รวมเรื่องสั้นฉบับบารามอส

ลำดับตอนที่ #8 : ไกรทองภาคพิศดาร~จบงับ

***หมายเหตุ***  กลัวโดนข้อหาบิดเบือนวรรณคดีไทยจัง....บิดเบือนมากแค่ไหนก็ลองอ่านดูเอานะ - -

--------------------------------------------------------------------

ข้าน้อยขอโทษจริงๆที่ต้องทำใหม่ด้วยเหตุผลบางประการ

ตอนนี้กำลังดำเนินการซ่อมเรื่องอย่างเต็มที่

ขอโทษจริงๆนะค่ะ T T

และก็เรื่องสิบสองราศีอ่ะคะ   ข้าน้อยคิดว่าน่าจะเคยอ่านมาบ้าง

เข้าใจตรงกันหรือเปล่าอาจจะต้องรอดูคะ

ส่วนเรื่องขุนช้างขุนแผนเพื่อนๆก็ยุให้ทำเหมือนกัน....แต่ว่า

เนื้อหาในแต่ละตอนส่วนใหญ่มันรุนเเรงไปนิด...เกรงว่าดัดเเปลงมากๆจะไม่สนุกเอา

แต่ว่าถ้าอยากอ่านจริงๆข้าน้อยจะพยายามคิดพล็อตใหม่ให้ได้ค่ะ ^ ^

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**

กาลครั้งหนึ่ง ณ เมืองพิจิตร  มีมหาเศรษฐีคาโลผู้ปลูกเรือนอยู่ริมแม่น้ำ  มีภรรยาแสนสวนนามว่าเฟรินตะเภาแก้ว  และลูกสาวที่สวยไม่แพ้แม่นามว่าวิเวียนตะเภาทอง

คาโลต้องปวดกบาลกินพาราฯไม่ต่ำกว่าเม็ดต่อวันเพราะความป่วนของภรรยาและความสวยของลูกสาวที่เลื่องลือจนต้องสั่งห้ามไปไหน

ณ  ใต้น้ำ   ถ้ำทองของพระยาชาละวัน

ยังมีเผ่าพันธุ์จระเข้ผู้อยู่ใต้ปกครองของริชาร์ดชาละวันอาศัยอยู่  ภายในถ้ำทองมีลูกแก้ววิเศษที่จะทำให้ชาวจระเข้กลายเป็นมนุษย์ได้

ชาวเข้อยู่กันอย่างมีความสุขภายใต้การปกครองของอันธพาลริชาร์ด  และก็ไม่มีใครจะไปต่อกรกะริชารด์ด้วยเพราะริชาร์ดมี “เขี้ยวแก้ว”ทำให้อยู่ยงคงกระพัน  นอกจากนิสันอันธพาลแล้วยังมีนิสัยเจ้าชู้ประตูดินเป็นที่สุด  ปัจจุบันมีภรรยาเข้สองตัวคือวิมาลาและเลื่อมไลวรรณที่ทะเลาะตบตีหึงหวงไอ้อ้วนริชาร์ดไม่เว้นวัน

อันปรกติเป็นวิสัย  เข้ก็อยู่ส่วนเข้คนก็อยู่ส่วนคน  นานๆที่พวกเข้ๆก็มีโอกาสได้มาหาอาหารบ้าง...แต่ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายมากนัก

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

“ เร็วๆสิลูก  อยากเล่นน้ำไม่ใช่เหรอ...ออกมาเร็วๆ” เฟรินส่งเสียงร้องเรียกลูกสาวให้ไปเล่นน้ำหลังจากหมดความอดทนกับความหวงไม่เข้าเรื่องของคาโล

พอดีว่าวันนี้คาโลไปตัดหวายลูกนิมิตที่วัดหลวงพ่อชีบิล  เฟรินจึงมีโอกาสพาลูกหนีมาเล่นน้ำที่ท่าน้ำหน้าบ้าน

“ ค่า....” วิเวียนร้องรับเสียงแม่  พลางเตรียมอุปกรณ์ลงไปตีโป่งในน้ำ

และแล้วเฟรินตะเภาแก้วและวิเวียนตะเภาทองก็พาเหล่าบ่าวไพร่ลงเล่นน้ำ   เสียงหัวร่อต่อกระซิกดังลงไปจนถึงถ้ำทองของพระยาริชาร์ดชาละวันจนหัวงูเริ่มโผล่

ริชาร์ดดีดตัวออกจากถ้ำทองด้วยความไวแสง...ก่อนพบสาวๆกว่าสิบชีวิตกำลังเล่นน้ำอยุ่ที่ท่าน้ำ

ทันใดนั้นเอง!! ด้วยความหน้ามืดในกิเลสตัณหาสุดขีด   ริชาร์ดจึงสำแดงเดชโดยการว่ายไปคาบวิเวียนมาซะดื้อๆ

บ่าวไพร่ทั้งหมดกรีดร้องกันลั่น...ทางด้านเฟรินก็ตกใจไม่แพ้กันที่เห็นจระเข้อันธพาลนามว่าชาละวันที่หายหน้าไปนานกลับมาปรากฏตัวซึ่งๆหน้ากันอย่างนี้!!!

++**++**++**++**++**++**++**++**++

“ ทำไมนายถึงปล่อยเรื่องแบบนี้ให้มันเกิดกับลูกเรา!!! “ คาโลตวาดใส่เฟรินทันทีที่กลับจากงานตัดหวายลูกนิมิต

“ T^T  “

“ ทำไมนายไม่ฟังกันบ้าง...บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำๆ” คาโลกล่าวอย่างอ่อนใจ

“ TTOTT “

ชาวบ้านในละแวกนั้นมาแสดงความเสียใจให้คาโลและเฟรินที่ต้องสูญเสียลูกสาวคนเดียวไปแบบนี้   และแล้วคาโลก็กล่าวขึ้นด้วยความโกรธแค้น...

“ ทุกคนฟังทางนี้   เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำเป็นครั้งที่สอง....ใครที่ปราบเจ้าริชาร์ดชาละวันได้เอาทองไปเลยสามถุง!!!! “

“ $o$ “

ชาวบ้านทั้งหมดต่างฮือฮากันใหญ่กับเงินรางวัลที่คาโลทุ่มทุนสร้าง...แต่ก็ไม่มีใครกล้าขานอาสาเพราะรู้ว่าเรื่องแบบนี้ต้องเป็นหมอจระเข้ที่เก่งกาจเท่านั้น....แล้วชาวบ้านก็แนะนำให้ท่านเศรษฐีนำเรื่องนี้ไปปรึกษา

...พ่อหมอโร  เซวาเรส....

++**++**++**++**++**++**++**++**++

ณ  วันรุ่งขึ้น

ที่ริมแม่น้ำหน้าบ้านคาโลกำลังมีพิธีสวดส่งวิญญาณโดยพ่อหมอแห่งยุคที่ชาวบ้านแนะนำ  นอกจากทองคำสามกระสอบที่คาโลต้องจ่ายยังมีค่ายกครู   เครื่องเซ่นวิญญาณและค่าต่อแพไม้ไผ่อย่างดีเพื่อพ่อหมอจะได้คุยกะริชาร์ดรู้เรื่อง

หลังจากสวดมนต์และเซ่นไหว้วิญญาณตามพิธีกรรมของพ่อหมอ  นัยน์ตาสีเขียวของพ่อหมอก็วาววับอย่างของขึ้นก่อนกระโจนลงแพไปแต่เพียงผู้เดียว

พ่อหมอโร    เซวาเรสถ่อแพออกไปท่ามกลางความหวังของคนทั้งเมืองพิจิตร....แล้วริชาร์ดชาละวันก็ปรากฏตัว

ริชาร์ดชาละวันเป็นจระเข้น้ำจืดขนาดใหญ่  ว่ากันว่าลำตัวใหญ่เท่าสองคนโอบ   ยาวเจ็ดวาเศษๆ  ลำตัวสีดำสนิท...มีนิสัยอันธพาลและคงกระพันชาตรี

ภาพที่ทุกคนเห็นตรงหน้าคือจระเข้ขนาดใหญ่กับพ่อหมอตัวจ้อย  เหมือนเอามวยเฮฟวี่เวทมาสู้กับมวยฟลายเวท  

แม้ความหวังจะริบหรี่    แต่ถ้าพ่อหมอโรแกไม่แน่จริงก็คงไม่มา...เอ    หรือว่าพ่อหมอเค้ากะลังร้อนเงินจะเอาไปซื้อกะโหลกทองคำอันใหม่?....

เอาเป็นว่าแรงศรัทธาของทุกคนส่งเป็นแรงใจให้พ่อหมอโร...เฟรินถึงกับต้องกระโดดกอดคาโลด้วยความลุ้นระทึก....

“ ยอมแพ้ซะดีกว่า....อย่าให้ต้องเหนื่อย” พ่อหมอโรแย้มรอยยิ้มที่แสดงว่าเป็นต่ออยู่

ชั่วพริบตา...ยังไม่ทันที่คาโลจะได้กอดเฟรินต่อ   ทั้งแพทั้งพ่อหมอก็หายลงกระเพาะเจ้าริชาร์ดชาละวันภายในพริบตา

อนิจจัง....

++**++**++**++**++**++**++**++**++

ณ ถ้ำทองของริชาร์ด

ลูคัสวิมาลาและลอเรนซ์เลื่อมไลวรรณกำลังมีพิธีต้อนรับเมียใหม่ของริชาร์ด.....

วิเวียนนังสั่นอยู่ที่มุมถ้ำด้วยความกลัว...เมียของริชาร์ดคือลูคัสกะลอเรนซ์   ถ้าไม่นับตอนที่ลูคัสตบแย่งริชาร์ดกับลอเรนช์ทุกวัน...ครอบครัวนี้ก็ดูรักกันดี

ทุกคนที่อ่านเรื่องนี้โปรดจินตนาการภาพลูคัสตอนเป็นวิมาลา   และลอเรนช์หน้าหงิกเป็นเลื่อมไลวรรณ   นั่นแหละค่ะ....สิ่งที่วิเวียนกำลังกลัว

“ แกเป็นใคร...มาจากไหน “ ลูคัสเปิดประเด็นด้วยความหวงริชาร์ด  กลัวริชาร์ดจะหลงนังหน้าจืดนี่...

“ T _ T “  ไม่ตอบ   ภาพตรงหน้าเลวร้ายเกินไป....

“ อย่าแม้แต่จะคิดยุ่งกะผัวชั้น!!!  เข้าใจไหม....”  ลูคัสเชยคางวิเวียนขึ้นมาด้วยความสมเพชก่อนเหวี่ยงเธอลงกับพื้นโดยไม่ไยดี

“ T O T “

“ ไม่ต้องมาทำสำออย...มันน่าจับเชือดให้หมด!!! “  นั่นคือคำพูดประโยคเดียวจากปากลอเรนช์   แล้วทันใดนั้น....

“ ไม่ต้องมายุ่งนังลอรี่เลื่อมไลวรรณ   ผัวชั้น...ชั้นจัดการเองได้!!! “ ลูคัสวิมาลาตวาด  นั่นทำให้ลอรี่ที่อารมณ์บ่จอยกะบทนี้ตั้งแต่แรกของขึ้น!!!

“ ผัวหล่อนคนเดียวที่ไหน...ริชาร์ดก็ผัวชั้นเหมือนกัน!!! “

“ เป็นเมียน้อยอย่ามาทำปากดี...ริชาร์ดรักชั้นมากกว่า!!! “

“ อย่างนี้ต้องตบสั่งสอนกันหน่อยม้างงงงง”

และแล้วสงครามขนาดย่อมก็เพิ่มขึ้นภายในถ้ำแห่งนี้    วิเวียนกำลังสงสัยว่าริชาร์ดผสมอะไรให้แม่สองตัวนี่กิน...ถึงได้แย่งกันได้แย่งกันดี

“ คุณพี่!!! “ เสียงลูคัสและลอเรนซ์ดังขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นริชาร์ดเดินเข้ามา   ทั้งสองเข้าไปประคองผัวรัก? อย่างถนอม  ลืมไปสนิทว่าเพิ่งจิกหัวกันอยู่เมื่อกี้

“ หึ...วิเวียนตะเภาทอง   พ่อเธอนี่แสบเหมือนกันนะ...ส่งคนมาปราบฉันซะด้วย “ ริชาร์ดบ่นขึ้นมาพอให้วิเวียนได้ยิน

“ แต่น่าเสียดาย...เนื้อไอ้พ่อหมอนั่นมันเหนียวไปหน่อย  “  เท่านี้...ความหวังวิเวียนก็ดับวูบ

++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันต่อมา..ท่านเศรษฐีคาโลเพิ่มเงินเป็นห้าถุงทันที สำหรับผู้กล้าที่สามารถจับไอ้ริชาร์ดชาละวันได้   และแล้วนั่น..ก็ทำให้ท่านเศรษฐีได้พบกับ

...นักรบคิล   ฟีสมัส...

ข่าวมาว่าท่านนักรบคิลมีดีกรีเป็นถึงทหารเอกเเห่งสงครามเมื่อสมัยก่อนผู้ไม่รักตัวกลัวตาย   สู้ได้ทุกโลเกชั่นไม่หวั่นเเม้วันมามาก...แต่ทุกวันนี้เจอเศรษกิจพิษฟองสบู่แตกเลยต้องจัดการหาเงินไปโปะนิสสสนึง  ข่าวมาว่าท่านนักรบกำลังจะเก็บเงินไปแต่งงานด้วย *0*

คราวนี้คาโลไม่ต้องมานั่งทำพิธีบูชาหัวกะโหลกทองคำเเบบงวดแรก   ท่านนักรบคิลมาในมาดเท่สุดๆในตอนเช้าตรู่   จัดการหามีดหาหอกและสารพัดอาวุธเท่าที่มันจะยัดลงในเสื้อได้...คิลมาออกกำลังกาย ยืดเส้นยืดสาย...โชว์พาวให้สาวๆแถวนี้ดูเป็นขวัญตาว่าข้าน่ะ..เท่เเค่ไหน

หลังจากสาวๆกรี๊ดกันพอเป็นพิธี   ท่านนักรบก็ตัดสินใจกระโดดขึ้นไปบนต้นมะม่วง  มั่นใจในตัวเองนักหนาว่าเราต้องชนะในศึกนี้...ก่อนตีลังกาสามรอบครึ่งม้วนตัวลงน้ำอย่างสวยงาม

เหมือนคิลจะนัดกับริชาร์ดไว้ล่วงหน้า   ก่อนที่เท้าคิลจะถึงพื้นน้ำด้วยความสวยงาม..ริชาร์ดก็อ้าปากงาบคิลลงท้องไป  ไม่มีดิ้น...ไม่มีขัดขืน  จบชีวิตของนักรบสุดเท่ในทันทีทันใด - -

อนิจจา........

++**++**++**++**++**++**+**++**++

วันต่อมา....

ท่านเศรษฐีคาโลวางเดิมพันครั้งสุดท้าย...คาโลตัดสินใจว่าหากผู้ใดนำหัวไอ้ริชาร์ดชาละวันมันมาได้ละก็  งานนี้จะยกบ้านให้ทั้งหลัง  ทองอีกสามและลูกสาวสุดสวยให้ฟรีๆไม่มีขอเเม้...นั่นทำให้หนุ่มๆเมืองพิจิตรตาวาวขึ้นมาทันทีทันใด

แต่หลังจากที่เศรษฐีคาโลเพิ่งถวายนักรบและอาจารย์ลงท้องริชาร์ดไปเมื่อสองวันก่อนก็ทำให้ไม่มีใครกล้าขานอาสา  และเมื่อไม่กี่วันมานี้ริชาร์ดก็กำเริบเสิบสารมาคาบคนจากตลิ่งสดๆร้อนๆ  ทำให้ทุกวันมานี้ชาวเมืองพิจิตรเเทบจะไม่ได้อาบน้ำกันเลยทีเดียว...

แต่ความหวังก็ยังไม่ดับวูบเสียทีเดียว  ยังมีหนุ่มรูปงามนามว่า" ไกรโรเวณทอง "ได้ร่ำเรียนวิชาการปราบจระเข้มาจากพระครูโกโดมแห่งสำนักพระธาตุเมืองเดมอส ได้ยินข่าวจึงมาขออาสาปราบชาละวัน

นอกจากนั้นไกรโรเวณทองยังมีโปรโมชั่นพิเศษ  คือเทียนระเบิดน้ำและหอกผ่ามิติที่แทงทะลุอาคมเขี้ยวเพชรของชาละวันได้  นั่นทำให้ชาวพิจิตรเริ่มใจชื้น...

ทางฝั่งริชาร์ดก็ข่าวไวไม่น้อยหน้า  หลังจากเป็นกรรมการห้ามมวยให้ลูคัสวิมาลาและลอเรนช์เลื่อมไลวรรณเเล้ว  ริชาร์ดจอมเจ้าเล่ห์ก็ย่องเข้าห้องของวิเวียนตะเภาทองทันที

" วิเวียนจ๊ะ" ริชาร์ดพูดเสียงอ่อนเสียงหวานชวนอ้วก

" พรุ่งนี้พ่อน้องน่ะ  จะส่งคนมาปราบพี่อีกแล้ว..ท่านนี่ช่างไม่เห็นใจในความรักของเราสอง..."  ริชาร์ดพูดมาอย่างไม่อายฟ้าดินและกระเพาะอาหารวิเวียน

" นี่ถ้าพี่ชนะกินไอ้หมอจระเข้พรุ่งนี้เสร็จเมื่อไร..พี่จะรีบกลับมาเเต่งงานกับน้อง  ไม่ต้องให้น้องรอนานแน่นอนจ๊ะ..." ริชาร์ดพูดก่อนส่งจูบให้วิเวียนทีหนึ่งแล้วรีบออกจากห้องไป  ไม่เปิดโอกาศเเม้แต่น้อยให้วิเวียนโต้แย้ง...

++**++**++**++**++**++**++**++**++

ณ  คืนเเห่งฝัน  วันเเห่งศักดิ์ศรี

ไกรโรเวณทองขอเเพหยวกกล้วยจากคาโลเเล้วถ่อลงน้ำไปเพียงลำพัง  ตั้งจิตอธิฐานขอพรจากพระธาตุเดมอสแล้วเริ่มร่ายมนต์เพื่อเรียกชาละวันออกจากถ้ำ

แล้วจระเข้ตัวเขื่องที่ทนฤทธิ์มนต์ของไกรโรเวณทองไม่ไหวก็เริ่มเผยตัว  ชาวบ้านต่างมองจระเข้นับสิบตัวที่โผล่ขึ้นมาด้วยความสนใจ ..พลางคิดว่าเมืองพิจิตรอยู่รอดปลอดภัยแน่ๆก็คราวนี้

โรเวณที่กำลังร้อนวิชาร่ายมนต์จนจรเข้ทั้งหมดปวดแสบปวดร้อนทนไม่ไหวจนตายไปทีละตัว  เดือดร้อนจนชาละวันทนไม่ได้ต้องเผยตัวในที่สุด

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือดเลือดพล่าน  ริชาร์ดชาละวันค่อนข้างได้เปรียบเพราะชินสนามซ้อม  แต่ไกรโรเวณทองไม่ยอมเเพ้

โรเวณถือหอกผ่ามิติยืนบนเเพหยวกกล้วยอย่างระวังภัย  เห็นเงาเจ้าริชาร์ดชาละวันว่ายวนเวียนอยู่ใต้เเพ   ริชาร์ดรอจังหวะอันเหมาะสมเเล้วโดดขึ้นเหนือน้ำชนเเพหยวกกล้วยจนแตก....

โรเวณกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่สุดแต่ริชาร์ดก็ไม่เว้นจังหวะให้ได้หายใจ  พญาจระเข้รีบตรงดิ่งมายังไกรโรเวณทองที่ลอยคออยู่ในน้ำ....

เหมือนโรเวณจะคอยจังหวะนี้เช่นเดียวกัน  ไกรโรเวณทองโยนบ่วงเข้ามัดปากริชาร์ดอย่างแม่นยำเเล้วเหยียบลำตัวริชาร์ดต่างเเพแล้วจ้วงไม่ยั้ง  ทางด้านริชาร์ดที่เสียรู้จนเจ็บปวดเเสนสาหัสก็ดิ้นเร่าๆพยายามเอาโรเวณออกจากหัว

คนเมืองพิจิตรมองไกรโรเวณทองเล่นเจ็ตสกีในน้ำก็ตะโกนเชียร์ด้วยความสะใจ..แต่ริชาร์ดยังไม่ถึงฆาตดี  ในทีสุดก็หลุดจากบ่วงของไกรทองได้.....

ริชาร์ดรีบม้วนตัวลงไปตั้งหลักในน้ำใหม่  ไกรโรเวณทองก็ไม่ปล่อยโอกาศให้ได้พัก..รีบคว้าเทียนระเบิดน้ำเจ้าอาคมขึ้นมาจุดเพื่อเข้าไปสู้กันตัวต่อตัวต่อ....

แต่โชคไม่เข้าข้าง...เทียนระเบิดน้ำยังคงอยู่ในสภาพดี  แต่ว่าไม้ขีดน่ะ...เปียกน้ำหมดเเล้ว

โรเวณหักเทียนทิ้งด้วยความหัวเสีย  พลางดำน้ำหาชาละวันตัวเเสบต่อ...ให้มันรู้ไปสิว่าโรเวณคนนี้ก็เอาชนะริชาร์ดได้โดยไม่ต้องพึ่งเทียนเส็งเครงนั่น...

ทางฝั่งริชาร์ที่ประมาทจนต้องเจ็บตัวก็ตั้งท่าบุกใหม่  กะว่าคราวนี้ทุ่มเลยทีเดียวเอาให้รู้ไปเลยว่าจะหมู่หรือจ่า   ไกรโรเวณทองก็พร้อมตั้งรับ

ริชาร์ดสะบัดหางฟาดน้ำจนเกิดคลื่นทำให้โรเวณเสียการทรงตัว  โรเวณรีบใช้เท้าตะกุยน้ำเพื่อตั้งหลัก....

แต่มันช่างน่าอนาถใจ...ด้วยความที่โรเวณไปลบหลู่เทียนระเบิดน้ำเมื่อกี้   ด้วยอานุภาพเเห่งพระธาตุเดมอสก็บันดาลให้ขาโรเวณเป็นตะคริว!!!!

ภาพที่ชาวเมืองพิจิตรเห็นช่างน่าสลดใจ  อยู่ๆไกรโรเวณทองก็เกิดว่ายน้ำไม่ได้แล้วยอมให้ไอ้ริชาร์ดชาละวันมันคาบไปง่ายๆอย่างงั้น....

วิเวียนตะเภาทองก็ยังคงติดอยู่ในถ้ำทองโดยที่ไม่มีใครกล้าช่วยเหลือ...

ชาวบ้านเมืองพิจิตรติดโรคเกลื้อนกันระบาด  เพราะไม่มีใครกล้าอาบน้ำ...ในที่สุดเมืองพิจิตรก็กลายเป็นเมืองร้าง

จบข่าว =  = "