คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ปะทะHoly Chaos!
แสงแดดยามเย็น เริ่มเลือนลับ สถานการณ์บนดาดฟ้า อาคาร2 ยังคงตึงเครียดอยู่ สงสัยวันนี้ ชีวิตผมคงจบสิ้นจริงๆแล้ว ซวยชิบหายเลย แจ็คพ็อตอะไรปานนี้ อยู่ๆ พวกHoly Chaos ก็ตามตัว ตรูเจอ
“ ริวโนะสึเกะ พวกเรา2คน ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ยอมจำนนแล้วมอบGemนั่นมาให้ ฉันซะ “
“ ไอบ้า นี่เอ็งจะให้ตรูควักลูกตาออกมาหรอวะ ปัญญาอ่อนรึไงฟะ ยังไงซะวันนี้... วันนี้.. ตรูต้องรอดให้ได้เฟ้ย! “
“ ย๊ากกกกกกกกกกก!”
“ Dragon Slash “
“ เฮอะ การโจมตีพันธุ์นั้นหนะ มันทำอะไรฉันคนนี้ไม่ได้หรอก “
ไอบ้าโคบายาชิ ทำหล่ออยู่ได้ ไม่คิดจะหลบเรอะ! แถมยังเสยผมอีก
“ มารมังกร! เอาไปกิน! “
“ HOLY BEAM “
เชี่ย! แล้วไง แสงนั่นต้องหลบให้ได้
ผลุบ! ตู้ม!
เฮ้อ~ เกือบไปและ ยิงเฉียดขา ไปนิด ไอบ้าโคบายาชิ จะโหดไปแล้วนะเฟ้ย!
“ เฮอะ! หลบได้งั้นหรอ หึหึ อ่อนหัดกว่าที่คิดไว้เยอะเลยนะเนี่ย มารมังกร! “
“ HOLY BEAM HOLY BEAM HOLY BEAM HOLY BEAM “
ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
เชี่ย เชี่ย เชี่ย เชี่ย! ยิงมารัว ตรูหลบไม่ทันเฟ้ย! อ๊าคคคคคค!
ทรมาณเป็นบ้าเลย! เห แต่เดี๋ยว บนดาดฟ้าอาคาร1 นั่นมีคนอยู่หนิ ใครกันหนะ?
เหวย เหวย เหวย! ในมือนั่นมันอะไรกันฟะ ท่านั่นมัน ยิงธนูเรอะ แล้วทำไมถึงเล็งมาทาง อาคาร2ฟะ!
ฟิ้ว! ฉึบ!
“ อ๊าค! ใครหนะ! ใครมันบังอาจ ขัดขวางการทำงานของ Holy Chaos อย่างข้า! พวกมารงั้นเรอะ!”
“ งั้น เดี๋ยวจัดให้ ยิงข้ามอาคารเลยเป็นไง! “
“ ANGEL MEGA CANNON! “
ตู้ม!
เหยดดดดด! ยิงข้ามอาคาร โหดสลัดเลย! เฮ้ย! แล้วตรูมาตื่นตาตื่นใจทำไมกันเนี่ย ฝั่งนั้นเข้ามาช่วยตรูไม่ใช่เรอะ
“หึหึ เป็นไงล่ะ ไอพวกขยะ! “
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
เสียงนี่มันอะไรกันหนะ ตั้งแต่การโจมตีเมื่อกี๊แล้ว ทำไมผมถึงไม่เห็น สิ่งที่เป็นเจ้าของเสียงเลย
อ๊าคคคคค!
“นี่มันอะไรกันเนี่ย อาวุธ ที่มองไม่เห็น นี่มันอะไรกัน หรือว่า หรือว่า! “
“ ผู้ใช้Gem แห่งสายลมงั้นเรอะ”
ปัง!
ใครอีกฟะนั่น สงสารประตูดาดฟ้าจริงๆ ช่วยเปิดกันเบาๆหน่อยสิครับ!
เห? ผู้หญิงงั้นหรอ น่าคุ้นๆนะ มิวาโกะจัง นี่หว่า มาทำอะไรที่นี่กันเนี่ย
“ FIRE BEAM “
ห๊ะ! อะไรหนะ เธอเป็นผู้ใช้Gemหรอกหรอ แล้วนั่นมัน เปลวเพลิงนั่น ยิงไปทางโคบายาชินี่นา
ผลุบๆๆๆๆๆๆๆ
อะไรกันเนี่ย ลมแรงๆที่พัดมาจากอาคาร1 นี่มันหมายความว่ายังไงกัน! การโจมตีจากGemหรอ
ผลุบๆ ฟู่ๆๆๆๆๆ
นี่มันพายุเพลิง หมุนรอบ โคบายาชิหนิ!
“ โคบายาชิ เห็นแก่ความเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ฉันขอเพื่อนของฉัน3คนนี้ได้ไหม “
“พูดบ้าอะไรของเธอ ยัยมิวาโกะ เธอรู้ไหม คนที่ขัดขวาง Holy Chaos หนะ จะต้องเจออะไรบ้าง “
“ รู้สิ แต่ ริวคุงหนะ คือคนที่ฉันรักนะ ฉันไม่ยอมเห็นเขาตายไปต่อหน้าต่อตาหรอก “
“ เธอว่าไงนะ ! รักหรอ เธอรักมันหรอ! ถ้าอย่างนั้น ฉันจะฆ่า มันเอง มิวาโกะ ฟังให้ดี ไม่มีใครรักเธอได้เท่าฉันอีกแล้ว ฉันจะทำลายไอมารมังกรนั่น ไม่ให้เหลือซาก “
“ ทำปากดีนะ โคบายาชิ ฉันก็บอกไปเป็น10รอบแล้วไม่ใช่หรอ ว่าเราหนะ เป็นได้แค่เพื่อน! “
“ แต่ฉันทำไม่ได้จริงๆ หยุด เปลวเพลิงนี่ซะ ถ้าเกิดฉันเป็นอะไรไปล่ะก็ เธอก็จะตกอยู่ในอันตรายไปด้วยนะ “
“ เรื่องนั้นฉันไม่สน สรุปว่าจะปล่อย3คนนี้หรือไม่ล่ะ! “
“ ไม่! “
“ งั้นก็ถูก เพลิงนี่แผดเผาไปซะ! “
เชี่ย! แล้วไง ทำไมสาวสวยอย่างมิวาโกะถึงโหดได้ขนาดนี้ นี่เปลวเพลิง มัน ลุกโชนหนักกว่าเก่าอีกนะเนี่ย
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
เสียงร้องโหยหวนของ โคบายาชิ ดังโครตๆ น่าสงสารชะมัด สงสัยต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว!
“ มิวาโกะ! หยุดเถอะ! “
“ ริวคุง… แต่ว่า... มันจะฆ่าริวคุงนะ “
“ แล้วยังไงล่ะ สภาพเขาในตอนนี้ ฆ่าฉันได้จริงๆหรอ หยุดเถอะ! ได้โปรดฉันขอร้อง”
“ ถึงเขาจะเป็นHoly Chaos ที่ไล่ล่าฉัน แต่เขาก็เป็นมนุษย์นะ มีชีวิต มีจิตใจ มีความหวัง มีอนาคต ไม่ว่าใครก็ไม่สมควรที่จะตาย เพราะเรื่องบ้าๆนี่หรอก หยุดเถอะ มิวาโกะ! “
“ ทำไม ทำไมกันล่ะ ทำไมริวคุงถึงได้จิตใจดีขนาดนี้! “
“ ก็เพราะว่า มันคือสิ่งพ่อของฉันสอนไว้ยังไงล่ะ! “
“ นั่นสินะ ฉันหยุดก็ได้ “
ฟู่~~
และแล้ว มิวาโกะก็หยุดเปลวเพลิงนั่นไว้ แต่ดูเหมือน ร่างกายของโคบายาชิ มือขวาของโคบายาชิ จะถูกทำลายไปเกือบสมบูรณ์
พวกผมต้องเรียกรถพยาบาลมารับตัวเขาไป วันนี้เป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายสุดๆ มันทำให้ผมนึกย้อนไปถึงการตายของพ่อผม เมื่อ5ปีก่อน
พ่อผมเป็นวิศวกรปิโตรเลียม ให้กับบริษัท J-OIL ภายใต้ การควบคุมของรัฐบาลญี่ปุ่น พ่อเป็นคนที่เก่งมาก เขาขุดมาแล้วทุกภูมิภาคทั่วโลก ที่ไหนที่คนอื่นขุดไม่ได้ เขาขุดได้ และพบน้ำมันทุกจุดที่ขุด แต่ทว่าเมื่อมีผมเกิดมา พ่อก็ลาออกจากบริษัท เพื่อที่จะได้มีเวลาให้กับผม แต่ด้วยความที่พ่อเป็นคนที่อยู่ว่างไม่ได้ ตอนผม2ขวบพ่อก็ไปสมัครเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่นี่แหละ ทุกอย่างราบรื่นไปด้วยดี จนกระทั่ง เมื่อ5ปีก่อน เกิดปัญหาที่แท่นขุดที่425 ในมหาสมุทรแปซิฟิก พ่อถูกเรียกตัวไปอีกครั้ง ในตอนนั้น ผมกับแม่ขอตามพ่อไปด้วย ตอนที่ถึงแท่นขุด พ่อพูดเป็นลางนัยๆกับผมว่า “ ถ้าพ่อไม่อยู่ ขอให้ริวคุงจงเติบโตเป็นคนที่ดี เห็นใครที่ตกทุกข์ได้ยากก็ต้องช่วยเหลือ เสมอนะ “ หลังจากที่พอพูดเสร็จ พอก็เอาผ่ามือมันจับที่กลางอกผม แล้วหลังจากนั้นผมก็หลับไป มารู้สึกตัวอีกที ก็อยู่บนเฮลิคอปเตอร์กับคุณอาที่เป็นเพื่อนพ่อ คุณอาบอกว่า พ่อกับแม่ผมตายแล้ว พวกเขาช่วยออกมาไม่ทันจริงๆ ผมมองออกไปข้างนอกฮอ เห็นไฟลุกท่วมแท่นขุดเจาะ ในใจผมภาวนาแค่ว่า ขอให้นี่เป็นเพียงฝันร้ายเถอะ แต่มันคือความจริง ผมเสียใจมาก แต่ถึงผมจะเศร้ามากแค่ไหน น้ำตาผมมันไม่ยอมไหลออกมาซักหยด มันคือฝันร้ายสุดๆในชีวิตผมแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่โรงเรียนของผมตอนนี้ มีแต่คนซุบซิบ เกี่ยวกับเหตุการณ์แปลกๆที่เกิดขึ้นระยะนี้
เมื่อวานก็มีนักเรียน ห้อง2-Cลาออกถึง6คน (สงสัยคงจะเป็นพวกหื่นกามนั่นที่โดนเล่นงานวันนั้น)
แล้วก็ ยังมีนักเรียนปี3ตกลงมาจากดาดฟ้าอาคาร4 โดยไม่ทราบสาเหตุ แถมยังพบศพนักเรียนที่ขึ้นอืดจนดูไม่ออกว่าใคร ลอยตุ๊บป่องที่บึงหลังโรงเรียนอีก และที่ร้ายแรงที่สุดคือ โคบายาชิเข้ารพ. เรื่องนี้พวกผมเองก็ต้องเก็บเป็นความลับเอาไว้ ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าออกมาอธิบายถึงสาเหตุ ที่โคบายาชิ ถูกเผาอาการสาหัสขนาดนั้น
“ เฮ้! ริวคุง! เหม่ออะไรอยู่หรอ “
“ เหวย!~ มาตั้งแต่เมื่อไหร่หนะ ยูนะ ตกใจหมดเลย “
“ ก็เค้าเห็นริวคุง เอาแต่เหม่อหนิ ว่าแต่เหม่อถึงอะไรหรอ หรือว่า..... ว๊ายยย เขินอ่า ริวคุงจิ้นถึงเค้าด้วยหรอ “
“ ปะ...เปล่าซะหน่อย แค่คิดถึงเรื่อง... ช่างมันเหอะ “
“ เห? เรื่องอะไรหรอ “
“ ไม่มีอะไรหรอกน่า “
“ ริวคุงบอกมานะ! “
“ ไม่บอก555 แบร่ ! “
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก~
เฮ้อ~ รอดตัวไป เกือบโดนยูนะเค้นซะแล้ว ถ้าขืนอยู่ตรงนั้นอีกหละก็ เผลอหลุดปากพูดเรื่องGem ออกไปแน่ๆเลย
“ ริวคุง~”
เห ใครหนะ อ๊ะ มิวาโกะนี่เอง มาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?
“ อ่า~มิวาโกะจัง มีอะไรหรอ? “
“ เรื่องเมื่อวานหนะ..”
“ อ่อ ฉันไม่บอกใครหรอกอย่าได้กังวลเรื่องนั้นเลย “
“ ขอบใจนะริวคุง แต่ว่า วันนี้ตอนพักกลางวัน ช่วยไปที่ห้อง163หน่อยสิ “
“ เห?.. มีอะไรงั้นหรอ “
“ ช่วยไปเถอะ เมื่อไปถึง เดี๋ยวริวคุงก็รู้เองแหละ ฉันขอตัวก่อนนะ ”
อะไรของเขาเนี่ย มิวาโกะ เธอมาพูดให้ผมสงสัยแล้วก็เดินจากไป มันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ แต่หวังว่า คงไม่ได้เป็นแบบยัยนามินะ
เฮ้อ~รู้สึกวันนี้จะไม่มาโรงเรียนด้วยสินะ ก็แหงอยู่แล้วหละ ใช้ Gemไปซะพลังเกือบหมดขนาดนั้น ทำไมถึงต้องทำเพื่อเราขนาดนั้นกันนะ เฮ้อ~
และแล้วเวลาก็ผ่านไป คาบเรียนอันหน้าเบื่อ ผ่านพ้นไปซักที ในที่สุดก็พักกลางวัน แต่คิดไปคิดมา ต้องไป ห้อง163อีกนี่หว่า ขี้เกียจชะมัดเลย~
แต่ท้ายที่สุด ผมก็ต้องลากสังขารมาถึงที่นี่จนได้ มิวาโกะพูดแบบนั้นน่าจะมีเรื่องสำคัญๆแน่ๆ
“ สวัสดีครับ มีใครอยู่ไหม? “
เห? ไม่เห็นมีใครอยู่เลยหนิ
ผลุบ!
เหวยยย ! ลมนี่มันมันอะไรกันหนะ เฮ้ยใคร! หนะ มากับลมงั้นหรอ! หรือว่าผู้ใช้Gem แห่งสายลม งั้นหรอ?
“ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะริวโนะสึเกะ “
“ อาจารย์ทานากะนี่เอง ตกใจแทบแย่เลยนะครับ นึกว่าเป็นพวก....”
“ พวกไหนหรอ คิดว่าเป็นพวกHoly Chaosงั้นหรอ อย่ากลัวไปเลย ในเขตอาคาร1นี่ คือฐานทัพของ AHCT พวกHoly Chaos ไม่กล้าแตะที่นี่หรอก “
“ AHCT คืออะไรหรอครับอาจารย์ “
“ Aniti Holy Chaos Team ง่ายๆคือพวกเราคือหน่วยต่อต้านHoly Chaos ยังไงล่ะ! “
“ เห? หน่วยแบบนั้นมันมีด้วยหรอครับ ไม่ยักจะรู้เรื่องเลย “
“ มีมานานแล้วหละ ช่วงหลังHoly Chaos เล่นฆ่าไม่เลือกหน้าหนิ ถึงจะเป็นGemแห่งมารก็เถอะ แต่บางคนหนะ จิตใจไม่ได้เป็นมารซักหน่อย ดังนั้นเราต้องจัดตั้งหน่วยขึ้นมา เอาไว้ขัดขวางการทำงานของHoly Chaos ไม่ให้สังหารใครสุ่มสี่สุ่มห้า “
“ ถ้าอย่างนั้น ลมเมื่อวานนั่น ก็ฝีมือของAHCTหรอครับ “
“ ใช้แล้ว ฝีมือฉันเองแหละ มิวาโกะก็เป็น1ในAHCTเหมือนกัน “
ติ้ด!
อะไรล่ะนั่น อาจารย์กดปุ่มฉายอะไรบางอย่างบนไวท์บอร์ด
เห! นั่นมัน เหมือนรายชื่ออะไรซักอย่าง แถมในนั้นมี รูปโคบายาชิกับรุ่นพี่ซาโต้ด้วย หรือว่านั่นคือรูปของพวกHoly Chaosกันนะ แล้วคนข้างบนสุดนั่นใครกันหนะ ทำไมถึงไม่มีรูป แถมข้างล่างยังเขียนว่า “ God” อีกด้วย
“ นี่คือ โฉมหน้าของ Holy Chaos พวกที่ไล่ฆ่านายอยู่ยังไงล่ะ “
“ อาจารย์ครับ แต่ผมได้ยินมาว่า Holy Chaosมี5คน แล้วคนข้างบนสุดที่ไม่มีรูปนั่นใครหรอครับ? Holy Chaos คนที่6หรอ? “
“ ไม่ใช่หรอก นั่นมันคือผู้ครอบครองGemแห่งพระเจ้ายังไงล่ะ ทางเรายังไม่มีข้อมูลพอว่า คนๆนั้นเป็นใคร เมื่อคืน ฉันให้มิวาโกะ ไปเค้นโคบายาชิที่โรงพยาบาล แต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไร “
“ เค้นคนป่วยเนี่ยนะครับ! ทำไมไม่รอให้หายดีก่อนแล้วค่อยเค้นล่ะ “
“ ถ้ารอให้หาย ชีวิตนายคงจะหายไปก่อนล่ะมั้ง ริวโนะสึเกะ จำไว้นะ โลกนี้มันอยู่อยากกว่าที่คิดไว้เยอะ เด็กน้อยเอ๋ย “
ความคิดเห็น