คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ราชาปีศาจ
“ถู้อ……” เรเวน
“นายเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ ันไ้ยินเป็นรั้แรในีวิอัน!” นานามิ
“ุเป็นผู้หิที่เสียััเลยนะ…..” เรเวน
“ย-หนวหู! แล้วนีุ่ำลัทำอะไร!?” นานามิ
นานามิมอออไป นที่เรียัวเอว่าเรเวนเอียศีรษะ
“ันือราาปีศา เรเวน- ” เรเวน
เรเวนพูยัไม่ทันบนานามิ็พูแทรึ้นมาทันที
“ใ่! ุระแทหัวแรมา …ันวรพาเาไปโรพยาบาล…” นานามิ
“เธออบำถามอันมา” เรเวน
“ำถาม?” นานามิ
“อา” เรเวน
“อืม...อนนี้ันอยู่ไหน ” เรเวน
“เอ่อ...ฟุนาบาิ” นานามิ
"ฟุนาบาิ?” เรเวน
""ใ่ าัหวัิบะ" นานามิ
“ิบะ?” เรเวน
“ุนี่รู้อะไรบ้ามั้ยเนี่ย! หรือันวระเรียรถโรบาลริๆ ” นานามิ
“... นี่ือประเทศแบบไหน?” เรเวน
“เอ๊ะ!?” นานามิ
“ประเทศอะไร” เรเวน
“แม้แ่เรื่อนีุ้ยัไม่รู้้วย้ำ? ุวรไปโรพยาบาลริๆ...” นานามิ
"บอมาเร็ว!” เรเวน
“!!!!!” นานามิ
นานามิสะุ้เมื่อู่ๆเรเวน็ะโนออมา
"ื่อประเทศอะไร” เรเวน
“ี่ปุ่น” นานามิ
“ี่ปุ่น?” เรเวน
“เออใ่!” นานามิ
นานามิพยัหน้า เรเวนพึมพำะุมศีรษะเบา ๆ
“ันแน่ใว่าันเยไ้ยินมาว่าหนึ่ในปาร์ี้อผู้ล้ามาาประเทศนั้น้วย…” เรเวน
“ หือ? ผู้ล้า? ” นานามิ
นานามิเอียศีรษะ
“เ้าใแล้ว ันเ้าใแล้ว…” เรเวน
“!!!!!?” นานามิ
นานามิประหลาใเมื่อเรเวนลุึ้นยืนทันที
“ุะทำอะไร!?” นานามิ
“ันถูย้ายมาที่่าโล” เรเวน
“ ฮะ? ” นานามิ
“บาที ในาร่อสู้ในอนนั้น พลัอันและผู้ล้าปะทะันอย่ารุนแร…” เรเวน
“เฮ้ รอสัรู่!” นานามิ
“อะไร?” เรเวน
“ันไม่เห็นรู้เรื่อเลย...” นานามิ
“อะไร ันไม่ไุ้ยับุสัหน่อย” เรเวน
“ัน ันมีสิทธิ์ฟั! ุเ้ามาในินแนอนอื่นโยไม่ไ้รับอนุา!” นานามิ
นานามิี้ไปที่เรเวน เรเวนถอนหายใ
“เห้อ.... ไม่เป็นไร เพราะารุยับใรสันะทำให้วามิอุเป็นระเบียบมาึ้น…” เรเวน
“ ห๊ะ!? ห- ห๊าาาาา” นานามิ
“ันะพูับุ้วยวิธีที่เ้าใ่ายมา แม้ว่าุะี่เ่า็าม” เรเวน
“ุบอว่าุี่เ่าอีแล้ว!” นานามิ
“ ันไ้ถูย้ายมาอีโลนึ ” เรเวน
“เอ๊ะ!? ” นานามิ
“แ่นั้นแหละ” เรเวน
สถานาร์ถูวามเียบเ้ารอบำสัพั ่อมา็มีเสียอนานามิพูึ้น
“ ไม่ ไม่! ันไม่เ้าใเลย!” นานามิ
นานามิโบมือ้ายวาอย่าแร เรเวนะลึัน
“ันไม่เ้าใว่าทำไม...ุถึไ้ื่อบื่อไ้นานี้ ” เรเวน
“ ุเ้าใไหม! ารถ่ายโอนไปยัอีโลหนึ่ืออะไร! หรือว่าุะ…..” นานามิ
“ะ? ” เรเวน
“ ูนิเบียวั้นหรอ!!” นานามิ
“ ูนิเบียว? ” เรเวน
“ ็เมื่อเร็ว ๆ นี้ สิ่่า ๆ เ่น ารเิใหม่ใน่าโลำลัเป็นที่นิยม นิยาย มัะ และอนิเมะอะไรทำนอนั้น! ” นานามิ
“มัะ? อนิเมะ? ” เรเวน
เรเวนส่ายหัว
“ ินนาารและวามเป็นริปะปนัน! นี่มันอาารอูนิเบียวัๆ วรพสไปโรพยาบาล ไม่สิ! ิแพทย์ ใ่ ใ่” นานามิ
"ันไม่่อยเ้าใ แ่เธอิว่าันำลัโหอยู่ั้นหรอ?” เรเวน
“ใ่ ๆ!” นานามิ
"ั้นันอแสหลัาน...” เรเวน
“หลัาน?” นานามิ
อมมารเรเวนหันหน้าไปทาำแพ นานามิถาม้วยวามเป็นห่ว
“ุำลัะทำอะไร?” นานามิ
“ [ินถล่ม] [เาะำแพ]!! ” เรเวน
เรเวนหันหน้าเ้าหาำแพ ยมือวาึ้นแล้วะโน
“……..?” นานามิ
“!……!?” เรเวน
ไม่มีอะไรเิึ้น ันั้นนานามิและเรเวนึเอียศีรษะ
“เิอะไรึ้น?” นานามิ
“พ-พื้นไม่สั่นแม้แ่น้อย...” เรเวน
“………” นานามิ
“ มัน้อมีอะไรผิพลาแน่ๆ ” เรเวน
นานามิรู้สึหัวเสีย
“ เฮ้ ถ้าไม่มีอะไรหรอ! ็ไปใส่เสื้อผ้าะ!” นานามิ
“ [ เอาเสื้อผ้ามาให้ัน!! ] ” เรเวน
เรเวน วามือบนร่าายอเาและะโน แ่ไม่มีอะไรเิึ้น
“..อะ อืม...?” นานามิ
“ พลัเวทย์หายไป...!?” เรเวน
เรเวนะลึและุเ่าล
“ ันไม่สบายใที่้อเห็นนายเปลือยายลอเวลา ันั้นสวมมันไว้่อน มันเป็นเสื้อทีมอสโมสร ไม่้อห่ว ” นานามิ
“ สโมสร?” เรเวน
เรเวนเอียศีรษะ
“เอาล่ะ รีบสวมะ! ไว้่อยุยัน!” นานามิ
“เอ่อ อืม...” เรเวน
เรเวนรับเสื้อานานามิมาสวม แ่าย้วยเสื้อสีำ
"หึ มันเหมาะับนายมาเลยใ่ไหม?” นานามิ
"แน่นอนว่าไม่มีเสื้อผ้าอะไรที่ันแล้วไม่หมาะ” เรเวน
"มั่นใอะไรนานั้น...” นานามิ
นานามิยิ้มอย่ามีเลศนัย
“แ่……” เรเวน
“ห๊ะ? นาไม่พอีเหรอ?” นานามิ
"ไม่ ันว่ามันอึอัแปลๆ...” เรเวน
เรเวน มอไปที่เป้าอเา
“อา เป็นสิ่ที่วิเศษมาใ่ไหม!” นานามิ
“ฮะ? ” เรเวน
“ ็เพราะว่านานไม่ไ้ใส่าเในไ! นายไม่รู้เรื่อนี้ไ้ไ ั้นไปื้อที่ร้านสะวื้อทีหลั!” นานามิ
“ร้านสะวื้อ?” เรเวน
เรเวนเอียศีรษะอีรั้ นานามิุมหัวอเธอ
“ โรพยาบาลที่ยัเปิทำารอยู่ในเวลานี้... เี๋ยว่อน... เฮ้ อีเลฟเว่น” นานามิ
“????” เรเวน
" ุ้อพิสูน์ัวนอุ้วยอะไร” นานามิ
“ ฮะ? ” เรเวน
"ุไม่มีใบับี่?” นานามิ
“ นั่นืออะไร? ” เรเวน
“ เห้อออ…..ริมั้ยเนี่ยย ” นานามิ
นานามิมอเรเวน้วยสายาสมเพ เรเวนโรธเือ
"อย่ามอัน้วยสายาสมเพ!” เรเวน
“ไม่ใ่ ุไม่มีบัรประาน?...” นานามิ
"บัรประำัว? ันไม่้อใ้อะไรอย่านั้นหรอ” เรเวน
“ ทำไมหล่ะ? ” นานามิ
" เพราะันือราาปีศา” เรเวน
" ฮ้า... เรามาบเรื่อเพ้อเ้อันเถอะ” นานามิ
“ันพูวามริ!!” เรเวน
“พอเถอะ ันเหนื่อยแล้ว ” นานามิ
“ันไม่ไ้โห!!” เรเวน
“ อืมๆ ไม่เป็นไรนะๆ ” นานามิ
นานามิยมือึ้นเพื่อปลอบเรเวน
“อย่าไร็าม ันเสียใมา… ถ้าลอิู เป็นเรื่อปิที่เานอนเปลือยเปล่า ันั้นึเป็นเรื่อปิที่เาะไม่มีอะไร… นอานี้ เาบหัวเาอย่าแรนั่นอาะทำให้วามทรำอเาเลือนลา . , เหมือนันหมมุ่นอยู่ับวามหลผิ...” นานามิ
“เฮ้ เี๋ยว่อน ฟัที่ันพูหน่อยสิ!” เรเวน
โยไม่สนใำพูอเรเวน นานามิพูับัวเอ่อไป
“อย่าแร ันวรอธิบายอะไรให้หมอฟัยัไี…? ันอยู่นเียวในลับเฮาส์ อยู่ๆ็เห็นผู้ายนอนนนึนอนเปลือยเปล่าอยู่ ” นานามิ
"อย่าละเลยัน” เรเวน
“ัน้อารหลีเลี่ยเรื่ออื้อาว่อไป.. ” นานามิ
ราวนี้นานามิุเ่าล เรเวนำลัสับสน
"อ๊ะ มีอะไรเหรอ?” เรเวน
“ันอใ้เวลาิสัพั” นานามิ
“อา……” เรเวน
“ันวรทำอย่าไรี……” นานามิ
นานามินั่ลบนเ้าอี้และุมศีรษะอเธอ เรเวนออและ้อมอมัน
“ถึะเป็นสโมสรที่สำั... ัน็ไม่อยาให้มันบลแบบนี้...” นานามิ
น้ำาไหลในวาอนานามิ
"……โอ้ย” เรเวน
“อะไร?” นานามิ
“[ุไฟ]” เรเวน
ไฟพุ่ออมาาปลายนิ้วอ เรเวน นานามิประหลาใ
“เอ๊ะ? สายลม? เปลวไฟ? ” นานามิ
เรื่อเียนบนโ๊ะลอยอยู่ในอาาศ นานามิถาม
"อะไรนะ? มายาล? พลัเหนือธรรมาิ?” นานามิ
“มันไม่ใ่อระอแบบนั้น ... นี่ือ 'เวทมนร์'” เรเวน
"เวทมนร์? “... หมายวามว่าุือ ราาปีศา?” นานามิ
“ ัน็บอเธอไปั้แ่แรแล้ว ” เรเวน
“ราาปีศา... เอาริิ?...” นานามิ
นานามิเอนหลัพิพนัเ้าอี้
“ถึระนั้น ในโลนี้ ูเหมือนว่าันะใ้ไ้เพียเท่านั้นอ่ะนะ.” เรเวน
เรเวนหัวเราะเบา ๆ
“ถ้าเอาไปลโเียล็ูเหมือนะเป็นที่ฮือฮาในเว็บไ์วิีโอเลยสินะ ” นานามิ
“.. ระาษนั่นเียนว่าอะไร” เรเวน
เรเวนี้ไปที่ป้ายบนำแพ
“เอ๊ะ? "อา..." าฟุนาบาิสู่โลว้า!" โย่... วามลับอมรมนี้..."” นานามิ
“สโมสร... เหมือนอ์รหรือลุ่ม? "ถึระนั้น ันรู้สึว่าันัารับโลไ้ไม่ีนั..."”เรเวน
เรเวนมอไปรอบๆ นานามิถาม
"……ุำลัพูถึอะไร? ” นานามิ
“มันเี่ยวับารรอบรอโลไหม?” เรเวน
“ารรอโล... อืม เราั้เป้าที่ะรอโล้วยฟุบอล...!?” นานามิ
เรเวนนั่ลบนเ้าอี้รหน้านานามิ
“เรื่อนั้น...่วยเล่าให้ันฟัมาว่านี้”เรเวน
ความคิดเห็น