คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เหตุเกิดที่ไม่คาดฝัน
ในวันนี้แบฮยอนทำเพียแ่นั่ท้าวาเียบๆอยู่บนโ๊ะม้าหินอ่อนที่ประำเพื่อรอเพื่อนอเา
หลัาที่แบฮยอนนั่ร้อไห้อยู่บนเียแล้ว็ลุไปอาบน้ำแ่ัวแล้วรีบรมายัมหาวิทยาลัยโยที่ั้แ่เ้าท้ออเายัไม่มี้าวถึสัเม็
“แบฮยอน! อโทษที่ให้รอนะ”
“ไม่เป็นไรหรอลู่หาน
เราเพิ่มาถึเอ”
แบฮยอนเยหน้ามอเพื่อนาวาอย่า
‘เสี่ยว ลู่หาน’ ที่ยืนุมเ่าหอบแฮๆอยู่้าๆ
ใบหน้าหวานเ็มใบ้วยหยาเหื่อเม็น้อยให่ที่ไหลมาามโรหน้าสวย
เาล่ะอิาที่มีเพื่อนสวยว่าะริ
ิ..
“ิน้าวมารึยั?”
“ินมาแล้ว
ลู่หานล่ะ”
“ินแล้วเหมือนัน
ีเนอะ ะไ้ึ้นราสเลย”
“อื้ม..ไปัน”
โหออไปำโ่อนะูมือลู่หานให้เินึ้นบันไไป้วยัน
แ่ยัไปไ้ไม่ทันไรแบฮยอน็้อะัเ้าับนร่าสูสอนที่เินสวนลมา
าม้อแบฮยอนเม็่อนะลาสายาไปยัลู่หานที่ยืนอยู่้าๆโยที่มืออร่าบาทั้สอยัับันแน่น
“อะไรันแบฮยอน..เมื่อืนยันอนอยู่ับันแ่อนนี้ไปพาใรมา็ไม่รู้
หัทำัวเป็นเมะะแล้วหรอ หื้ม?”
“อย่ามาพูอะไรบ้าๆนะานยอล!”
“พูวามริผิหรอวะ
รับไม่ไ้ไ? เหอะ..”
เพี๊ยะ!
านยอละัไปเล็น้อย่อนที่วามะแ็ร้าวึ้นมาในอีไม่ี่วินาที
แบฮยอนยืนมอมือัวเอเพราะใ้ฟาลใบหน้าหล่อ
ฝ่ามือบาที่ระทบเ้าับแ้มสาย่อมทำให้เิรอยแไ้ไม่ยาทั้ที่นระทำและนถูระทำ้วยเ่นัน
“ล้ามานะแบฮยอน”
“ะ..อโทษ”
ายบาสั่นไหวามแรเย่าาร่าสู
ไหล่บาถูมือหนาอานยอลบีบนเิรอยแภายใ้เสื้อนัศึษาที่ไม่มีใรมอเห็น
“แบบออโทษ็อโทษแล้วไวะ
้อารเหี้ยไรอี!”
ลู่หานที่ยืนมอแบฮยอนับนรหน้ามาสัรู่พูึ้นพร้อมเ้าไประา้อมืออแบฮยอนให้มาับนเอแ่นแรน้อยพอๆับัวอย่าเาะสู้านยอลที่ัวสูให่และมีอารม์โรธรอบำไ้อย่าไร
“ไอ้ฮุน!
ับไอ้เี้ยนั่นออไปิ๊”
“ปล่อยนะเว้ย!
ไอ้หัวสายไหม! ไอ้าแหลม! ปล่อยยยยยยยย”
ลู่หานสะบััวอย่าแรเพื่อให้หลุาารเาะุมอนัวสูอีนที่มา้วยันับานยอล
ไอ้พวนี่มันินอะไรันวะ
แรเยอะอย่าับวายถึ!
“ะ..านยอล
บอให้เพื่อนนายปล่อยลู่หานนะ”
“ทำไม..อาลัยอาวร์ันนัหรือไ”
“อร้อล่ะ
นะานยอล ลู่หานเาเป็นโรหัวใ ปล่อยเาไปเถอะนะ”
านยอลมอนหน้าหวานรหน้าที่พนมมืออร้อให้เาปล่อยนที่ื่อลู่หานไป
วหน้าีเียวทำให้านยอลใระุวูบแ่็แ่เพียั่วเียวเท่านั้น
มือบาที่เยยึ้นพนมมือให้่อยๆร่วลแนบลำัว่อนที่วาโที่มีน้ำใสๆลออยู่ะ่อยๆปิลไปในที่สุ
“แบฮยอน!”
**************************
ความคิดเห็น