คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เหตุเกิดที่ดาดฟ้า
“ ที่นี่ ที่ไหนเนี่ย ใครปิดไฟวะ ทำไม ทำไม มันมืดไปหมดเลย “
ผมลืมตาตื่นขึ้นมา กำลังมึนๆงงๆ ว่านี่ ตรูอยู่ที่ไหน มองไปรอบๆ มืดไปหมด แต่ว่า เอ๊ะ! ตรงนั้น มันมีแสงหนิ ใครยืนอยู่หนะ
“ นั่นใครหนะ! “
ผมตะโกนพร้อมกับวิ่งไปหา ใครบางคนที่ยืนอยู่ในจุดที่มีแสงสว่าง อยู่เล็กน้อย
“ หึหึ ตื่นแล้วหรอ ริวโนะสึเกะ “
ผมยืนตกตะลึงกับภาพที่เห็น ชายสวมชุดเกราะประหลาด ปิดบังใบหน้า เห็นเพียงแต่ดวงตาสีม่วง ยืนอยู่ท่ามกลางแสงอันน้อยนิด เอ๊ะ! นั่น เขาเรียกชื่อผมหนิ
“ คุณเป็นใครหนะ แล้วที่นี่ที่ไหนกัน! “
“ โอชิโระน้อยเอ๋ย~ อย่าตกใจไป! ที่นี่คือภายใน Gem ของข้ายังไงล่ะ ข้าคือ.. “
“ ถ้าอย่างนั้น .. คุณคือ มารมังกรใช่ไหม “
“ ใช่แล้ว ข้านี่แหละมารมังกร คนที่ช่วยชีวิตเจ้าไว้ยังไงล่ะ ข้ามาในวันนี้เพื่อ.. “
“ เอ.. มารมังกรทำไมไม่เห็นเหมือนมังกรเลยฟะ “
“ เจ้าหนู หัดฟังตรูพูดให้จบหน่อยสิฟะ ! อยากเห็นร่างมังกรมากใช่ไหม ได้ๆ “
“ DRAGON TRANFORM! “
ตู๊ม!
อยู่ๆก็เกิดระเบิดควันขึ้นตรงหน้าผม นั่นมันอะไรกันหนะ เชี่ย เชี่ย เชี่ย! มังกรสีดำตัวเบ้อเริ่ม เฮ้ย! มันจะกินผมไหม นั่น ชิบหายแล้วไง
“ เฮ้ย! ใจเย็นๆ อย่ากินผมเลยนะ ผมยังซิงอยู่ ให้ผมหาแฟนได้ก่อนค่อย กินผมนะ! “
ตู๊ม!
เอ๊ะ! เกิดระเบิดควันอีกแล้วหรอเนี่ย!
“ เด็กน้อยเอ๋ย! ข้าไม่กินเจ้าหรอก ถ้าจะกินคงกินไปนานแล้ว อีกอย่างเอ็งเป็นคนบอกให้ข้าแปลงร่างไม่ใช่หรอไงฟะ! “
“ เออจริงด้วยสินะ ลืมไปสนิทเลย 5555 ขอโทษที ท่านมารมังกร อย่าคิดอะไรมาก คนไม่เคยเจอก็แบบนี้แหละ ว่าแต่ ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน “
“ หึหึ นั่นเป็นเรื่องที่ข้าจะพูดตั้งนานแล้ว แต่เจ้าดันพูดแทรกมาซะก่อน เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้เพราะข้าเรียกยังไงหละ ข้าเรียกเจ้ามาในวันนี้ เพื่อที่จะฝึกให้เจ้าใช้Dark Dragonite Blade ในมือข้านี้ยังไงล่ะ “
“ แล้วจำเป็นด้วยหรอ ที่ผมจะต้องใช้มัน “
“ เห? เจ้าทูตสวรรค์ไม่ได้บอกเจ้าหรอกหรอ ว่า ตราบใดที่เจ้ามีGemของข้าอยู่ในครอบครอง ก็จะมีแต่คนไล่ล่าเจ้า ดังนั้นการใช้เบลดเล่มนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเจ้ามาก “
“ แล้วจะเริ่มยังไงหละ ผมไม่เคยฟันดาบมาก่อนนะ “
“ หึหึ มันง่ายดินเดียว เอาหัวของเจ้ามานี่สิ “
“ อ่าฮะ “
ผมยื่นหัวหามารมังกร แล้วมือของมารมังกรก็ยื่นมา จับที่หัวผม
“ เห! จะทำอะไรหนะ! “
“ ถ่ายทอดวิชาไงล่ะเจ้าหนู! “
“ ฮะ ! .
ผลุบ ! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไม อยู่ ภาพมันก็ขาวไปหมดเลย
เฮือก!
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา เรื่องทั้งหมดเป็นแค่ฝันไปจริงๆหรอเนี่ย เฮ้อ! แต่ช่างเถอะนอนต่อดีกว่า
เช้าวันที่3ของปีการศึกษา ช่างเป็นเช้าที่รู้สึกขี้เกียจเหลือเกิน ไปโรงเรียนก็ไม่รู้จะเจออะไรบ้างนะ เฮ้อ!
วันนี้ผมเดินเท้าไปโรงเรียนตามปกติ ระหว่างเดิน อยู่ๆก็มี เรื่องที่เมื่อวานมีคนสะกดรอยตามผลุดขึ้นมาในหัว น่าสงสัยจริงๆว่าใครแต่ช่างเหอะ คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
แต่ทว่า พอผมถึงโรงเรียน แล้วปิดล็อคเกอร์ของผม
“ อะไรวะนั่น “
มีจดหมายปิดผนึก วางอยู่ในล็อคเกอร์ของผม ดูจากสภาพแล้ว ไม่น่าจะใช้สารท้ารบแต่อย่างใด ผมเลยลองเปิดดู
ภายในจดหมาย เขียนว่า
“ รุ่นพี่ริวโนะสึเกะคะ ตั้งแต่วันนั้นมาหนะ หนูชอบรุ่นพี่ริวโนะสึเกะ มาตลอดเลยนะคะ ช่วยมาพบหนู ที่ดาดฟ้า หลังเลิกเรียนด้วยค่ะ >< “
นี่มันอะไรวะเนี่ย! วันนั้นมันวันไหนกันฟะ เหวย! นี่มันจดหมายรัก ฉบับแรกในชีวิตผมเลยนะเนี่ย แหม่ สงสัยช่วงนี้ เราคงหล่อเหมือนกันมั้ง เอาเรื่องนี้ไปปรึษาเคนตะดีกว่า หมอนั่น มันผู้เชี่ยวชาญ น่าจะพอช่วยวิเคราะห์อะไรได้บ้าง
และทันทีที่ผมเข้าไปในห้อง
“ เคนตะ!!!!!!!!! “
“ ริวโนะสึเกะ!!!!!!! “
เชี่ย! ผมตะโกนเรียกมันเฉยๆ มันตะโกนกลับทำไม ดูสิ คนทั้งห้องหันมามองกันหมดแล้ว
แถมยัง... ซุบซิบอะไรกันฟะนั่น
“ ดูนั่นสิๆ เรียกกันแบบนั้น เหมือนกับการ์ตูนวายที่ฉันอ่านเมื่อคืนเลยอะ “
“ ใช่สิจริงด้วยๆ คู่นี้เขาวายกันแหง เห็นอยู่ด้วยกันตลอดอีก “
และแล้วภาพลักษณ์ผมกับเคนตะ ก็จบสิ้นแล้ว......
ซิก..ซิก.... น้ำตาจะไหล
“ เคนตะ เอ็งดูสิ พวกนั้นเข้าใจเราผิดไปหมดแล้ว “
“ จบสิ้นกันแล้วสินะ ความเป็นชายของพวกเรา ริวโนะสึเกะ ฮือ ฮือ “
ปั๊ก!
เห เห อยู่ๆ ยูนะก็ทุบโต๊ะ แล้วก็ยืนขึ้นมา
“ ริวโนะสึเกะ ริวโนะสึเกะไม่ใช่คนแบบนั้น ทุกคนอย่ามาว่า ริวโนะสึเกะของฉันนะ! “
เหวยยย ทำไมยูนะต้องขึ้นขนาดนั้นด้วย น่ากลัวโครต
“ นี่ยัยเตี้ยยูนะ ริวโนะสึเกะหนะ เป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน มันต้องของฉันต่างหากหละ จริงไหมจ๊ะ ริวคุง ”
เหวยยย มิวาโกะ นี่ทำอะไรของเธอเนี่ย เฮ้ย! มากอดแขนตรูทำไม แต่ว่า อา... ฟิน
“ แหม่ ! ริวโนะสึเกะๆ เดี๋ยวนี้ร้ายไม่เบาเลยนะเนี่ย ลืมเคนตะโมเอะๆ คนนี้แล้วหรอ “
ไอเคนตะ ทำตาแบบนั้นทำไมฟะ น่ากลัวชิบหายเลย หรือว่ามันเป็นแบบที่พวกผู้หญิงจิ้นจริงๆฟะ!
“ ริวโนะสึเกะ! พูดอะไรบ้างสิ มัวแต่ให้ยัยบ้า มิวาโกะ เกะเขียนอยู่อย่างนั้นมันหมายความว่ายังไงห๊ะ! “
“คือ ว่า.....”
“ หุบปากไปซะ! ยัยเตี้ยยูนะ ริวคุงหนะ เขาเป็นของฉันนะ ดูนี่สิ ไม่ขัดขืนเลย ใครๆเขาก็ชอบ ตูมๆอย่างฉันแหละย๊ะ”
เชี่ย! พอให้ตรูพูดก็แย่งตรูพูดหมด แล้วเมื่อไหร่จะได้อธิบายฟะ!
“ ริวคุง บอกมาซิ นายเรียกใครกันแน่ “
เอิ่ม นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย ทำไมทั้ง2คนต้องพูดพร้อมกันด้วย แล้วทำไมคนทั้งห้องถึงหันมาที่ตรูฟะ
“ คือว่า... คือว่า.... “
“ คือว่าอะไรหละ ริวโนะสึเกะ! เลือกมาเร็วๆสิ! “
“ ผมหนะชอบ.. “
“ ชอบใครกัน บอกมาเร็วๆสิ! “
อะไรกันวะเนี่ย รังสีน่ากลัวที่ผลุดออกมาจากทุกคนนี่มันคืออะไรกันฟะเนี่ย!
“ ผมน่ะชอบใครไม่รู้ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ครับบบบบบบบ!!!!!!”
พูดจบผมรีบวิ่งออกไปจากห้องเลย เฮ้อ... มีวิธีเดียวสินะ
หลังจากนั้นก็ต้องเข้าห้องพร้อมครูที่สอนคาบแรกไม่งั้นเจอพวกนั้นเค้นแน่ๆ ตอนพักเที่ยงก็ต้องหลบไปกินคนเดียว ชีวิตมันช่างบัดซบ ความจริงผมก็ยังไม่มีใครในใจนะ แต่ก้ช็อคเหมือนกันที่วามิจังอยู่ๆก็มาบอกชอบ แต่คงไม่ได้ชอบจริงหรอกมั้ง คงแค่อยากหาเรื่องกัดกับยูนะแค่นั้นแหละ
และแล้ว เวลาเลิกเรียนก็มาถึง เฮ้อ~ท้ายสุดก็ไม่ได้ปรึกษาเคนตะ แต่ช่างเถอะ รีบไปดาดฟ้าดีกว่า
ลมเย็นๆ บนดาดฟ้า นี่ดีจริงๆเลยนะ ว่าแต่เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้น ใช่คนที่
“ รุ่นพี่ มาจริงๆด้วยสินะคะ “
เห? นี่เธอกำลังพูดอยู่กับผมรึเปล่าเนี่ย จะว่าไปหันหน้ามาแล้ว น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย ผมสีน้ำตาล ตาสีฟ้านั่น โมเอะเป็นบ้าเลย
“ เธอ คือคนที่เอา จด.. “
ผลุบ ผลุบๆ จุ๊บ~
อ๊ากกก~ ฟินสุดๆเลย เฮ้ย! นี่มันใช่เวลามาฟินเรอะ นี่ตรูโดนเด็กผู้หญิงที่พึ่งเจอหน้ากันครั้งแรก มาขโมยจูบแรกไปเรอะ ม่ายยยยยยยยยยยย~
“ เฮ้ย! เราพึ่งรู้จักกันนะ นี่มัน...ไม่...ไว...ไปหน่อยหรอ? ”
“ ไม่หรอกค่ะรุ่นพี่ สำหรับความรักที่หนูมีให้กับรุ่นพี่ทั้งหมด หนูยอมมอบให้ได้แม้กระทั่ง ร่างกายและหัวใจเลยค่ะ “
นี่มันอะไรกันฟะเนี่ย? แต่ทำไมตรูรู้สึกฟินชิบหายเลย ไม่สิๆ อายุยังไม่ถึง18 พ่อสอนไว้ว่า มีเรื่องแบบนั้นไม่ได้ มันเร็วเกินไปๆ
“ เฮ้ย! เราพึ่งรู้จักกันนะ “
“ ถึงเราจะพึ่งรู้จักกัน แต่วันนั้นรุ่นพี่เท่มากเลยนะคะ หนูประทับใจมากเลยล่ะ “
“ วันนั้นมันวันไหนกันฟะ! “
ผลัก! ปั๊ก!
นี่มันอะไรกันเนี่ย เธอผลักผมลงไปนอนกับพื้น แล้วเธอก็ขึ้นคร่อมผม
“ วันนั้นในค่ะ รุ่นพี่จำไม่ได้จริงๆหรอ แต่ช่างเถอะค่ะ ยังไงซะวันนี้รุ่นพี่ก็ต้องเป็นของนามิคนนี้ ยอมซะเถอะนะค่ะรุ่นพี่ “
“ เฮ้ย! จะทำอะไรหนะ นี่มันที่สาธารณะนะ! “
เธอก้มหัวลงมาที่ซอกคอผม โอ้ไม่นะ เธอไม่ฟังผมเลย สงสัยวันนี้ผมคงเสียความบริสุทธิ์ไปให้กับสาวแปลกหน้าคนนี้แน่ๆเลย
“ อดทนหน่อยนะค่ะเพื่อนามิ ถึงจะรู้ว่ารุ่นพี่หนะ เป็นไก่อ่อน แต่อย่าเร็วเกินไปล่ะค่ะ “
“ ไก่อ่อนอะไรกัน! ฉันน่ะ มังกรนะเฟ้ย! “
ปัง!
เสียงผลักประตูอย่างแรง ผมโดนนามิค่อม ซะมองไม่เห็นอะไรเลย เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ แกทำอะไรน้องสาวฉันหนะ ไอหื่นกาม “
โอย! โชคดีหรือโชคร้ายกันเนี่ย นามิเอาหัวออกไป แต่ดูเหมือนวันนี้ผมจะโดนเก็บแน่ๆ ม่ายยยยยยยยย
“ พี่ค่ะ น้องสาวกำลังมีความสุขกับคนรัก จะมายุ่งอะไรด้วย กลับบ้านไปซะ! “
“ เอ่อ....คือว่า...”
“ หุบปากไปซะไอหื่นกาม วันนี้ แกตายแน่! “
“ EARTH LANCER “
เฮ้ย! อย่าบอกนะว่า พี่ชายของนามิ เป็นผู้ใช้Gem เหมือนกันหนะ!
“ จงรับการลงทัณฑ์ จากข้าผู้นี้ซะ “
“ EARTH HURL!”
เฮ้ย! อะไรวะนั่น มันขว้างหอกสีน้ำตาลมาทางผม เต็มไปหมดเลย! ผมต้องตายแน่ๆ ตายแน่ๆ
“ หยุดนะ! “
“ TSUNAMI WALL “
ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้มตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
เสียงหอกสีน้ำตาล กระแทงคลื่นยักที่นามิสร้างไว้เป็นกำแพง ดังสนั่น เอ๊ะ! นามิเองก็เป็นผู้ใช้Gemหรอกหรอ!
“ นามิ เธอก็เป็นผู้ใช้Gem เหมือนกันหรอกหรอ! “
“ ใช่ค่ะ ว่าแต่ทำไมรุ่นพี่ถึงไม่ยอมใช้ Gemหละค่ะ แบบที่ทำเมื่อวันนั้นไง เรียกมันออกมาสิค่ะ ดาบสีดำนั่นหนะ “
“ หมายถึง Dark Dragonite Bladeหนะหรอ ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ จะเรียกมันออกมายังไง “
“ เห? จิตวิญญาณในGem ไม่ได้สอน หรอกหรอค่ะ ว่าจะเรียกมันออกมายังไง “
“งั้นทำตามที่นามิบอกนะค่ะ ตั้งจิตให้มั่นๆ แล้วนึกถึงสิ่งที่จะเรียกออกมา เดี๋ยวมันก็ออกมาเองแหละค่ะ “
“ อางั้นหรอ ไหนลองซิ “
ผมจ้องไปทีมือของตนเอง และทำมือแบบทีผมทำตอนที่ไปช่วยยูนะ
“ DARK DRAGONITE BLADE!”
ว้าว! ผมเรียกมันออกมาได้จริง!
“ รุ่นพี่ค่ะ นามิ ใช้ Gemมากกว่านี้ไม่ไหวแล้วหละค่ะ “
ชิบหายและไง นามิสลบไปซะแล้ว คลื่นยักษ์ที่เธอสร้างมาเป็นกำแพงก็หายไป
“ ไอหื่นกามแกทำอะไรน้องสาวฉันหนะ! “
เฮ้ย ! ตรูยังไม่ทำเชี่ยอะไรเลย!
“ EARTH HURL! “
เหวยยย ! ให้หอกพวกนั้นพุ่งมาอีกแล้ว ต้องทำอะไรซํกอย่างแล้วสินะ!
“ DRAGON SLAH “
ผมสะบัดเบลดหลังจากพูดเสร็จ เกิดรัศมีออกมาจริงๆด้วยแฮะ
ฉับ! วิ้ง!
หอกทีกำลังพุ่งมาโดนรัศมี ที่ปล่อยออกไปจากเบลดในมือผม สลายไปหมด
“ ไม่เบาหนิไอหื่นกาม! แต่ต่อจากนี้ไปจะเอาจริงละนะ “
“ เดี๋ยว! นั่น ใครยืนอยู่ที่ประตูหนะ! “
ผมสังเกตเห็นคนบางคนยืนอยูที่ประตู จึงถาม พี่ชายของนามิ
“ แกเป็นใครหนะ! อย่ามาขวางการต่อสู้ระหว่างฉันกับไอหื่นกามนี่นะ! “
“ หึหึ ไอพวกGemชั้นต่ำอย่างแกนั่นแหละอย่ามาขวาง “
“ HOLY BEAM “
อ๊ากกกกกกก!
แสงนั่นมันอะไรหนะ พี่ชายของนามิ โดนแสงนั่นโจมตี ร่างกายของเขา เหมือนกับโดดแผดเผา ไปพร้อมกับการช็อตไฟฟ้าที่รุนแรงมาก
“ แกคิดจะทำอะไรหนะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ! “
“ หยุดก็หยุด หึหึ“
ตุ๊บ!
ร่างของพี่ชายนามิร่วงลงสู้พื้น ทันทีชายน่าสงสัย หยุดการยิงแสงประหลาดนั่นออกมาจากมือขวาของเขา
“ แกเป็นใครหนะ แล้วแกทำร้ายเขาทำไม! “
“ อ่อ ลืมแนะนำตัวไปสนิทเลย ฉันโคบายาชิ คาซุกิ ห้อง2-A 1ใน5 Holy Chaos ยังไงล่ะ! ใครที่ขวางการทำงานของฉัน มันก็คือสวะที่จะต้องเหยียบ เข้าใจไหมล่ะ มารมังกร! “
ความคิดเห็น