ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Coffee❤️Love : Syrup 13
Syrup 13
ทั้สามนั่เล่นันอยู่ในร้านาแฟอเพื่อนผมสีบลอน มินฮยอเินเอาาแฟมาเสิร์ฟให้เพื่อนทั้สอรวมถึนเอ ีฮยอน็เอร์วิสไม่แพ้ันเอานมที่ายีที่สุมาใหู้ฮอนิน
"ลับมาั้แ่เมื่อไหร่อะ?"มินฮยอเริ่มถาม
"สัพัแล้วละ แ่หาที่พัอยู่็เลยไม่ไ้มาหา" ูฮอนอบไปิ้มเ้ินไป
"แล้วมาเมื่อไหร่ละ เมื่อไหร่ ือ วันไหน ปีไหน เวลาเท่าไหร่ โลหมุนรั้ที่เท่าไหร่"ีฮยอนสมถบมินฮยออีที นโนถามถึับมอบนแล้วเหัวีฮยอนโยไม่ยั้มือ"ไม่ใ่มนุษย์่าาว ไอ้หมูนี้เียวบเลย"
"อีสอ!"ีฮยอนเบะปาใส่
มินฮยอำสุพลั ไม่ไ้สนุแบบนี้มานานมาแล้วริๆ หลัาบไฮสลู ูฮอน็ถูส่ให้ย้ายไปเรียน่อที่อเมริา เลยไม่ไ้เอันอี แ่็ยันิ่อันไ้เพราะพี่โฮอและพี่ฮยอนอู ูฮอนเป็นลูพี่ลูน้อับโฮอ เลยไม่มีปัหาในาริ่อันสัเท่าไหร่
"55555555 ูสอ!!!"
"ไอ้ี้ำนานี้ อโรบาลไว้เลยไหม?"
ูฮอนฟาาอนที่เอาแ่ล้อแล้ว็ำเ้านไม่ยอมหยุ่อนที่ะมีบุลใหม่เ้ามา ายุนเินเ้ามาในร้านโยในมือหอบถุแป้ส่วนผสมในารทำนมที่ีฮยอนฝาื้อ ีฮยอนรีบลุแล้ววิ่ไป่วยายุนทันที ูฮอนหันมามอมินฮยอที่ยัิ้วเป็นเิบอว่า นี้เ็ไอ้ีเว้ย~~
นั่ยิ้มรุ้มริ้มันสอนนีฮยอนเินมาเหัวเพื่อนทั้สอแล้วนั่ลที่เิมาม้วยเ็อพี่ีฮยอน~
"นินทาหรอมินฮยอ" มินฮยอทำหน้าไม่รู้ไม่ี้่อนูฮอนะเอ่ย
"ไอ้ี้ยัไม่ไ้พูอะไรเลยสัำนะ"
ีฮยอนี้หน้ามินฮยอ่อนที่ายุนะับมือีฮยอนแล้วปริปาพูออมาบ้า
"ใรหรอรับ ไม่ใ่....."
"ไม่ใ่นะ!!! นี้อะอีูฮอน มันเป็นเพื่อนสมัยเ็ๆอพี่ับมินฮยอ ห้ามเ้าใผิอีนะเ็บ้า"
มินฮยอและูฮอนหัวเราะออมาเสียันีฮยอนเริ่มหน้าแ ูฮอนรู้เรื่อทุอย่าที่พี่ฮยอนอูแล้เ็หนุ่มหน้ามึนนี้ทุอย่าามินฮยอ ายุนที่เห็นแบบนั้น็ยิ้มแล้ว็หัวเราะามออมาอย่าเ้ๆัๆ
Rrrrr~
เสียสั่นอมือถือรุ่นใหม่ัึ้นทำให้มือหนา้อปล่อยพันธนาารามือเล็แล้วล้วไปหยิบมันึ้นมาู หน้าอแสื่อออีศัรูหัวใที่อนนี้ลายเป็นพี่ายไปเรียบร้อยแล้ว ีฮยอนเยหน้ามอายุนเอ็มอมาทาีฮยอน้วยวามสสัยเ่นัน นิ้วเรียวสัมผัสหน้าอแล้วเปิลำโพให้ทุนไ้ยิน
"สวัสีรับท่านพี่"
'ายุนพี่นาย.....เปิลำโพหรอ?' เ้าอสมาร์ทโฟนสะุ้เบาๆแล้วมอหน้าทุน่อนะอัวแล้วลุออไป้านนอร้าน โยมีมินฮยอที่ะโหน้าอย่าริั...
"เินไปฟั้าหูายุนเลยไหมละ แหม่เป็นเรื่ออฮยอวอนไม่ไ้ หูั้เลยนะ!"
ีฮยอนเหมือนเอาืนออแล้วมอ้วยหาาอย่ามีัย มินฮยอลืนน้ำลายลอ่อนะหันลับมาแย่เ้ไอ้เ้า้อน้าๆิน่อนโนูฮอนเอ็
ายุนยืนุยับพี่ฮยอนอูอย่าเล่เลียอยู่นานสอนาน ีฮยอน็เอาแ่มอ้วยอาารเป็นห่วไม่สนใเพื่อนทั้สอที่เอาแ่เล่นันนะบันาย ายุนวาสายแล้วเินเ้ามาในร้าน่อนะไปหยิบเสื้อลุมมาสวมแล้วเินไปยัลุ่มพี่ๆที่นั่ันอยู่
"พี่รับผมลาานรึ้วันนะ ผม้อไปบริษัทพี่นิหน่อย"
"ไปหาฮยอวอนหรอ!!?"
"ไอ้ี้!!!!!" เสียประสานอเพื่อนทั้สอัึ้นนทำให้นโนเรียบุ้ยปาอแเล็น้อย"ไ้สิ ไม่้อห่วนะ เียวมีอะไรพี่ใหู้ฮอนเป็นนทำแทนนายหมเลย"
"อ้าว.....อิหมวยแถามันหรือยั"
ไม่สนใำถามอูฮอน เอาแ่โบมือส่ยิ้มหวานให้เ็น้อยอี ายุน็ยิ้มหวานแล้ว็สู่บลับมาให้ีฮยอน่อนะเินออาร้านไป นทำให้มินฮยอและูฮอนแทบอ้วไปามๆัน
หลัาายุนออไปาร้าน มือสวยอีฮยอน็ยลาเ้แ้วโปรึ้นรริมฝีปาแล้วหันมาสนใเพื่อนๆแทน แ่็ุยันไ้ไม่นานเ็หนุ่ม็วิ่ลับเ้ามาในร้านโเ้าไปับมือมินฮยอนทุนใันหม มินฮยอเบิาว้า้วยวามใ่อนะเอ่ยปาถามอย่าเ้ๆัๆ
"ม มีอะไรายุน"เ็หนุ่มยิ้มว้า
"พี่มินฮยอ้อไปแท้ผม"
.
.
.
.
.
.
.......
ฮยอนอูเ็บสมาร์ทโฟนเรื่อหรูลระเป๋าาเ่อนะเินมาอเอวอนรั โฮอถอนหายใยาวพยายามเ็บวามโมโหไว้ในใ เ้าไม่ใ่นหัวร้อนนานั้นแ่มาูถูานอเ้าแบบนี้ โฮอ็ไม่ทนเหมือนัน ฮยอนอูมูโ่ลบนแ้มเนียนเพื่อปลอบนรัอน
"โฮอ ไม่โรธสิรับ ็แ่เ็"
"เ็ี่เ่า...."
ว่าแล้ว็ถอนหายใอีรอบ ฮยอนอูหลุำออมาเ้าไม่ไ้เห็นโฮอโมโหใรแบบนี้มานานมาแล้ว ปิโฮอะไม่เยโรธใรนานี้ะอลับไป้วยำพูที่เสียแทเสีย้วย้ำ แ่รั้นี้้อยอมใฮยอวอนริๆ
"หุหิแบบนี้ เียวไม่น่ารันะรับ"
ร่าโปร่่อยๆหันมามอหน้านรัแล้วยแนทั้สอโอบรอบอโยที่ฮยอนอูยัอเอวนั้นอยู่ โฮอเบะปาออมาเล็น้อยบบอว่าเ้าไม่อบใมาๆ ฮยอนอู้มลู๊บปาบาเบาๆ และแน่นอนโฮอยิ้มออมา
"โทรให้ลูน้อมาเลียแล้วรับลับไปทำานนะเ็ี เียวืนนี้พี่ให้อี 2 รอบ" ว่าแล้ว็ยิ้มหวานนาเป็นี โฮอหลุหัวเราะออมาแล้วส่ายหัว่อนะเินลับไปยัห้อทำานอฮยอวอน
อนนี้ทุๆนนัุ่ยันเรื่อานเปิัวเรื่อเพรุใหม่ันอย่าริั โยมีโฮอ่อยอธิบายแบบานไปเรื่อยๆ ทั้ฮยอนอูและฮยออั้ใฟัอย่าี ผิับนายน้อยัวสูที่ทำหน้าเบื่อหน่ายลอเวลา โฮอที่เห็นแบบนั้น็ปิแฟ้มลอย่าเหนื่อยใ
"เป็นอะไรไปโฮอ"นที่มีอายุมาที่สุเอ่ยปาถาม
"ป่าวรับ ผมแ่เหนื่อย อพัหน่อยนะรับ"
"หึ นี้หรอวอนโฮผู้โ่ั แ่นี้็เหนื่อย"
ฮยอวอนแสยะยิ้มออมา สายาอทั้ฮยอวอนและโฮอ้อันนไม่มีใรยอมแพ้ โฮอไม่ไ้้อาระหาเรื่อเลย เพียแ่เรื่อเ้าใผิ็ทำให้ฮยอวอนเสียานเสียารไ้นานี้ ถ้าเิว่านานๆเ้าไม่ยอมแ้นิสัยแบบนี้ะ้อทำให้มินฮยอเสียใมาแน่นอน เ้าอยาะสอนเ็หนุ่มรหน้าให้มีวามเื่อใและเ้าในอื่นให้มาว่านี้
๊อ ๊อ
"เิ" ฮยออเอ่ยเล็น้อย เลาประำัวอเ้า็เินเ้ามาโ้ให้อย่านอบน้อม"นายน้อยฮยอวอน มีนมาอพบรับ"
"ไม่อยาพบใรทั้นั้น ผมำลัยุ่รับ ่วยบอให้เ้า-"
"ฮยอวอน~"
เอ่ยไล่ยัไม่ทันะบ็้อะัเมื่อนที่โผล่หัวเ้ามาให้ห้อแล้วส่ยิ้มมาให้เ้าพร้อมับโบไม้โบมือือ มินฮยอ ฮยอวอน้อรีบร้อห้ามทันทีเมื่อเลาู่ใอนเป็นพ่อำลัันัวนน่ารัให้ออไป
"เียวรับเลาิม! มินฮยอนัผมไว้"
เลาู่ใอบุลเป็นพ่อปล่อยแนอร่าบาแล้วโ้นอบน้อมอย่าเ่นเย มินฮยอที่ไม่อบให้นอายุมาว่ามาโ้ัวให้เพราะมันูไม่ี ร่าบาโน้มัวลับ่อนะเินถือเ้และแ้วาแฟมาให้ฮยอวอน
"อะ อฝา"ว่าบ็หันไปมอบุลมามายในห้อ โ้หัวทัทายนที่มีอายุที่สุ่อนะหันไปโบไม้โบมือให้พี่ายทั้สอ ร่าสูเห็นว่านน่ารัำลัยิ้มให้โฮอ็ึแนให้มานั่้าๆนอย่าไม่พอใ
โฮอเบะปามอบนเล็น้อย่อนะโน้มไปหานรัแล้วเอ่ยถาม
"นี้หรอลูน้อยนาย"
"ป่าว สสัยลูน้อยะส่เ้าแม่มาแท้"โฮอหลุำ่อนะเอ่ยแวนิหน่อย
"อย่าลืมหั่าแรลูน้อนะ"
.
.
.
.
.
.
......
ลิ่นหอมลุ่นอาแฟที่พึ่ั่วเสร็มัน่าเป็นสวรร์อีฮยอนเสียริ หลัาที่ายุนส่มินฮยอไปปลามพี่ัวเอแท้นแล้วายุน็เอาแ่มานั่ทำัวิับีฮยอนอย่าับปลิ มือป้อม่อยๆันหัวอร่าสูออาบ่าเล็ นนัวสูยู่ปาอแ
"บไม่ไ้หรอรับ เบื่อายุนแล้วหรอ เสียใ"
"ะบ้าหรอ ไม่ไ้เบื่อสัหน่อย"
ยิ้มำับวามอแอเ็น้อย็้อหันไปบีบแ้มอย่าหมันไส้ ายุนยิ้มหวานออมาอย่าทะเล้นแล้วสวมอเอวบาอนเป็นพี่โยไม่นึเห็นใสายาอูฮอนเลย
"นี้! ันยันั่หัวโ่อยู่นะ"
ีฮยอนหัวเราะแฮ่ๆออมา ูฮอนถอนหายใออมายาวๆแล้วเินไปหาอะไรทำที่หลัเาท์เอร์แทน ่อนที่ะมีลู้าเ้ามาในร้าน ึทำให้ายุนยอมปล่อยอีนให้เป็นอิสระ
"สวัสีรับ" ูฮอนเอ่ยเพื่อทำหน้าที่อัวเอที่ถูมอบหมาย
"มีอะไรแนะนำบ้าไหมรับ"
"็มี.....อุ้ยหล่อ..."
เยหน้าึ้นละวามสนใาสมาร์ทโฟนเรื่อสวย็พบับุลู้าหน้าาี วามริบ มูโ่ไ้รูปใบหน้าเรียวส่า เ้าาย....เ้าายในฝันอน้อู นนี้พ่ออลูแน่นอน แม่รับ....น้อูอยาไ้
"เอ่อ....เมื่อี้ว่าอะไรนะรับ" เมื่อสิลับมา็้อะแอมเล็น้อย
"ป ป่าวรับ ือผมบอว่า อนนี้ร้านเรามี..."
มีอะไรบ้าวะ ไม่ใ่เ้าอร้าน.... ูฮอนเหลือบมอเมนูที่อยู่รเาท์เอร์แล้วบอไปแบบไม่่อยแน่ใ ่อนะส่ยิ้มหวานไปที นุลู้าหน้าาีหลุยิ้มออมาบ้า โอ๊ยย~..... ไม่ีนะ ไม่ี่อหัวใน้อู~
"อนนี้มีสอเบอรี่รีม บิทิสีสนะรับ แล้ว็มีนิวยอ์ีสเ้้วย อร่อยมาๆเลย"
"ั้นผมอุนึนะรับ"
"เอ่อ.....ไ้สิ ไ้เลยรับ"
ส่รอยยิ้มหวานๆไปให้ลู้าหนุ่มหน้าาีที่ำลัเินไปหาที่นั่โยมีายุนแนะนำให้ ่อนะวัมือเรียเพื่อนรัให้เ้ามาหา ีฮยอนเินไปหาเ้า้อนลมร่าบาอีฮยอนโนระาไปอย่าไว น้อมวิ้วถาม
"อะไร?"
"สอนทำสอเบอรี่รีมนี้หน่อยิ สอนหน่อยนะ"
"ปิไม่เยสนใอะไรแบบนี้นี่ สนแ่ิน"
"โอ๊ยยย~ อย่าพูมา สอน!"
.
.
.
.
.
.
......
มินฮยอนั่ฟัโฮออย่าั้ใ ใบหน้าริัอมินฮยอ่าูน่ามอเหลือเิน ไม่เยเห็นมา่อน... ฮยอวอนมอใบหน้าหวานอน้าายโยไม่ละสายาแม้แ่น้อย โฮอพูบแล้วเอ่ยถามวามิเห็นอฮยอวอน แ่็ไม่มีารอบรับนฮยออ้อหันไปสะิ
"ฮยอวอน" นัวสูสะุ้นิหน่อย่อนะหันไปหาบุลเป็นพ่อ
" รับป๊า?"
"โฮอถามว่ามีปัหารไหนไหม?"
"อ เอ่อ..."
อ้าปาพะาบๆเพราะในสมอไม่ไ้รับรู้สิ่ที่ใรพูเลยนอาใบหน้าอมินฮยอ โฮอหลุำออมาเล็น้อยนนัวสูหันไปมอ้อน้วยวามไม่พอใ โฮอยิ้มอย่าสะใแล้วหันไปหาน้อรัที่เอาแ่รวูานอเ้าอย่าริัมาว่าเ้าอานเสียอี...
"ว่าไน้อรั เราิว่าพี่ออแบบเป็นยัไบ้า"
"ห้ะ ผมพูไ้หรอ?"
มินฮยอเยหน้ามอทุนที่หันมามอที่มินฮยอเป็นาเียว ฮยอวอนที่ไ้ยินสรรพนามนั้นึถอนหายใอย่าไม่พอใออมา มินฮยอยิ้มหวานให้โฮอ่อนะรีบลุึ้นแล้วย้าย้นไปนั่้าๆับโฮอโยมีฮยอนอู่อยะโหน้ารับฟัไป้วย
ทั้สอนั้ใฟัวามิเห็นอเ็น้อย นเลาิมเินเ้ามา
"นายท่านรับ ไ้เวลาไปเรียมัวไ้แล้วรับ"
"อืม" อบลับอย่าสุุมแล้วหันไปบบ่าบุลเป็นลูแล้วบีบเบาๆ้วยวามเื่อใ เ้าหวัว่าลูายอเ้าะไม่เอาเรื่อานับวามรู้สึส่วนัวมารวมัน มินฮยอที่เห็นุลุลุออไปึเอ่ยปาถาม
"อ้าว ุลุำลัะไปไหนรับ"
"55555 ุลุหรอ เรียว่าป๊าแบบฮยอวอน็ไ้นะ ไม่้อเรใ"
มินฮยอยิ้มหวานออมาอย่าสุภาพแล้วพยัหน้ารับ ฮยออรู้สึอบเ็น้อยนนี้มา มีทั้วามนอบน้อมและวามสุภาพนน่าเอ็นู สมแล้วที่เป็นน้อายอประธานบริษัทอย่าฮยอนอู
"ป๊า้อไปานเลี้ยับุนายที่รัอป๊า เลย้อไปเรียมัวสัหน่อย ป๊าฝาฮยอวอน้วยนะ มีอะไรฟ้อป๊าไ้ 555555"
ฮยออหัวเราะามแบบอผู้ให่ใีนมินฮยอ้อหัวเราะามออมา ่อนทีุ่ป๊าใีะเินออไปพร้อมเลาู่ใ
โฮอและฮยอนอูเอ็้ออัวลับัน่อนเ่นัน นอนนี้ในห้อเหลือเพียแ่สอน มินฮยอหันมาหาฮยอวอนแล้วส่เอสารแบบานอโฮอให้อีน
"นายลออ่านูใหม่นะ ไม่เ้าใรไหน็ถามัน ไม่็พี่โฮอนะ"
ร่าสูถอนหายใ่อนะหยิบเอสารามืออนหน้าหวานมาวาไว้บนโ๊ะ เพราะวามหุหิึทำให้พั้ปาพูและทำอะไรที่เหมือนะทำร้ายวามรู้สึอนัวเล็ไป
"ำ็พี่โฮอ สอำ็พี่โฮอ ิถึันมาหรอ?"
มินฮยอหุบยิ้มแล้วมวิ้ว้วยวามไม่เ้าใ ทำไมเ้า้อิถึแ่โฮอทั้ที่วันๆอยาะเอแ่ฮยอวอน
"หมายวามว่าไหรอฮยอวอน"
ฮยอวอนลุึ้นาโฟาราาแพรไปหานร่าบาที่นั่มอมาทาเ้าอย่าไม่เ้าใ มือหนาุระาแนเล็ให้ึ้นมาใล้ัวเพราะใ้แรมาไปหน่อยมินฮยอึนิ่วหน้าเพราะวามเ็บ มือเล็พยายามแะมือหนาออแ่็ไม่อาสู้แรไ้
"ปล่อยนะฮยอวอน!!"
"ทำไมหรอ ถ้าเป็นพี่โฮอะยอมให้ทุอย่าเลยสินะ"
"ไม่ใ่สัหน่อย!! นายำลัเ้าใผินะ ปล่อยฮยอวอน!! ันเ็บ!"
"หึ!! ปป้อันันะ ไ้ันี่รั้แล้วล่ะ"
เพรี๊ย!
มือสวยบเ้าที่แ้มอร่าสู มินฮยอใไม่น้อยับารระทำอน แ่็หมวามอทนับำพูอนัวสูเ่นัน น้ำาไหลรินออมาอย่าห้ามไม่ไ้ ไม่ใ่เ็บเพราะโนนัวสูบีบแนแ่เ็บที่ฮยอวอนไม่เื่อใเ้าเลย ฮยอวอนใไม่น้อยที่นน่ารัอเ้าทำแบบนี้
อนนี้หัวใอมินฮยอแทบะสลาย เ้าไม่อยาเห็นหน้านัวสูอี มือสวยสบัรั้สุท้ายให้หลุาพัธนาารนั้นแล้วรีบสาวเท้าเินออไป ฮยอวอนเหมือนไ้สิ็ไม่รอ้าที่ะามออไป แ่็เหมือนะสายไปแล้วเพราะมินฮยอหายไปแล้ว......
☕️☕️☕️☕️☕️☕️Coffee❤️Love☕️☕️☕️☕️☕️☕️
#แ็อฟฟี่
ฮื้ออออ มินมุหนีพิแไปแล้วทุนอย่าบเรา แบบพิแะ้อาม้อยัยฮัสี้อพิแยัไี
ส่วนน้อูเป็นไ เอหนุ่มวี๊ว๊ายให่เลย 5555
ส่วนู่เอ็มี็ยัสบสุีเนอะ~
อบุทุอมเม้นและาริามนะะ ❤️❤️
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น