ยัยตัวป่วนปะทะอารมณ์กวนๆของนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : บทแห่งความซวยที่ต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อของเพื่อนตัวแสบ

เอาเพลงไปฟังก่อนแล้วกันนะ
ง่วงจัง



Key of Heart 
BoA

http://www.popcornfor2.com/music/data/Key%20of%20Heart%20-%20BoA.wma
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ต่อจากตอนที่แล้วโฮะๆ
 
" เฮ้ยอะไรฟ่ะ  ใครโยนจานมาใส่ฉัน? "พริกไทยสีหน้าเคร่งเครียดเพราะโกรธจัดที่เสื้อและหัวตัวเองเปื้อนไปด้วยขนมเค้กที่น่ากินมากๆ(นึกแล้วหิวอะอยากกินอะ)
" อะ เออ  ฉะฉันเองแหะๆโทษทีนะฉันเนี่ยะไม่ระวังเลย ถ้าจะทำอะไรก็ไปทำกับเพื่อนฉันแล้วกันนะ" เพียวก้มหน้าด้วยความกลัวเสียงสั่นๆเหมือนมันจะร้องไห้เลยอะทำให้อาการสะอึกหายไปแต่จะสะอืนแทน
" อะ อ่าวทำไมแกโยนมาให้ฉันอะไอ้เพียว "ซินทำท่างงๆ(ไอ้เพื่อนเวลแกโยนมาให้ฉันยั่งงี้ฉันก็ซวยดิฟะ)
" พวกเทอเป็นเพื่อนของกุ๊กไก่ใช่ไหม " โซดาทำท่าทางว่าจะรู้ว่าพวกเราเป็นใคร
" ใช่แล้วจะทำไรพวกเราอะ "เพียวเสียงสั่นแล้วเงยหน้ามองนายพริกไทย
"ก็ฉันเป็นศัตรูกับกุ๊กไก่ไงพวกเทอไม่รู้เหรอ "พริกไทยมองหน้าเพียวแบบจ้องๆ
"นายคือพริกไทยใช่ปะ"ซินเกิดอาการตกใจนิดหน่อยก็เลยพูดออกมาซะเสียงดัง
"ถูกต้องนะคร้าบ ฉันคงมีคนรู้จักเยอะแน่เลย "พริกไทยยิ้มด้วยความหลงตัวเองนิดหน่อย
---------------------------------------------------------------------------------
ณ โต๊ะที่ไอ้ไก่และพี่ชมพูคนสวยกำลังกินข้าวกันอยู่

" พี่ชมพู ทำไมไอ้สองตัวนั่นไปนานจังอะ"ไก่ถามพี่ชมพูด้วยความสงสัยและเป็นห่วงว่าไอ้สองตัวนั้นมันจะไปตกส้วมที่ไหนรึป่าวนะ
" ไม่รู้ดิแต่พวกมันไปนานแล้วนะ "ป้าพูตอบกลับ
" ป้ามีเสียงดังมาจากทางร้านเค้กอะ" ไก่หั่นไปทางเสียงแล้วนึกในใจว่าเสียงมันคุ้นๆแหะ
" ไปดูสิเห็นซินมันบอกว่าจะไปซื้อเค้กอยู่อะเกิดเรื่องป่าว "ป้าพูรีบลุกจากเก้าอี้แล้ววากไอ้ไก่ไป ณ จุดเกิดเหตุ
-----------------------------------------------
ณ จุดเกิดเหตุ

แล้วจะแต่งต่อในภายหลังนะจ้ะง่วงขอไปนอนก่อน