ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่รหัสที่รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : พรุ่งนี้

    • อัปเดตล่าสุด 20 ธ.ค. 49


                   
             เคยมีใครบางคนถามฉันว่า   ถ้าเลือกได้อยากจะเกิดเป็นอะไร
    ฉันตอบกลับไปอย่างเรียบ ๆ   ชั้นอยากจะเกิดเป็นตุ๊กตา
    ใครคนนั้นหัวเราะกับสิ่งที่ได้ยิน   ถ้าเป็นตุ๊กตาคงจะได้แต่งตัวสวย ๆ คงจะมีแต่คนเอ็นดูล่ะสิ
    ฉันมองหน้าเขาที่กำลังยิ้มในความคิดของฉันโดยไม่ได้รู้เลย     ไม่ใช่หรอก ที่ชั้นอยากจะเป็นตุ๊กตาก็เพราะ......

            "ยัยฟ้า"  
            เสียงเรียกที่จู่ ๆ ก็ดังขึ้น กับมือปริศนาที่มาแตะไหล่ ทำให้บุคคลผู้ถูกเรียกถึงกับสะดุ้งตัวโยน
             " เรียกให้มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไง ถ้าฟ้าตกใจช็อกตายไป แยมจะรับผิดชอบมั๊ยล่ะ "
             " ขอโทษที ก็ใครจะไปรู้ว่าฟ้าจะขวัญอ่อนขนาดนี้ เอาน่าคราวหลังเราไม่แกล้งฟ้าแล้ว สัญญาเลย"
               "แน่นะ "
              " ก็แน่สิ "  แยมให้คำมั่นพลางยิ้มอย่างใสซื่อ
             ...ซะเมื่อไหร่ล่ะ  .....
              แยมคิดอย่างถูกอกถูกใจกับตัวเอง ที่เธอชอบแกล้งฟ้าไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรือว่าอะไรหรอก  ฟ้าเป็นเพื่อนที่เธอรักมากที่สุดเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่ว่าเพื่อนรักคนนี้ เป็นคนที่น่าแกล้งมากต่างหาก เวลาฟ้าจดจ่อกับอะไรแล้วล่ะก็ ไม่เคยจะสนใจโลกภายนอกเลย  ประมาณว่าเธอมายืนอยู่ตรงหน้าให้เห็น แล้วแกล้งตะโกนใส่ก็ยังตกใจเลย คนแบบนี้ยิ่งแกล้ง ก็ยิ่งสนุก
              " ว่าแต่ กำลังอ่านเรื่องอะไรหรอ "  แยมถามโดยไม่รอคำตอบ เธอชะโงกหน้าไปดูหนังสือที่เปิดค้างไว้   ภาพประกอบสีขาว-ดำข้าง ๆ เป็นรูปตุ๊กตาตัวหนึ่งที่นั่งพิงพนังและหันหน้ามาจ้องเธออยู่ และที่สำคัญคืดตุ๊กตาตัวนั้นกำลังร้องไห้
             " นี่อ่านหนังสืออะไรอีกเนี่ย " แยมถามโดยไม่รอคำตอบเป็นรอบที่สอง เธอพลิกหนังสือที่อยู่ในมือของฟ้าไปที่หน้าปก ตัวหนังสือสีขาว บนพื้นสีดำ เขียนไว้ว่า  วิธีฆ่าตุ๊กตา ชื่อแปลกดีแฮะ
            " เรื่องเป็นยังไงหรอ "  
            " ไปเปิดหาเอาเองสิ "  ฟ้าชักมีน้ำโห เลยยื่นหนังสือให้ซะเลย 
            " น่านะ  คราวนี้จะอยู่เงียบ ๆ เลย เชิญท่านฟ้าอธิบายได้ "  แยมรีบยกมือทั้งสองข้างมาปิดปากตัวเอง หลังจากที่เธอจับสัญญาณอันตรายในน้ำเสียงของอีกฝ่ายได้  ถึงแม้ว่าฟ้าจะเป็นคนที่ขี้ตกใจปานใด แต่เวลาเธอโกรธน่ากลัวอย่าบอกใครเชียว
           ฟ้าเห็นอาการลนลานของเพื่อนรักก็นึกขำ แต่ต้องเก็บอาการไว้ก่อน  ให้มันกลัวอย่างนี้แหละดีแล้ว บังอาจมาขัดจังหวะความสุขของท่านฟ้าคนนี้ได้
           " หนังสือเล่มนี้ก็รวมเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับตุ๊กตา จะออกแนวเศร้า ๆ น่ะ อย่างเรื่องที่เราอ่านก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่ชีวิตมีแต่ความเศร้า  ห้ามพูดนะ"
           ประโยคสุดท้ายทำให้แยมที่กำลังจะอ้าปากพูด ต้องเอามือไปปิดปากตามเดิมแถมแน่นกว่าเดิมด้วย
            " แบบนั้นแหละดี  ต่อนะ ทีนี้วันนึงผู้ชายก็ถามผู้หญิงว่าอยากเกิดเป็นอะไร ผู้หญิงก็บอกว่าอยากเกิดเป็นตุ๊กตา ฝ่ายผู้ชายก็คิดไปว่าที่ผู้หญิง อยากจะเป็นตุ๊กตาก็เพราะว่าอยากจะแต่งตัวสวย อยากให้มีคนดูแล  แต่ความจริงที่ผู้หญิงต้องการจะเป็นตุ๊กตาก็เพราะ..........."
          " เฮ้ฟ้า ฟ้า.......ยัยฟ้า"
          " อะ..อะไรหรอ "

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×