ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - 3 - so far.....
"ล็อคออน.."
เสียงเรียกของเซ็ตสึนะดังขึ้น
"หืม?"
"ฉัน...ขอถามอะไรบางอย่างได้มั๊ย?"น้ำเสียงแฝงความลังเลเอ่ยขึ้น ร่างสูงชั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยปากตอบ
"ได้สิ..อะไรล่ะ?" ล็อคออนยิ้ม โดยที่ไม่รู้ถึงคำถามที่จะโดนถามเซ็ตสึนะมองใบหน้าของคนรงหน้า ก่อนหลุบสายตาลงมองพื้นทรายชั่วครู่
คำถามที่ต้องกล้ำกลืน ฝืนที่จะพูด.......กลัว.............ที่จะได้คำตอบ
"ล็อคออน....นาย...4ปีที่ผ่านมานี้.........ตลอด4ปีที่ผ่านมานี้..........."
"นายไปอยู่ที่ไหนกัน?"
คำถามที่เอ่ยขึ้นหยุดการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายทันที รอยยิ้มที่ปรากฏบนพลันเลือนหายไปจากใบหน้าอย่างรวดเร็ว
เสียงคลื่นยังคงพัดเข้าฝั่งเรื่อยมา...........ซัดก้อนหินเล็กๆเข้าสู่หาดทราย...
กับคำถามนี้ นายจะตอบยังไง ล็อคออน!
ร่างสูงผละตนเองออก ก่อนยิ้มบางๆให้
บรืน... เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น ก่อนจะเคลื่อนตัวออกห่างจะทะเล ไกลขึ้นเรื่อยๆ.......จนสุดสายตา
เซ็ตสึนะยืนมองแผ่นหลังของคนที่เดินจากไป ก่อนรอยยิ้มเล็กๆจะปรากฏขึ้นบนใบหน้า
-----------------------------------
-----------------------------------------
//แวะมาแก้ไขเนื้อเรื่อง
ยังไงๆก็ไม่ทิ้งแน่ๆค่ะ เรื่องนี้ ฝากติดตามด้วยนะคะ
แต่อาจจะไม่ได้อัพติดต่อกันนักนะคะ ขอโทษด้วยT T
กึก
คำถามที่เอ่ยขึ้นหยุดการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายทันที รอยยิ้มที่ปรากฏบนพลันเลือนหายไปจากใบหน้าอย่างรวดเร็ว
"...................."
ซ่า ซ่า.....
เสียงคลื่นยังคงพัดเข้าฝั่งเรื่อยมา...........ซัดก้อนหินเล็กๆเข้าสู่หาดทราย...
"ตอบได้มั๊ย?...ล็อคออน......นายจะ..ตอบคำถามของฉันได้มั๊ย?"
กับคำถามนี้ นายจะตอบยังไง ล็อคออน!
"เซ็ตสึนะ......" ร่างสูงเอ่ยขึ้นมา น้ำเสียงแผ่วเบาจนเกือบจะโดนเสียงคลื่นกลบจนหายไป ดวงตาที่มองมายังร่างตรงหน้านั้น สั่นระริกชั่วแวบหนึ่ง
ฝุบ...
"ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันยังคงให้คำตอบที่แน่นอนกับนายไม่ได้ แต่ตลอด4ปีที่ผ่านมา....."ร่างสูงดึงเด็กหนุ่มเข้ามาโอบกอด ก่อนซุกใบหน้าลงที่ไหล่
"4ปีที่ผ่านมานี้...ฉัน...อยู่ในที่แห่งหนึ่ง ซึ่งไกลแสนไกล นายไม่รู้จักหรอกเซ็ตสึนะ มันไกลมาก...จนยากที่จะไปถึง"
"............"อ้อมกอดที่อบอุ่นเสอมจากชายคนนี้ แต่ทำไม คราวนี้ถึงกลับรู้สึกได้ถึงความอ้างว้างขนาดนี้นะ....
ร่างสูงผละตนเองออก ก่อนยิ้มบางๆให้
"กลับกันเถอะ นานมากแล้ว....เดี๋ยวนายจะไม่สบาย"
"อะ อืม"เซ็ตสึนะรับคำ ก่อนเดินตามร่างสูงที่เดินออกไปจากหาดทราย
บรืน... เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น ก่อนจะเคลื่อนตัวออกห่างจะทะเล ไกลขึ้นเรื่อยๆ.......จนสุดสายตา
"เข้าห้องนายแล้วก็รีบนอนซะล่ะ เผื่อพรุ่งนี้จะมีมิซซํ่น"
"อะ อืม"
"งั้นฉันกลับก่อนละกันนะ" ล็อคออนเอ่ย ก่อนหันหลังกลับ เตรียมตัวเดินออกจากที่นั้น
"ดะ......เดี๋ยว!!"
"?? อะไรเหรอ?"ร่างสูงหันกลับมามองอย่างงงๆ
"พะ พรุ่งนี้ เราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า?"
".................ได้สิ ถ้านายต้องการอ่ะนะ" ล็อคออนยิ้มก่อนหันกลับเดินออกไป
เซ็ตสึนะยืนมองแผ่นหลังของคนที่เดินจากไป ก่อนรอยยิ้มเล็กๆจะปรากฏขึ้นบนใบหน้า
"ราตรีสวัสดิ์........"
"เซ็ตสึนะ"
"ล็อคออน"
-----------------------------------
17 . 03 . 2312
"นี่ๆ รู้สึกว่า ช่วงนี้คุณเซ็ตสึนะดูแปลกๆไปนะคะ"อย่างดี
เสียงแหลมใสของมิเลน่าดังขึ้น บวกกับประโยคที่เรียกความสนใจจากรอบข้างได้เป็น
"ยังไงล่ะ?" มิสสุเมรากิ ถามขึ้น ก่อนหันไปมองมิเลน่า
"แหม ไม่ได้เอะใจกันเลยสินะคะ >_<+"
"ฮะๆก็นะ"
"ก็ช่วงนี้ ดูคุณเซ็ตสึนะไม่ค่อยอยู่ติดยานเลยน่ะสิคะ พอไม่มีมิซซั่นหรือเสร็จมิซซํ่น ก็จะกลับลงไปที่โลกตลอด"
"ก็เรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอครับ?" อาเลลูย่าที่นั่งฟังโพล่งขึ้นมา
"มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิคะ! ถ้าไม่กลับลงไป พออยู่บนนี้ก็ดูเหม่อลอย เหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่ บางทีลองทักดู ก็ไม่ได้ยินด้วยนะคะ =[]= / "
"นั่นสิ!!! เซ็ตสึนะดูแปลกไปจริงๆ" ไลล์ที่นั่งเงียบมานานเอ่ยขึ้น
"??"
"ก็เดี๋ยวนี้นะ พอเจอหน้าฉันก็มองด้วยสายตาแปลกๆ หรือไม่ก็ถอนหายใจบ้างล่ะ OTL.."
"ฮะๆๆ ก็จริงอยู่หรอกนะ สมควรแล้วนี่" มิสสุเมรากิหัวเราะร่าทำให้ไลล์ยิ่งอาละวาดหนัก
"อะไรกันเล่า!!!~"
-----------------------------------------
//แวะมาแก้ไขเนื้อเรื่อง
ยังไงๆก็ไม่ทิ้งแน่ๆค่ะ เรื่องนี้ ฝากติดตามด้วยนะคะ
แต่อาจจะไม่ได้อัพติดต่อกันนักนะคะ ขอโทษด้วยT T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น