ตอนที่ 15 : ตอนที่ 8 ตอนปลาย
หลังการประกาศสมรสพระราชทานและแต่งตั้งพระสนม เย่หนิงที่อารมณ์ไม่สู้ดีขณะกำลังจะเดินตามขุนนางอื่นออกจากห้องโถงว่าราชการก็ถูกขันทีเรียกตัวและเชิญไปห้องด้านใน เมื่อเย่หนิงเข้าไปยังห้องดังกล่าวก็พบพี่น้องตระกูลฉินและฮ่องเต้
“ฉินหลิงเจ้าแน่ใจเรื่องนี้แล้วใช่หรือไม่?” จ้าวกู้จวิ๋นถาม
“แน่ใจพ่ะย่ะค่ะ” ฉินหลิงตอบ
“พวกท่านไม่คิดจะถามข้ากันบ้างหรือ”
“เจ้าไม่พอใจบุรุษดีพร้อมอย่างฉินหลิง?” ฮ่องเต้ไม่เพียงไม่ติดใจคำพูดไร้ความเคารพของอีกฝ่ายกลับรู้สึกสนุกกับเรื่องครั้งนี้
“ข้าคือประมุขพรรคมารฟ้า” นางเอ่ยออกมาแบบไม่รีรอ
ขณะอยู่ในโถงว่าราชการนางไม่แสดงตัวไม่ใช่เพราะไม่อยากให้เกิดปัญหา ที่ไม่เอ่ยขัดเพราะไม่อยากหักหน้าใครแต่ตอนนี้มีเพียงคนกันเองย่อมไม่เหมือนกัน
“อือ หน้าที่การงานดูดี” ฮ่องเต้ตอบ
เย่หนิงหางคิ้วกระตุก แต่นางไม่ยอมแพ้จึงกล่าวต่อ
“ข้าไม่ดีพร้อม สิ่งที่สตรีควรทำได้ข้าไม่เคยทำ” เรื่องนี้ไม่ได้โกหก แม้แต่ตอนอยู่โลกนอกนิยายนางยังไม่เคยกวาดบ้านถูบ้านเองเลย น้องสาวทำให้หมด
“แค่มีกองกำลังลับก็ถือว่าเป็นคุณสมบัติที่เหมาะแล้ว” ฮ่องเต้ตอบ
“หากต้องการให้พรรคมารฟ้าลอบสังหารผู้ใดเพียงแต่จ่ายเงินก็เพียงพอ ไม่ต้องถึงกับทำเรื่องไร้สาระเช่นนี้ก็ได้”
“ขณะที่ข้าสืบข้อมูลที่เมืองจ้าน นอกจากกองนักฆ่าไร้สังกัดที่โจมตียังมียาพิษของพรรคมารฟ้า” ฉินหลิงเอ่ยเสียงเนิบๆ
“พวกนักฆ่ากลุ่มนั้นไม่ใช่ของข้า เพราะหากเป็นของข้าท่านไม่น่าจะรอดมาได้ ส่วนยาพิษนั้นเพียงมีเงินซื้อข้าก็ขาย ที่จริงท่านไม่น่าลำบากแสร้งโดนยาพิษที่ซื้อจากพรรคข้าไปเลย หากอยากให้ข้าไม่ขายของให้อ๋องจ้าวเฉินก็แค่จ่ายเงินให้เยอะกว่า” คำพูดของเย่หนิงทำเอารอยยิ้มที่มักปรากฎอยู่บนใบหน้าของกุนซือหายไป
“เจ้ารู้?” ฉินหลิงถาม
“ค้าขายมีบัญชี ท่านควรจ้างพวกสำนักมารในยุทธภพมาซื้อไม่ใช่ให้คนของตัวเองปลอมตัวมา ออ ลืมบอกท่านไปยาพิษตัวที่ท่านดื่มเข้าไปเรามียาถอนพิษขายคู่ หากซื้อพร้อมกันราคาจะย่อมเยากว่าซื้อเดี่ยว”
เย่หนิงเคยให้คนไปสืบเรื่องแม่ทัพฉินกับอ๋องจ้าวเฉินจึงเริ่มระแคะระคายเรื่องของรองแม่ทัพฉินที่พักรักษาตัวอยู่ที่หุบเขา หานจิงซีกล้าขายยาพิษมั่วซั่วให้พวกคนนอกยุทธภพนางต้องจัดการแน่ตอนหาหัวอีกฝ่ายเจอ ส่วนตัวคนหลอกลวงอย่างรองแม่ทัพฉิน เมื่ออีกฝ่ายไม่ได้คิดฆ่าล้างหุบเขานางก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้สร้างบุญคุณรักษาอีกฝ่ายเผื่อผลบุญจะทำให้นางไม่ตายในตอนสุดท้าย ใครจะรู้ว่านอกจากไม่ตายยังได้หลัวโดยไม่ตั้งใจ
“เอาละ พวกท่านมีอะไรก็กล่าวตรงไปตรงมาเถอะ พรรคมารฟ้าก็อยากเป็นเจ้าหนี้ฮ่องเต้เหมือนกัน” เย่หนิงรู้ตัวดีไม่มีทางที่ตัวละครร้ายที่เป็นสีสันให้นางเอกกลายเป็นนางเอ้กนางเอกอย่างนางจะตายตอนนี้ ต่อให้นางท้าทายจ้าวกู้จวิ๋นมากกว่านี้คนผู้นั้นก็ไม่ทำอะไรนาง
“ข้าต้องการให้พรรคมารฟ้าลอบปะปนเข้ามาในเมืองหลวง อีกทั้งให้สับเปลี่ยนกับทหารรักษาวังเพื่อควบคุมทหารของจ้าวเฉิน
เจ้าจะเป็นตัวประกันระหว่างเราจ้างงานครั้งนี้ หากทุกอย่างจบลงเจ้าจะตายไปในฐานะสะใภ้ในจวนแม่ทัพฉิน ส่วนประมุขพรรคมารฟ้าจะโลดแล่นที่ใดเราจะไม่ขัดขวาง” ฮ่องเต้เปิดไพ่ในมือทั้งหมด
เย่หนิงคำนวณผลประโยชน์และผลเสียทันที คนพวกนี้ต้องการให้พรรคของนางเป็นฝ่ายล่อและปะทะกับคนของจ้าวเฉิน การที่ให้สตรีแปลกหน้าแต่งกับรองแม่ทัพก็เพียงเพื่อบังหน้าในการโยกย้ายคนแปลกหน้าเข้าเมืองหลวง หากนางรับงานชิ้นนี้ก็ถือว่าเป็นคนฝ่ายจ้าวกู้จวิ๋นจุดจบที่เคยอ่านตอนจบคงหนีรอดไปได้ เมื่อคำนวณเรียบร้อยจึงตอบตกลง
“แต่งงานหลอกๆ เท่านั้นใช่ไหม?”เย่หนิงถาม
“ใช่...แค่หลอก” ฉินหลิงตอบ ใบหน้ายังคงรอยยิ้มเช่นทุกครั้งแต่เย่หนิงรู้สึกเหมือนบางสิ่งที่บอกไม่ถูกซ่อนในรอยยิ้ม
เมื่อตกลงธุรกิจกันได้หญิงสาวก็ผิวปาก ไม่ช้าขันทีที่หลบอยู่ด้านข้างก็ก้าวเข้ามายืนอยู่ด้านข้างของหญิงสาว
“จงหวนส่งใบเรียกเก็บค่าใช้จ่ายส่งให้ฝ่าบาทอย่าให้ผิดแม้แต่เลขตัวเดียว” ขันทีน้อยเงยหน้าดึงหน้ากากหนังมนุษย์เผยใบหน้ามีรอยบาก
ฮ่องเต้รวมถึงแม่ทัพฉินถึงกับทึ่งกับสตรีตรงหน้า ไม่นึกว่าวังหลวงของเขาจะมีช่องโหวมากมายขนาดคนของพรรคมารฟ้าบุกรุกเข้ามาได้ถึงสองครั้ง
“เพิ่มรายการจ้างปรับปรุงระบบรักษาความปลอดภัยเพิ่มด้วยอีกหนึ่งงานเข้าไปในใบเรียกเก็บเงิน” ฮ่องเต้สายเปย์พึงพอใจกับผลงานของพรรคมารฟ้า
เพื่อไม่ให้เปลืองเงินหลวง กลับไปคงต้องสั่งปลดพวกเลี้ยงเปลืองข้าวสุกกรมวังให้หมด! ฮ่องเต้เริ่มคิดบัญชีขุนนางไร้ความสามารถในมือของตน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

สนุกขึ้นเรื่้อย ๆ ชอบ ๆ ค่ะ
....เอาตามตรง ไม่ชอบคนแบบฮ่องเต้ ฉินๆอะไรนั่น ถ้าเจอแบบนี้คือยากฆ่าให้ตายตรงนั้น
นางน่ารักกก