St. Lou Lin ....

ลำดับตอนที่ #1 : St. Lou Lin :: บทนำ

บทนำ

          "กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด แกพูดจริงหรอซอ แกไม่มั่วแน่นะ!><><" ฉันกรี้ดออกมาด้วยความดีใจเมื่อรู้ข่าวดีจากไอซอเพื่อนสนิทซี้ปึ้ก

          (โอ๊ยย ยัยบ้า! หูฉันจะแตก จริงดิเรื่องแบบนี้ฉันจะล้อแกเล่นรึไงย่ะ-_-*) ไอซอบ่นเรื่องฉันกรี้ดก่อนจะยืนยันสิ่งที่ตัวเองพูดอย่างจริงจัง

          "กรี้ดดดดดๆๆๆๆๆ แกเดี๋ยวโทรหาใหม่นะย่ะ!" ฉันบอกกับไอซอแล้ววางสายพร้อมวิ่งลงบันไดไปข้างล่างอย่างรวดเร็วยังกับติดจรวด

          "แม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยู่ไหนนนนน" ฉันร้องหาแม่ทันทีทันใด 

          "มีอะไรลูก! เรียกซะเสียงดังหมดแถมยังกรี้ดอีก มีอะไรรึไงO_o" แม่รับวิ่งมาจากห้องครัวอย่างเร็ว หนูขอโทษค่ะแม่ -/\-

          

          "แม่! หลิวติดเซน์ลูลินด้วย กรี้ดดดดดดดดดด หลิวสอบติดโรงเรียนนั้นด้วยอ่ะแม่ ดีใจๆๆๆๆๆๆๆ" ฉันบอกแล้วกรี้ดไปพร้อมๆกันแล้วโผล่กอดแม่ทันที แม่ที่อึ้งๆอยู่ตอนแรกก็ดีใจไปพร้อมๆกับฉัน

          "จริงหรอลูก แม่ว่าแล้วลูกต้องติดก็ลูกแม่ออกจะเก่งขนาดนี้ โทรพี่หลุ่ยรึยังลูก" 

          "ยังเลยค่ะ มาบอกแม่ก่อน" ฉันส่ายหน้าแล้วตอบแม่ไป

          "งั้นโทรบอกพี่เค้าสิลูก" ฉันพยักหน้ายิ้มๆแล้ววิ่งกลับขึ้นห้องตัวเองอีกที


          ตู้ดดด~ ตู้ดดด~ ตู้ดดด~ 

          (ว่าไงหลิว^^) พี่หลุ่ยรับสายด้วยเสียงนุ่มๆ

          "พี่หลุ่ยยยยยย ข่าวดีๆๆๆ หลิวสอบติดเซนต์ลูลินล่ะ>()<" กรี้ดดดดดด พูดกี่ทีๆก็ดีใจว่ะคะ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

          (จริงหรอออ เยส! พี่มีเพื่อนแล้วววว) เอ๋? คือไรอ่ะ

          "หา? อะไร พี่หลุ่ยไม่มีเพื่อนหรอ" หน้าตาอย่างพี่หลุ่ยอ่ะนะ ไม่มีทางหรอก

          (เฮ้ยๆ ไม่ใช่แบบนั้น พี่หมายถึงมีเพื่อนอยู่บ้านที่นี้ไงพ่อนานๆจะกลับจากอิตาลี่เนี่ยอยู่คนเดียว กลัวสุดๆ)  พูดไป...ได้ข่าวมีชกต่อยไม่ใช่ไง มั่ว

          "พี่หลุ่ยมั่วนิ่มอ่ะ -.,-" ฉันบอกไปปอย่างเอือมๆ ถ้าพี่หลุ่ยกลัวนะบนโลกนี้หลายคนคงเป็นบ้าแหละค่ะ เพราะกลัวมากเกินไป ฮ่าๆๆๆ

          (แล้วนี่จะมาหาพี่เมื่อไหร่ล่ะเราน่ะ) 

          "ก็คงอาทิตย์นึงมั้ง อยู่เป็นเพื่อนแม่ก่อนไง เเดี๋ยวแม่คิดถึง ฮ่าๆๆๆ" 




          กรี้ดดดดดดดดดดดดดด! บร๊ะเจ้า! ฉันสอบติดเซนต์ลูลินนนนน ฉันสอบติดค่ะทุกโค๊นนนนนนนนนน ดีใจกับกิ่งหลิวคนนี้หน่อยค๊าาาาาา  เยสๆๆๆๆๆ (คิดว่าหลายคนอาจจะเคยมีโมเมนต์แบบนี้นะ หรือว่าเราจะเว่อร์ไปจริงๆ)















          ณ หน้าบ้าน

          ฉันกำลังขนของขึ้นรถของพี่ขลุ่ย พี่ไอซอนั่นแหละ พี่แกดีใจมากกก ที่น้องสาวสุดที่รักพี่แกสอบติดพี่แกจะได้มีเพื่อนอยู่บ้าน อันที่จริงพี่ฉันเองก็มาด้วยอ่ะแหละ วันที่คุยโทรศัพท์กันเสร็จพี่ขลุ่ยก็ชวนพี่หลุ่ยมาทันทีเลย ให้ตาย...เว่อร์ได้ใจจริงๆค่ะ แล้วก็มาค้างที่บ้านอาทิตย์นึง วันนี้เป็นวันเดินทาง ฉันจะไปอยู่บ้านพ่อก่อนพอจะเปิดเทอมค่อยเข้าไปอยู่หอน่ะนะ เอ้อ...อย่าเข้าใจผิดว่าพ่อกับแม่ฉันหย่ากันเด็ดขาดเชียวนะ! พ่อฉันมีธุรกิจเยอะเลยต้องเทียวทำงานเทียวกลับบ้าน แม่ฉันใจดีไงเลยบอกให้พ่อซื้อบ้านไว้เลยจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก พี่่หลุ่ยสอบติดเซนต์ลูลินตั้งแต่ ม.ต้น เลยย้ายมาอยู่กับพ่อ พักหลังมานี้เห็นพี่หลุ่ยบอกว่าพ่อไปต่างประเทศบ่อยๆเลยต้องอยู่คนเดียว แต่ว่านะ...บ้านพี่ขลุ่ยก็อยู่ข้างๆอ่ะแหละ ทำเว่อร์ไปอย่างนั้นเอง -_-+++

          "งั้นหนูไปนะคะแม่" ฉันยกมือไหว้แม่ก่อนจะไปกอดแม่แน่นนานๆ

          "เอ้าๆ ไปได้แล้วซอกับพี่ๆรออยู่นะลูก" แม่ลูบหัวฉันแล้วยิ้มอ่อนโยนมาให้ โอยย น้ำตาไหลT^T "ตั้งใจเรียนนะลูก" 











..............................................................................................................................................................................

บทนำเอาไปเท่านี้ละกันนะครับ^_____^