใจทำมาให้คนตัวเล็กโดยเฉพาะ ทงเฮดื่มไปเพียงครึ่งแก้วก็วางลง คนน่ารักหันมามองฮยอกแจที่จ้องมองอยู่ ก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม ฮยอกแจจึงรีบหลบสายตาไปที่อื่นก่อนจะหันไปเจอกระดาษแผ่นหนึ่งเข้า
“ขนมพุงออปัง ! หมายถึงขนมรูปปลาน่ะเหรอ? ”
ฮยอกแจหันมาถามเจ้าของลายมือน่ารักบนกระดาษ ทงเฮพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะยกน้ำผลไม้ขึ้นดื่มอีกครั้งเพื่อแก้เขิน ฮยอกแจจึงก้มลงไปอ่านข้อความในกระดาษแผ่นนั้นต่อ
“การทำขนมปังรูปปลา ต้นทุน ราคาขาย อืม...มันต้องมีสถานที่และโปรโมชั่นด้วยสิ ต้องดูว่าคนในหมู่บ้านเขาจะชอบพุงออปังแบบไหน แล้วทำยังไงพุงออปังของอี ทงเฮจึงจะแตกต่างจากพุงออปังของคนอื่น ”
“คุณฮยอกแจรู้เรื่องพวกนี้ด้วยเหรอครับ? ”
ทงเฮถามขึ้นอย่างตกใจเมื่อฮยอกแจอ่านข้อความในกระดาษและมองเห็นส่วนที่เขาไม่ได้เขียนลงไป ทงเฮเรียนจบด้านสังคมศาสตร์มา เขาจึงไม่รู้ว่าการประกอบธุรกิจอะไรสักอย่างจะต้องทำอะไรบ้าง แค่คิดว่าจะมาปรึกษาฮยอกแจเพราะว่าฮยอกแจอาจจะออกความคิดเห็นช่วยเขาได้บ้าง ไม่คิดเลยว่าอี ฮยอกแจจะมีความรู้ทางด้านการตลาดลึกซึ้งมากขนาดนี้ เจ้าของใบหน้าคมเงยหน้าจากกระดาษในมือ เขาจ้องหน้าทงเฮนิ่งแล้วเอ่ยขึ้น
“เมื่อกี้เรียกพี่ว่ายังไงนะ? ”
ทงเฮอ้าปากค้างเมื่อเขาลืมไปเสียสนิทกับสิ่งที่ฮยอกแจได้ขอเอาไว้ ร่างบางยกมือขึ้นปิดปากก่อนจะยืดตัวมองหน้าฮยอกแจด้วยความตกใจ คนน่ารักยิ้มเจื่อนๆ อย่างรู้สึกผิด จนฮยอกแจต้องทำปากคำว่า ‘พี่ ’ เพื่อบอกให้ทงเฮพูดคำนี้ออกมาสักที
“พี่ฮยอกแจ...เอ่อ...รู้เรื่องพวกนี้ด้วยเหรอครับ? ”
ทงเฮพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ แต่เพราะมันเป็นครั้งแรกของเขา คนตัวเล็กจึงรู้สึกไม่ชินปาก ฮยอกแจขยี้ผมนุ่มอย่างชื่นชมเมื่อทงเฮสามารถเรียกเขาว่าพี่ได้แล้ว แม้ว่าครั้งแรกจะต้องคอยบอกให้พูดก็ตามที
“พี่เคยทำงานอยู่ฝ่ายการตลาดมาก่อนน่ะ ถ้าทงเฮอยากจะทำพุงออปังขาย พี่ก็จะช่วยดูให้ ”
“ล...แล้ว...พี่ฮยอกแจ...ไม่อยากหุ้นกับผมเหรอครับ? ”
ทงเฮพูดอย่างตะกุกตะกักเมื่อจะเอ่ยเรียกฮยอกแจว่าพี่ ฮยอกแจหัวเราะออกมาเบาๆ กับความน่ารักของเด็กหนุ่มคนนี้ ก่อนจะย้ายตัวเองมานั่งข้างๆ กับทงเฮเพื่อจะได้คุยกันอย่างสะดวกขึ้น ร่างบางที่นั่งอยู่ก่อนจึงขยับหนี ทว่าฮยอกแจก็ยังขยับาตามเข้าไปนั่งใกล้ๆ อีก จนสุดท้ายทงเฮจึงนั่งอยู่ติดขอบโซฟาด้านหนึ่งโดยมีฮยอกแจนั่งข้างๆ แนบชิดกัน
“เรากำลังจะเป็นหุ้นส่วนกันไม่ใช่เหรอ? ทงเฮขยับหนีพี่แบบนี้แล้วเราจะคุยกันรู้เรื่องได้ยังไง ”
ฮยอกแจรวบเอวบางเข้าหา ทงเฮจึงนั่งตัวเกร็งทันที มือที่วางอยู่บนตักมีเหงื่อซึมออกมาน้อยๆ เพราะความตื่นเต้น ฮยอกแจแอบพินิจมองใบหน้าที่กำลังระงับความตื่นเต้นนั้นไว้ ทงเฮแกล้งเสมองไปทางอื่นทำให้คนตัวผอมมองเห็นเพียงเสี้ยวข้างของคนน่ารักเท่านั้น แก้มเนียนใสที่แดงปลั่งเหมือนลูกมะเขือเทศสุกกำลังดึงดูดให้ฮยอกแจโน้มเข้าไปใกล้โดยไม่รู้ตัว
ปลายจมูกของฮยอกแจเลื่อนเข้าไปพวงแก้มของทงเฮเรื่อยๆ ทงเฮเองก็รู้ว่าคนข้างกายของเขากำลังคิดจะทำอะไร แต่ร่างบางไม่รู้จะขยับหนีอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ ลมหายใจที่ร้อนผ่าวทำให้อี ทงเฮเหงื่อตกลงมาตามไรผม ฮยอกแจจึงหยุดไว้เพียงแค่นั้น เขาผละออก ก่อนจะคลายมือจากเอวบางของทงเฮมาซับเหงื่อจากใบหน้าขาวใสแทน
“หัวใจสำคัญของการตลาดคือตัวสินค้า ราคา ช่องทางการขาย และโปรโมชั่น ”
ทงเฮสะดุ้งเบาๆ เมื่อเสียงของฮยอกแจดังขึ้น มือเรียวรีบควานหาปากกาที่หย่อนใส่กระเป๋ากางเกงก่อนออกมาจากบ้านขึ้นมาจดข้อมูลยิกๆ ลงในกระดาษ ฮยอกแจแอบมองร่างบางอีกครั้ง ก่อนจะรีบเปลี่ยนสายตาให้มองไปที่อื่นบ้าง ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องทำให้ทงเฮตกใจอย่างเมื่อครู่อีกเป็นแน่
“เราต้องมีชื่อร้านด้วยหรือเปล่าครับ? ”
“อื้อ...ต้องมีสิ แต่เรื่องนั้นค่อยคิดอีกทีก็แล้วกัน ”
ทั้งคู่พูดคุยกันเกี่ยวกับพุงออปังที่กำลังจะร่วมหุ้นกันขาย ฮยอกแจอาจจะมีเวลาเพียงแค่สองเดือนก่อนจะกลับไปทำงานอย่างเดิม แต่เมื่อผ่านสองเดือนแรกไปแล้ว ร้านพุงออปังที่เขากับทงเฮร่วมกันทำก็คงจะเป็นที่รู้จัก ไม่จำเป็นต้องมีคนคอยให้คำปรึกษาอย่างเขาอีกต่อไป เวลาผ่านไปจนกระทั่งตอนเย็น ฮยอกแจจึงพาทงเฮไปส่งที่บ้าน
“คุณ...เอ้ย ! พี่ฮยอกแจไม่ต้องไปส่งผมก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมเดินกลับเองก็ได้ ”
แม้จะเดินออกมาถึงกลางทางแล้ว แต่ทงเฮก็ยังไม่วายบอกให้ฮยอกแจกลับบ้านไปก่อน ทว่าคนตัวสูงก็ยังต้องการแสดงความเป็นสุภาพบุรุษอยู่ดี ทั้งคู่เดินคุยกันมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าบ้านของทงเฮ ฮยอกแจจึงบอกลา
“เข้าไปในบ้านก่อนสิ ”
“ผมจะรอให้พี่ฮยอกแจไปก่อนครับ แล้วผมถึงจะเข้าบ้าน ”
ฮยอกแจส่ายหน้า เขาพยายามจับไหล่ทั้งสองข้างของทงเฮให้หมุนตัวหันหลังเข้าไปในบ้าน แต่ทงเฮก็ยังยืนประจันหน้ากับเขาอยู่อย่างนั้น ร่างผอมสูงจึงไม่รู้จะทำยังไง
“ทำไมถึงอยากให้พี่เดินไปก่อนล่ะ หืม? ”
ฮยอกแจกำลังจะยกมือขึ้นหยิกแก้มของทงเฮแรงๆ สักครั้งเพราะความหมั่นเขี้ยว แต่เขาก็ต้องลดมือลงอย่างห้ามใจ ตามปกติแล้วคนทั่วไปจะหน้ามันเมื่อถึงตอนเย็น บางคนเห็นกันครั้งแรกหน้าตาสดใสชวนมอง แต่พอผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงกลับแย่ลงราวกับไม่ใช่คนๆ เดียวกัน ทว่าเด็กหนุ่มที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ตรงหน้าเขากลับน่ารักมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งมองนานเท่าไรก็ยิ่งหลงใหลมากขึ้นเท่านั้น ฮยอกแจรู้สึกเหมือนเขาต้องมนตร์จากทงเฮ ร่างผอมไม่สามารถกระพริบตาได้เลยจนกระทั่งเสียงของทงเฮดังขึ้น
“ผมแค่รู้สึกว่าไม่อยากหันหลังให้พี่ฮยอกแจน่ะครับ ”
“แต่พี่ก็ไม่อยากให้นายมองแผ่นหลังของพี่เหมือนกัน !”
ฮยอกแจเอ่ยบอกทำเอาคนที่ได้ฟังหน้าแดงแปร๊ด ทงเฮก้มหน้าก้มตามองพื้นดิน เขาจึงถูกฮยอกแจใช้หลังมือเชยคางขึ้น ทั้งคู่สบตากันและกัน ก่อนที่ทงเฮจะหันหน้าหนี ทว่าฮยอกแจก็ยังจับใบหน้าหวานให้มองเพียงใบหน้าของเขาเท่านั้น
“งั้นผมเดินถอยหลังเข้าบ้านแล้วกันครับ ”
ทงเฮบอกกับฮยอกแจด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินถอยหลังไปตามที่ตัวเองว่า หากแต่ร่างบางกลับเสียหลักหงายหลังล้มลง โชคดีที่ฮยอกแจวิ่งเข้ามารั้งเอวบางขึ้นมายืนกอดไว้ได้ทัน ฮยอกแจกอดทงเฮแน่นและร่างบางเองก็กอดตอบคนตัวสูงกว่าอย่างแนบแน่นเพราะความตกใจเช่นเดียวกัน ซีวอนที่กำลังเดินกลับมาบ้านจึงทันเห็นเข้า
“ทงเฮ !”
Talk with Lee Seen
Chapter นี้ยาวได้อีก เนื่องจากเรื่องราวของวอนคยูยาวมาก
ซีนก็เลยกลัวว่าคนอ่านอึนเฮจะไม่พอใจหรือเปล่า อึนเฮน้อยไปไหม?
แต่ก็ได้แต่งตามแผนที่วางไว้เป๊ะๆ เลยนะคะ
ผ่านมาหลายตอน คู่อึนเฮก็ดูเหมือนจะยังไม่ค่อยคืบหน้า แต่จริงๆ ก็คืบหน้าไปเยอะแล้วเนอะ
ความจริงบางอย่างเปิดเผยออกมาแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีใครโยงเรื่องราวได้บ้าง
วันก่อนค่ะ !
ไปขายฟิกที่งาน KFC มา แล้วเหลือฟิก อยู่ไม่กี่เล่ม
1. My Brother, My Love 1 ชุด ชุดละ 500 บาท
2. Time 3 เล่ม เล่มละ 300 บาท
3. Wolf & Chick Story ลูกไก่ตัวร้ายกับเจ้าชายหมาป่า 1 เล่ม เล่มละ 220 บาท
4. No Feel 2 ชุด ชุดละ 500 บาท
5. ทำมะ?? 1(13P NC กระจาย ) 1 เล่ม เล่มละ 250 บาท
และ
ตอนนี้ซีนกำลังรวมเล่ม Short Fiction สำหรับอึนฮยอกนะคะ เล่มละ 220 บาท
ใครที่สนใจสามารถติดตามรายละเอียดได้ที่...
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=644080
ปล.ซีนอยากได้คำวิจารณ์ฟิกเรื่องนี้น่ะค่ะ ถ้าใครว่างรบกวนด้วยน้า...
ความคิดเห็น