พี่น้องหน้าใส กะ นายเกาหลีน่ารัก

ลำดับตอนที่ #2 : สองลูกพี่ลูกน้องที่ต้องมาอยู่ด้วย

เช้าวันเสาร์

"แมลงสาบ! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"  น้ำผวาวิ่งไปกอดร่างสูงที่อยู่ใกล้

ร่างสูงไม่ทันตั้งตัวเลยล้มลงไปนอนกองกับพื้นทั้งคู่

ร่างสูงมองร่างบางที่ทับบนตัวอย่างงๆ ก่อนที่ร่างบางจะมองร่างสูง หน้าแดง และ...

เพี๊ยะ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

ตบและวิ่งกรี๊ดหนีไปเลย

"บ้านนี้คึกคักเหมือนเดิมเลยเนอะพี่แอมป์"

"นั่นสิ"

สองสาวคุยกันก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านไปสวัสดีสองสามีภรรยาเจ้าของบ้านก่อนที่จะ

ตุ้บ

เสียงหมอนลอยมาโดนหัวของแพรวาแพรวาเงยหน้ามองอย่างเคืองๆ ก่อนจะอ้าปากค้าง

"ขอโทษครับ"  แจจุงพูดพร้อมกับเดินไปเอาหมอนที่ถูกฮงกิน้องชายตัวเองปามา

เมื่อแจจุงเดินไปแล้วแพรวาก็แอบกระซิบกับผู้เป็นป้าว่า

"ป้าคะนั่นพี่ชายหนูเหรอ"

"เด็กจากเกาหลีที่บ้านป้ากับลุงเป็นโฮสต์อยู่น่ะจร้า"

"เด็กเกาหลี  >___________< หนูร๊ากกกกกกกกกกกกเกาหลี" แพรวาพูด

"เอาล่ะมากันเหนื่อยๆ ไปพักที่ห้องเดิมของพวกเรานั่นแหละจ้ะป้ากับลุงให้คนจัดห้องให้แล้วส่วนของนี่เดี๋ยวให้คนเอาขึ้นไปให้ทีหลังนะ"

"ขอบคุณค่ะคุณป้า  คุณลุง"  สองสาวพูดพร้อมกัน

แพรวาวิ่งฉิวนำหน้าแอมป์ไปที่ห้อง

ห้องนอนสี่สาว

สามสาวคือ เต้ย กี๋ และน้ำ กำลังนั่งเล่นนอนเล่นกันอยู่ก่อนที่จะได้ยินเสียงของแพรวาที่ดังทะลุเข้ามา

"เสียงอย่างนี้สงสัยสองสาวนั่นจะมาแล้วล่ะมั้ง" พี่ใหญ่พูดขึ้น

"ใครหรอพี่เต้ย"  น้องสุดท้องถาม

"แอมป์กับแพรวาน่ะสิ"

ฟิ้ว~ น้ำหายไปทันทีหลังจากได้ยินชื่อแพรวา

ระหว่างทางไปห้องของสองสาว

"ว๊ากกกกกกก! หลบไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"หา! พี่ชายแจจุงอะไรเหรอกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

แจจุงที่วิ่งถือของเล่นของน้องชายและกำลังวิ่งมาอย่างเร็วชนกับน้ำของล้มกระจายแจจุงรีบคว้าข้อมือก่อนน้ำจะล้มและเมื่อกระตุกเบาๆ ร่างน้อยๆ ของน้ำก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของแจจุง

"โอ๊ะ! แจจุงฮยอง"

แจจุงเบิกตาโพลงก่อนจะผลักน้ำที่กำลังหน้าแดงออกจากอ้อมกอด

"ไม่ใช่นะฮงกิอย่าเข้าใจผิดนะฉันไม่นึกพิเรนทร์เหมือนนายหรอก"

"ยังไม่ได้พูดอะไรเลยร้อนตัวเนอะฮยอง"

แจจุงรีบเก็บของเล่นแล้ววิ่งเข้าห้องไปฮงกิเดินมาก่อนจะยิ้มให้น้ำนิดหน่อยเพื่อทักทายแล้วเดินตามแจจุงเข้าห้องไปหาสองหนุ่มที่รออยู่ไม่ได้เขียนผิดนะสองหนุ่มจริงๆ ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มน่ะเหรอ

---------

สวนหน้าบ้าน

เอี๊ยด  อ๊าด

เสียงชิงช้าที่แกว่งไปมาโดยมีโบนั่งอยู่และมินฮวานที่ยืนกินเปเปโร่อยู่กำลังผลัก

"ถามจริงมินฮวานทำไมนายชอบตามฉันจัง"

"เหตุผลเหรอ  มี 2 คำ  เยปอยอ  เยปึน"

โบหันไปมองมินฮวานด้วยใบหน้าที่แดงนิดหน่อย

" 2 คำนั้นมันแปลว่าน่ารักฉันรู้นะฉันกับพวกพี่ๆ น้องๆ เรียนภาษาเกาหลีนะ"

มินฮวานยิ้มหน้าแดงก่อนจะยื่นเปเปโร่ให้โบ  โบรับเปเปโร่จากมินฮวานก่อนจะมองขึ้นไปบนฟ้า

...

มินฮวาน...

นายก็น่ารักเช่นกัน

...

โบคิดก่อนที่จะมีเสียงบางเสียงพร้อมร่างใครบางคนวิ่งมากอดโบ

"พี่โบขาาาาาาาาาาาาาาาา"

แพรวานั่นเองโบยิ้มและกอดลูกพี่ลูกน้องแพรวาตอบ

"โอ๊ะ! พี่โบนี่ใครอ่ะ" แพรวากระซิบถาม

"มินฮวานเด็กที่บ้านพี่เป็นโฮสต์น่ะ"

"อ๋อ"

...

กรี๊ดดดดดดดดดด

เป็นคนที่หน้าตาดีอีกคนหนึ่งแล้ว

ชื่อมินฮวานเหรอ

อ๊ะ! ชอบกินเปเปโร่ด้วย

...

"พี่โบแล้วน้ำล่ะคะ"

"อยู่บนห้องน่ะ"

ฟิ้ว~ แพรวาวิ่งขึ้นห้องไปทันที

---------

แอมป์เดินถือหนังสือออกมาจากห้องเจอเข้ากับแจจินพอดี

"เธอหลานของโฮสต์ใช่ไหม"

แอมป์ยิ้มรับ

"ค่ะ"

"ว้าว! เธอดูมารยาทดีมากเลยนะเนี่ย  เอ๊ะ! เธอชอบอ่านหนังสือเหรอ"

แอมป์ยิ้มรับ

"ค่ะ"

"ดีจังงั้นว่างๆ มีหนังสืออะไรน่าอ่านแนะนำด้วยนะ"

"ค่ะ"

"ขอตัวก่อนแล้วกันจะไปตามมินฮวานน่ะ"

"ค่ะ"

แจจินยิ้มก่อนจะเดินลงข้างล่าง  แอมป์แบกหนังสือไปที่ห้อง 4 สาว

"หวา~พี่แอมป์หนังสืออีกแล้วเหรอ"  กี๋บ่นขึ้น

"อืม...ก็หนังสือพวกนี้เป็นหนังสือที่ดีมากๆ เลยพี่เลยอยากให้พวกเราอ่านน่ะพี่เต้ยคะนี่ของพี่เต้ยนะคะ"

"ขอบใจจ้ะ" เต้ยรับหนังสือจากแอมป์

"อันนี้ของโบค่ะโบไม่อยู่เหรอคะงั้นฝากพี่เต้ยให้โบด้วยนะคะ"

"ได้จร้า" เต้ยรับหนังสือมาก่อนที่แอมป์จะเอาหนังสืออีกเล่มให้กี๋

"ขอบคุณค่ะพี่แอมป์"

"งั้นแอมป์ขอตัวก่อนนะคะพี่เต้ยขอตัวก่อนนะจ๊ะกี๋"

แอมป์เดินออกจากห้องไปแพรวาก็วิ่งมาพอดี

"อ้าว! แพรวา"

"น้ำอยู่ในห้องใช่ไหมคะ"

"เปล่าอยู่ในห้องเราน่ะจ้ะก็สวนกับเราเมื่อกี้ไง"

"หรอคะ"

"อืมไปเถอะ"

"ค่ะ"

แพรวาเดินกลับห้องพร้อมกับแอมป์

.............................................................................................

เม้นด้วยนะจ๊ะ 5 สาว