[ SF ] HAEEUN by leehaehyukiiz

ลำดับตอนที่ #1 : [ SF ] จบมั้ย ( THE END ) HAEEUN FT . SIWON

กดเพลย์คลิปด้านบนเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน

 .
.

.

October9,2013  inbox  -  HYUKJAE 

' ทงเฮ เป็นไงมั่ง สบายดีมั้ย คิดถึงนะ '

มือหนาสไลด์มือถือเครื่องสวย ตาคมไล่ไปตามตัวอักษรที่ปรากฏบนหน้าจอ
หลังอ่านข้อความจบ มือหนากดล็อคโทรศัพท์เครื่องสวย พลางเดินเอาไปไว้ที่ลิ้นชักหัวเตียง
แล้วกลับขึ้นเตียงเพื่อพักผ่อนต่อ

 R R R R ~

เสียงเรียกเข้าดังซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร่างหนายังคงมุดอยู่ใต้ผ้าห่มเย็นแล้วนั่นแหละถึงยอมลุกออกจากที่นอน
ร่างหนาลุกออกจากที่นอน สุมๆผ้าห่มที่ตัวเองใช้ห่มกายไว้บนเตียง

ก่อนเดินไปมือถือครื่องสวย 

HYUKJAE  :  Missed Call ( 10 )

ดวงตาสีนิลมองโทรศัพท์ราคาแพงด้วยสายตาว่างเปล่าปนสับสน

' ทำไมฮยอกแจยังทำแบบนี้ ฮยอกแจต้องการอะไร เราเลิกกันไปแล้วจบกันไปแล้วไม่ใช่หรอ ? '

ร่างหนาพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางส่ายหน้าเอือมๆ



          6 เดือนก่อน

-      4เมษา2555   วันเกิดฮยอกแจ

“  อ่ะ ! ฮยอกแจ เราให้  แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะ “  ร่างหนายิ้มบางพลางยื่นลูกหมาขนปุยให้อีกคน
 

'  น่ารักจัง  ขอบคุณนะทงเฮ  ' มือบางรับของขวัญจากมือคนรักเอ่ยขอบคุณคนรัก ริมฝีปากบางยิ้มกว้าง

-         วันครบรอบ5เดือนของผมกับฮยอกแจ

‘  ทงเฮ เราอยากได้สร้อยเส้นนั้นอ่ะ ‘

 มือบางชี้เข้าไปในร้านเครื่องประดับแห่งหนึ่ง สร้อยเส้นนั้นที่ร่างบางชี้คือ “ สร้อยรูปกล่องนมสตอเบอรี่ “

          ' อยากได้หรอ  เดี๋ยวเรามีงบแล้วจะซื้อให้นะ '

ร่างหนาหันไปยิ้มให้คนรักพลางขยี้ผมนุ่มสีน้ำตาลอ่อนเบาๆร่างบางหน้าขึ้นสี บางปากยิ้มตอบ

ทั้งสองร่างจับมือกันแน่นแล้วเดินผ่านร้านนั้นไป

เย็นวันนันนั้นผมเดินไปส่งฮยอกแจที่บ้านแล้วกลับไปที่ร้านนั้นพอไปถึงผมก็เห็น  ฮยอกแจกับผู้ชายอีกคน ผู้ชายคนนั้นกำลังใส่สร้อยให้ฮยอกแจอยู่  สร้อยเส้นนั้นที่ฮยอกแจขอให้ผมซื้อให้

 
ผมคงมาช้าไปสินะ  ผมมองเขาทั้งคู่ด้วยสายตาเจ็บปวดก่อนจะหันหลังกลับแล้วเดินจากไป

ไม่ต้องถามฮยอกแจ ผมก็พอดูออก ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ‘ ชเว ซีวอน ’ ลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง

 ไม่ต้องถามฮยอกแจ ผมก็ดูรู้ว่า ฮยอกแจกับซีวอนเป็นอะไรกัน

 ผมไม่เข้าใจทำไมฮยอกแจต้องทำกับผมแบบนี้  เขามีคนอื่นทั้งๆที่ยังคบกับผม

ตั้งแต่วันนั้นวันที่ผมเห็นฮยอกแจกับซีวอ
ผมเริ่มตีตัวออกห่างจากฮยอกแจ ฮยอกแจก็ตีตัวออกห่างจากผม  
ผมกับฮยอกแจห่างกันเป็นเดือนสองเดือน

ผมทนไม่ไหวเลยส่งข้อความไปถามฮยอกแจให้แน่ใจ

‘ ผู้ชายคนนั้นที่อยู่กับนายที่ร้านเครื่องประดับเขาเป็นใครหรอฮยอกแจ ? ‘

ผมส่งข้อความไปหาเขา  ไม่นาน เขาก็ตอบกลับมา

September 4 , 2013 Indox  - HYUKJAE

‘ ผู้ชายคนนั้นที่ทงเฮหมายถึง คือ ซีวอน ใช่มั้ย? ซีวอนเป็นแฟนใหม่เราเอง  ทงเฮ ขอโทษนะ

“ เราเลิกกันเถอะ “

.

.

.

ตั้งแต่วันนั้นวันที่ผมเลิกกับฮยอกแจ ผมก็ทำตัวตามปกติ

แต่ฮยอกแจนี่สิ โทรหาผมทุกวัน ส่งข้อความหาผมทุกวัน แต่ผมไม่เคยตอบข้อความหรือรับโทรศัพท์เขาเลย

พวกคุณคงคิดว่าผมใจร้ายใช่มั้ยครับ ? ใช่ ผมใจร้าย ใจร้ายที่ไม่ตอบข้อความ ไม่รับสาย ' แฟนเก่า '

 ถึงผมใจร้ายแต่ผมก็มีเหตุผลของผม ขืนผมตอบข้อความ รับสายฮยอกแจ

ฮยอกแจกับซีวอนได้ทะเลาะกันแน่ๆ

หลายเดือนแล้วที่ฮยอกแจจากผมไป พร้อมกับ ใครอีกคน
. .

   ผมอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินไปอุ้มเจ้าลูกหมาตัวเล็กขนปุย ลูกหมาที่ผมให้ฮยอกแจในวันเกิด

   ผมหยิบกุญแจรถแล้วขับไปหน้าปากซอยเพื่อหาอะไรทาน ผมจอดรถไว้ตรงฟุตบาท

   ก่อนจะอุ้มเจ้าตัวเล็กแนบอกแล้วข้ามฝั่งไปซื้อหมูปิ้งฝั่งตรงข้าม

 ผมนั่งกินหมูปิ้งอยู่ริมฟุตบาท เจ้าตัวเล็กนั่งอยู่ข้างๆ ผมนั่งกินหมูปิ้งไปพลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

หันไปอีกทีเจ้าตัวเล็กของผมหายไปไหนซะแล้วล่ะ  ?

ผมเดินตามหาเจ้าตัวเล็กไปเรื่อยๆ พลางสายตาผมก็เห็นเจ้าตัวเล็กอยู่ในอ้อมกอดของคนๆนึง

เจ้าตัวเล็กของผมอยู่ในอ้อมกอดผู้ชายผมบลอนด์ตัวเล็กๆผิวขาวกับผู้ชายตัวสูง ท่าทางสุภาพ

สองคนนี้คุ้นๆเหมือนผมเคยเจอที่ไหนมาก่อน  ผมเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ

ผมรู้แล้วล่ะว่าเจ้าตัวเล็กของผมอยู่กับใคร

ฮยอกแจ กับ ซีวอน 

ซีวอนคือใครงั้นหรอ  ซีวอน คือ ' แฟนใหม่ ' ฮยอกแจยังไงล่ะครับ  

ผมแย่งเจ้าตัวเล็กของผมมาอุ้มทันที  พลางมองสองคนนั้นด้วยสายตาไม่พอใจ เดินขึ้นรถแล้วขับออกไป

ฮยอกแจยังคงส่งข้อความมาหาผม โทรหาผมอยู่ตลอด แต่ผมก็ไม่เคยรับโทรศัพท์หรือตอบข้อความเขาเลย

October15,2013 inbox - hyukjae

'   สุขสันต์วันเกิดนะทงเฮ  มีความสุขมากๆล่ะ

   มาเจอเราหน่อยได้มั้ย ที่ร้าน 'sweet cake sweet love ' ร้านประจำของเรากับทงเฮน่ะ

 เรามีของขวัญจะให้ทงเฮด้วยนะ  เราขอร้อง มาเจอเราเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม ? '

 ฮยอกแจส่งข้อความมาอวยพรวันเกิดผม ใช่แล้ว วันนี้เป็นวันเกิดผม  แต่ทำไมผมถึงไม่มีความสุขเลยล่ะ

 ผมควรจะทำยังไงดี  ไปเจอเขาครั้งสุดท้ายแล้วย้ำว่าเราจบกันแล้ว หรือ ไม่ไปเจอเขาดี?

 เอาวะ !  ไปเจอครั้งสุดท้ายแล้วบอกไปเลยว่า “ ไม่ได้รักแล้ว “ 
ผมพูดไปงั้นแหละครับจริงๆผมน่ะ ยังรักเขาอยู่ 
แต่ผมไม่อยากให้เขาทำผิดต่อซีวอน   เพราะเรื่องของผมกับเขาน่ะมันจบไปตั้งนานแล้ว

ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินไปหน้าปักซอย ร้านที่ผมกับฮยอกแจไปกินกันประจำตอนยังคบกันอยู่น่ะ

อยู่เลยไปจากซอยบ้านผมไม่ไกล

ผมเดินฟังเพลงไปเรื่อยๆจนมาถึงหน้าร้าน ' sweetcake sweetlove '

ผมเห็นฮยอกแจนั่งอยู่ตรงโต๊ะริมกระจก ในมือเขาถือโทรศัพท์อยู่มืออีกข้างก็ลูบสร้อยที่คอไปด้วย

สร้อยเส้นนั้น สร้อยที่ผมจะซื้อให้ฮยอกแจแต่กลับถูกใครคนนึงแย่งไป

 ใครคนนั้นคือ ' ชเว ซีวอน '

เหมือนฮยอกแจจะเห็นผม เขาหันมามองผม ผมสบตากับเขาสักพักแล้วค่อยๆก้าวถอยหลังไป แต่แล้ว

เอี๊ยดดด  ! โครม ! 

เหมือนมีอะไรบางอย่างชนเข้ามาที่ตัวผม หัวผมหนักอึ้ง ในที่สุด ผมก็หมดสติไป

   ' ทงเฮ  ทงเฮ  ทงเฮ  !!!  '

ผมได้ยินเสียงคนเรียกชื่อผม เสียงที่ผมคุ้นเคย  เสียงฮยอกแจ
ผมฝืนตัวเองลืมตาขึ้นมอง ผมเห็นเขาวิ่งออกมาจากร้าน 

ฮยอกแจวิ่งมาหาผม เขาเขย่าตัวผมเพื่อดูว่าผมยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า

ผมพยายามลุกขึ้นนั่ง ของเหลวสีแดงสดไหลลงมาอาบแก้มผม

' นี่ผมยังไม่ตายหรอ ? '

' ทงเฮ เป็นไงมั่ง  ไม่เป็นไรมากใช่มั้ย โชคดีนะที่ชนเบาๆ ป่ะ ทงเฮ เข้าไปในร้าน เดี๋ยวเราทำแผลให้  '

ฮยอกแจพยุงผมขึ้นมาพลางยิ้มให้ เขาก้มลงสำรวจร่างกายผมดูให้แน่ใจว่าผมไม่ได้เป็นไรมาก 

' พอเถอะฮยอกแจ  ฉันไม่ได้รักนายแล้ว '

ผมรวบรวมความกล้ากระซิบที่ข้างหูฮยอกแจ มองอีกคนด้วยสายตาตัดพ้อก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินจากไป

ผมทำถูกแล้วสินะ ถึงผมจะเจ็บ แต่ก็ยังดีกว่าจะต้องเจ็บอีกครั้งเจ็บซ้ำๆเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า ( ยิ้ม) 

- THE END -

..........................................................................................................................................................................................................

งงๆมั้ย ถ้างงๆก็ขอโทษด้วยเน้อ นี่เป็นช็อตฟิคเรื่องแรกของเรา ภาษาไม่สวย ด้นสดอีกต่างหาก 

ไงก็เม้นติได้เน้อเราจะได้เอาไปพัฒนา .__. 

.

.

.