ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Coffee❤️Love : Syrup 12
Syrup 12
ไม่ไ้นอน.....มินฮยอยัไม่ไ้นอน ร่าบายืนเป็นอมบี้อยู่หลัเาท์เอร์ อบาำๆนั้นบบอไ้ีว่าร่าบานั้นอหลับอนอนมาทั้ืน ีฮยอนยืนออมออยู่้าๆายุนที่ำลัเ็โ๊ะอยู่่อนะเอ่ยปาถาม
"ายุน"
"รับที่รั?"
ีฮยอนหันไปมอหน้าอีนที่อนนี้เยหน้ามอเ้าแล้วทำหน้าาใสื่อ ่อนะยิ้มเินออมา แล้วใ่มือป้อมๆนั้นหยิแ้มไปที เ็หนุ่มทำัวโลเอียบลบนไหล่เล็แล้วยิ้มรุ้มริ้ม้วยหัวใที่พอโ
"เมื่อวานพี่นายลับมาบ้านไหม?"ายุนยหัวึ้นแล้วยิ้มหวาน
"ไม่รับ พี่ผมบอะ้าที่ห้ออพี่มินฮยอ"
ีฮยอนพยัหน้ารับ่อนะเินไปหาเพื่อนรัที่เอาแ่ยืนเหม่ออบาำเป็นุแพน้าอยู่ มือป้อมอีฮยอนเอื้อมไปับไหล่เพื่อนัวเอเบาๆ แล้วเอ่ยปาเรีย
"มินฮยอ...."
"......."
"มินฮยอ!!"
"......."
ให้าย....มินฮยอำลัหลับใน.... ีฮยอนยมือึ้นุมมับอัวเอ่อนะใ้มือบที่แ้มอมินฮยอนเิเสียแป๊ะ! มินฮยอสะุ้แล้วหันไปมอเพื่อนรัทันที ทำหน้ามึนเหมือนนไม่ไ้นอน..... ็ไม่ไ้นอนปะว่ะ -.-
"เมื่อืนไ้นอนไหม?"
"......" ส่ายหัว
"เพราะฮยอวอนใ่ไหม"
"......" พย้หน้า
"พี่ฮยอวอน่มืนพี่มินฮยอหรอรับ?"
ายุนแทร็ึ้นมาทำให้มินฮยอที่เอาแ่เียบ็หันไป้อหน้าเ็หนุ่มทัที ีฮยอนหลุำับท่าทาเหลิหลัอเพื่อนัวบา มินฮยอสบัหัวรัวๆแล้วเินเ้าไปหลัร้านเพื่อล้าหน้าล้าา
ริ้~ ริ้~
ร่าสูอนที่พึ่พูถึเินเ้ามาในร้าน แล้วมอหานน่ารัอเ้า แ่็ไม่เห็นแม้แ่เา หันมอน้อายับีฮยอนเป็นเิถาม ีฮยอนี้ไป้านหลั ายาวเินรไปที่หลัร้านามที่ีฮยอนบอ เมื่อเ้ามาถึ็เห็นมินฮยอำลัล้าหน้าอยู่
"ทำไมออมาเ้าัเลยละรับ?"
มินฮยอสะุ้สุัวเมื่อไ้ยินเสียทีุ่้นมา ุ้นไม่ธรรมา เหมือนเยไ้ยินอยู่้าหูเมื่อืนนี้ ร่าบาหันไปมอ่อนะบุ้ยปาแล้วมอบน ฮยอวอนยิ้มและมอมาหามินฮยอ้วยท่าทีที่อบอุ่นนรู้สึไ้ มินฮยอำลัใเ้นเมื่อสบเ้าับสายามนั้น มันทำให้นึถึภาพเมื่อืนทันที
มินฮยอหลบสายาที่ส่มา ฮยอวอนเินเ้าไปหาร่าบาที่เอาแ่้มหน้า นิ้วเรียวเยาอร่าบาให้เยหน้ามาสบาัน มินฮยอหน้าแไปนถึอ ฮยอวอนใ้มือลูบที่ใบหน้าีโทรมนั้นเบาๆอย่าทะนุทนอม
"ว่าไรับหื้ม? ทำไมเมื่อเ้าออมาเอโยไม่ปลุผม"
"็....ไม่อยารบวน เห็นว่าำลันอนสบาย"
"แล้วเมื่อืนทำไมไม่นอน?"
มินฮยอเม้มปาแน่น ็ใระไปนอนไ้เล่า!!!! โนนอนอนานั้น ใสั่นหมแล้วเว้ย!!!
"ป ป่าวนะ แ่....."
"รู้สึเินที่ันนอนอเมื่อืนหรอมินฮยอ"
หัวใแทบะทะลุออมาเ้น้านอ ให้ายเถอะ!! ใร็ไ้่วยมินฮยอ้วย ะระเหยเป็นไอแล้ว!!!! มินฮยอสูลมหายใเ้าลึๆ แล้วรีบเปลี่ยนเรื่อทันที
"ระ เรารีบออไป้านอเถอะ ลู้าอาะมาแล้วนะ แฮ่ๆ"
ยิ้มนาหยีแล้วแทร็ัววิ่ออไป ฮยอวอนหัวเราะในลำอ่อนะเินามอีนออมา้วยท่าทาสบายๆ มินฮยอเอื้อมมือหยิบแ้วาแฟลมาาั้นเพื่อทำเอสเพรสโ่ให้ัวเอสัแ้ว่อนที่ะน็อไป เมื่อเห็นว่าร่าสูำลัเินออมาาหลัร้าน็แทบหยุหายใ แ่็โล่อเพราะฮยอวอนเินผ่านเ้าไปนั่ที่โฟาใล้ๆแท้ที่ะแล้
"ะสั่อะไรีละ หรือว่าะมานั่เฝ้าหมาเยๆ ันิันะ"
ีฮยอนแวึ้นนฮยอวอนหัวเราะออมา แล้วหันไปมอนน่ารัที่ำลัมอมาเ่นัน มินฮยอรีบหันหน้าหนีแล้วื่มาแฟอนให้เสร็่อนะเริ่มทำาปูิโน่เพิ่มวิปรีมอโปรอใรบาน
.
.
.
.
.
.
.......
แสแยามเ้าที่ไม่ไ้เ้ามาระทบับเรื่อนร่าาวสว่าเ้าอผมสีสว่าับน้าาย โฮอลุึ้นนั่ยี้า่อนะเหลือบมอนาฬิา มือบาับัวอนรัแล้วออแรเย่าเล็น้อย
"ฮยอนอู~ ื่นไ้แล้วนะ"
ไม่มีเสียอบลับมาแ่็ใ่ว่าะไม่ื่น ฮยอนอูยันร่าอัวเอึ้นนั่่อนะใ้แนแร่รั้เอวอโฮอมาอไว้รวมๆ ริมฝีปาลบนแ้มเนียาวเบาๆ
"Morning Kiss Baby~"
โฮอยิ้มว้า่อนะหันหน้าไปู๊บเบาๆที่ปาหนา ฮยอนอู้มลุไร้อาวนโฮอ้อร้อห้าม ใ้มือาวันหน้าอีนออไป
"พอแล้วนะเมื่อืนยัไม่พอใอีหรอไ เ้าหมีัวให่"ฮยอนอูส่ายหัวแล้วูบลบนมือาว นโฮอหน้าแไปหม"ไม่พอใหรอ ็โฮอน่าินนานี้"
"พอเลยนะ วันนี้ะไปหาน้ออีไหม? แ่เล่นสนุไม่ไ้แล้วนะ"
ร่าโปร่หัวเราะออมาน้อยๆ่อนะโนฮยอนอูลับเียอย่าแร สายาที่ส่มาอฮยอนอููเหมือนหมีที่ำลัหื่นระหายมาว่าุหมีอบอุ่นที่น้อๆเยเห็น
"นายนั้นละ อย่าเล่นสนุสิ รู้ไม่ใ่หรอว่าฮยอวอนเป็นมาเฟีย"
"รู้แล้วรับไม่เล่นแล้วละ สสารมินฮยอ แ่ยัไันับฮยอวอน็้อรวมานันอยู่ีนั้นละ ะเป็นยัไนะ ถ้ารู้ว่าริๆแล้วันไม่ไ้ีบมินฮยอ"
"็เป็นแบบายุน แู่แล้วใร้อนว่ามา ันเป็นห่วนะโฮอ ้อเอันที่บริษัทวันนี้นี่"
โฮอไม่ไ้อบอะไรแ่็พยัหน้ารับ ริมฝีปาหนาทับริมฝีปาบาอโฮอ่อนะ่อยเริ่มิรรมในร่มัน่อหลัาที่พัันมาั้แ่เมื่อืน....
.
.
.
.
.
.
......
รถสปอร์สีน้ำเินเ้มอฮยอวอนับเ้ามา้านในอบริษัทเรื่อเพรอย่าเยิน ่ว 1 อาทิย์ที่ผ่านมาฮยอวอนเ้ามาในบริษัททุวันนยามที่มาใหม่ำเ้าไ้แล้ว ายาว้าวลารถันสวย่อนะปิประูล มือหนาหยิบสูทสีเทามาใส่ทับับเสื้อเิสีาวที่ไม่ไ้ิระุมบนสอเม็อน ่อนะถอแว่นาันแออแล้วโยนไปไว้ในรถ
ายาวเินเ้ามาในัวบริษัท โยมีพวเลาน่ารำา่อยเินามเ้าแล้วพ้นานบ้าๆบอๆให้เ้าฟัโยไม่หยุปา ฮยอวอนหันไปมอผู้ายผิวเ้มที่หอบเอสารามเ้ามา้วยสายาที่เบื่อหน่าย ถ้าเป็นมินฮยอเ้าะั้ใฟัทั้วันทั้ืนเลย เอาแ่ิถึใบหน้ายิ้มแย้มอใรอีน
"นายน้อยฮยอวอนวันนี้้อไปประุมับทา-"
"ไม่ไป"
พูบ็เินเ้าห้อทำานไปโยไม่แยแสบุลที่ยืนอั้มอึ้อยู่หน้าห้อ เมื่อระูห้อถูปิลเสียอแไม่ไ้รับเิ็ัึ้นทันที
"นิสัยไม่ีเลยนะ แบบนี้ีบมินฮยอไม่ิหรอ"
ฮยอวอนหันไปมอ้นเสียอบุลที่นั่ไว่ห้าอยู่บนโฟาราาแพอเ้าโยไม่ไ้รับอนุาิ สายาเย็นาพร้อม่านอฮยอวอนถูส่มาหาโฮอที่เอาแ่ส่ยิ้มเอ็นูมาให้นรู้สึน่าหมันไส้
"มันไม่เี่ยวอะไรับุ ออไป"
"พูับพี่ีๆหน่อยสิฮยอวอน ันหน่ะหวัีนะ"ส่ยิ้มหวานให้อีนโยไม่ไ้เรลัวแม้แ่น้อย"บอว่า....ให้ออไป"
เสียเรียบนิ่อฮยอวอนำลัทำให้โฮอรู้สึสนุ แ่เ้าไม่สามารถะแล้โยไม่นึถึิใอน้อยายสุที่รัไ้ ึลุึ้นยืนแล้วเินเอาเอสารไปยื่นรหน้าร่าสู
"ไม่ นาย้ออ่านนี้ ันวาแบบโรารัานอานโว์เพรมาให้แล้ว"
"ผมไม่อ่าน ไสหัวออไป!"
"เฮ้อ.... เลิไร้สาระเถอะ นายับัน้อรวมานัน่วยเป็นมิรันไ้ไหม?"
"ผมไม่อยารวมานับุ แ่นัออแบบสถานที่ ผมหาใหม่ไ้เยอะแยะไป"
ำพููถูอฮยอวอนำลัทำให้โฮอหุหิ ใบหน้ายิ้มแย้มเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ไม่แพ้ัน
๊อ.... ๊อ....
เสียเาะประูทำให้ฮยอวอน้อละสายาไปมอที่ประู่อนะเอ่ยปาอนุาิ
"เิ....ส่วนุ็ออไป ผมะทำาน"
โฮอวาเอสารไว้บนโ๊ะนั้นแล้วเินไปยัประู แ่็้อะัเมื่อนที่เ้ามาือนรัอเ้าเอ ฮยอนอูเ้ามาพร้อมับฮยออ โฮอยิ้มให้ผู้ายวัยลานอย่านอบน้อมแล้วเินออไปทันที
ฮยอนอูมอใบหน้าที่หุหิอนรั็้ออัวเินออไป้วยเ่นัน ฮยอวอนมอนัวให่นั้น่อนะหันมอบุลเป็นพ่ออัวเอ
"ป๊า...ลับมาเมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้"
"เมื่อวาน ายุนไม่บอหรอ?"
ร่าสูส่ายหัวเป็นารปิเสธ ่อนะเินไปนั่ับบุลเป็นพ่อทีุ่โฟาราาแพ
"านที่ีนเป็นยัไบ้ารับป๊า?"
"แหม่!! ไม่บอิถึพ่อสัำเลย อ้อนๆแบบน้อแบ้า็ไ้ไม่้อเินไปหรอไอ้ลูายย!! 55555555"
หัวเราะัลั่นนร่าสูรู้สึเินเบาๆแล้วยิ้มาม ่อนะโนถามถึเรื่อเมื่อรู่นทำให้รอยยิ้มเปลี่ยนเป็นใบหน้านิ่เรียบแบบเิม
"โฮอบอว่าารออแบบนั้นเพอร์เฟมาๆ เป็นยัไเราอบไหม?"
"ป๊า ผมอนออแบบใหม่ านห่วยแแบบนั้นผมไม่สน"
"ห่วยแหรอ? โฮอเนี่ยนะ อ้ออ นัออแบบวอนโฮ ้อเรียแบบนี้เราถึะรู้ัหรือป่าว โ่ัมาออแบบานให้ป๊าั้หลายรั้ไม่เยพลาสัรั้"
ฮยอวอนทำหน้าิะสสัยนิๆ่อนะนึึ้นไ้ถึนัออแบบื่อัินวอนโฮ ะเป็นนามแฝสินะ..... ฮยอวอนไม่พูอะไรออมาโยเอาแ่ใ้วามิที่อยู่ในหัวมามาย
"แยัไม่ไู้ผลานใ่ไหมฮยอวอน...."
"......." ไม่มีเสียอบรับอนเป็นลู ฮยออถอนหายใยาวแ่็ไม่ไ้เอ็อะไรลูรัอน"ฮยอวอน ลู้อแยแยะระหว่าานับเรื่อส่วนัวนะ"
"เ้าใแล้วรับ ผมะูเียวนี้"
ายาวเินไปที่โ๊ะทำานมือหนาเปิูแฟ้มานอโฮออย่าั้ใ ผลานีมา ไม่มีที่ิริๆ ..... แ่มัน็ไม่น่าพอใที่ะทำานร่วมันอยู่ี
.
.
.
.
.
.
.......
"ีฮยอน~~"
นอนเลือลิ้ไปมาบนพื้นเย็น มินฮยอนอนแผ่แล้วร้อราเรียื่อเพื่อนรันนถู่อวน้วยเสียเริ่มรำา ีฮยอนลุาโฟามายืนมอนที่นอนเบะิ้นไปมาเหมือนเ็อย่าเหนื่อยใ
"เป็นอะไร"
"ิถึนะะ~"
"เมาหรอไอ้หมา"
"ุ๊ฟๆนะอิ้~"
ว่าเสร็็ทำนิ้วลูบหัวใส่ให้เพื่อนรั ีฮยอนหัวเราะออมา่อนะึแนให้มินฮยอลุออาพื้นเย็นนั้น ร่าบานั่มอนเป็นเพื่อน่อนะโออย่าอออ้อน ีฮยอนใับารระทำอมินฮยอแล้วยมือึ้นมาฝา้นแรๆ มินฮยอปล่อยให้ีฮยอนเป็นอิสระแล้วเินเไปนั่บนโฟา
"ะบอไ้ยัว่าเป็นอะไรไอ้หมา"
"เหาหะ!"
"นั้นไว่าแล้ว"
"เราไม่ไ้ไปไหน้วยันเลยนะะ นานแล้ว้วย ไม่ิถึันหรอ~"
ีฮยอนำับอาารอแอมินฮยอ่อนะนั่ล้าๆแล้วลูบหัวหมาน้อยเบาๆ มัน็ริที่่วนี้เราไม่ไ้ไปไหนมาไหน้วยันเลย เพราะเ้าเอ็ไม่่อยะว่า หลัามีายุนเ้ามาในีวิแล้วมินฮยอ็อยู่แ่ับฮยอวอนนหลัๆนที่มารับมาส่มินฮยอะเป็นฮยอวอนมาว่า
มินฮยออมุนเป็นเพื่อนอย่าที่เยทำเสอมเมื่ออนที่อยู่้วยัน
ริ๊~ ริ๊~
"โอ้โห....เปิห้อไหมุ...."
เสียบุลที่สามทำให้ีฮยอนหันไปมอหน้าเหวอเล็น้อย ่อนที่ะยิ้มหวานออมา แล้วใ้มือันหัวมินฮยอให้เยึ้นมา ร่าบาเยหัวึ้นมา้วยท่าทาัวเีย สรุปที่บเมื่อี้ แหลับหรอมินฮยอ -.-...... เปลี่ยนาใบหน้าหุหิที่โนรบวนเวลานอนเป็นใบหน้ายิ้มแย้มและพลัที่ลับมาาไหนไม่รู้เมื่อเห็นบุลมาใหม่
มินฮยอลุแล้ววิ่ไปโอเ้า้อนลมที่มาใหม่อย่าิถึ ทิ้ันเลยนะไอ้หมาเลว.... รวมถึีฮยอนที่ลุามมาิๆ
"ูฮอนนี่~ ลับมาแล้วหรออ มินมุี่ิถึูฮอนนี่ัเลย~"
"ยัไม่ลับมาหรอ ที่เห็นนี้ือวิาน"
ป๊า!
มินฮยอบหัวเพื่อนรัอีนอย่าันีฮยอนใแล้วำออมา ูฮอนมอแรใส่มินฮยอ่อนะเปลี่ยนเป็นยิ้มาหยีแล้วอันลมอยู่ในร้านันสามน
☕️☕️☕️☕️☕️☕️Coffee❤️Love☕️☕️☕️☕️☕️☕️
#แ็อฟฟี่
เย้~ มา่อันเลยวันนี้ไรท์ว่าใีแ่่อทีเียว 2 อนรวเลย~
อบุสำรับาริามมาๆเลยนะะ อบุทุๆอมเม้นทุวามิเห็นนะ
มาอมเม้นันอรเยอะๆ ไรท์ะรีบแ่ให้บเลยเย้~
หลัานี้ฟิอาเ้ม้นึ้นนิหน่อย เพราะว่าไรท์ั้ใมาับเรื่อแร
ะนั้นเป็นำลัใให้ไรท์ันเยอะๆนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น