ตามล่าหา.....

เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังมาจากในสวนเด็กเล่นที่เชียงใหม่ เด็กๆที่อยู่แถวๆสวนเด็กเล่นมักจะออกมาเล่นกันเป็นประจำ เมรุมักจะออกมาเล่นกับเด็กผู้หญิงแถวๆข้างบ้าน การละเล่นก็ไม่พ้นแนวเด็กผู้หญิงคือเล่นพ่อแม่ลูก ส่วนพวกผู้ชายก็เล่นยิงปืนกันบ้าง แปลงร่างเป็นจูเรนเจอร์บ้าง เมรุสนุกกับที่นี่มากเพราะนอกจากจะมีต้นไม้ให้ร่มเงาแล้วยังมีเพื่อนเล่นมากมาย เว้นเสียแต่กริด เด็กผู้ชายที่อยู่ข้างบ้านเมรุ ชอบเมรุมาตั้งแต่เมรุมาที่สวนเด็กเล่นครั้งแรก เมรุเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเข้ากับวัย 6 ขวบ ผมหยักศกตัดสั้นสีน้ำตาล นัยน์ตาดูไร้เดียงสาสดใส ผิวเปล่งปลั่งสีชมพู เธอเป็นเด็กที่น่ารักและใจดี ตรงกันข้ามกับกริด เขาเป็นเด็กสลัม มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน (รวมทั้งเขาด้วย) และอาศัยอยู่กับพ่อแม่และยาย มีพี่สาวเป็นคนโตสุด คนรองคือพี่ชายที่แก่นมากและพี่ชายคนที่สามซึ่งซนพอๆกับพี่ชายคนที่สองและเขาเป็นน้องสุดท้อง กริดเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ชอบนั่งเล่นคนเดียวแล้วมองเด็กคนอื่นๆเล่น เขาเคยมีประสบการณ์ถูกเด็กคนอื่นรังแกทำให้เขาไม่กล้าใกล้ชิดกับคนอื่นนอกจากเมรุ เวลาเมรุไปเล่นที่ไหนกริดก็จะชอบมาอยู่ข้างๆ บางครั้งตอนดึกๆเขาก็เรียกเมรุให้ออกมาเล่นด้วย เมรุเกลียดเด็กผู้ชายคนนี้ ชอบวุ่นวายกับเมรุ ชวนไปนั่นไปนี้ด้วยการลากตัวเมรุไปและทำให้เมรุไม่ชอบ จนบางครั้งออกจากบ้านไม่ได้เพราะรำคาญ กริดเป็นเด็กที่มีโหนกแก้มและคางดูยาวออกมาซึ่งดูรู้ว่าพอโตขึ้นเขาจะเป็นคนคางแหลมและยาวและเป็นคนนัยน์ตาลึกและไว้ทรงผมเด็กนักเรียน แน่นอนว่าเด็กผู้ชายในฝันของเมรุไม่ใช่แบบนี้แน่นอน

กริดมักจะโดนคุณยายดุบ่อยๆเพราะซนและชอบไปยุ่งกับเมรุแล้วยังไม่ยอมช่วยทำงานบ้าน กริดเลยชอบไปหลบในบ้านร้างแถวๆบ้านที่ทำมาจากไม้ ข้างในจะเป็นประตูเล็กๆสำหรับผู้ใหญ่ต้องก้มตัวคลานเข้าไปถึงจะเข้าไปได้ ทางเข้าจะเป็นซอกเล็กๆ แต่กว้างกว่าประตูประมาณเท่าตัวแต่ยังไงก็ต้องคลานเข้าไป จนถึงห้องหนึ่งซึ่งพื้นและเพดานทำมาจากไม้ทั้งหมด พื้นไม้สามารถเปิดออกได้ซึ่งข้างใต้มีห้องขนาดใหญ่พอที่เด็กตัวเล็กๆจะเข้าไปได้จึงเป็นที่หลบซ่อนไม้เรียวของยายได้เป็นอย่างดี

เมื่อถึงเวลาที่ต้องย้ายโรงเรียนไปเป็นชั้นประถม เมรุต้องย้ายบ้านไปกรุงเทพฯเพราะโรงเรียนที่นั่นดีกว่า ส่วนกริดขอร้องให้พ่อแม่ย้ายบ้านตามเมรุบ้างแต่พ่อแม่ไม่ยินยอม วันรุ่งขึ้นเมรุขึ้นรถบรรทุกเพื่อย้ายไปกรุงเทพฯ เมื่อรถสตาร์ท เมรุก็ได้ยินเสียงแหลมๆของเด็กผู้ชายร้องเรียกเมรุซึ่งเป็นเสียงของกริดที่วิ่งตามรถบรรทุกของพ่อเมรุ เขาวิ่งสุดความสามารถของเด็ก 6 ขวบแต่สุดท้ายเขาก็วิ่งหกล้มหัวคะมำจนจมูกเขาแทบบี้ติดถนน

(ติดตามตอนต่อไป)