เรื่องเล็กๆ ที่ฉันอยากจะเล่า

ลำดับตอนที่ #15 : ธรรมะ = ธรรมชาติ ตามแบบมุยาโมโตะ มุซาชิ

[Credit : Facebook]

มิยาโมโตะ มุซาชิ...คือใคร?
ตอบแบบสิ้นคิดว่าซามูไรที่เก่งมากคนหนึ่ง
เพราะนั่นไม่สำคัญนัก
ตอนนี้ ผมอยากให้ทุกคนอย่างตรงนี้...

"ปรัชญานักรบของมูซาชิ นั้น ปรากฏชัดเจนในข้อเขียนสั้นๆ ชื่อ "วิถีที่เด็ดเดี่ยวแม้โดดเดี่ยว" อันเป็นคำสั่งเสียที่มูซาชิมอบให้แก่พวกลูกศิษย์ของเขาในช่วงเจ็ดวันสุดท้าย ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในวันที่ 12 เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1645 ถ้าเราศึกษา ปรัชญานักรบ ของมูซาชิในข้อเขียนชิ้นนี้ซึ่งมีทั้งหมด 21 ประการ ซึ่งมูซาชิได้สรุปบทเรียนมาจากการใช้ชีวิตในฐานะที่เป็นนักรบ ควบคู่ไปกับ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในระดับมหภาค เราจะเห็นได้ว่า ปรัชญานักรบแบบมูซาชิในระดับจุลภาคหรือระดับปัจเจก มีความจำเป็นหากเราต้องการทำให้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงปรากฏเป็นจริงในระดับสังคมได้

"วิถีที่เด็ดเดี่ยวแม้โดดเดี่ยว" มีดังต่อไปนี้

(1) จงอย่าใช้ชีวิตที่ขัดกับวิถีแห่งคุณธรรมของชาวโลก

ขยายความ มูซาชิแนะให้คนเราใช้ชีวิตอยู่บน วิถีแห่งปัญญา ตามแนว เซน ที่เขาปฏิบัติในช่วงบั้นปลายของชีวิต ที่มีความเป็นเสรีชน เป็นตัวของตัวเอง และไม่ฝืนความจริงแห่งธรรมชาติของมนุษย์

(2) ไม่แสวงหาความสุข ความสบาย ความสำราญใส่ตัวราวกับเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต

ขยายความ มูซาชิฝักใฝ่ในวิถีแห่งการบำเพ็ญเพียรเพื่อบรรลุความเป็นเลิศในวิถีของตน การจะทำเช่นนี้ได้ผู้นั้นจะต้องไม่ติดหลงสิ่งภายนอก แต่มุ่งขัดเกลาตัวตนภายในเป็นหลักแทน เพราะมูซาชิเห็นว่า หากคนเราสามารถคลายความยึดติดจากอำนาจแห่งกิเลสตัณหาของตนได้ ใจของเขาผู้นั้นย่อมได้พบกับความว่างที่แท้หรือสุญตาอย่างแน่นอน

(3) ไม่ยึดติดในทุกๆ สิ่ง

ขยายความ มูซาชิแนะให้คนเราหัดปล่อยวางในทุกสิ่ง ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ด้วยใจที่มีอุเบกขา