คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Impossible
เอมิลี่ร้อั ัำพูเมธา
“เสันน่ะเหรอะเป็นหนุ่มฮออโรเรียนนี้” เสสิ้าร้อัอีน แล้วเ็สาว็่าพาันหัวเราะ
“เมท เสันน่ะ ไม่เรียว่าหนุ่มฮอประำโรเรียนหรอนะ” เอมิลี่อบเสียเหยีย
ไม่ใ่เหรอ? เา็สูยาวเ่าี หน้าา็พอไปวัไปวาไ้ ถ้าเทียบับทุนในโรเรียนแล้ว เรียว่าะแนนนำเลยละ
“นิยามอหนุ่มฮอโรเรียนนี้ นอาะหล่อแล้ว เรเลี่ย้อเินบีบว้วย” เอมิลี่อธิบาย
โห! เรียว่าหล่อ และลา้วย ว่าอย่าั้นเถอะ
“แบบเธอไ” เอมิลี่ี้นิ้วมายัเมธา
เี๋ยว่อนแม่เอมิลี่ เธอวาแผนอะไรไว้หรือเปล่า!
“เสันน่ะ พยุเรไว้แ่ีบว็ลอยลำไ้เ้าวิทยาลัยีฬาแล้ว” เสสิ้าเสริม “ันยัไม่เยเห็นเสันเ้าเรียนเลยสัาบ ถ้าไม่นับทัษะีฬาอานั่นแล้ว ันว่าเสันถูไล่ออ็เป็นไ้”
“เรเาแย่นานั้นเียว” เมธาถามหมู่เพื่อนสาวผู้ำลันั่รอบัว
“็ใ่สิ ันเอาหัวเป็นประันเลย ถ้านายเปิสมุประำัวนายเสัน นายะเห็นเรเาไม่เินบีลบ” เลลี่สาวใส่แว่นพูอย่ามั่นใ
“เมท เรื่อนี้เื่อยายเลลี่ไ้เลย เธอเป็นเ็รูให่ อยารู้อะไรถามไ้” เอมิลี่เสริม “ว่าแ่เมื่อไรนายะัสินใร่วมลุ่มร้อเพลับพวเรา หรือว่านายร้อเพลไม่เป็น?”
โอ๊ะ! ท้าทายเหรอ? เมธามอประเมินสีหน้าเอมิลี่
ไม่ใ่ารท้าทายธรรมา มันือารเรียร้ออูวามริ หาผิพลาไป แ๊พวนา็ะยทัพหายไปาีวิเมธาเป็นแน่... ไ้เลย... ัให้!
เมธาลุเินไปยัหนุ่มน้อยผู้ำลัีีาร์ทำนอมั่ว เพลอะไร็ไม่รู้ เล่นไม่เป็น็น่าะฝึในห้อ่อนนะพ่อหนุ่ม
แ่ะ่าไป็ไม่ี “ยืมหน่อย” เมธาบอหนุ่มหน้ามน
รุ่นน้อ็ส่ให้เมธาทันที ิปรับเส้นเสียเรียบร้อย็หันัวลับนั่บนโ๊ะ ระหว่าีเพลยัวร์บอี้อิสอะวอนเอแลน์ (Your Body Is A Wonderland) อาอร์นเมเยอร์
แน่ละว่าเมธา้อาเอมิลี่ระหว่าร้อเพล เ็สาวำลัทำวาเลิบเลิ้ม ยิ้มนหน้าบาน
เินเ้าไปให้นาเห็นพลัเสียอันล้นเหลือ เ็มที่ับารรัวนิ้วเป็นัหวะไพเราะนบเพล แม่เอมิลี่ถึับหน้าแเินเียวละ
แล้วแม่สาวน้อย็ระโูบเมธาโยไม่บอไม่ล่าว
ไม่ใ่ารูบแบบูื่มหรอนะ ูบแบบรวเร็วให้นทั้โรอาหารรี๊และโห่ร้อยินี
“ันเื่อแล้วว่านายเป็นหนุ่มฮออโรเรียนนี้” เอมิลี่ระิบแผ่ว “นายยัไม่เื่ออีเหรอ”
แม่เอมิลี่เอ๋ย เธอำลัพลาอย่าแรแล้วละ แ่เมธา็้อไหลามน้ำไป่อน ถ้าออัวอนนี้ไม่ใ่เสียธรรมา เรียว่าอาะเิลาลไ้เลยละ
เมธาอยู่ในลุ่มอเอมิลี่ นอาะสะวสบายแล้ว นทั้โรเรียนแทบเรียไ้ว่า ลัวนหลบทาให้้วย
แม้แ่โ้บาสเบอล็ยัเป็น!
“เมท นายมา้อมับทีมหลั” โ้เรีย
สายาลูทีมแ่ละนไม่้อนรับเมธาเอาเสียเลย แ่พวเา็บ่นอะไรออมาไม่ไ้
ารประุมทีมเป็นเรื่อน่าปวหัว พวเาำลัุยันนละเรื่อ
นายเอเธอร์หลทิศ้ายวา นายเมไม่มีวามิในารนำเสนอแผนเลย ใรว่าอะไร็เออ...ออามไปหม เ้าใใ่ไหม! ือเอเธอร์บอว่าเราะบุ้วยารถอยมาแนวหลัผ่านเมธา่อน เม็เออ...ออไป้วย แ่พอีแลนไม่เห็น้วย บอว่าารบุผ่านนัวผอมทาปี้ายไปเลย่ายและเร็วว่า เ้าเม็เออ...ออามไป้วย
ยัไม่รวมมิเล พ่อเนเอร์ปลอแนรอัปันทีม ึ่พูอยู่ำเียวว่า ‘ทำอย่าไร็ไ้ให้ส่บอลมาถึมือัน’ ็พ่อมิเลสูถึสอร้อยสิบเนิเมร ัวอย่าับเป็นเสาไฟฟ้า อยาถามริเลยว่าอาาศ้านบนเป็นอย่าไรบ้า
แ่ท่านมิเลไม่สนึ่วิธีาร วาัวเป็นปืนให่เรียมยิเ้าเป้าอย่าเียว
เมธา็เ้าใแล้วว่ารั้ที่แล้วพวเาแพ้เพราะอะไร
“ันเสนอวามิไ้ไหม หรือเราะเล่นไปสัรึ่เม แล้ว่อยถาม” เมธาพูผ่าลาารโ้เถีย
“ไม่!” ำอบ่าร่วมแรร่วมใันเียวละ
็ไ้ “แล้วพวนายให้ันทำอะไร” เมธาถาม่อนะเริ่มเม
“อหลัปีวา” มิเลสั่เป็น้วย!
สรุปือเ้าเอเธอร์ะส่บอลลับมาให้เมธา เพื่อึฝ่ายร้ามมายัฝั่นเอพุ่เ้ามาหาเมธา แล้วให้เธอส่บอลให้เม แล้วเมะส่่อไปให้ีแลน เพื่อบุไปทา้าน้าย หาผิพลา็ส่ลับไปที่เนเอร์ ให้มิเล
ใ่ไหม?
อบเลยนะ ไม่!
เอเธอร์ส่บอลลับมาหาเมธา แล้วฝ่ายร้ามเ้าบล็อเมและีแลนทันทีถึสามน
เธอเลยส่บอลไปให้มิเล ไ้ยินแ่เสียำรามสบถาีแลน
พ่อมิเลไ้บอล ็ยืนเอะะอยู่ลาสนาม พอออวิ่็้านถูแย่บอลไปามือ
าเม็มั่วสิราวนี้ เพราะเป็นอหลั
ทั้เมธาและเมปัลูออ แ่ทุนเ้าใใ่ไหม ีแลนถูบล็อ้วยสอน มิเลหนึ่ และเอเธอร์หนึ่
ไ้บอลมาในมือ เมธา็ส่ให้เ้าเอเธอร์ ารเลื่อนไป้าหน้าทำให้มิเลไ้โอาสยับไปรอยิประู
มิเลลายเป็นนถูบล็อถึสามน!
ส่บอลมาให้ันเอเธอร์! เมธาบมือหลายรั้ แ่เอเธอร์ไม่สนใ พ่อหนุ่มโยนบอลไปลาว!
ะเหลืออะไรล่ะะ มิเลพุ่ัวนเ้าวินเล
เป็นไล่ะ! เห็นแ่ร่าสูถูพุ่ระแทเท้านเสียหลั ร่าหนุ่มผิวสีหมุนว้าในอาาศ
เมธาร้อรี๊! รี๊ริเลยละ่ะ แล้วเธอ็รีบไถลัว เอา้นารอหัวมิเลไว้
ไ้ยินแ่เสียเป่านหวีั ปรี๊...
โ้วิ่ผ่าสนามเ้ามาูมิเล
ายหนุ่มไม่ไ้บาเ็บหนัอะไร แ่เมธาสิ อนนี้รู้สึาไปทั้าวาเลย
ทุนิว่าเมธาเพียเสียหลัล้มพับ อนที่มิเลเสียหลัเท่านั้น
เมื่อรู่มันเรียไ้ว่าอามีนพิารเลยนะ!
ทุนสลายัวไปาุเิเหุเพื่อเรียมเม่อไป ทิ้ไว้แ่เมธาที่ำลันั่ปว้นาอยู่บนพื้น
เมธามอไม่เห็นวาม่วยเหลือเลย ส่สายาไปยัโ้บอว่าอาะไม่ไหว
็มันปวล้ามเนื้อบน้นาวาอย่าหนัเลย
เห็นะมีแ่เพียสัมผัสาลมร้อนที่รลบน้นออเธออันโยลิ่นุนบุรุษเพศมาา้าน้ายอใบหน้าเมธา
ความคิดเห็น