ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนสิบ
สวนสาธารณะในเมือง bigbang
"อ๊ะ! จียงมีใบไม้ติดหัวเธออ่ะฉันเอาออกให้นะ" ฮงกิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ร่างบางแล้วกระซิบ "ท็อปแอบมองเราอยู่อย่ามองไปนะ"
"อ๋อ...ขอบคุณนะฮงกิ"
ร่างบางพูดพร้อมกับยิ้มกว้างฮงกิเองก็เช่นกัน
ตุบ
เสียงท็อปเตะพื้นเล่นอย่างหัวเสีย
"แม ร่ ง เ อ๊ ย ทำไมต้องมาจู๋จี๋กันตรงนี้ด้วยถึงปากจะบอกว่าเกลียดแต่ฉันก็เกลียดไม่ลงคนหนึ่งก็เพื่อนรักอีกคนก็หัวใจ"
ร่างบางหน้าแดงเมื่อเธอได้ยินคำพูดนั้นลอยมาเตะหูฮงกิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วพูดเบาๆ
"ได้ยินแล้วใช่ไหมอยากเห็นอะไรสนุกๆ ไหมล่ะไอ้เจ้าชายปากแข็งหัวดื้อนั่นน่ะ"
"ทำไมเหรอ"
ฮงกิเอื้อมมือไปจับคอของจียงแล้วค่อยๆ เลื่อนหน้าเข้าไปช้าๆ หัวใจของร่างบางเต้นแรงขึ้น
"จะทำอะไรน่ะ"
"เงียบๆ สิไม่จูบจริงหรอกน่ะ"
ท็อปหันไปมองฮงกิกับจียงจากมุมที่เขายืนอยู่มุมกล้องมันช่างเป็นใจเสียเหลือเกิน
"เฮ้ย! ฮงกิทำอะไรของนายวะ"
ท็อปพูดจบก็รีบวิ่งไปแยกฮงกิกับจียง ร่างบางยืนขึ้นผลักท็อปไปที
"นายมายุ่งอะไรด้วยเป็นแค่คนนอกแท้ๆ อ้อจริงสิขอภัยโทษนะเพคะที่หม่อมฉันเลอะเลือนจนลืมว่าพระองค์คือเจ้าชายซึงฮยอนแห่งราชอาณาจักร bigbang แห่งนี้พระองค์ทำอะไรก็ไม่ผิดหรอกเพคะจะตัดหัวหม่อมฉันเสียเดี๋ยวนี้พระองค์ยังทำได้เลยจริงไหมเพคะเจ้าชายซึงฮยอน"
"อย่ามาพูดจาประชดกันแบบนี้นะเอาเป็นว่าฉันขอโทษ"
พูดจบท็อปก็เดินออกไปอย่างหัวเสียฮงกิเดินเข้ามาใกล้ๆ จียงแล้วชะเง้อมองท็อปที่เดินไปไกลออกไปเรื่อยๆ
"สนุกไหมล่ะแกล้งคนชอบทำร้ายใจตัวเองน่ะ"
"ฉันสงสารเขามากกว่าแต่ขอบคุณนะฮงกิที่เธอเสี่ยงมาแกล้งคบกับฉันน่ะ ฉันรู้ว่านายอาจจะไม่ได้เป็นเพื่อนกับท็อปไปเลยก็ได้"
"ไม่หรอกเชื่อสินิสัยของท็อปไม่ใช่คนอย่างนั้นพรุ่งนี้สิบโมงมาที่นี่มาเจอฉันนะวันนี้กลับกันได้แล้วตัวชูโรงกลับไปแล้วนี่เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ขอบคุณนะ"
แล้วฮงกิก็เดินไปส่งจียงที่บ้านก่อนจะขี่มอเตอร์ไซค์คู่ใจจากบ้านจียงกลับวัง
วันรุ่งขึ้นจียงก็ออกมาพบกับฮงกิอีกแต่วันนี้มีสิ่งที่เปลี่ยนไปนิดหน่อย
ท็อปเดินเข้ามาหาคนทั้งคู่แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าจียง
"จะทำอะไรน่ะท็อป"
"ฉันรู้ว่าที่ฉันทำมันไม่ดีแต่ฉันก็อยากจะขอโทษจียงฉันรักเธอจริงๆ นะ"
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮงกิตบมือขึ้นท็อปหันไปมอง
"จะบอกว่านายไม่ต้องขอโทษหรอกเพราะว่าฉันกับฮงกิเราหลอกคบกันเพื่อรอให้นายพูดแบบนี้ล่ะ"
"ไอ้ตัวแสบนายวางแผนหลอกฉันเหรอ"
"เฮอะ! ไม่งั้นนายจะต้องหลอกหัวใจตัวเองอีกนานแค่ไหนล่ะ"
"ไอ้ตัวแสบเอ๊ย! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฉันถึงดีใจที่มีเพื่อนอย่างนาย"
"เอาล่ะเงียบซะแล้วพูดมาว่านายจะรับเพื่อนที่แสนดีของฉันอย่างจียงเป็นแฟนไหม"
"รับ...รับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"แล้วจียงล่ะจะเอาเจ้าบ้าคนนี้ไปเป็นแฟนไหม"
"ไม่เอา"
ท็อปหน้าถอดสี จียงยิ้มออกมา
"ไม่เอาก็บ้าแล้ว"
ท็อปหัวเราะแล้วโผเข้ากอดจียง
ในตอนนั้นเองมีสายตาอันเศร้าหมองของใครบางคนมองมาทางพวกเขาทั้งสามที่กำลังมีความสุข
เขาคือใครกันนะ
............................................................................................
ติดตามเฉลยตอนหน้าค่ะว่าบุรุษปริศนาคนนี้คือใคร เป็นอะไร ยังไง
เม้นกันเยอะๆ นะคะ
김민아
"อ๊ะ! จียงมีใบไม้ติดหัวเธออ่ะฉันเอาออกให้นะ" ฮงกิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ร่างบางแล้วกระซิบ "ท็อปแอบมองเราอยู่อย่ามองไปนะ"
"อ๋อ...ขอบคุณนะฮงกิ"
ร่างบางพูดพร้อมกับยิ้มกว้างฮงกิเองก็เช่นกัน
ตุบ
เสียงท็อปเตะพื้นเล่นอย่างหัวเสีย
"แม ร่ ง เ อ๊ ย ทำไมต้องมาจู๋จี๋กันตรงนี้ด้วยถึงปากจะบอกว่าเกลียดแต่ฉันก็เกลียดไม่ลงคนหนึ่งก็เพื่อนรักอีกคนก็หัวใจ"
ร่างบางหน้าแดงเมื่อเธอได้ยินคำพูดนั้นลอยมาเตะหูฮงกิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วพูดเบาๆ
"ได้ยินแล้วใช่ไหมอยากเห็นอะไรสนุกๆ ไหมล่ะไอ้เจ้าชายปากแข็งหัวดื้อนั่นน่ะ"
"ทำไมเหรอ"
ฮงกิเอื้อมมือไปจับคอของจียงแล้วค่อยๆ เลื่อนหน้าเข้าไปช้าๆ หัวใจของร่างบางเต้นแรงขึ้น
"จะทำอะไรน่ะ"
"เงียบๆ สิไม่จูบจริงหรอกน่ะ"
ท็อปหันไปมองฮงกิกับจียงจากมุมที่เขายืนอยู่มุมกล้องมันช่างเป็นใจเสียเหลือเกิน
"เฮ้ย! ฮงกิทำอะไรของนายวะ"
ท็อปพูดจบก็รีบวิ่งไปแยกฮงกิกับจียง ร่างบางยืนขึ้นผลักท็อปไปที
"นายมายุ่งอะไรด้วยเป็นแค่คนนอกแท้ๆ อ้อจริงสิขอภัยโทษนะเพคะที่หม่อมฉันเลอะเลือนจนลืมว่าพระองค์คือเจ้าชายซึงฮยอนแห่งราชอาณาจักร bigbang แห่งนี้พระองค์ทำอะไรก็ไม่ผิดหรอกเพคะจะตัดหัวหม่อมฉันเสียเดี๋ยวนี้พระองค์ยังทำได้เลยจริงไหมเพคะเจ้าชายซึงฮยอน"
"อย่ามาพูดจาประชดกันแบบนี้นะเอาเป็นว่าฉันขอโทษ"
พูดจบท็อปก็เดินออกไปอย่างหัวเสียฮงกิเดินเข้ามาใกล้ๆ จียงแล้วชะเง้อมองท็อปที่เดินไปไกลออกไปเรื่อยๆ
"สนุกไหมล่ะแกล้งคนชอบทำร้ายใจตัวเองน่ะ"
"ฉันสงสารเขามากกว่าแต่ขอบคุณนะฮงกิที่เธอเสี่ยงมาแกล้งคบกับฉันน่ะ ฉันรู้ว่านายอาจจะไม่ได้เป็นเพื่อนกับท็อปไปเลยก็ได้"
"ไม่หรอกเชื่อสินิสัยของท็อปไม่ใช่คนอย่างนั้นพรุ่งนี้สิบโมงมาที่นี่มาเจอฉันนะวันนี้กลับกันได้แล้วตัวชูโรงกลับไปแล้วนี่เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ขอบคุณนะ"
แล้วฮงกิก็เดินไปส่งจียงที่บ้านก่อนจะขี่มอเตอร์ไซค์คู่ใจจากบ้านจียงกลับวัง
วันรุ่งขึ้นจียงก็ออกมาพบกับฮงกิอีกแต่วันนี้มีสิ่งที่เปลี่ยนไปนิดหน่อย
ท็อปเดินเข้ามาหาคนทั้งคู่แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าจียง
"จะทำอะไรน่ะท็อป"
"ฉันรู้ว่าที่ฉันทำมันไม่ดีแต่ฉันก็อยากจะขอโทษจียงฉันรักเธอจริงๆ นะ"
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮงกิตบมือขึ้นท็อปหันไปมอง
"จะบอกว่านายไม่ต้องขอโทษหรอกเพราะว่าฉันกับฮงกิเราหลอกคบกันเพื่อรอให้นายพูดแบบนี้ล่ะ"
"ไอ้ตัวแสบนายวางแผนหลอกฉันเหรอ"
"เฮอะ! ไม่งั้นนายจะต้องหลอกหัวใจตัวเองอีกนานแค่ไหนล่ะ"
"ไอ้ตัวแสบเอ๊ย! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฉันถึงดีใจที่มีเพื่อนอย่างนาย"
"เอาล่ะเงียบซะแล้วพูดมาว่านายจะรับเพื่อนที่แสนดีของฉันอย่างจียงเป็นแฟนไหม"
"รับ...รับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"แล้วจียงล่ะจะเอาเจ้าบ้าคนนี้ไปเป็นแฟนไหม"
"ไม่เอา"
ท็อปหน้าถอดสี จียงยิ้มออกมา
"ไม่เอาก็บ้าแล้ว"
ท็อปหัวเราะแล้วโผเข้ากอดจียง
ในตอนนั้นเองมีสายตาอันเศร้าหมองของใครบางคนมองมาทางพวกเขาทั้งสามที่กำลังมีความสุข
เขาคือใครกันนะ
............................................................................................
ติดตามเฉลยตอนหน้าค่ะว่าบุรุษปริศนาคนนี้คือใคร เป็นอะไร ยังไง
เม้นกันเยอะๆ นะคะ
김민아
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น