ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลิ้นกับฟันพบกันทีไรก็เรื่องใหญ่
ความเดิมตอนที่แล้ว.....
"หืมมมมพี่!!!"
"รู้จักกันด้วยหรอลูก"
"ครับ"...
"พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ยค่ะ"
"ก็ดีนะครับพี่ก็เพิ่งกลับมาไทยด้วย"
"โอเคค่ะงั้นพรุ่งนี้ไปกันนะค่ะ"
"ครับ:)"
ลิ้นกับฟันพบกันทีไรก็เรื่องใหญ่
ณ สนามบิน ประเทศอังกฤษ 08.00p.m. (=03.00a.m. ไทย)
"อะไรว้ะเนี่ยมาดีเลย์ทำไมตั้ง1ชั่วโมงว้ะเสียเวลาเว้ย"
.......ออกบิน 09.00p.m. - 08.50a.m.(04.00 - 15.50 ไทย) "การบินจัดการได้แย่ที่สุดเลยเมื่อวานก็ต้องเคลียร์งานวันนี้การบินก็ดีเลย์ไรว้ะเนี่ยยยย--*" ชายหนุ่มนั่งรอไฟล์ทบินอย่างอารมณ์เสีย และรู้สึกเซ็งกับเรื่องที่เกิดเอามากๆจน..... จนไรท์คิดว่าถึงรีทจะอยากรู้อะไรเกี่ยวกับใครคนนี้รึป่าวก้ไม่รุนะแต่ตอนนี้ไรท์ว่าเราปล่อยให้เค้าใจเย็นดีกว่ามั้งส่วนเค้าคนนี้ชื่ออะไรยังไงก็นะ....เฉลยมั้ยไม่เฉลยไรท์ก็คิดว่ารีทก็คงรู้เนอะว่าใครเพราะคนคนนี้คงไม่ใช่ใครที่ไหนไกลหรอกก็ซีดีไงหล่ะ!!!แต่ตอนนี้ไรท์ว่าเราน่าจะพักกันสักครู่ดีกว่าเนอะรอให้นายซีดีเค้าใจเย็น(?)ดีกว่า เนาะ~
ชะแว้บกลับมาที่ ประเทศไทย~
และแล้วก็ถึงวันที่มุกและกั้งไปเที่ยวด้วยกัน...
"อืมมม กี่โมงแล้วเนี่ย" เสียงของชายหนุ่มที่เพิ่งตื่นกล่าวขึ้น
"07.30 หืมมน้องตื่นรอแล้วมั้งรีบทำธุระแล้วรีบลงไปดีกว่าเรา"
ซู่ซ่าฮ่าฮู้ว~(อะไรของไรท์5555)
..................
"อ้าวคุณชายลงมาแล้วหรอค่ะ"
"ครับแล้วน้องมุกละฮะ"
"อ๋อ.."
"อ้าวตากั้งเป็นไงหลับสบายดีมั้ยลูก"
"ก็ดีครับ พี่หญิงครับแล้ว"
"คุณหนูยังไม่ลงมาเลยค่ะ"
"กั้งถามหาน้องมีไรรึป่าวจ้ะ"
"พอดีคุยกันเมื่อวานว่าวันนี้จะไปเที่ยวหน่ะครับนึกว่าน้องลงมาแล้ว"
"รายนั้นตื่นสายประจำแหละลูก"
"แล้วคุณแม่หายโกรธน้องยังครับ"
"แม่หายแล้วแหละแต่จะแกล้งยัยแสบต่อ"
"อ๋อ555ร้ายเหมือนกันนะครับเนี่ย"
"โธ่ตากั้งก็"
"งั้นเดี๋ยวผมไปปลุกน้องให้นะฮะ"
"จ่ะๆ"
....
ก๊อกๆๆ
"น้องมุกครับ"
"...." ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
ก๊อกๆๆ
"น้องมุก..."
ก๊อกๆๆๆ
หลังจากเคาะเรียกไปหลายรอบแล้วไม่มีเสียงตอบกลับมาวรกรจึงตัดสินใจ....
"ไม่ตอบพี่เข้าไปนะ"
เอี๊ยดดด
ในจังหวะนั้นเองก็เป็นจังหวะเดียวกันกับตอนที่ณัฐณิชาออกจากห้องน้ำมาในผ้าขุนหนูผืนเดียว
"เห้ย!!!!"
"พะพี่กั้งเข้ามาได้ไงค่ะเนี่ย.////."
"เอ่อพะพี่ขอโทษ.///."(หันหลัง)
".///."
"พะพี่รอข้างนอกนะ.///.' "
"ค่ะ.///."
ปึง
"โห่ว~ กั้งเอ้ยไม่น่าเข้าไปเลย"
เอี๊ยด~
"อ้าวเสร็จแล้วหรอคับน้องมุก^///^แหะๆ"
"เอ่อ...ค่ะ.//_//."
"พี่ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะเรียกแล้วเราไม่ตอบพี่ก็เลย"
"ไม่เป็นไรค่ะลืมๆมันกันเถอะเนอะ555แหะๆ"
"ครับ^^' "
"ไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะ555"งื้อเขินชะมัดเลย
"ครับๆ"
"อ้าวมาแล้วหรอลูก นี่ยัยมุกหัดตื่นเช้าบ้างเป็นมั้ยต้องให้คนอื่นไปปลุกอยู่เรื่อยเลยห้ะแล้วนี่นัดพี่เค้าแล้วตื่นสายอย่างนี้แล้วให้พี่เขาไปปลุกสมควรหรอ"
"ขอโทษค่ะแม่"โหยมาเป็นชุด=='
"อืมไปกินข้าวได้ละคดีเมื่อวานยังไม่จบนะ"
"....(._.)"
หงอยเลยแฮะ555เห้อแต่ก็น่าสงสารนะ(กั้ง)
"ค่ะ(._.)" (เดินไปห้องอาหาร)
"แกล้งเยอะไปรึป่าวครับคุณน้า"
"ไม่หรอกลูกต้องโดนซะบ้าง555"
"ครับๆแหะๆ^^;"
"ไปกินข้าวเถอะลูก"
"พี่กั้งมากินข้าวกันเถอะค่ะ"
"คับๆกำลังไปคับ"
"ไปก่อนนะคับแม่"
"จ่ะ"
"มาแล้วครับ"
"อ่ะมุกตักให้แล้ว"
"ขอบคุณครับตัวแสบ555"
"พี่กั้งอย่าเรียกแบบแม่สิ-3-"
"งั้นขอบคุนครับเด็กดื้อ"
"พี่กั้งอ่ะกินเลย-3-"
"ค้าบบบ"
หลังจากกินข้าวเสร็จ
"ไปกันเถอะค่ะอยากไปเที่ยวแล้ว"
"ค้าบๆแต่.."
"หืม"
"มาทำแผลก่อน"
"ห้ะ"
ว่าแล้ววรกรก็ดึงน้องสาวตัวน้อยลงไปนั่งที่ตักแล้วหยิบอุปกรณ์ทำแผลให้
"ทำไมต้องนั่งแบบนี้ด้วย.///."เสียงณัฐณิชาพูดกับตัวเองเบาๆ
"หื้มเมื่อกี้เราพูดว่าไรนะ"
"ค่ะ!!? อ๋อมุกพูดว่า...ทำไมพี่ดึงมุกมานั่งตักพี่อ่ะ-//-"
"อ๋อก็พี่อยากแกล้งเราเฉยๆ5555"นั่นดิไมต้องนั่งตักว้ะ--
"โหยเชอะ"(ย่นจมูกใส่)
"นี่แหนะมาย่นจมูกใส่อีก"(หนีบจมูก)
"โอ้ยพี่กั้งอ่ะ-3-"
"555เสร็จละครับป่ะไปกันได้ละ"
"เย่"
"เราจะไปไหนอ่ะ"
"ไม่บอก"
"แล้วพี่จะรู้มั้ยเนี่ยว่าไปไหน"
"หน่ายังงัยมุกก็เป็นแผนที่บอกทางให้พี่อยู่ละ"
"อ่ะครับๆ"
"ไปกันเลยยย~"
"พี่กั้งเลี้ยวซ้ายเข้าเลยๆ"
"ครับๆ"
"จอดเลยยย"
"อ่ะๆ"
"เย่ถึงแล้ว"
"แล้วบอกพี่ได้ยังครับว่าที่นี้คือที่ไหน"
"ตลาดน้ำอัมพวาค่ะ^^"
"ตลาดน้ำ?"
"ช่ายยย"
"แล้วทำไมถึงมาที่นี้ละ"
"มุกอยากมาสูดอากาศอ่ะละก็ไม่ได้เดินนานละด้วยอิอิ"
"อ๋อครับๆ"
"ป่ะไปหาไรกินกัน"
"หืมแต่เราเพิ่งกินมานะ"
"ไม่เป็นไรหรอกไม่อ้วนหรอกค่ะป่ะเร็ว"
"ครับๆ555"แปลกดีจังเด็กคนนี้
"พี่กั้งมุกหิวน้ำอ่ะไปซื้อน้ำกัน"
"คับๆ"
"อ่ะ"
"อะไรคับ"
"น้ำไง"
"?"
"อร่อยลองดู"
"เอ่อ..."
"หน่านะค่ะ"
"ครับๆก็ได้"
"น้ำอะไรครับน้องมุก"
"อ่อน้ำเก๊กฮวยค่ะ อร่อยชะม้ะล้า"
"ครับหวานเย็นดี:)"
"^+++^"
"ไปกินก๋วยเตี๋ยวกาน"
"หืมไปหิวมาจากไหนเนี่ย"
"จาก...ไหนก็ไม่รู้ช่างมัน555ไปกินกัน"
"ครับๆ555"
ระหว่างทางนั้น
โอ๊ย!!!!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ฮ้าววววว กี่โมงละเนี่ย"
อ้าวสวัสดีค่ารีททุกคนนี่เค้าเองชนัญญา สาวน้อยเสียงดีฮิฮิ นี้ก็เพิ่งตื่นแหละตื่นเร็วช้ะม้ะล้าวะฮะฮ่าอิอิ ไหนดูซิกี่โมงแล้ว ตอนนี้ก็10.30เนอะ อืมมม เห้ย!!!!! ตายๆสายมากเลยแหะๆเค้าตื่นเร็วเนาะ-..-' เค้าขอตัวก่อนน้ะค้า หลังจากนั้นชนัญญาก็รีบไปทำธุระส่วนตัว และลงมายังห้องอาหารของบ้าน
"คุณหนูลงมาแล้วหรอค่ะ"
"ค่าป้านวล" รีทค่ะนี่ป้านวลเป็นทั้งหัวหน้าแม่บ้านแล้วก็เป็นคนเลี้ยงบิวมาด้วย^^
"วันนี้จะไปไหนรึป่าวค่ะ"
"บิวกะจะไปเดินช็อปปิ้งที่บ้านนิดหน่อยอ่ะค่ะ"
"แล้วไปกี่เมงค่ะจะได้เตรียมรถ"
"อ้อไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวบิวนั่งแท็กซี่ๆ"
"จะดีหรอค่ะ"
"หน่านะค่ะ"
"ก็ได้ค่ะ"
"งั้นบิวไปโทรชวนมุกก่อนนะค่ะ"
"ค่ะ"
ตรู๊ดๆๆ
"ฮัลโหลว"
"มุกกี้ว่างป่าวไปช็อปปิ้งกัน"
"เอ่อแก...ชั้นอยู่อัมพวาอ่า"
"ถามจริง"
"อื้อ"
"แล้วไปทำไมอ่า"
"มาเที่ยวกับพี่กั้งหน่ะ"
"โหยงั้นไปช็อปปิ้งคนเดียวกะด้าย-3-"
"โทษทีนะแก"
"จ้าไม่เป็นไรเที่ยวให้สนุกนะ"
"จ้าแกก็ด้วย"
ตรู๊ดๆๆ
"เห้อ-3-"
"ทำหน้าแบบนั้นคุณมุกไม่ว่างใช่มั้ยค่ะ"
"ค่า:( แต่ไม่เป็นไรช็อปคนเดียวกะได้แหะๆ"
"ค่ะงั้นไปกินข้าวกันดีกว่านะค่ะคุณหนู"
"ค่ะ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
โอ๊ย!!!!
"ขอโทษครับ"
"มะไม่เป็นไรค่ะ"
"ขอโทษจริงๆนะครับ"(เงยหน้า)
"มะไม่เป็น....กั้ง"
"เอส..."
"ขอตัวนะ"
"เอสเดียวก่อน"
"ลั้ลลา พี่กั้งถึงละ...แอ้ว พี่กั้ง หายไปไหนหว่า"
"พี่กั้งค่ะ"ณัฐณิชาเดินกลับไปหาวรกรเพราะกลัวที่ว่าพี่ชายคนเดียวของเธอจะเกิดเหตุอะไรรึป่าว
"พี่กั้ง พี่กั้งค่ะ"
"น้องมุก...เอสเดี๋ยว มุกเดี๋ยวพี่มานะรอนี้นะ"
"ค่ะ. .?" ด้วยความสงสัยณัฐณิชาจึงตามวรกรไปอย่างห่างๆ
"เอสเดี๋ยว เอสหยุดก่อน"
"กั้ง..."
"เอสหนีกั้งทำไม"
"..."
"ทำไมเอสไม่ตอบไม่รับโทรศัพท์กั้ง"
"..."
"ทำไมเอสต้องหลบหน้าต้องย้ายบ้านหนีกั้งด้วย"
"ทำไม..."
"เพราะเอสไม่อยากเจ็บแล้วกั้ง!คุณแม่กั้งไม่ชอบเอส เอสเป็นเด็กทุน เอสไม่ใช่ลูกคุณหนู แล้วกั้งก็มีคู่หมั้นแล้ว...เอสไม่อยากเจ็บเอสยอมตัดใจจากกั้งที่เอสไม่ติดต่อก็เพราะเอสกลัวว่าจะตัดใจไม่ได้กลัวจะปิดกั้นโอกาสกั้งเอสกลัวกั้งเข้าใจมั้ย"
"กั้งขอโทษแทนแม่นะเอส แต่เอสรู้มั้ยตั้งแต่วันนั้นที่เอสหายไปกั้งรู้สึกเหมือนสิ่งที่สำคัญที่สุดหายไปจากชีวิต กั้งคิดถึงเอสมากเลยนะ"
"ขอบคุณนะกั้งที่รักเอสมากขนาดนี้ขอบคุณนะ แต่ กั้งก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เราเป็นเพื่อนกันได้นะกั้ง"
"ถ้าเอสต้องการแบบนั้นกั้งก็จะเป็นเพื่อนที่ดีให้นะแต่เอสอย่าหลบหน้ากั้งได้มั้ย"
"อื้มเอสสัญญา"
"งั้นกั้งขอเบอร์เอสได้มั้ยจะได้ติดต่อกัน"
"ได้สิ"
"..."
"กั้ง"
"ครับ"
"เอสขอ..."
"ขอ?"
"ขอกอดกั้งได้มั้ย"
"อื้ม..."
ในขณะที่ร่างของเอสและกั้งกอดกันทั้งคู่ก็ไม่รู้เลยว่าณัฐณิชากำลังดูอยู่
"กั้ง...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ"
"กั้งก็ขอบคุณเอสเหมือนกันนะ"
..... เห้อทำไมรู่สึกไม่ดีเลยไปดีกว่า(มุก)และณัฐณิชาก็เดินกลับไปยังจุดที่วรกรให้เธอรอ.....
"แล้วคู่หมั้นล่ะเจอยัง"
"เจอแล้วครับ"
"น้องเค้าน่ารักมั้ย"
"ก็น่ารักดีเฮฮานิสัยดี"
"กั้งชอบน้องเค้ามั้ย"
"กั้งก็ไม่รู้เหมือนกันแต่น้องเค้าก็ทำให้กั้งรู้สึกดีได้นะ"
"งั้นก็ดีแล้วโชคดีนะกั้งเริ่มต้นใหม่พร้อมกันนะ"
"อื้มกั้งจะพยายามนะ:)"
"งั้นเอสไปก่อนนะ"
"โชคดีนะ"
"เหมือนกันนะ"
"ครับ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"แฟนเก่าแน่เลย... เห้อเห้อเห้อ~ เป็นอะไรของเราเนี่ยมุก จะเครียดทำไม เห้อ แฟนเก่าเค้าก็ไม่เกี่ยวกับเราซะหน่อย-3-" ระหว่างที่เดินเหม่อลอยคิดเรื่อยเปื่อย
ปี๊นๆๆ
"มุกกกระวัง"
ชั้นหันไปตามเสียงที่เตือนอะไรสักอย่าง...ระระระรถ!|||(0.0)|||
"เห้ย! โอ้ย!"
"น้องมุกเป็นไงบ้าง"
"โฮ่ว มะไม่เป็นไรค่ะ"ขับรถยังไงเนี่ยดีนะหลบทันนิดนึง=_=
"ลุกไหวมั้ย"
"ไหวค่ะ"
"พี่ช่วย"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่กั้งมุกลุกเองได้"
"ดื้อจริงเลยนะ"
"-3-"
"โอ้ยๆ"(เซ)
"มุก... นี่ไงไหนบอกไหวหื้ม"
"ก็ไม่..."
"ยังจะเถียงอีก"
"-3-' "
"ขาแพลงแน่เลย"
"ไม่แพงหรอก100เดียว555"
"ยังจะเล่นอีกนะเรา"
"โห่วพี่กั้งอ่ะ"
"กลับเลยดีกว่า"
"หึ้ยกลับได้ไงอ่ะ ไปนั่งเรือก่อน"
"นี่ยังอยากจะเที่ยวอีกเนอะ"
"ก็มุกไม่ได้มาตั้งนานนะค่ะนะนะนะ"
"เห้อก็ได้ครับ"
"เย่ ป่ะ"
"เอ้ยเดี๋ยวพี่ช่วยพยุง"
หลังจากที่ทั้งสองล่องเรือกันเสร็จแล้ว
"ป่ะกลับได้และครับเด็กดื้อ"
"โหยพี่กั้งอ่ะ เห้อลาก่อนอัมพวาTT ว่างๆจะมาใหม่นะToT"
"เว่อหน่าเรา กลับได้ละค้าบ"
"แงงง โอ้ยพี่กั้ง"
"เป็นไรอ่ะ"
"มุกว่ามันระบมอ่ะ"
"ไหวมั้ย"
"ไหวมั้งค่ะ"
"มานี่เลย"
"ห้ะ"
"พี่ขอโทษนะ"
"ค่ะ?"
หลังจากพูดเสร็จพี่ชายที่แสนจะอบอุ่นก็อุ้มช้านนพี่กั้งบ้าาาน้งก็เขินเป็นนะเห้ย-//3//-
"พี่กั้งทำอะไรเนี่ยปล่อยเลย"
"ถึงรถค่อยปล่อย :)"
"ไม่อาว"
"อย่าดื้อสิ เดี๋ยวมันระบมหนักนะ"
"งื้อกะได้"
"อ่ะ ถึงรถแล้ว"
"เย่ได้ลงแล้ว"
"พี่ควรจะดีใจไม่ใช่หรอเพราะพี่หนัก555"
"พี่กั้งอ่ะ-3-"
"โอ๋ล้อเล่นๆ555"
"เชอะๆไปขับรถเลย"
"คร้าบคุณหนู555"
"มุกต้องบอกทางพี่มั้ยอ่ะ"
"ถามแบบนี้จะหลับหรอ"
"รู้ใจอ่ะปรบมือ555"
"นอนไปก็ได้คร้าบ"
"ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวพี่เหงา555"
"ตามสบายคร้าบคุณหนู"
"คร๊อกฟี้~"
"มุก.."
"เอ้าหลับซะและไหนบอกกลัวเหงา555"
"เห้อเอส ผมยังลืมคุณไม่ได้..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ณ สนามบิน ประเทศไทย
"เห้อกว่าจะถึง อารมณ์เสีย--*" เหอะๆรู้แล้วสิว่าผมเป็นใครใช่ผมซีดีแล้วผมก็ยังอารมณ์เสียอยู่ด้วย และตอนนี้ผมก็กำลังขับรถไปบ้านลูกพี่ลูกน้องผมอยู่
ลั้ลลาเฮ้นี่บิวเองช็อปปิ้งเสร็จล้าวกำลังจะกลับบ้านค่า
"ว๊ายยย โอ๊ยย "
"นี่เธอเดินยังไงฮะไม่รู้จักดู"
"นี่นายนั่นแหละขับรถเฉี่ยวแล้วยังมีหน้ามาว่าคนอื่นอีกหรอห้ะ"(ลุกขึ้น)
"โอ๊ย"(ล้ม)
"นี่เธอไม่ต้องมาสำออยนะ"
"นี่นาย!!!!"
"หึ ชั้นพูดผิดรึไง"
"นี่มันจะมากไปแล้วนะ"
"ทำไมฮะ หน้าอย่างเธอจะทำอะไรชั้น"
"แล้วหน้าอย่างนายจะทำอะไรชั้น"
"นี่เธอ!!"
"อะไร ไม่ทราบไอหน้าลิง"
"นี่!!!"
"อะไร!!!"(ลุกขึ้นอีกรอบ-0-)
"โอ๊ย" (ล้มใส่ซีดี)
"นี่ ชอบอ่อยมากรึไง"
"นี่นาย!!!"
"ทำไมชั้นพูดความจริง"
"ปากเสีย หยาบคายไร้ความเป็นสุฑาพบุรุษ!!!มีคนเคยสอนนายบ้างมั้ยห้ะ"
"มากไปแล้วนะ!!" (ผลัก)
"โอ๊ย นี่!!!"
"จะเรียกเงินเท่าไหร่ว่ามา"
"นี่นายเห็นชั้นเป็นพวกรีดเงินหรอ"
"ใช่"
"หึ้ยนี่ชั้นไม่ต้องการเงิน!!!"
"แล้วต้องการอะไรห้ะ!"
"คำขอโทษ พูดเป็นมั้ยห้ะขอโทษหน่ะ!!!!"
"ขอโทษ!!!"
"พอใจเธอแล้วสินะ"
"นี่แค่พูดขอโทษดีๆแบบจริงใจทำไม่เป็นช้ะ"
"ใช่"
"นายมันไม่ใช่คนเลยจริงๆ!!"
"หึ ขอโทษแล้วเธอยังมีปัญหาสรุปเธอก็จะเอาเงินสินะ ได้!" ด้วยความโมโหผมเลยหยิบเงินแล้วปาใส่ผู้หญิงคนนั้น
"เห้ย!!!"มันจะมากไปแล้วนะไอหน้าลิง
"สมใจรึยังละ หึ"
"ขาดความรักสินะนายถึงเป็นแบบนี้ หึ"
"หยุดพูดแบบนี้นะ"
"ทำไมแทงใจดำนายหรา ก็สมควรละ พวกไม่มีความจริงใจไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษไม่มีความเป็นคน!!"
"นี่เธอ!!! มันมากไปแล้วนะ"
"ชั้นว่ามันน้อยไปด้วยซ้ำ"
"นี่!!!"
"แล้วจริงป้ะล่ะคนไม่มีความจริงใจ"
"ใช่!!! เพราะความจริงใจความเชื่อใจชั้นไม่มีให้ใครอีกต่อไปโดยเฉพาะผู้หญิงที่ชอบอ่อยคนอื่นแบบเธอ!"
"นี่!!!"
ผมเดินกลับไปขึ้นรถแล้วรีบมุ่งหย้าไปบ้านลูกพี่ลูกน้องทันที
"หึ้ยผู้ชายอะไร เย็นชาป่าเถื่อนสิ้นดี ทำไมต้องมาซวยเจอไอบ้านี่ด้วยอย่าได้เจอกันอีกเลยเหอะ! โอ๊ยแสบๆ" ชั้นก้มไปดูที่ขาก็เห็นเลือดไหลออกมาโอ้พระเจ้าาาา!!! ไอหน้าลิงทำชั้นเลือดออก!!! อ้ากกกกก
"โอ้ยๆๆๆ แท็กซี่ๆ จอดๆ"
"ไปโรงพยาบาล starหน่อยค่ะ"
และไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล
"โอ้ยๆ มาหาหมอริทค่ะ"
"เชิญค่ะ"
"พี่ริททท" พี่ริทเป็นพี่ของพี่ของพี่ของพี่ของพี่ของพี่รหัสสมัยม.4เค้าเองแต่ตอนนี้เค้าม.6นะ-..-
"อ้าวบิวมีอะไรเนี่ยมาหาพี่ถึงรพ."
"บิวโดนไอบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ขับรถเฉี่ยวเนี่ยพี่ ทำไมแผลให้โหน่ยTT"
"เอ้า มาๆ เค้ามาเฉี่ยวเราหรือเราเดินไปให้เค้าเฉี่ยวเองเนี่ย"
"พี่ริท!!!-3-"
"อ่ะๆเค้ามาเฉี่ยว555เสร็จละ"
"ขอบคุณค่ะ"
"แล้วเดี๋ยวกลับไงเนี่ย"
"แท็กซี่ค่า"
"งั้นกลับดีๆละ"
"ค่าขอบคุณน้าค้าบ"
"ค้าบ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"น้องมุกถึงบ้านแล้วคร้าบ"
"..."
"มุก"
"..."
"หลับลึกแฮะ พี่ขออุ้มนะมุก"
"..."
"อ้าวกั้งกลับมาแล้วหรอลูกแวยัยมุกเป็นอะไรนั่น"
"อ๋อน้องเค้าหลับอ่ะคับผมปลุกแล้วไม่ตื่นก็เลยอุ้มมาเลย555"
"มาหลับอะไรตอนนี้ เพิ่งจะ16.30เอง"
"ผมว่าน้องคงเพลียมั้งฮะ"
"เห้อจริงๆเลยลูกคนนี้"
"งั้นผมพาน้องไปบนห้องก่อนนะคับ"
"จ่ะๆ"
หน้าห้อง--
"แง่มๆ ฮ้าว~"
"อ้าวตื่นละหรอ"
"อ้าวพี่กั้ง...เห้ยพี่ทำไรอ่ะอุ้มมุกทำไม"
"ก็พี่ปลุกแล้วเราไม่ตื่น=_="
"ปล่อยเลยๆ"
"คร้าบๆ"
"แล้วพาขึ้นมาที่ห้องทำไมเนี่ย"
"ก็เห็นเราหะบเลยจะพามานอนไง"
"ไม่อาวอยากลงล่าง"
"พี่อุตส่าห์อุ้มขึ้นมานะ-0-"
"พีก็แค่พยุงมุกลงไปเองไม่ต้องอุ้มไง"
"อ่ะค้าบๆ"
"เอ้ายัยมุกตื่นแล้วหรอ"
"ค่ะแม่"
"ลำบากพี่กั้งเค้าจริงเลยเพิ่งอุ้มขึ้นไปก็ต้องพยุงลงมา"
"โธ่แม่ก็"
ตรู๊ดๆๆ
"ฮัลโหลว~"
"แกกลับบ้านยัง"
"กลับแล้วๆ"
"เออดีงั้นเดี๋ยวไปหานะมีเรื่องจะบ่นให้ฟัง"
"จ้าาา-0-' "
ตรู๊ดๆๆ
"ใครโทรมานะ"
"บิวค่ะแม่บิวบอกเดี๋ยวจะมาหา"
"อ๋อๆ"
กริ๊ง
"นั่นไงมาแล้วแน่เลย"
"เดี๋ยวหญิงไปดูให้ค่ะ"
...
"มาหาใครค่ะ"
"ใช่บ้านคุณหญิงมดรึป่าว"
"ใช่ค่ะมีอะไรรึป่าวค่ะ"
"ผมซีดีลูกพี่ลูกน้องของน้องมุกที่จะมาอยู่ที่นี่หน่ะ"
"เอ่อ...ซักครู่นะค่ะ"
"ครับ-.-"
"คุณหญิงค่ะ!!"
"อะไรห้ะหญิงอ้าวแล้วหนูบิวล่ะ"
"คือไม่ใช่คุณบิวค่ะ"
"แล้วใครมา"
"คนที่ต้องมากับคุณกั้งเมื่อวานอ่ะค่ะ"
"ใครค่ะพี่กั้ง แม่?"
"เอ่อ...เดี๋ยวชั้นไปพาเค้าเข้ามาเอง"
"ค่ะๆ"
"พี่กั้งค่ะ"
"ครับๆ!!"
"มีอะไรรึป่าวค่ะทำไมทุกคนถึง..."
"ไม่มีอะไรหรอกอย่าคิดมากๆ555"
"=_="
"คุณน้าสวัสดีครับ"
"สวัสดีจ่ะซีดีใช่มั้ย"
"ครับ"
"เข้ามาเลยลูกเอ่อซีดี"
"ครับคุณน้า"
"น้ามีเรื่อแยากให้ซีช่วยอ่ะจ่ะ"
"เรื่องอะไร?ครับ"
"ช่วยแกล้งเป็นญาติได้มั้ยลูกคือเมื่อวานที่ตากั้งมาน้องมุกเข้าใจว่ากั้งเป็นลูกพี่ลูกน้องเค้าอ่ะจ่ะ"
"แล้วไม่บอกความจริงละครับ"
"กั้งกลัวน้องช็อคอ่ะจ่ะ"
"ก็ได้ครับ"
"โอเคขอบคุณนะลูก"
"ครับ"
เข้าบ้าน
"ใครค่ะแม่?"
"นี่ซีดีญาติเราแหละ"
"หวัดดีค่ะ:)"
"ครับ"
กริ๊ง
"บิวมาแล้วแน่เลยค่ะมุกไปรับบิวก่อนนะ"
"เจ็บขาอยู่ยังจะไปอีก"
"เดี๋ยวพี่หญิงไปเองก็ได้ค่ะ"
"แต่"
"ดื้อหรอ"
"ไม่ได้ดื้อซะหน่อย"
"งั้นก็ให้พี่หญิงไป"
"ก็ได้-3-"
"โอ๊ยเบาๆค่ะพี่หญิง"
"ค่าๆ"
"แม่สวัสดีค่ะ" ทำไมเสียงคุ้นๆว่ะ(ซีดี)
"จ่ะ"
"เห้ยบิวแกเป็นไรเนี่ย"
"โดนไอบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ขับรถเฉี่ยวเนี่ย" สายตาของชั้นมองไปที่ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความสงสัย
"ใครอ่ะ(ซุบซิบ)"
"อ๋อนี่พี่กั้งลูกพี่ลูกน้องมุกเอง ส่วนนั้นพี่ซีดีญาติมุก"
"สวัสดีค่า" ผมและไอกั้งหันไปหาแล้วสิ่งผมคิดก็เป็นเรื่องจริง
"เห้ย นาย!"
"สวัสดีครับน้องบิว"
"สวัสดีครับ หึ"
"0.0"
"แกเป็นไร"
"ก็ไอ...เอ่อช่างมันเหอะ--"ไอบ้านั่นมานี่ได้ไงว่ะเนี่ยชั้นไม่เชื่อว่ามันเป็นญาติกับเพื่อนรักช้านนน
"หึ :)"ยิ้มอย่างผู้ชนะ
"หึ้ย"
"แม่ว่าแม่ไปทำอาหารให้ดีกว่านะ"
"โหวันนี้แม่เข้าครัวด้วย"
"อะไรๆเดี๋ยวเถอะหญิงมาเร็ว"
"ค่ะๆ"
"ไงแกตกลงจะบ่นเรื่องอะไรให้ฟัง"
"เอ่อ..."
"คงจะบ่นที่พี่ไปขับรถเฉี่ยวเค้ามั้งครับ"
"หืม?"
"อะไรกันค่ะ"
"ก็ไม่อะไรหรอกก็แค่ญาติแกขับรถเฉี่ยวชั้น"
"แล้ว?"
"ถามพี่!ซี!ดี!เอาสิ--*"
"ไม่มีอะไรหรอกครับ"
"หึ้ยสองมาตรฐาน"
"บ่นอะไรยัยป้า"
"นี่!นาย"
"แกๆใจเย็นๆพี่ชั้น-0-"
"หึ้ย-*-"
"หึ"
"ใจเย็นๆนะ"
"ถ้าไม่ใช่เพราะแกนะ-3-"
"ทีเมื่อวานทำไมชั้นห้ามไม่ใจเย็นอย่างนี้ละจ้ะ"
"ก็เมื่อวานมันมาทำแกอ่ะ"
"จ้าๆ"
"ถ้าไม่ใช่เพราะชั้นเป็นพี่น้องมุกแล้วเธอจะทำอะไรห้ะ"
"หืมไอสองมาตรฐานไอขรึมไอขี้เก๊กไอหน้าลิง--*"
"ดูเพื่อนเราสิครับน้องมุก"
"นี่ไม่ต้องเล่นพวกเลยนะแหมกับคนอื่นนะสุภาพหึอยากจะอัดวิดีโอตอนนั้นแฉจริงเลย"
"หึ"
"ใจเย็นๆกันดีกว่าเนอะ" เข้าข้างไม่ถูกเลยเรา--"
"นั่นดิใจเย็นกันดีกว่าเนอะน้องบิวไอซี"
"หึ่มค่ะ"
"เออ"
"บิว"
"อะไรแก"
"แผลที่เข่าแกอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ละละเลือดมันซึมออกมา..."
"เห้ย0.0"
"..."เจ็บจริงหรอเนี่ย...(ซีดี)
"เดี๋ยวชั้นไปเอายะยามาให้"
"เห้ยเราเจ็บขาอยู่นะ"
"มุกจะไปเอาอ่ะ"
"ดื้ออีกแล้วนะ"
"โว๊ะไอกั้งมึงก็พยุงน้องมุกไปดิโอเคมั้ยค่ะน้องมุก"
"ค่ะ"
"ทีไอซีละไม่ดื้อนะ"
"อย่าเพิ่งบ่นเลยไปเอายาก่อน"
"ค้าบๆ"
"เจ็บจริงหรอ"
"ก็เออสิค่ะไม่ได้ชอบอ่อยอย่างที่นายพูดละกัน"
"อืม"รู้สึกผิดแหะ
"อยู่นิ่งๆนะ"
"ทะทำไรอ่ะ" ผมค่อยๆแกะผ้าก็อตออกมาเพื่อดูแผล
"แผลฉีกนะ"
"..." แปลกแหะนายนี่เวลาพูดแบบนี้ทำไมเราถึงไม่อยากเถียงเลย
"มาแล้วค่ะ"
"เดี๋ยวพี่ทำแผลให้เองครับน้องมุก"
"เอ่อก็ได้ค่ะพี่ซี" เมื่อกี้ยังกัดกันอยู่เลยจะแกล้งบิวรึป่าวนะ==
"ไม่ต้องคิดมากหรอกน้องมุกไอซีมือเบากว่าพี่อีก"
"เบากว่านี้มีอีกหรอ-0-"
"คร้าบ"
"แสบนิดนึงนะ"
"อะอือ"
"เสร็จละ"
"ขอบคุณ"
"อืม"
"โหพี่ซีท่าทางจะมือเบาจริงนะค่ะเนี่ยยัยบิวไม่บ่นสักคำเลย555"
"มุกอ่ะ-3-"
"หยอกๆหน่า"
"แกชั้นว่าชั้นกลับก่อนดีกว่า"
"โหนานๆทีแม่ชั้นจะเข้าครัวอยู่ด้วยกันก่อนดิ"
"ไม่ดีกว่าอ่ะโทษทีนะ"
"ก็ได้ๆ"
"ไปก่อนนะแกสวัสดีค่ะพี่กั้ง พี่..."
"เดี๋ยวชั้นไปส่ง"
"ห้ะ0.0" อึ้งสิค่ะท่านทุกคนก็อึ้งไม่ต่างกันหรอกตอนแรกยังกัดกับชั้นอยู่เลย
"ไปสิ"
"ไอซี"
"ว่า?"
"ขากลับฝากซื้อไวน์หน่อยดิ"
"เออ นี่เธอเร็วสิ"
"อะ"
"เร็วๆ"
"เอ้อๆ"
"ไปก่อนนะแก"
"จ้า บาย"
"บาย"
"นี่เดินเบาๆสิเดี๋ยวแผลก็ฉีกอีก"
"รู้แล้วหน่า"
"สองคนนี้แปลกดีนะค่ะพี่กั้ง"
"ครับพี่ก็ว่างั้น"
"แล้วทำไมพี่ฝากพี่ซีซื้อไวน์อ่ะ"
"พี่..."
"เครียดเรื่องอะไรค่ะ"
"เอ่อ..."
"คนที่พี่เจอที่อัมพวาใช่มั้ย"
"ครับ.."
"เค้าเป็นแฟนเก่าพี่ใช่มั้ยค่ะ"
"ครับ...เค้าชื่อเอส"
"มุกเข้าใจพี่นะพี่ก็อย่าคิดมากนะค่ะเครียดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมาหรอก"
"นั่นสิ..."ยังไงก็เครียดเห้อ-0-
"อาหารเย็นเสร็จแล้วเด็กๆ"
"ค่ะแม่"
"อ้าวบิวกับซีหายไปไหนละยัยมุก"
"พี่ซีไปส่งบิวที่บ้านค่ะแม่^^' "
"เอ้าแม่ก็ทำซะเยอะเลย เรากินกันก่อนละกัน"
"ค่ะๆ ป่ะพี่กั้ง"
"ครับๆ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "นี่นาย.."
"อะไร"
"ทำไมถึง"
"ทำไมชั้นถึงทำดีกับเธอใช่มั้ย"
"อะอือ"
"ชั้นก็แค่รู้สึกผิด"
"คนอย่างนายรู้สึกผิดเนี่ยนะ"
"นี่ถึงชั้นจะทำเป็นเย็นชาปากเสียแค่ไหนก็เป็นคนนะ"
"นี่พูดเองนะเนี่ย"
"นี่เธอ!"
"ขับรถไปได้ละหน่า"
"รัดเข็มขัดสิ"
"ไม่อ่ะ"
"บอกให้รัดไง"
"ไม่เอาอึดอัด"
"ก็ได้แล้วแต่นะ" ผมออกรถด้วยความเร็วและเหยียบเบรคแรงๆ
โป๊ก!
"โอ้ยนี่นายขับดีๆสิแกล้งชั้นหรอ" ก็ดูสิหัวโขกกับเก๊ะรถเลย-3-
"ป๊าวก็รัดเข้มขัดสิ"
"เออๆรัดก็ได้"
"บอกทางด้วย"
"อือๆ ชิ" หึๆแกล้งใช่มั้ยเดี๋ยวแม่จะให้อ้อมยาวเลย
"นี่ออกหลังหมู่บ้านนะเห้ยเลี้ยวๆ ขับไปเรื่อยๆ เอ้ยนายเลี้ยวขวาๆ เลี้ยวซ้ายๆ เอ้ยผ่านสี่แยกก่อนค่อยเลี้ยวซ้ายดิ ขวาๆ ตรงๆ ขวาๆ ซ้ายๆ ขวาๆ ขวาอีกๆ"
"บ้านคนหรือเขาวงกตห้ะเนี่ย"
"อาสามาส่งเองอย่าบ่นเข้าใจ๊"
"ยัยมนุษย์ป้า-.-"
"หยาบคายว่าผู้หญิงแบบนี้ได้ไงไอบ้า"
"ก็เธอขี้บ่นเหมือนป้าจริงๆหนิ"
"ชิจอดๆถึงแล้วๆขอบใจนะเอ้อนี่เงินนาย"
"เธอเอาไปเหอะ"
"ไม่อ่ะนายอ่ะเก็บไว้"
"บอกให้เก็บไว้ไง"
"ไม่"
"นี่!จะไม่ขัดสักรอบจะตายมั้ย"
"เออๆก็ได้" ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงไอลิง้อ้ยก็ไม่อยากได้อ่ะชั้นเลยแอบซ่อนเงินไว้ใต้เบาะนายนั่นก็ไม่อยากเก็บไว้หนิ-3-
"อ้าวคุณหนูกลับมาแล้วหรอค่ะ"
"ค่ะ"
"แล้วใครมาส่งค่ะ"
"พี่มุกนะค่ะ"
"คุณมุกมีพี่ด้วยหรอค่ะ"
"ญาติหน่ะค่ะ"
"แล้วไปโดนอะไรมาเนี่ยคุณหนู"
"ก็เค้าแหละค่ะขับรถเฉี่ยวบิว-0-"
"เอ่อขอโทษนะคับยัยป้าเอ้ยน้องบิวเค้าพูดอะไรเกี่ยวกับผมรึป่าวครับ"
"ค่ะคุณขับรถเฉี่ยวคุณหนูชั้นหรอค่ะ"
"ครับผมขอโทษจริงๆนะครับ"
"ค่ะดีนะค่ะที่ยอมรับผิดในสิ่งที่ทำขอบคุณที่มาส่งคุณหนูนะค่ะ"
"ครับ:)"
"แหวะ-3-"
"คุณหนูค่ะ"
"เห้อขอบคุณนะนาย.."
"อะแฮ่ม"เห้อก็ไม่อยากเรียกนายบ้านั่นว่าพี่หนิ-3-
"พี่ซีดี-0-กลับได้แล้วมั้งค่ะเดี๋ยวทุกคนเป็นห่วง"=_=
"อืมงั้นก็หายเร็วๆละกัน"
"อือๆ"
"ป่ะค่ะเข้าบ้านกันค่ะ"
"ค่ะ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"กลับมาแล้วครับ"
"ไปนานจังเลยค่ะพี่ซีปกติมุกไปบ้านบิวแค่10นาทีเองไปทางไหนค่ะเนี่ย"
"ออกหลังหมู่บ้านนะครับ"
"555สงสัยพี่โดนบิวแกล้งให้ไปทางอ้อมละมั้งค่ะ"
"ยัยแสบ--' เออไอกั้งนี่ไวน์"ก็ว่าทำไมยุ่งยากชะมัด
"ขอบใจเว้ย มึงก็ไปกินข้าวดิ"
"เออๆ"
"พี่ไปนอนก่อนนะ"
"นอนเร็วจัง"
"พี่เพลียอ่ะคับ:)"
"ค่ะ..."
"น้องมุก"
"ค่ะ?"
"มีไลน์ยัยขี้บ่นมั้ย"
"บิวหรอคะมีค่ะ"
"พี่ขอหน่อยสิ"
"ค่ะๆ"
...
"เห้อป้านวลค่ะบิวขอไปนอนพักก่อนนะค่ะ"
"ค่ะคุณหนู"
-ห้องนอน-
อยู่นิ่งๆนะ แสบนิดนึงนะ ก็แค่รู้สึกผิด โอ้ยทำไมต้องคิดถึงคำพูดไอบ้านั่นด้วยนะนอนๆๆ
ตื๊อดึ๊ง
ใครไลน์มานะ
"ยัยป้าอย่าลืมทายาละ"
ใครอ่ะ-- หรือว่า!!!
"นาย!! ไปเอาไลน์ชั้นมาจากไหน"
"ก็น้องมุกไง"
เออใช่ ยัยมุก!!! ให้ไอขรึมนี่ทำไมเนี่ย
"นี่ไม่ต้องไปบ่นให้น้องชั้นฟังเลยนะ"
"เออรู้แล้ว"
"อืมแล้วกินข้าวยัง"
"กินไม่ลงอ่ะ"
"แล้วทำไรอยู่" ถามเยอะชะมัดเลย
"นอน"
"นอนแล้วตอบไลน์ได้ไง"
"นี่ไม่กวนประสาทชั้นจะตายมั้ยห้ะ"
"แล้วเธอไม่บ่นจะขาดอากาศรึไง"
"นี่นาย!"
"หึนอนละบาย"
"อือบาย"
"ฝันดียัยป้า"
"ฝันดีไอลิง!"
ผู้หญิงอะไรแปลกซะไม่มี ทำไมผมถึงคิดว่ายัยป้านี่แปลกหน่ะหรอก็เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าเถียงผมเลยหน่ะสิแถมส่วนมากจะวิ่งเข้าหาผมอีกตะหากซึ่งผมว่ายัยนี่น่าสนใจมากเลยนะหึจะเอาให้ไม่กล้าเถียงเลย
...
"ยัยบิวบ่นรึป่าวค่ะพี่ซี"
"ครับ"
"555กะแล้วเชียวเอ้อมุกไปนอนก่อนนะค่ะ"
"ครับฝันดีนะครับ"
"ค่ะเหมือนกันค่ะ"
แวะไปหาพี่กั้งแปปนึงดีกว่า
ก๊อกๆๆ
"พี่กั้งค่ะ" เมื่อไม่มีเสียงตอบชั้นตัดสินใจเลยเข้าไปข้างในห้อง
เอี๊ยด
"หืม พี่กั้ง โหยเมาเละเลยแฮะท่าจะเครียดหนัก" สภาพที่เห็นหน่ะหรอ ไวน์เกือบหมดขวดแก้วไวน์ก็หกถ้าไม่เมาก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้วละ
"พี่กั้งค่ะ พี่กั้ง" ด้วยความเป็นห่วงณัฐณิชาเลยพาวรกรไปนอนที่เตียงแล้วหาผ้ามาเช็ดตัวให้
"เห้อนอนเฝ้าที่โซฟาละกันเอ้ยเดี๋ยวพี่กั้งตื่นมาแล้วเอาเราไปนอนที่ห้อง" เขียนโพสต์อิท > มุกจะนอนนี่ห้ามอุ้มไปไหนนะค่ะ
03.00
"อืมมม...เอส" ผมตื่นมาด้วยความมึนงงของฤทธิ์แอลกอฮอลล์
"เอสรักกั้งรักตลอดไปนะ"คำนั้นดังก้องในหัวผมตลอด
"แต่...เห้อ...เอ๊ะ น้องมุก..."
"ทำไมมานอนนี่ได้เนี่ยผ้าห่มก็ไม่มี" โพสต์อิท...ผมไปเอาผ้าห่มให้น้องหลังผมเห็นโพสต์อิทที่น้องเขียน แล้วผมก็เขียนโพสต์อิทใหม่แปะไปที่หัวน้องใหม่จากนั้นผมก็กลับไปนอนอย่างเดิม-..-ถ้าอยากรู้ผมเขียนอะไรติดตามอ่านตอนหน้านะครับ เชื่อว่าวันดีๆ มันจะรออยู่ที่ปลายทาง*เครียดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา* (มุก)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น