คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
I N T R O
เวลาเช้าตรู่ของวันพฤหัส ท่ามกลางถนนสายหลักย่านการค้าชื่อดังของกรุงโซล เมืองใหญ่ของประเทศเกาหลีใต้ บรรดาร้านรวงต่างๆมีมากมายจนสุดสายตา ไม่ว่าจะเป็นร้านเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องสำอาง ดนตรี และร้านต่างๆอีกมากมายที่เปิดเรียงกันแทบไม่หวาดไม่ไหว หนึ่งในนั้นมีร้านชานมร้านเล็กๆที่ตกแต่งแบบเรียบๆแต่ช่างสะดุดตาลูกค้าให้เข้ามานั่งจิบเครื่องดื่มร้อนๆเพื่อผ่อนคลายอิริยาบถแสนเร่งรีบอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองเศรษฐกิจ
ร้านทั้งร้านถูกทาสีให้อยู่ในโทนสีส้มอ่อนๆผสมกับสีไข่ทำให้ดูอบอุ่นในฤดูหนาว แลดูผ่อนคลายในฤดูร้อน ภายนอกร้านประดับตกแต่งไปด้วยโต๊ะนั่งเล่นสองสามชุดเพื่อให้ลูกค้าได้มีโอกาสนั่งพักผ่อน ต้นไม้จำนวนมากมายที่วางประดับอยู่ในกระถางหน้าร้านมันทำให้รู้สึกสดชื่น บนกระจกร้านถูกประดับด้วยตัวอักษรแนะนำเมนูชานมและเครื่องดื่มที่น่าสนใจอื่นๆของร้าน มันไม่ได้ดูรกจนเกินไปหรือว่าดูจืดๆจนเกินไป ที่ประตูทางเข้าทั้งสองด้านมีหลอดไฟติดประดับเพื่อทำให้ดูสว่าง ทั้งหมดทั้งมวลของหน้าร้านแล้วชวนให้ผู้คนที่หลงใหลในชานมหรือเครื่องดื่มอื่นๆต้องเปิดประตูเข้าไปซักครั้ง
ภายในร้านประกอบไปด้วยบาร์เครื่องดื่มที่ตั้งอยู่ตรงกลาง ทำให้ดูเด่นเป็นพิเศษ เนื่องจากบาริสต้าหรือคนทำเครื่องดื่มจะโชว์การทำชานมและเครื่องดื่มสดๆให้ลูกค้าดู นั่นก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ดึงดูดใจลูกค้าหลากเพศหลายวัยให้เข้ามาใช้บริการ โต๊ะนั่งถูกจัดไว้ตามมุมต่างๆตามจุดดูโล่งสะอาดตาไม่อึดอัด มีทั้งโต๊ะเดี่ยว โต๊ะคู่ หรือโต๊ะสำหรับผู้คนที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ๆ ลูกค้าจะมีมากเป็นพิเศษคือช่วงพักกลางวันและช่วงตอนเย็นๆ ซึ่งตอนกลางวันจะเป็นกลุ่มลูกค้าวัยทำงาน ส่วนตอนเย็นจะเป็นลูกค้าวัยเด็กนักเรียนนักศึกษาที่เลิกเรียนแล้วแต่ยังไม่อยากกลับบ้านมานั่งเล่นคุยเล่นกัน
แน่นอนว่าร้านแบบนี้จะต้องมีพนักงาน เนื่องจากเจ้าของร้านไม่สามารถทำทั้งหมดได้คนเดียวแน่ พนักงานทุกคนในร้านล้วนสามารถชงเครื่องดื่มทุกรายการได้ และพนักงานสองคนในนั้นก็มี โอ เซฮุน และ ลู่หาน พนักงานพาร์ทไทม์หน้าตาดีที่เวลาเลิกเรียนทีไรเด็กๆเพื่อนๆวัยเดียวกันหรือรุ่นพี่นักศึกษาชอบมาเหล่มองเป็นประจำ ตอนนี้เพิ่งจะเป็นเวลาเช้าๆผู้คนยังไม่เยอะเท่าไหร่ เซฮุนและลู่หานมักจะมาเปิดร้านก่อนเจ้าของร้านเสมอ เนื่องจากทั้งสองคนพักอยู่ที่ห้องพักใกล้ๆกับร้านชานม เซฮุนเพิ่งมาทำงานที่ร้านนี้เป็นครั้งแรกเนื่องจากเจ้าตัวเพิ่งสอบติดมหาวิทยาลัยที่โซล กำลังจะเข้ามาเรียนในปีการศึกษาหน้า เขาได้รับการฝึกอบรมต่างๆจากเจ้าของร้านและพนักงานคนอื่นๆจนกลายเป็นบาริสต้าด้านชานม ส่วนลู่หานเป็นนักศึกษาปีสี่แต่หน้าตาเด็กยิ่งกว่าน้องปีหนึ่งบางคน บวกกับหน้าตาที่สะสวยราวกับนางฟ้า ทำให้ลู่หานฮอตมากๆในร้านและในมหาลัย
“เซฮุน พี่ไปเก็บหลังร้านแป๊บ เดี๋ยวพี่ค่อยมาช่วยนายเปิดหน้าร้าน” เสียงหวานพูดก่อนจะเดินผ่านเขาไปข้างใน
เนื่องจากเวลาเพิ่งจะเช้าตรู่ทำให้พนักงานคนอื่นๆยังไม่มา ลู่หานกำลังไปกวาดและเช็ดพื้นข้างหลังร้าน ส่วนของหน้าร้านจึงเป็นหน้าที่ของเซฮุนไปโดยปริยาย เขาเดินไปยกเก้าอี้ลงและเช็ดกระจกหน้าร้านให้ใสแจ๋ว เปิดไฟเปิดแอร์ปรับอุณหภูมิให้เย็นสบายก่อนจะเดินไปพลิกป้ายหน้าร้านจาก ‘close’ เป็น ‘open’ แล้วเดินกลับเข้ามาในบาร์กลางร้านชานม หยิบผ้าขนหนูสีขาวสะอาดเช็ดทำความสะอาดเครื่องมือต่างๆอย่างขะมักเขม้น
กรุ้งกริ๊งๆ
ตึก...ตึก...ตึก....
เสียงกรุ้งกริ๊งดังขึ้นจากหน้าร้านเมื่อมีแรงผลักประตูของลูกค้าคนหนึ่งเข้ามาในร้านตามด้วยเสียงรองเท้าผ้าใบเสริมส้นก้าวเข้ามาหาเซฮุนช้าๆตามจังหวะจนกระทั่งปลายรองเท้าเข้ามาอยู่ในกรอบสายตาของพนักงานหนุ่มน้อย เซฮุนวางอุปกรณ์บนเค้าเตอร์และเก็บผ้าขนหนูลงตะกร้าพื้นบาร์ ใบหน้าคมเงยขึ้นยิ้มต้อนรับพร้อมกับพูดอย่างสุภาพว่า
“อรุณสวัสดิ์ครับ ร้านชานมของเรายินดีต้อนรับ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าต้องการเครื่องดื่มชนิดไหนครับ? J”
“ต้องการโอเซฮุน ขอแบบพิเศษผสมหัวใจเจ้าตัวเพียวๆลงไปด้วยนะ พี่ขอใส่แก้วแล้วหิ้วกลับบ้านละกัน”
เสียงหวานดังขึ้นบอกสิ่งที่ต้องการให้บาริสตาชานมฟัง รอยยิ้มที่ทำขึ้นเหมือนถูกแช่แข็งทิ้งไว้อย่างนั้น ชั่ววินาทีของการพบกันมันทำให้โอเซฮุนอึ้งอย่างปิดบังไม่มิด ดวงตาเรียวรีภายใต้แว่นตาสีดำแบรนด์เนมนั่นถึงแม้ไม่เห็นก็เดาได้ว่าเจ้าตัวคงจะยิ้มตาหยีส่งมาให้กับร่างสูง เค้าโครงใบหน้าที่เรียวเล็ก ปากอิ่มสีชมพูพีชสดใสกำลังยกยิ้มดีใจ สีผมที่ไปกัดมาออกสีน้ำตาลหม่นๆถูกเซตให้รับกับใบหน้าแสนน่ารัก ปลายจมูกรั้นน่าจับกำลังเชิดขึ้นน้อยๆตามนิสัยดื้อรั้นของอีกคนไม่เคยเปลี่ยน รูปร่างของคนตรงหน้าเขาดูตัวเล็กน่าปกป้องอยู่เสมอ
ทุกๆอย่างถูกหล่อหลอมให้รวมกันราวกับสวรรค์สรรสร้างเพื่อออกมาเป็น “เขา”
และ “เขา” คือคนที่เซฮุนไม่อยากจะเจอมากที่สุดในชีวิต
“พี่แบคฮยอน.....”
***********************************
พอจะใช้ได้ไหมคะ?
ติชมคอมเม้นท์กันได้นะ <3
ความคิดเห็น